Γράφει ο Γιάννης Τσιρόγλου για την Κουλτουρόσουπα

Ο Αστέριος Πελτέκης είναι ένας «ανοιχτός» άνθρωπος, έχει δηλαδή τα μυαλά του ανοιχτά σε προσ(κ)λήσεις και νέες ιδέες και τολμά να αναμετρηθεί με το κοινό παρουσιάζοντας έργα και παραστάσεις πέρα από τα συνήθη πλαίσια ενός κρατικού οργανισμού.

Στη μέχρι τώρα πορεία του ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής συμπεριέλαβε πλήθος σκηνοθετών, στο σύνολό του μετακλήσεις από Αθήνα που είτε θεωρούνται «κουλτουριάρηδες» (Χρήστος Πασσαλής μεταξύ άλλων), είτε εμπορικές φίρμες με υπόβαθρο καλλιτεχνικό  (τελευταία ο Γιάννης Κακλέας), ενώ ως άνοιγμα στο πλατύ κοινό, δεν κόμπλαρε δίνοντας γη και ύδωρ ώστε να ανέβει στο Βασιλικό θέατρο έργο του σελέμπριτι ηθοποιού Γιώργου Καπουτζίδη, με τις γνωστές αντιδράσεις που είχε η παράσταση.

Ένα άλλο στοιχείο του οι πάμπολλες παραστάσεις/πρεμιέρες καλύπτοντας πλήρως τις 5 σκηνές του ΚΘΒΕ καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Μέχρι τώρα τελικά συμπεράσματα δεν βγάλαμε αλλά σίγουρα πρόκειται για έναν δουλευταρά καλλιτέχνη (πέρα από το να διοικεί, και φέτος σκηνοθετεί), αλλά που με τις επιλογές του έφαγε πολλά «σκαμπίλια» καθώς ελάχιστες ήταν οι παραστάσεις που τον δικαίωσαν τουλάχιστον καλλιτεχνικά, με τελευταία τρανταχτή αποτυχία, την «Λυσσασμένη Γάτα» (σκηνοθεσία Σύλλας Τζουμέρκας ) βλέποντας τα πλήθη να εγκαταλείπουν ομαδικά την ΕΜΣ. Τουναντίον η πρόσφατη καλοκαιρινή παραγωγή με τον «Πλούτο» άρεσε και σάρωσε πανελλαδικά και δεν ήταν η μόνη.

Στα πλαίσια αυτά και φέτος οδηγεί το ΚΘΒΕ σε πολλές συνεργασίες σκηνοθετών με 3 χαρακτηριστικά να ξεχωρίζουν αισθητά απ’  όλα τ΄ άλλα:

-Η παρουσία του σπουδαίου Γιάννη Χουβαρδά, αναμφισβήτητα κορυφαία μορφή στο θεατρικό χώρο με διεισδυτική ματιά και άποψη σε παραστάσεις που  πάντα ξεχώριζαν και συζητούνταν, απαραιτήτως όχι πάντα θετικά. Αρκεί όμως να θυμηθούμε την ύπαρξη του Θεάτρου του Νότου, ενός πρωτοποριακού οργανισμού, αφιερωμένο στην ανανεωτική δουλειά -σε επίπεδο τόσο οργάνωσης και λειτουργίας, όσο και ρεπερτορίου και σχέσης με το κοινό. Μέσα σε αυτό ορισμένοι από τους σημαντικότερους Έλληνες δημιουργούς της θεατρικής τέχνης, καθιερώθηκαν ή ξεκίνησαν τη σταδιοδρομία τους χαρίζοντας στο κοινό εμβληματικές παραστάσεις.

Τελευταία αναφορά στο μεγάλο δημιουργό η παράσταση «Ορέστεια» (2016) που προκάλεσε σάλο στο πανελλήνιο, με πολλά γιούχα τόσο στην Επίδαυρο όσο και όπου περιόδευσε καθώς τους άλλαξε κυριολεκτικά τα  φώτα, ενώ για πολλούς η ανανεωτική του ματιά εξέπληξε ευχάριστα. Ενας από αυτούς είμαι κι ε΄γω.

Το βέβαιο είναι πως καμιά του παράσταση δεν περνά απαρατήρητη, μένει να το δούμε και στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, φέτος.

-Η για πρώτη φορά συνεργασία με ιδιώτη παραγωγό, από τα “παιδιά” που έχουν το Φαργκάνη με έργο που σπάει κόκαλα (Θέ μου μακάρι να πετύχει, ακόμη σκιάζομαι με αυτή του Νικορέστη Χανιωτάκη…) και σκηνοθέτη τον σούπερ ικανότατο «δικό» μας Παύλο Δανελάτο, που πέρσι αναμετρήθηκε επιτυχώς στο έργο του Θανάση Τριαρίδη, «Μένγκελε», μια από τις καλύτερες παραστάσεις της χρονιάς.

Μακάρι η σύμπραξη να αποδώσει και να φέρει και άλλες συνεργασίες ώστε οι δεκάδες ηθοποιοί που χρησιμοποιούνται  ως κομπάρσοι καθώς δεν υπάρχουν ρόλοι να έχουν μια γόνιμη παρουσία στη σκηνή.

-Και βέβαια, η έλευση του Αλέξανδρου Ρήγα… Ναι, αυτού του τύπου που μια φορά και ένα καιρό η Ελλάδα γνώρισε τηλεοπτικώς τους «Δύο Ξένους, το «Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή», «Κόκκινο δωμάτιο» κ.ά., ενώ θεατρικά ακόμη βογκούν τ’ αυτιά μας από φωνές και τσιρίδες παραστάσεων τύπου «Οι φόνισσες της Παπαδιαμάντη»….

ΑΛΛΑ… να θυμίσουμε πως ο Αλέξανδρος Ρήγας άλλη μια φορά θα έμπαινε στους κόλπους του ΚθΒΕ και τελικά, άγνωστο γιατί, αλλά κάτι ψυλλιαζόμαστε, δεν δόθηκε ποτέ η πρεμιέρα. Έτος 2014 και τη διεύθυνση έχει ο ηθοποιός Γιάννης Βούρος, όταν σε παρόμοια, όπως τη σημερινή συνέντευξη Τύπου, ανακοινώνει πως για τη σεζόν 2014 -2015, ο φιρμάτος δημιουργός θα παρουσιάσει το έργο «Κύβος του Ρούμπικ» που ΤΟ ΕΓΡΑΨΕ ειδικά για το ΚΘΒΕ…

Δείτε σχετική μας δημοσίευση, τότε στην Κουλτουρόσουπα…

Όπως προανέφερα, ο Ρήγας δεν ανέβηκε ποτέ Θεσσαλονίκη για τις πρόβες και η παράσταση φυσικά δεν έγινε ποτέ. Σε πρόσφατη συνομιλία μας ευγενικά απέφυγε να απαντήσει αγνοώντας μέχρι σήμερα και ο ίδιος τον λόγο που κόπηκε…. Αλλά φυσικά δεν τον πιστεύουμε…

Τα χρόνια πέρασαν και από τότε μέχρι σήμερα έχουν συμβεί πολλά και ο ίδιος τουλάχιστον θεατρικά άλλαξε  ριζικά (δεν μιλάμε για …στροφή) στοχεύοντας στο κλασικό ρεπερτόριο και δη ελληνικό με δυο εξαίρετες παραστάσεις που είδαμε τα τελευταία καλοκαίρια, όπως ήταν το «Εκείνος και εκείνος» και το φετινό «Τάβλι».

Άψογες σκηνοθετικά και ερμηνευτικά.

Και καταλήγω… ήταν δίκαιο και έγινε πράξη, τώρα που το «Θέατρο για όλους… και παντού…» του Αστέριου Πελτέκη του δίνει βήμα στη δεύτερη κρατική σκηνή σε έργο που έχει ακόμη την ταμπέλα και τη μυρουδιά του τρομερού και φοβερού Γιώργου Μαρίνου…

Καλή επιτυχία στο Κρατικό (μας) και στον Ρήγα που γνωριζόμαστε προσωπικά.

«ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΝΤΟΥ»

Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσίασε τον Καλλιτεχνικό Προγραμματισμό 2024-2025, στη Συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου στο Φουαγιέ Θεάτρου Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών.

Η κα Γιάννα Καρύμπαλη – Τσίπτσιου, Πρόεδρος ΔΣ του ΚΘΒΕ,  καλωσόρισε,  εκ μέρους όλων των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, τους δημοσιογράφους δηλώνοντας: «To ΚΘΒΕ,  μετά από ένα εξαιρετικά επιτυχημένο θεατρικά καλοκαίρι, προγραμματίζει πυρετωδώς το καλλιτεχνικό ρεπερτόριο της θεατρικής περιόδου 2024-2025, δίνοντας παράλληλα βαρύτητα στην οργάνωση θεατρικών εργαστηρίων, στην επέκταση των διεθνών δραστηριοτήτων του, στην ενίσχυση της συνεργασίας του με θεατρικούς και λοιπούς πολιτιστικούς οργανισμούς, με πανεπιστήμια, με το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης, με την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, με Δήμους και ιδίως με το Δήμο Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο των 59ων Δημητρίων, και στην αξιοποίηση των  προσφερόμενων ευκαιριών από προγράμματα ΕΣΠΑ.»

Ο Αστέριος Πελτέκης, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΚΘΒΕ, παίρνοντας το λόγο, τόνισε: «Το ΚΘΒΕ πηγαίνει το «ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΝΤΟΥ» εντός, εκτός και πέραν των «τειχών» του, «ανοίγοντας» τους ορίζοντές του με ένα πλουραλιστικό ρεπερτόριο, ελληνικό και ξένο, με νέες παραγωγές, αλλά και με παραστάσεις που αγαπήθηκαν και επανέρχονται. Ταυτόχρονα, διευρύνει το κοινό του κι απευθύνεται σε κάθε ηλικιακή ή κοινωνική ομάδα θεατών αλλά και στη διεθνή θεατρική κοινότητα. Στόχος μας είναι η συμμετοχή όλων σε μια από κοινού προσπάθεια ανάδειξης των παραμέτρων της θεατρικής τέχνης που, εκτός από τον ψυχαγωγικό του χαρακτήρα, αποτελεί σημαντικό κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και συμβάλλει στην καλλιέργεια της πολιτισμικής μας ταυτότητας. «ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΝΤΟΥ» με πρωτοβουλίες ενίσχυσης δεσμών, επέκτασης συνεργασιών, συμπαραγωγών με άλλα θέατρα αλλά και με ακαδημαϊκές κοινότητες, πολιτιστικούς φορείς και οργανισμούς. Μέσω της «συνάντησης» διαφορετικών απόψεων και συν-δημιουργίας εστιάζουμε στην ουσία του θεάτρου, στη διάνοιξη νέων δρόμων σκέψης για ένα θέατρο κοινωνικό και οικουμενικό, ένα θέατρο που σέβεται την ιστορία του και προχωράει μπροστά με το βλέμμα στον ορίζοντα.»

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ 2024-2025

ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

• «Ο καλός άνθρωπος του Σε Τσουάν» του Μπέρτολτ Μπρεχτ- ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

Μετάφραση: Άννυ Κολτσιδοπούλου Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς

Πρεμιέρα: 09|2024

Η παράσταση «Ο καλός άνθρωπος του Σε Τσουάν» του Μπέρτολτ Μπρεχτ, σε  σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στη σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου, μετά τις sold παραστάσεις και τις εξαιρετικές κριτικές που απέσπασε. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, μια διαχρονική σπουδή χαρακτήρων και συμπεριφορών, μία βαθιά ανάλυση της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας  της εποχής του που  παραμένει, ωστόσο, έως και σήμερα επίκαιρη. Ένα έργο ποιητικό, τολμηρό, με αγωνία, σασπένς, ανατροπές που πραγματεύεται την αέναη διαμάχη του Καλού με το Κακό, «μιλάει» για την καλοσύνη και κατά πόσο αυτή  μπορείνα «επιβιώσει» σε μια κοινωνία φαύλη και διεφθαρμένη, ένα έργο που προκαλεί τον θεατή να σκεφτεί. Δεν δίνει λύσεις ή απαντήσεις αλλά μας αφήνει ελεύθερους να καταλήξουμε σε δικά μας συμπεράσματα.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Μετάφραση: Άννυ Κολτσιδοπούλου, Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς, Σκηνικά: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης, Κοστούμια:  Ιωάννα Τσάμη, Μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός, Επιμέλεια κίνησης: Αλέξης Τσιάμογλου, Φωτισμοί: Δημήτρης Κασιμάτης,  Βοηθός σκηνοθέτις -Δραματολόγος: Κορίνα Βασιλειάδου, Βοηθός σκηνογράφου: Μανώλης Ψωματάκης, Βοηθός ενδυματολόγου: Σόνια Καϊτατζή, Οργάνωση παραγωγής: Μαρίνα Χατζηιωάννου, Οδηγός σκηνής: Marleen Verschuuren, Φωτογραφίες: Mike Rafail (ThatLong Black Cloud)

Παίζουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά): Μελίνα Αποστολίδου(Κυρία Μι Τσου), Μομώ Βλάχου (Κυρία Γιανγκ), Γιάννης Γκρέζιος (Αστυνομικός),Τζωρτζίνα Δαλιάνη(Κυρία Σιν), Ιωάννα Δεμερτζίδου(Σεν Τε),Ελένη Θυμιοπούλου (Οικογένεια: Γυναίκα),Γιάννης Καραμφίλης(Τρίτος θεός), Άγγελος Καρανικόλας (Άνεργος),Χρήστος Μαστρογιαννίδης (Οικογένεια: Άντρας), Δημήτρης Ναζίρης (Οικογένεια: Παππούς),Ιωάννα Παγιατάκη  (Γριά έμπορος χαλιών), Ορέστης Παλιαδέλης(Βανγκ), Χρίστος Στυλιανού(Μαραγκός), Στέργιος Τζαφέρης(Δεύτερος θεός),Χρύσα Τουμανίδου (Οικογένεια:Κουνιάδα),Γιάννης Τσεμπερλίδης (Σουν), Αλέξης Τσιάμογλου (Σου Φου), Μαρία Χατζηιωαννίδου(Πρώτος θεός)

Μουσικοί επί σκηνής: Δάνης Κουμαρτζής (κιθάρα), Αμαλία Σάνη (τσέλο), Κατερίνα Ταβλαδωράκη (κλαρινέτο) Φιγκυράν: Κοσμάς Καλαϊτζίδης, Χαρά Λαμπή, Κωνσταντίνος Πόποβιτς

• «Βίρα τις άγκυρες» των Θανάση Παπαθανασίου & Μιχάλη Ρέππα– ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

Σκηνοθεσία: Αστέριος Πελτέκης

Πρεμιέρα: 11|2024

Η παράσταση «Βίρα τις άγκυρες», μετά την τεράστια επιτυχία που σημείωσε την προηγούμενη σεζόν αλλά και τις διθυραμβικές κριτικές που απέσπασε από κοινό και κριτικούς, συνεχίζει  για δεύτερη χρονιά στο Βασιλικό Θέατρο με ένα δυνατό σύνολο από σπουδαίους συντελεστές και ταλαντούχους, ηθοποιούς, μουσικούς και χορευτές.

Μια αναδρομή στην ιστορία της ελληνικής επιθεώρησης, όπως αποτυπώνεται μέσα από την οξυδερκή ματιά των Θανάση Παπαθανασίου & Μιχάλη Ρέππα. «Βίρα τις άγκυρες», έναέργο που αγαπήθηκε από το κοινό από το πρώτο ανέβασμά του, παρουσιάζεται τώρα από το ΚΘΒΕ- με αφορμή τη συμπλήρωση 130 χρόνων επιθεώρησης- μέσα από μια νέα οπτική της παράστασης που ψυχαγωγεί, σατιρίζει και, κυρίως, ταξιδεύει το κοινό. Μια μεγάλη μουσικοθεατρική παραγωγή που συνδυάζει τραγούδι, χορό, γέλιο αλλά και συγκίνηση!

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Αστέριος Πελτέκης, Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης, Κοστούμια: Νίκος Χαρλαύτης, Ενορχηστρώσεις και ηχητική επεξεργασία μουσικού υλικού: Γιώργος Ανδρέου,Χορογραφία: Δημήτρης Παπάζογλου, Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος, Μουσική διδασκαλία: Παναγιώτης Μπάρλας,VideoArt: Βαλλεντίνα Κόπτη,Βοηθός σκηνοθέτη: Εύη Σαρμή, Β΄Βοηθός σκηνοθέτη: Λίλη Αδρασκέλα, Βοηθός σκηνογράφου- ενδυματολόγου: Δανάη Πανά, Συνεργάτης ενορχηστρωτή: Στέργιος Γαργάλας,  Βοηθοί χορογράφου: Στέλλα Εμίνογλου -Αναστασία Κελέση, Φωτογραφίες: MikeRafail (ThatLongBlackCloud)

Παίζουν οι ηθοποιοί Μαίρη Ανδρέου, Νίκος Βατικιώτης, Άννα Ευθυμίου, Παντελής Καναράκης, Νίκος Καπέλιος, Γιώργος Καύκας, Αγγελική  Κιντώνη, Φαίη Κοκκινοπούλου, Χριστίνα Κωνσταντινίδου, Τατιάνα Μελίδου, Δημήτρης  Μορφακίδης,  Χριστίνα Μπακαστάθη, Κλειώ Δανάη Οθωναίου, Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, Σπύρος Σαραφιανός,  Εύη Σαρμή, Δημήτρης Σιακάρας, Γεράσιμος Σοφιανός, Νίκος Τσολερίδης, Θάνος Φερετζέλης 

Χορεύουν: Στέλλα Εμίνογλου Φιγκυράν: Κωνσταντίνος Πόποβιτς

• «Θελεστίνα» του Φερνάντο ντε Ρόχας– ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Σκηνοθεσία- απόδοση κειμένου : Αστέριος Πελτέκης

Πρεμιέρα: 03|2025

Αυτή ήταν η κωμωδία ή ιλαροτραγωδία του Καλλίστο και της Μελιβέας, γραμμένη προς γνώσιν και συμμόρφωσιν των τρελά ερωτευμένων, που έρμαιοι του Πάθους τους, λατρεύουν αντί Θεού τους εραστές τους.

Ο ερωτευμένος νεαρός ιππότης Καλλίστο, αδυνατώντας να διαχειριστεί την απόρριψη της αγαπημένης του Μελιβέας, δέχεται τη συμβουλή του υπηρέτη του Σεμπρόνιο και ζητάει βοήθεια από τη γριά Θελεστίνα, μια προξενήτρα, προαγωγό που δίνει λύσεις στα προβλήματα με αλχημείες και μαγικά βότανα. Η Θελεστίνα, έναντι μιας μεγάλης αμοιβής, βάζει το σχέδιο της σε εφαρμογή, ώστε το νεαρό ζευγάρι να ερωτευθεί με πάθος. Ποια θα είναι όμως η κατάληξη του δυνατού αυτού έρωτα, που ξεπηδά με αλχημείες και πυροδοτεί μια σειρά θανάσιμων αμαρτημάτων, όπως η λαγνεία και η απληστία, στην Ισπανία του 15^ου αιώνα;

Η Θελεστίνα ή η ιλαροτραγωδία του Καλλίστο και της Μελιβέας,είναι το πρώτο  διαλογικό μυθιστόρημα, που δημοσιεύτηκε το 1499, εισάγοντας ουσιαστικά την λογοτεχνία στην Αναγέννηση. Ο Φερνάντο ντε Ρόχας, ένας βίαια εκχριστιανισμένος Εβραίος, γράφει μια συναρπαστική ερωτική ιστορία, που καθρεφτίζει τη μεσαιωνική ηθική, απεικονίζοντας τα βασικά χαρακτηριστικά της. Βρίσκεται όμως στο κατώφλι μιας νέας εποχής που αρχίζει να ξεπηδάει με νέους κώδικες. Από τη φεουδαρχία και τον Καθολικισμό αρχίζουν να αχνοφαίνονται τα πρώτα σημάδια της Αναγέννησης και του καπιταλισμού, σε ένα κείμενο που παίζει με τα όρια της Ιεράς Εξέτασης. Το εκτενέστατο μυθιστόρημα των περίπου 65.000 λέξεων, γνώρισε τεράστια επιτυχία με πολλές επανεκδόσεις και διασκευές. Η έντονη θεατρικότητά του κειμένου, οι δυνατοί μονόλογοι, η διαλογική μορφή του καθώς και οι πολύπλευροι χαρακτήρες του, έδωσαν έδαφος για πολλαπλές απόπειρες σκηνικής μεταφοράς.  Η σάτιρα, το ποιητικό στοιχείο, ο συνδυασμός του υψηλού και του ευτελούς, τα μεγάλα πάθη και τα συναισθήματα με την ταυτόχρονα κωμική αποδόμησή τους, επιτυγχάνουν μια επιδέξια κοινωνική κριτική της εποχής, αποδομώντας διακριτικά τις αρχές που τη διέπουν, σε ένα κείμενο που επιφανειακά τις παραχωρεί τη νομιμοποίησή τους.

*Η διανομή του έργου είναι υπό διαμόρφωση και θα ενημερωθείτε μόλις ολοκληρωθεί.

ΘΕΑΤΡΟ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

• «Δον Κάρλος» του Φρίντριχ Σίλλερ –ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας

Διασκευή- Δραματουργική & Σκηνική επεξεργασία μετάφρασης -Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς

Πρεμιέρα: 11|2024

Γιάννης Χουβαρδάς

O «Δον Κάρλος»του Φρίντριχ Σίλλερ, του μεγάλου ρομαντικού ποιητή της γερμανικής λογοτεχνίας, θα αποτελέσει την πρώτη μεγάλη πρεμιέρα του ΚΘΒΕ. Το έργο θα παρουσιαστεί μέσα από την καινοτόμο οπτική του Γιάννη Χουβαρδά, ενός από τους κορυφαίους σκηνοθέτες και πλέον διακεκριμένους καλλιτέχνες της γενιάς του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η μετάφραση είναι του Γιώργου Δεπάστα, ενώ ο Γιάννης Χουβαρδάς μαζί με τη σκηνοθεσία υπογράφει και τηδιασκευή, δραματουργική & σκηνική επεξεργασία μετάφρασης.

Η εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και πολυαναμενόμενη παραγωγή του ΚΘΒΕ προγραμματίζεται για τον Νοέμβριο και θα παρουσιαστεί στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών.

Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου, που οργανώνεται γύρω από μια κεντρική θεματολογία, η οποία εστιάζει στην ηθική και πνευματική εξόντωση του ανθρώπου, μέσα σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία -παντελώς διεφθαρμένη από την εξουσία και το χρήμα- που αδυνατεί να βρει την ισορροπία και το μέτρο.

Το ρόλο του Δον Κάρλος υποδύεται  ο Χάρης Φραγκούλης.

Χάρης Φραγκούλης.

Λίγα λόγια για το έργο

Τι βαραίνει την καρδιά του Δον Κάρλος και αποφεύγει τον πατέρα του Βασιλιά Φίλιππο Β’ της Ισπανίας; Ποιο είναι αυτό το μυστικό που τα άγρυπνα μάτια της Αυλής δυσκολεύονται να αποκαλύψουν; Κάτω από τη φοβερή εξουσία του βασιλιά και τη δύναμη της Ιεράς Εξέτασης, στην Ισπανία του 16^ου αιώνα, ο νεανικός ιδεαλισμός, ο έρωτας, η ευαισθησία, η ανάγκη για αλλαγή, για δράση και για ζωή ασφυκτιούν μέσα στην καρδιά του Δον Κάρλος, που ανήμπορος να διαχειριστεί τα πάθη του, εναποθέτει τις ελπίδες του στον αδελφικό του φίλο Μαρκήσιο Πόζα. Η ισχυρή θέληση του Πόζα, οι ανανεωτικές του ιδέες, η πίστη και η αφοσίωσή του στον Δον Κάρλος, τον οδηγούν στην εφαρμογή ενός σχεδίου, που θα επιχειρήσει να ανατρέψει την κρατική τρομοκρατία του μονάρχη.

Ο Δον Κάρλος παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον Αύγουστο του 1787 και έχει ως αφετηρία ένα γαλλικό ρομαντικό μυθιστόρημα του 17^ου  αιώνα. Ο Σίλλερ χρησιμοποιώντας ως φόντο την Ισπανία του 16^ου αιώνα, αμφισβητεί την απολυταρχία της δικής του εποχής, υπερασπιζόμενος την ελευθερία της σκέψης και τις ιδέες του Διαφωτισμού. Μέσα από μια ιδιαιτέρως σύνθετη πλοκή αλλά και από τους πολυδιάστατους χαρακτήρες του έργου, ο συγγραφέας επαναφέρει κρίσιμους διαχρονικούς προβληματισμούς, αναπτύσσοντας διαλεκτικά τη σύγκρουση μεταξύ απολυταρχικής εξουσίας και ελεύθερης δράσης, αυταρχισμού και ανυπακοής, ηθικής επιταγής και νέων ιδανικών, ιδεαλισμού και πραγματικότητας.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας, Διασκευή- Δραματουργική & Σκηνική επεξεργασία μετάφρασης -Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς, Σκηνικά:Nίκη Ψυγογιού, Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη, Μουσική: Φώτης Σιώτας, Κίνηση- Χορογραφίες: Δημήτρης Σωτηρίου, Βίντεο Design: Παντελής Μάκκας, Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας, Βοηθός Σκηνοθέτη Α΄: Σοφία Παπανικάνδρου, Βοηθός Σκηνοθέτη Β΄:Βίκυ Κίτσιου, Βοηθός Σκηνοθέτη Γ΄:Ιορδάνης Αϊβάζογλου, Βοηθός Σκηνογράφου & Ενδυματολόγου:Δανάη Πανά, Οργάνωση Παραγωγής: Εύα Κουμανδράκη

Παίζουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά):

Ιορδάνης Αϊβάζογλου (Δούκας Μεντίνα-Σιντόνια), Λουκία Βασιλείου(Βασίλισσα Ελισάβετ), Ζωή Ευθυμίου(Πριγκίπισσα Έμπολι), Στέλιος Καλαϊτζής(Κόμης Λέρμα), Γιώργος Κολοβός(Μαρκήσιος Πόζα), Θάνος Κοντογιώργης( Ντομίνγκο), Βασίλης Μπεσίρης(Δούκας Φέρια), Μπέττυ Νικολέση (Μαρκησία Μοντεκάρ), Κώστας Σαντάς (Μέγας Ιεροεξεταστής),Θεοφανώ Τζαλαβρά(Πριγκίπισσα Έμπολι), Δημήτρης Τσιλινίκος (Δούκας Άλμπα), Χάρης Φραγκούλης (Δον Κάρλος, Διάδοχος του θρόνου), Ελίζα Χαραλαμπογιάννη (Λουίς Μερκάδο, ακόλουθος της Βασίλισσας), Γιάννης Χαρίσης(Φίλιππος Β΄)

Κυρίες και Κύριοι: Λίλη Ανδρασκέλα, Ζωή Ευθυµίου,  Κωνσταντίνος Καπελλίδης, Αίγλη Κατσίκη,Δηµήτρης Καυκάς, Αναστασία Κελέση, Νίκος Κουσούλης, Πασχάλης Τερζής, Θεοφανώ Τζαλαβρά 

• «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ – ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης – Σκηνοθεσία-Χορογραφία- Σκηνικά: Κωνσταντίνος Ρήγος

Πρεμιέρα: 01| 2025

Ο Κωνσταντίνος Ρήγος συνεργάζεται με το ΚΘΒΕ, μετά από δέκα οχτώ χρόνια, επιστρέφοντας ως σκηνοθέτης και χορογράφος με μια ανατρεπτική εκδοχή ενός από τα πιο γνωστά έργα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ.

Κωνσταντίνος Ρήγος

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα», κείμενο που έχει γραφτεί το 1595, υμνεί τον έρωτα στην απόλυτη, ρομαντική του αποκάλυψη. Έναν έρωτα που παλεύει να επιβιώσει ενάντια στις επιταγές της εποχής και που ακροβατεί μέχρι τελευταία στιγμή μεταξύ ζωής και θανάτου. Τελικά, τα ανθρώπινα σχέδια ναυαγούν μπροστά στα παιχνίδια που παίζει η ζωή και ο ίδιος ο χρόνος μοιάζει να ειρωνεύεται τις πράξεις, που πηγάζουν από μια τόσο βαθιά επιθυμία.

Σε έναν κόσμο που καθορίζεται από τις συμβάσεις, τους καταναγκασμούς, την εχθρότητα και το μίσος, ο έρωτας των δύο νέων ξεπροβάλει σαν επαναστατική πράξη, σαν μια πράξη που εμπεριέχει το απόλυτο και αναπόφευκτα θα οδηγηθεί στον θάνατο. Γιατί πόσο εφικτό είναι να ενσωματωθεί το ιδανικό σε μια κοινωνία, αν προηγουμένως δεν φθαρεί ή δεν υποκύψει στα ανθρώπινα μέτρα;

Η παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου επιχειρεί να αναδείξει  όλα τα ζωτικά θέματα που θίγει ο Σαίξπηρ, όπως η ανισοτιμία στον έρωτα, η πίστη, η τιμή και η υπόληψη, οι ρόλοι της οικογένειας και της κοινωνίας, το χάσμα των γενεών, η  δύναμη της εξουσίας, η σκιά του θανάτου… Ταυτόχρονα, μέσα από την ευρηματικότητα και τη φρέσκια ματιά του, «φωτίζει» αυτή την παράξενη χώρα που κατοικούν ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα, εστιάζοντας στην εναλλαγή ρυθμών και διαθέσεων αλλά και στην έντονη  χρήση της μουσικής και της χορογραφημένης κίνησης. Ένα ζευγάρι επαναστατεί, πηγαίνοντας κόντρα στην παράδοση. Κι όλα μοιάζουν να βγαίνουν από ένα όνειρο που παίρνει την εκδίκησή του, θυμίζοντάς μας ότι όλοι κάποτε είμαστε παιδιά και μετά γινόμαστε μεγάλοι.

*Η  διανομή του έργου είναι υπό διαμόρφωση και θα ενημερωθείτε μόλις ολοκληρωθεί.

ΦΟΥΑΓΙΕ ΘΕΑΤΡΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

• «Πήρε τη ζωή της στα χέρια της» του Βασίλη Κατσικονούρη – ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

Σκηνοθεσία: Φρόσω Λύτρα

Πρεμιέρα: 10|2024

Μέσα σε ένα πρωτότυπο σκηνικό και μουσικό περιβάλλον, «ζωντανεύει» μια τρελή…τρελή… τραγωδία που θίγει θέματα όπως η δύναμη της εικόνας, το «φαίνεσθαι» και το «είναι», τα παιχνίδια της φαντασίας, η αλήθεια και το ψέμα, το άπιαστο όνειρο του έρωτα.

Η παράσταση «Πήρε τη ζωή στα χέρια της» του Βασίλη Κατσικονούρη, σε σκηνοθεσία Φρόσως Λύτρα, επιστρέφει στο Φουαγιέ του Θεάτρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών την Παρασκευή 4 Οκτωβρίου έως τις 3 Νοεμβρίου.

Στη σκηνή: ο ψυχοθεραπευτής Κάρολος, η διαφημίστρια Βέρα, ο θεατρικός συγγραφέας Ανδρέας. Και οι τρεις εξαιρετικοί διαχειριστές του λόγου και τις επικοινωνίας, διανοούμενοι και επιτυχημένοι. Απέναντί τους η Φωτεινή, ένας μοναχικός άνθρωπος που δεν ξέρει να διαχειρίζεται τίποτα, εκτός ίσως από τη φαντασία και τις αναμνήσεις της, ανυπεράσπιστη, ευάλωτη, αιθεροβάμων, αλλά και απόλυτα αληθινή.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Φρόσω Λύτρα, Σκηνικά: Φρόσω Λύτρα, Δανάη Πανά, Κοστούμια: Νίκος Χαρλαύτης, Πρωτότυπη μουσική: DNA (Μιχάλης Νιβολιανίτης, Αλέξανδρος Χρηστάρας), Χορογραφία-επιμέλεια κίνησης-Βοηθός σκηνοθέτη: Αναστασία Κελέση, Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου, Οργάνωση Παραγωγής:

 Παίζουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά): Άννα Ευθυμίου (Βέρα), Φαίη Κοκκινοπούλου (Φωτεινή), Δημήτρης Σιακάρας (Αντρέας), Νίκος Τσολερίδης (Κάρολος)

• «Προσδοκώ» του Γιώργου Βέλτσου – ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

Σκηνοθεσία: Σοφία Καρακάντζα – Μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός

Πρεμιέρα: 11|2024

Προσδοκώ, το έργο του Γιώργου Βέλτσου (με τρεις παρεμβάσεις της Ευγενίας Βάγια), επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στο Φουαγιέ Θεάτρου Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, σε σκηνοθεσία Σοφίας Καρακάντζα και μουσική Δημήτρη Καμαρωτού.

Το Προσδοκώ είναι ένα νέοέργο για τη μνήμη, τον θάνατο και την αθανασία, ένας επικήδειος για το θέατρο, όπως το ξέρουμε μέχρι τώρα, αλλά και για την Ιστορία. Πρόκειται για ένα παιγνίδι ανταγωνισμού και επικράτησης ανάμεσα στους νεκρούς και τους ζωντανούς. Οι νεκροί καταλαμβάνουν πολύ χώρο και οι ζωντανοί εκδικούνται συρρικνώνοντας τις ιστορικές μνήμες σε ξέφτια από παλιές ρεκλάμες και απόηχους συνθημάτων. Οι μνημειώδεις φιγούρες της μεταπολίτευσης, αποκαθηλώνονται και αποσυνδέονται από την ουσία της πράξης τους. Ο θρήνος αναδύεται από τον κλαυσίγελο, το πολιτικό αποκτά καινούργιο νόημα καθώς συνδέεται με την καθημερινή αίσθηση της απώλειας, που συνεχώς γιγαντώνεται. Σε αυτόν τον αγώνα ανάμεσα στα ξέφτια της μνήμης και τον θρήνο πάνω από το κενό, που δημιουργεί η απώλεια, ποιος θα βγει νικητής;

“Εγώ δεν είμαι τίποτα. Είμαι ο αδύναμος. Θέλω να ζήσω εγώ όπως οι άλλοι Έλληνες. Μ’ακούτε; Να ζήσω” (Γιώργος Bέλτσος)

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Σοφία Καρακάντζα, Σκηνικά-Κοστούμια: Ράνια Εμμανουηλίδου: Μουσική κειμένου-Πρωτότυπη μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός, Χορογραφία-Κίνηση: Μέλπω Βασιλικού, Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος, Βοηθός σκηνοθέτις: Ευανθία Σωφρονίδου, Β΄ βοηθός σκηνοθέτη: Μαρκέλλα Καραπιπέρη, Οργάνωση Παραγωγής: Ειρήνη Χατζηκυριακίδου,  Φωτογραφίες: MikeRafail (ThatLongBlackCloud)

Χορός μίμων: Ευανθία Σωφρονίδου, Μαρία Καραμήτρη, Γιάννης Παρασκευόπουλος, Εύη Κουταλιανού, Θεοδώρα Λούκας, Δημήτρης Ναζίρης

• «Ανατροπές της νύχτας» του Χριστόφορου Χριστοφή– ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Σκηνοθεσία: Χάρης Πεχλιβανίδης

Πρεμιέρα: 01| 2025

Χάρης Πεχλιβανίδης

Ένας μοναχός και ένας ηθοποιός συναντιούνται σε ένα πανδοχείο, λίγο πριν από την καταστροφή. Σε ένα μέρος που ξεβράζονται πτώματα ενώ τα σπίτια κινδυνεύουν να τα καταπιεί ο ωκεανός. Οι δύο τους προσπαθούν να συνομιλήσουν και να συνδεθούν.  Δύο διαφορετικοί κόσμοι, μια περιπλάνηση στον χρόνο και ένα παιχνίδι μνήμης και απομνημόνευσης. Ένα ταξίδι σε διαφορετικούς τόπους «διαφορετικές νύχτες και ξημερώματα».

Το έργο Ανατροπές της νύχτας του Χριστόφορου Χριστοφή ανήκει στη συλλογή Ανεμοστρόβιλοι του πεπρωμένου και άλλα θεατρικά έργα. Ο συγγραφέας φέρνει στη σκηνή την εμβληματική προσωπικότητα του Τζιορντάνο Μπρούνο, ταξιδεύοντας στα τέλη του 16^ου αιώνα, σε μια σκοτεινή εποχή, που οι μεγάλες προσωπικότητες διώκονται για τις ιδέες τους από την παπική εξουσία. Ένας ηθοποιός ταξιδεύει για να μεταφέρει υλικό στον δραματουργό του στην Αγγλία. Στο ταξίδι αυτό αλλεπάλληλες συναντήσεις τον φέρνουν κοντά σε γνωστά πρόσωπα της Ιστορίας. Ο Χριστοφής στο κείμενο αυτό πραγματεύεται την έννοια του τέλους, μέσα από τη χωροχρονική περιπλάνηση των χαρακτήρων του. Ο χρόνος δείχνει να καταπίνει τα πάντα στο πέρασμά του, φέρνοντας τα πρόσωπα αντιμέτωπα με το υπαρξιακό τους αδιέξοδο.

*Η  διανομή του έργου είναι υπό διαμόρφωση και θα ενημερωθείτε μόλις ολοκληρωθεί.

• «Πες μου μια λέξη» (Give m eyour answer) του Μπράιαν Φρίελ- ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Μετάφραση: Έλενα Λαναρά – Σκηνοθεσία: Ευδόκιμος Τσολακίδης

Πρεμιέρα: 02|2025

Ευδόκιμος Τσολακίδης

Σε ένα παλιό, εμφανώς παρατημένο σπίτι, σε μια επαρχία της Ιρλανδίας, ζει ο συγγραφέας Τομ Κόνολι με την αλκοολική γυναίκα του, Ντέιζι. Στο σπίτι αυτό φιλοξενείται ο Ντέιβιντ, απεσταλμένος ενός Πανεπιστημίου στο Τέξας, που μελετάει το αρχείο του Τομ για να διερευνήσει τις πιθανότητες να πουληθούν τα άπαντα του στην Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη. Η κόρη του ζευγαριού, Μπρίτζετ, είναι ψυχικά ασθενής και διαμένει για χρόνια σε ίδρυμα. Τις δυσκολίες της ζωής τους εντείνουν οι οικονομικές δυσχέρειες. Σε αναμονή της τελικής ετυμηγορίας του Ντέιβιντ, που θα καθορίσει τόσο τη λογοτεχνική αξία του έργου του Τομ όσο και τη δυνατότητα για οικονομική εξέλιξη, στο σπίτι έρχονται η μητέρα της Ντέιζι, μια συνταξιούχος γιατρός που υποφέρει από τα αρθριτικά της, και ο πατέρας της, ένας κλεπτομανής, πρώην πιανίστας σε μπαρ. Στην παρέα προστίθεται ο οικογενειακός φίλος τους, ο Γκάρετ, ένας υπερφίαλος εμπορικά επιτυχημένος συγγραφέας και η σύζυγός του Γκρέιν.

Το έργο «Πες μου μια λέξη!» [Give me your answer,Do!] του Μπράιν Φρίελ, κυκλοφόρησε το 1997 και εστιάζει στην υπαρξιακή αγωνία του συγγραφέα, που ακροβατεί ανάμεσα  στην ανάγκη του για αναγνώριση και στον φόβο του για αξιολόγηση. Η αίσθηση ότι το ταλέντο του κρύβεται μέσα σε χειρόγραφα που κανείς δεν είχε μέχρι τώρα πρόσβαση,  αποτελεί την κινητήριο δύναμη της δημιουργίας του, μεταθέτοντας την αγωνία της αναγνώρισης για το μέλλον. Γιατί, όπως λέει και η Ντέιζι, «το να είσαι ζωντανός είναι να  αναβάλλεις την τελική ετυμηγορία […]. Γιατί οι ετυμηγορίες βγαίνουν μόνο όταν όλα έχουν τελειώσει, όταν όλα έχουν ολοκληρωθεί».

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση:Έλενα Λαναρά, Σκηνοθεσία – Μουσική επιμέλεια: Ευδόκιμος Τσολακίδης

*Η διανομή του έργου είναι υπό διαμόρφωση και θα ενημερωθείτε μόλις ολοκληρωθεί.

ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ – ΣΚΗΝΗ ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΟΣ

• MANOLIS / καρδιά σε τέσσερις χορδές– ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Κείμενο: Ιόλη Ανδρεάδη & Άρης Ασπρούλης – Σκηνοθεσία: Ιόλη Ανδρεάδη

Πρεμιέρα: 11|2024

ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Ιόλη Ανδρεάδη

Ένα νέο πρωτότυπο θεατρικό έργο για τον Μανώλη Χιώτη. Ένα έργο που σκάβει βαθιά στην ψυχή του μεγαλοφυούς και πρωτοπόρου μουσικού, συνθέτη και περφόρμερ και επικοινωνεί απευθείας με την καρδιά του ερωτευμένου, του προδομένου, του παρατημένου ή μελαγχολικού ακροατή, γιατρεύοντάς την από τον πόνο της ανθρώπινης κατάστασης.

Πάνω σε ένα μαγικό πάλκο, μέσα σε έναν κόσμο μεταξύ πραγματικότητας και ονείρου, ο Μανώλης Χιώτης και τα κοντινά στη ζωή του πρόσωπα, μιλούν σε πρώτο ενικό.  Εξομολογούνται. Όχι φήμες. Όχι ψευδείς ιστορίες. Εξομολογούνται τον πυρήνα του ήθους και του σύμπαντος που αποτέλεσε ο μεγάλος αυτός καλλιτέχνης. Έναν πυρήνα σημαδεμένο από την απώλεια, τον πόνο, τον φθόνο, τη σκληρή δουλειά, αλλά και την επιτυχία, την αναγνώριση, την έμπνευση, τον έρωτα, την τόλμη, την πρωτοπορία, την τιμιότητα και την ανθρωπιά.

Η παράσταση παρακολουθεί τη ζωή του Μανώλη Χιώτη από τη γέννηση μέχρι το θάνατό του, με σταθμούς-κλειδιά και μεγάλες στιγμές στην καλλιτεχνική του πορεία, αλλά και στην προσωπική του ζωή, εκεί όπου, ιδιωτικά, κρίνεται η επαφή του ανθρώπου με το θείο και το αν ο κάθε άνθρωπος πήρε και έδωσε εκείνο το μερίδιο αγάπης για το οποίο ήταν προορισμένος.

Με την παρουσία σημαντικών τραγουδιών, όπως «Περασμένες μου αγάπες», «Ηλιοβασιλέματα», «Ο Πασατέμπος», «Το γκαρσόνι», «Σβήσε τη Φλόγα», «Απόψε φίλα με», «Μοιάζεις κι εσύ σαν Θάλασσα» και άλλων μεγάλων επιτυχιών, ένα ανσάμπλ ηθοποιών και μουσικών καταδύεται στην ψυχή του παγκόσμιου και αιώνιου Μανώλη Χιώτη. Εκεί, όπου ο αληθινός με τον θεατρικό χρόνο περιπλέκονται, οι φωνές των ζωντανών και των νεκρών ηχούν ισότιμα και τα όνειρα των ανθρώπων δεν έχουν τελειωμό.

Η Ιόλη Ανδρεάδη και ο Άρης Ασπρούλης έχουν συνυπογράψει 15 θεατρικά έργα τα οποία αποτελούν καλλιτεχνικά και επιστημονικά προϊόντα μακρόχρονης και ενδελεχούς έρευνας, όπως η τριλογία τους για τη ζωή και το έργο του Αντονέν Αρτώ, η ιστορία της Πειραϊκής-Πατραϊκής και της Φιλικής Εταιρείας, αλλά και οι πρωτότυπες διασκευές για το θέατρο των κλασικών μυθιστορημάτων «Πόλεμος και Ειρήνη» και «Περηφάνια και Προκατάληψη». Τα έργα τους έχουν παρουσιαστεί σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη σε Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Σόφια, Φιλιππούπολη και Αθήνα, αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές από τον διεθνή και ελληνικό τύπο,  έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ιταλικά, βουλγάρικα και έχουν εκδοθεί από την Κάπα Εκδοτική.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Κείμενο: Ιόλη Ανδρεάδη & Άρης Ασπρούλης, Σκηνοθεσία: Ιόλη Ανδρεάδη, Eπιστημονικός σύμβουλος: Δημήτρης Μανιάτης, Σκηνογραφία: Δήμητρα Λιάκουρα

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):Λευτέρης Αγγελάκης, Ελένη Θυμιοπούλου, Γιάννης Καραμφίλης, Χρήστος Μαστρογιαννίδης, Ηλίας Μπερμπέρης, Χρίστος Στυλιανού, Γιώργος Σφυρίδης, Μανώλης Φουντούλης, Φωτεινή Τιμοθέου

• «Έγκλημα και τιμωρία» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι– ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Θεατρική Διασκευή: Θανάσης Τριαρίδης – Σκηνοθεσία: Νικαίτη Κοντούρη
Πρεμιέρα: 03|2025

Νικαίτη Κοντούρη

Ένα νεαρός φοιτητής της Νομικής και επίδοξος συγγραφέας, στην Αγία Πετρούπολη του 1865, ο Ροντιόν Ρασκόλνικωφ, δολοφονεί με μπαλτά την γριά τοκογλύφο Αλιόνα Ιβάνοβνα – λογαριάζοντας την ως “μία ψείρα” που πρέπει να εξαληφθεί από την ηθικό ορίζοντα της ανθρωπότητας. Καθώς δεν υπάρχουν στοιχεία για την ενοχή του ο αστυνόμος Πορφύριος Πέτροβιτς προσπαθεί να τον πιέσει ψυχολογικά ώστε να οδηγηθεί στην ομολογία. Η Σόνια, η Διάφανη Πόρνη, έρχεται να αγαπήσει τον εφιάλτη του Ροντιόν – για να τον πάρει μέσα της και να τον μετασχηματίσει σε αγάπη. Ο Αρκάντι Σβιντριγκάιλοφ ενσαρκώνει το κυνικό κακό που κατισχύει, η Ντούνια, η αδελφή του Ρόντια, θύμα του Αρκάντι, ανασυστήνει την θυσιαστική αγάπη. Πού βρίσκεται η φύση των ανθρώπων – στον αρχέγονο φόνο ή στην επινοημένη ηθική; Υπάρχει Θεός ή όλα επιτρέπονται; Γιατί ο Ροντιόν βλέπει στο όνειρό του τους θαλάμους αερίων του Άουσβιτς; Γιατί οι άντρες σκοτώνουν και οι γυναικες σώζουν; Και με ποια διαδρομή η Πουλχερία Ρασκολνίκοβα, η μητέρα του Ροντιόν, δίνει μια προσωπική διέξοδο στην ανθρώπινη τραγωδία που απλώνεται δίχως όρια στην συνθήκη της νεωτερικότητας;

Δημοσιευμένο από τον Φιόντορ Ντοστογιέφσκι στα 1866, το «Έγκλημα και Τιμωρία» θεωρείται το κορυφαίο μυθιστόρημα του παγκόσμιου πολιτισμού – το σημείο μηδεν της ανθρώπινης πνευματικότητας, το οριακότερο κείμενο όλης της δυτικής λογοτεχνίας. Στον Ρασκόλνικωφ συναντιούνται ο Χριστός με τον Διάβολο, ο Άμλετ με τον Υπεράνθρωπο, ο Δον Ζουάν με τον Γκρέγκορ Σάμσα. Στην Σόνια περιέχεται όλη η χαμένη ανθρωπότητα που σφαγιάστηκε χωρίς ελπίδα, που κλείστηκε μέσα σε θαλάμους αερίων, που έγινε καπνός σε καμινάδες κρεματορίων – κι όμως, και πέρα από κάθε λογική προσδοκία, γυρεύει να δικαιωθεί όχι δια της εκδίκησης αλλά δια της αγάπης.

Στην θεατρική μεταφορά του Θανάση Τριαρίδη η δράση συναιρείται σε οχτώ πρόσωπα – ενώ στην σκηνή βρίσκεται και ο ίδιος ο Ντοστογιέφσκι ως ένας ααπό τους πρωταγωνιστές του εφιαλτικού σύμπαντος. Μέσα στο έργο ανακαλείται προφανώς ο Άμλετ (ως συνδεόμενο όριο με τον Ρασκόλνικωφ), η Κόλαση του Δάντη, ο Νίτσε, ο Φρόιντ και ο Κάφκα (που ορίζουν την εποχή του Χάους – συνεπώς και καθε σύγχρονη ανάγνωση του κόσμου πριν από αυτήν). Ενώ στον τρόπο που η Πουλχερία γίνεται δραματουργικά το πρόσωπο-κλειδί του έργου προφανώς αντανακλάται ο αυτοθυσιαστικός ενσυναισθητικός κόσμος του Αντρέι Ταρκόφσκι.

 Τέλος, στα όνειρα του Ρασκόλνικωφ και της Σόνιας γίνεται η σύνδεση που χαρακτηρίζει όλη την δραματουργία του Τριαρίδη: Οι Θάλαμοι Αερίων του Άουσβιτς εισβάλλουν κυρίαρχοι, ως διαρκής εφιάλτης του μέλλοντος. Σύμφωνα με την πάγια θέση του Τριαρίδη μετά το Άουσβιτς, δεν μπορεί υπάρξουν οι μεγάλες καταστατικές αφηγήσεις της ανθρωπότητας δίχως να το συμπεριλάβουν στο πλέγμα τους – χωρίς να προσπαθήσουν να το δούνε και να το μετρήσουν, γύρω και μέσα τους.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Θεατρική Διασκευή: Θανάσης Τριαρίδης Σκηνοθεσία: Νικαίτη Κοντούρη Συνεργάτης Σκηνοθέτης: Γιάννης Παρασκευόπουλος Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα

*Η διανομή του έργου είναι υπό διαμόρφωση και θα ενημερωθείτε μόλις ολοκληρωθεί.

ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ – ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ

• «Ρωμαίος και Αννέτα» του Ζαν Ανούιγ- ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

Σκηνοθεσία: Άννα Φόνσου

Πρεμιέρα: 10|2024

Ο έρωτας είναι αυτός που κυριαρχεί στην παραγωγή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος που επιστρέφει την Παρασκευή 18 Οκτωβρίου, στο Μικρό θέατρο της Μονής Λαζαριστών, σε σκηνοθεσία Άννας Φόνσου.

Το ρομαντικό δράμα «Ρωμαίος και Αννέτα» του σπουδαίου συγγραφέα Ζαν Ανούιγ, που θα παρουσιάζεται έως τις 10 Νοεμβρίου, θυμίζει στους θεατές τον ρομαντισμό, και τη θυσία που χρειάζεται να γίνει για έναν μεγάλο έρωτα.

Η Άννα Φόνσου βάζει τη σκηνοθετική της σφραγίδα στο αγαπημένο έργο του Αλέξη Σολομού, τη μετάφραση του οποίου είχε κάνει ο ίδιος, για αυτό και η παράσταση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του. Είναι η πρώτη φορά που το ΚΘΒΕ ανεβάζει έργο του σπουδαίου Γάλλου δραματουργού. Ένα έργο εξαιρετικής μαεστρίας, που με σαρκαστική διάθεση αναμετριέται με την απόγνωση και την απελπισία των χαρακτήρων του.

Ο έρωτας είναι διαχρονικός, το μίσος, η ζήλεια. Και τελικά αυτό που μένει είναι η αγάπη! Ο «Ρωμαίος και Αννέτα» γράφτηκε το 1945. Ο Ζαν Ανούιγ επαναφέρει στο κείμενο αυτό, βασικούς προβληματισμούς του: την πάλη ανάμεσα στην ελευθερία και την κοινωνία, στο άτομο και τους θεσμούς, στην πρωταρχική δύναμη των συναισθημάτων. Στη ζωή που επιμένει και στον θάνατο που καραδοκεί δίπλα στην ανυποχώρητη δύναμη του έρωτα. Ποιος είναι ο δρόμος που απομένει στον άνθρωπο που αντιστέκεται; Που οδηγούν τα απανωτά «όχι» στον συμβιβασμό και στον κομφορμισμό;

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση: Αλέξης Σολομός, Σκηνοθεσία: Άννα Φόνσου, Κοστούμια: Άννα Φόνσου Σκηνικά- Κοστούμια: Δανάη Πανά, Μουσική: Γιώργος Ανδρέου, Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος, Βίντεο: Βαλλεντίνα Κόπτη, Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Καραμήτρη, Οργάνωση παραγωγής: Μαριλύ Βεντούρη

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά):

Έφη Δρόσου (μητέρα), Χρύσα Ζαφειριάδου(Αννέτα), Χριστίνα Κωνσταντινίδου(Τζούλια), Νίκος Νικολάου (Πατέρας), Γεράσιμος Σοφιανός (Φρέντερικ),  ΜανώληςΦουντούλης (Ταχυδρόμος), Νίκος Βατικιώτης (Λουκιανός)

• «Η αγάπη άργησε μια μέρα» της Λιλής Ζωγράφου– ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Διασκευή -Δραματουργική επεξεργασία: Ροδή Στεφανίδου – ΄Ενκε Φεζολλάρι – Σκηνοθεσία: Ένκε Φεζολλάρι

Συμπαραγωγή ΚΘΒΕ με το ΔΗΠΕΘΕ ΚΟΖΑΝΗΣ

Πρεμιέρα: 11|2024

Ένκε Φεζολλάρι

«Ακόμα και οι γιοί τρέμανε τη “σκιά” του πατέρα αφέντη, πού επίσης μέσα από το αίσθημα ιδιοκτησίας απαιτούσαν απ’ αυτούς να γίνουν σπουδαίοι, όχι ευτυχισμένοι, σπουδαίοι, πάντα στα μέτρα της δικής τους βαρβαρότητας και αμορφωσιάς».

Στο Νεοχώρι της Κρήτης, την περίοδο της Κατοχής, η πολυμελής οικογένεια Φτενούδου, ζει υπό το βάρος της ενοχής, της θρησκευτικής καταπίεσης και των άκαμπτων ηθικών κανόνων της επαρχίας. Μέσα σε αυτό το αρρωστημένο περιβάλλον, η μικρότερη κόρη, Ερατώ, η πολυαγαπημένη της μητέρας της, ερωτεύεται έναν Ιταλό στρατιώτη, που κρύβεται στο υπόγειο του σπιτιού τους και μένει έγκυος από αυτόν. Μετά τον θάνατο του πατέρα, η μεγάλη κόρη της οικογένειας αναλαμβάνει τα ινία του σπιτιού, επιβάλλοντας τη θέλησή της μέσα από την απόλυτη υπακοή στο αναχρονιστικό σύστημα αξιών, τον ενσωματωμένο μισογυνισμό, τα μίση και τα απωθημένα της ερωτικής στέρησης. Ταυτόχρονα, η ανάγκη προάσπισης της εικόνας μιας φαντασιωσικής υπεροχής της οικογένειας Φτενούδου, την οδηγεί σε μια άνευ νοήματος μεγαλομανία, που ανατροφοδοτεί την κοινωνική υποκρισία: αποκρύπτει (ή θανατώνει) ό,τι πλήττει την οικογενειακή τιμή και επιδεικνύει κάθε ανούσια σύμβαση που προσδίδει κύρος στην παρηκμασμένη τους ζωή. Σε αυτό το περιβάλλον κάθε μορφή αγάπης και έρωτα αποκλείεται, ποινικοποιείται και διώκεται. Κάθε ανάγκη για ζωή μαραίνεται.

Το έργο Η αγάπη άργησε μια μέρα, βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Λιλής Ζωγράφου, γραμμένο το 1994, το οποίο έγινε τηλεοπτική επιτυχία το 1997. Η συγγραφέας εστίασε στα μυθιστορήματά της στην πάλη για την ανεξαρτησία των γυναικών και στη γυναικεία χειραφέτηση. Το έργο πραγματεύεται την τόλμη που απαιτεί η ελευθερία καθώς και τον αγώνα ενάντια στην επιβολή και τον αυταρχισμό. Μια απεικόνιση της πατριαρχικής κοινωνίας και του βαθιά ριζωμένου μισογυνισμού.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Διασκευή -Δραματουργική επεξεργασία: Ροδή Στεφανίδου, ΄Ενκε Φεζολλάρι, Σκηνοθεσία: ΄Ενκε Φεζολλάρι, Σκηνικά -κοστούμια: Δανάη Πανά, Μουσική: Κωνσταντίνος Ευαγγελίδης, Βίντεο: ΄Αντα Λιάκου

*Η διανομή του έργου είναι υπό διαμόρφωση και θα ενημερωθείτε μόλις ολοκληρωθεί.

• «Ο γυρισμός» του Χάρολντ Πίντερ- ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Μετάφραση: Χριστίνα Μπάμπου – Παγκουρέλη

Σκηνοθεσία: Πέρης Μιχαηλίδης

Πρεμιέρα: 01|2025

Σε μια υποβαθμισμένη βιομηχανική περιοχή στο βόρειο Λονδίνο ζούνε σε ένα σπίτι ο Μαξ, πρώην κρεοπώλης, οι δυο γιοί του κι ο αδελφός του Σαμ, σοφέρ σε λιμουζίνες. Στο σπίτι αυτό επιστρέφει μετά από χρόνια  ο μεγαλύτερος γιος του, ο Τέντυ, που είναι πλέον καθηγητής φιλοσοφίας και ζει στην Αμερική, μαζί με τη γυναίκα του τη Ρουθ. Η απρόσμενη επίσκεψη του γιου και η εμφάνιση μιας γυναικείας παρουσίας στο σπίτι, διαμορφώνει νέους συσχετισμούς και δυναμικές. Ποιος θα κυριαρχήσει, τελικά, και ποιος θα υποταχθεί; Τι ρόλος θα επιβληθεί στη Ρουθ; Και τι θα διεκδικήσει η ίδια για τον εαυτό της;

Το πατρικό σπίτι, στο οποίο επιστρέφει ο Τέντυ, είναι ένας χώρος που κατοικείται αποκλειστικά από άντρες. Μέσα στο ασφυκτικά πατριαρχικό πλαίσιο που οργανώνει ο Χάρολντ Πίντερ, κυριαρχούν λόγοι βίας και ακραίου μισογυνισμού. Ο ξένος που εισβάλει στον χώρο αυτόν -κατά την προσφιλή τακτική του νομπελίστα συγγραφέα- διαταράσσει την ήδη εύθραυστη ισορροπία του. Η γυναικεία παρουσία υπενθυμίζει την κομβική μητρική έλλειψη στο σπίτι, υποκινώντας ένστικτα και απωθημένα που δημιουργούν στους αντρικούς χαρακτήρες επιθυμίες και ανάγκες. Πίσω από τη φαινομενικά ρεαλιστική δράση και τους δομημένους με σχολαστική ακρίβεια διαλόγους, ο Πίντερ προκαλεί μια συνεχή αίσθηση ανασφάλειας, σε ένα ασαφές πλαίσιο, στο οποίο χάνονται τα όρια του αληθούς, του ψευδούς, της πραγματικότητας και του ονείρου.

Ο Γυρισμός του Χάρολντ Πίντερ έκανε πρεμιέρα το 1965 στο Aldwych Theatre στο Λονδίνο. Δύο χρόνια αργότερα παρουσιάστηκε στη Νέα Υόρκη και βραβεύτηκε από την κριτική, σημειώνοντας πολύ μεγάλη επιτυχία. Ο Βρετανός συγγραφέας, που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2005, δημιούργησε το προσωπικό του ύφος γραφής, χρησιμοποιώντας μια γλώσσα φαινομενικά οικεία, που μέσα από παύσεις και σιωπές αναδεικνύει την αδυναμία ουσιαστικής επικοινωνίας και επαφής των προσώπων. Ο Γυρισμός συγκαταλέγεται στα έργα του Πίντερ, γνωστά ως «κωμωδίες της απειλής». Μέσα στο δωμάτιο -το βασικό σκηνικό του έργου- διαδραματίζονται κωμικοτραγικές σκηνές, που ενισχύουν την αίσθηση της αστάθειας και της αποξένωσης των Πιντερικών χαρακτήρων.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση: Χριστίνα Μπάμπου – Παγκουρέλη, Σκηνοθεσία- Μουσική επιμέλεια: Πέρης Μιχαηλίδης

*Η διανομή του έργου είναι υπό διαμόρφωση και θα ενημερωθείτε μόλις ολοκληρωθεί

«Ξανθιά Φράουλα» (BIONDA FRAGOLA)του Μίνο Μπελέι (Mino Bellei) –ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Ρήγας

Πρεμιέρα: 03|2025

Το θέατρο είναι ο καθρέφτης της ζωής. Είναι η μαμά, που τα βράδια, μας λέει πάντοτε τα ωραιότερα παραμύθια. Αυτά που μας μαγεύουν και μας επηρεάζουν περισσότερο. Τα παραμύθια του θεάτρου, είναι ιστορίες για την πραγματικότητα, για τις ζωές μας και για την αλήθεια.

Μία τέτοια ιστορία, γεμάτη αλήθεια, είναι η «Ξανθιά Φράουλα». Το θεατρικό έργο του Μίνο Μπελέι, που τόλμησε στον καιρό του να μιλήσει για τα μπερδέματα των σχέσεων, την επικίνδυνη στασιμότητα, την ανάγκη για πάθος, την ανάγκη για τον αιώνιο καλοκαιρινό έρωτα, μέσα από τα μάτια, τη σχέση και το σπίτι δύο αντρών. Και ενός τρίτου, νέου… που εμφανίζεται για να ταράξει τα νερά και να τρομάξει την νηνεμία, που καμιά φορά, λένε, είναι αρχή προβλημάτων.

Τόσο απλά, τόσο καθημερινά, ο Μπελέι, μας δείχνει πως οι άνθρωποι και οι ανάγκες τους είναι ίδιοι. Πως ο έρωτας, η ζήλεια, η διεκδίκηση, δεν έχουν εθνικότητα, φυλή και φύλο.

Η «Ξανθιά Φράουλα» ήταν από τα πρώτα έργα που προσπάθησαν και κατάφεραν να απενοχοποιήσουν το κοινό στο θέμα των ομοφυλοφιλικών σχέσεων. Ένα έργο σταθμός για τη θεματική του και για τον αντίκτυπο που επέφερε σε δημόσιο διάλογο.

Στη «Ξανθιά Φράουλα», οι ήρωες δεν προσπαθούν αποδείξουν τίποτα. Η ζωή και ο έρωτας είναι αυταπόδεικτοι. Ένα ζευγάρι αντρών, ο Ντομένικο και ο Αντόνιο,  με τους καυγάδες του, τις ζηλοτυπίες, τα υπονοούμενα, τις χαρές, την ανία που μπορεί να φέρει μια μακρόχρονη σχέση / συμβίωση, βρίσκονται μπροστά σε μία αλλαγή. Έναν νέο, τον Αντριάνο, ιδιαιτέρως ευπαρουσίαστο και γοητευτικό,  που έρχεται ως επισκέπτης στο διαμέρισμά τους, φέρνοντας μαζί του πολλές ταραχές, αλλαγές, περιπέτειες και κυρίως διεκδικήσεις. Καθώς το διακύβευμα είναι να σωθεί μία ιστορία αληθινής αγάπης…

• Η «Ξανθιά Φράουλα», έρχεται να μας δείξει, τη χαρά, την αγάπη, την ίντριγκα, την αθωότητα, την διαφορετική κανονικότητα του καθενός.
• Η «Ξανθιά Φράουλα» έχει μετρήσει πολλά ανεβάσματα στην παγκόσμια σκηνή στα σημαντικότερα και μεγαλύτερα θέατρα.
• Στην Ελλάδα, ανέβηκε για πρώτη φορά το 1980 στο θέατρο ΚΑΠΠΑ, με τους Κώστα Αρζόγλου και Ηλία Λογοθέτη σε σκηνοθεσία Γιάννη Διαμαντόπουλου.

*Η διανομή του έργου είναι υπό διαμόρφωση και θα ενημερωθείτε μόλις ολοκληρωθεί

ΠΡΟΣΕΧΩΣ

«Όταν χαμήλωσε ο ουρανός» του Μιχαήλ Άνθη

Σκηνοθεσία: Γιώργος Κιουρτσίδης

ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ- ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

• «FakeNewsical. Παρ@μυθομπερδέματα!» των Στάθη Παχίδη και Σταυρούλας Παγώνα- ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

Κείμενο: Στάθης Παχίδης-Σταυρούλα Παγώνα Σκηνοθεσία: Eύη Σαρμή

Πρεμιέρα: 09|2024

Η ξεκαρδιστική ιστορία μυστηρίου με συνεχείς ανατροπές, μουσικές, τραγούδια και αναπάντεχα παραμυθομπερδέματα, που «ξεσήκωσε», τη χειμερινή σεζόν, μικρούς και μεγάλους θεατές, επιστρέφει στο Βασιλικό Θέατρο την Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου, στις 11 το πρωί.

• «Πολυξένη» της Στέλλας Μιχαηλίδου – ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Κείμενο- Σκηνοθεσία: Στέλλα Μιχαηλίδου

Πρεμιέρα: 01|2025

Η νέα παραγωγή της Παιδικής Σκηνής του ΚΘΒΕ «Πολυξένη» έρχεται τον Ιανουάριο στο Βασιλικό Θέατρο. Η Στέλλα Μιχαηλίδου επιστρέφει στο ΚΘΒΕ, ως συγγραφέας και σκηνοθέτις, με το θεατρικό της έργο για παιδιά «Πολυξένη» που είναι βασισμένο στο ομώνυμο βραβευμένο παραμύθι της. Πρόκειται για ένα έργο τρυφερό, συγκινητικό το οποίο απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους θεατές, αναδεικνύοντας την ανάγκη της αποδοχής του διαφορετικού, τη σημασία του να είσαι ξεχωριστός/ή, να παλεύεις χωρίς να χάνεις τον εαυτό σου και να συνδέεσαι με τους ανθρώπους εκείνους, με τους οποίους μπορείς να μοιραστείς και να αγαπηθείς ουσιαστικά.

Λίγα λόγια για το έργο

Η Πολυξένη είναι ένα κορίτσι που μιλάει με τα πάντα: το πινέλο, τα πουλάκια, τους φανταστικούς της φίλους. Μόνο με τους ανθρώπους δυσκολεύεται. Μαζί τους τα πράγματα περιπλέκονται και εκείνη φοβάται και προσπαθεί να αμυνθεί. Θα καταφέρει να σπάσει το τοίχος της μοναξιάς της; Θα μπορέσει να επικοινωνήσει, να εμπιστευτεί και να αγαπήσει;

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενο- Σκηνοθεσία: Στέλλα Μιχαηλίδου, Σκηνικά- Κοστούμια: Ολυμπία Σιδερίδου Μουσική: Κώστας Βόμβολος, Κίνηση: Αλέξης Τσιάμογλου, Animation: Μπάμπης Βενετόπουλος,Φωτισμοί: Γιάννης Τούμπας, Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιάννης Διδασκάλου

*Η διανομή του έργου είναι υπό διαμόρφωση και θα ενημερωθείτε μόλις ολοκληρωθεί.

ΕΦΗΒΙΚΗ ΣΚΗΝΗ- ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ (ΣΚΗΝΗ ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΟΣ)

#letsparty του Στέλιου Χατζηαδαμίδη – ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Σύλληψη- Δραματουργία-Σκηνοθεσία: Στέλιος Χατζηαδαμίδης

Πρεμιέρα: 03|12|2024

#letsparty, η νέα παραγωγή της Εφηβικής Σκηνής του ΚΘΒΕγια μαθητές της  Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, έρχεται τον Δεκέμβριο στη Σκηνή Σωκράτης Καραντινός της Μονής Λαζαριστών, σε σύλληψη- δραματουργία και σκηνοθεσία Στέλιου Χατζηαδαμίδη. Πρεμιέρα: 3|12|2024

Σε μια εποχή που αναλωνόμαστε σε δυστοπικά σενάρια, που κλέβουμε το μέλλον και την αισιοδοξία από τις νέες γενιές, που φανταζόμαστε ευκολότερα την καταστροφή από τη δημιουργία, μια ομάδα καλλιτεχνών, χρησιμοποιώντας πραγματικές ιστορίες γνωστών πάρτυ της σύγχρονης ιστορίας, έρχεται στο ΚΘΒΕ να αναβιώσει όμορφες στιγμές και να δημιουργήσει θετικές εμπειρίες για το μέλλον, μέσα από τη διασκέδαση αλλά και τον αναστοχασμό. Το #letsparty θα μιλήσει για το αύριο δίνοντας μια θετική ματιά για τη ζωή, τους ανθρώπους, τη συμπερίληψη και τη διαφορετικότητα.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σύλληψη- Δραματουργία- Σκηνοθεσία: Στέλιος Χατζηαδαμίδης, Κίνηση- Χορογραφίες: Κώστας Γεράρδος, Σκηνικά: Μαρία Καβαλιώτη, Κοστούμια: Μαρία Καβαλιώτη- Στέλιος Χατζηαδαμίδης, Σχεδιασμός φώτων: Στέλλα Κάλτσου, Μουσική: Αδάμ Σιάγας, Βίντεο:Mike Rafail, Eπιστημονική συνεργάτης: Άννα Αδάμ Α΄Βοηθός σκηνοθέτης: Θεανώ Αμοιρίδου, Β΄Βοηθός σκηνοθέτης: Εβελίνα Οδυσσέα Βοηθός χορογράφος: Ιωάννα Μήτσικα, Οργάνωση παραγωγής: Αθανασία Ανδρώνη

*Η διανομή του έργου είναι υπό διαμόρφωση και θα ενημερωθείτε μόλις ολοκληρωθεί.

ART BOX FARGANI THEATER

• «Η γίδα ή Ποια είναι η Σύλβια;» του Έντουαρντ Άλμπι– ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Παύλος Δανελάτος

Συμπαραγωγή ΚΘΒΕ με την Πολιτεία Πολιτισμού

Πρεμιέρα: 10|2024

Ο Μάρτιν και η Στήβι, χρόνια παντρεμένοι, φαίνεται, μαζί με τον gay έφηβο γιο τους, να είναι η τέλεια οικογένεια, με αλληλοσεβασμό, αγάπη και έρωτα που διαρκεί στο χρόνο. Ο Μάρτιν είναι αρχιτέκτονας που έχει μόλις βραβευτεί με το βραβείο Πρίτσκερ ενώ παράλληλα του ανατίθεται ο σχεδιασμός ενός μεγαλόπνοου αρχιτεκτονικού σχεδίου, που κοστίζει δισεκατομμύρια δολάρια. Στο απόγειο ωστόσο της καριέρας του και μέσα σε μια ιδανική οικογενειακή ζωή, ο Μάρτιν που μόλις έχει συμπληρώσει τα πενήντα, αισθάνεται διαρκώς αποσυντονισμένος. Ένας μεγάλος έρωτας, απόλυτος και απίστευτα δυνατός, δείχνει να τον κλονίζει. Ποια είναι η ερωμένη με το όνομα Σύλβια, που μπήκε στη ζωή του ζευγαριού; Πόσο ικανή είναι να διαλύσει τη σχέση, την αρμονία και την κανονικότητα της ιδανικής οικογένειας;

Είναι ικανός ο άνθρωπος να ζει μια τέλεια ζωή ή η τελειότητα αποτελεί ύβρι και η πτώση είναι μονόδρομος; Πώς ξεπηδούν οι δυνάμεις της φύσης μέσα από το έλλογο σχέδιο του ανθρώπου για τη ζωή του; Εξημερώνονται τα ένστικτα και πώς αντεπιτίθενται οι πρωτόγονες επιθυμίες; Και που σταματάει η δύναμη του ανθρώπου πάνω στα ζώα; Πόσο δικαίωμα έχει να τα ονοματοδοτεί, να τα νοηματοδοτεί, να τα βιάζει ή να τους αφαιρεί τη ζωή;

Το πολυβραβευμένο έργο Η Γίδα ή ποια είναι η Σύλβια του Έντουαρντ Άλμπι, γραμμένο το 2000, αποτελεί γροθιά στην κανονικότητα και στην «υγιή», «επιτυχημένη» ζωή του δυτικού ανθρώπου, δημιουργώντας εκείνες τις ρωγμές, μέσα από τις οποίες ξεπηδούν οι άλογες δυνάμεις της φύσης. Ο Άλμπι τοποθετεί τους ήρωές του μεταξύ γελοίου και τραγικού, αναδεικνύοντας με τον τρόπο αυτό τα όρια του ανθρώπου και των δυνατοτήτων του.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση- Σκηνοθεσία: Παύλος Δανελάτος, Δραματουργική συνεργασία: Αμαλία Κοντογιάννη, Σκηνικά- Κοστούμια: Δανάη Πανά, Οργάνωση παραγωγής: Μαριλύ Βεντούρη

Παίζουν οι ηθοποιοί: Κωνσταντίνος Χατζησάββας (Μάρτιν), Λίλα Βλαχοπούλου (Στήβι), Γρηγόρης Παπαδόπουλος (Ρος), Φαμπρίτσιο Μούτσο (Μπίλλυ)

ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ 2024-2025

=> Διεθνές Φεστιβάλ Δάσους 2025-2028

Το Φεστιβάλ επιστρέφει στις σκηνές του ΚΘΒΕ και στο δημόσιο χώρο της πόλης, το καλοκαίρι του 2025.

=> Διεθνές Δίκτυο Αρχαίου Δράματος 2024-2025

=> Συμπαραγωγή θεάτρου ντοκιμαντέρ “96%” σε σκηνοθεσία Πρόδρομου Τσινικόρη – Ευρωπαϊκό θεατροπαιδαγωγικό πρόγραμμα Landscapes of Devastation (Ισπανία – Γερμανία – Ελλάδα)

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΣΠΑ

Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος έχει αναλάβει 5 συγχρηματοδοτούμενα έργα (τέσσερα υπό υλοποίηση και ένα ολοκληρωμένο):

α) «Ψηφιακό Μαθητολόγιο της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ», υπό υλοποίηση

Η Δραματική Σχολή του ΚΘΒΕ αναβαθμίζεται και συμμετέχει στην ψηφιακή εξέλιξη τόσο σε επίπεδο διοικητικών υπηρεσιών όσο και, ουσιαστικότερα, στο πλαίσιο της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και συνεργασίας στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

β) «Πολιτιστική Συνταγογράφηση», υπό υλοποίηση

Στο πλαίσιο της ευρύτερης σύνδεσης του πολιτισμού και ειδικότερα του θεάτρου με την ψυχική υγεία, το έργο αυτό δίνει τη δυνατότητα υλοποίησης καλλιτεχνικών δράσεων, όπως «Εργαστήριο Θεάτρου και Θεατρικού Παιχνιδιού» για Παιδιά και Εφήβους με ψυχικές διαταραχές, που επισκέπτονται δημόσιες δομές Ψυχικής Υγείας. Παράλληλα, το έργο περιλαμβάνει δράση ticket set με τη διάθεση εισιτηρίων για οργανωμένη παρακολούθηση παραστάσεων του ΚΘΒΕ, από τμήματα ενηλίκων, που πάσχουν από τη νόσο Alzheimer.

γ) «Διεθνές Φεστιβάλ Δάσους 2025 – 2028», υπό υλοποίηση

Το Διεθνές Φεστιβάλ Δάσους, αποτέλεσε τα τελευταία χρόνια τον μοναδικό θεσμό στην Θεσσαλονίκη, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, που εστιάζει στις μικρές φόρμες, στις ερευνητικές παραστάσεις και στις εναλλακτικές σκηνικές προτάσεις, στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ και του ΕΠ «Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας». Η νέα προγραμματική περίοδος του ΕΣΠΑ και η δυνατότητα να συνεχιστεί η σημαντική αυτή δραστηριότητα, ισχυροποιώντας την ταυτότητά του, βρίσκει το ΚΘΒΕ σε μία περίοδο εξωστρέφειας και κινητικότητας.

δ) «Το ΚΘΒΕ στην Εκπαίδευση», υπό υλοποίηση

Το έργο προβλέπει την υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων (θεατρικά εργαστήρια από ειδικούς θεατροπαιδαγωγούς με τη συνδρομή ειδικών ψυχικής υγείας) για την Α΄βάθμια και την Β΄βάθμια εκπαίδευση σε πέντε περιφέρειες της χώρας: Κεντρική Μακεδονία, Ανατολική Μακεδονία – Θράκη, Δυτική Μακεδονία, Ήπειρο και Θεσσαλία, συμπεριλαμβανομένων νηπιαγωγείων, ειδικών σχολείων, διαπολιτισμικών, τμημάτων ένταξης, υποδοχής προσφύγων, μειονοτικών και περιοχών ρομά και με στόχευση την ανάπτυξη του ενδιαφέροντος των μαθητών για τις σχολικές δράσεις, τη μείωση και πρόληψη της σχολικής εγκατάλειψης, την προώθηση της ισότητας πρόσβασης στη θεατρική παιδεία, την εξάλειψη των κοινωνικών ανισοτήτων, τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε δράσεις πολιτισμού.

ε) «Ψηφιακή Σκηνή – 60 χρόνια ΚΘΒΕ», ολοκληρωμένο

Στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το έργο στόχευσε στην υλοποίηση μίας σειράς δράσεων για την ανάδειξη του αρχειακού υλικού στο ευρύ κοινό. Συγκεκριμένα, αναβαθμίστηκε η δυνατότητα του ΚΘΒΕ να προσεγγίσει το κοινό του εντός και εκτός Ελλάδος μέσω του ανανεωμένου ιστοτόπου του, ερμηνευτικών εκθεμάτων, ψηφιακών εκθέσεων, εικονικού μουσείου, εκπαιδευτικών εφαρμογών στο διαδίκτυο και μιας διαδραστικής εγκατάστασης περιήγησης στο ψηφιακό πολιτιστικό απόθεμα του ΚΘΒΕ, η οποία βρίσκεται εγκατεστημένη στους χώρους του.