Απολαυστικός Gramatik σε ασφυκτική όμως ατμόσφαιρα η συναυλία του στο FIX…
Πήγαμε – είδαμε – ακούσαμε – σχολιάζουμε.
Πως περάσαμε λοιπόν χθες; Όσοι χωρέσαμε μέσα στο Fix όπου μεταφέρθηκε η συναυλία λόγω καιρού, πολύ καλά. Ο καιρός φέτος το καλοκαίρι έχει βαλθεί να καταστρέψει σχεδόν κάθε συναυλία όπου έχω παραβρεθεί, μετά τον Bonobo και τους Thievery Corporation.
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Καταφθάνοντας στις 20:20 στο Fix η ουρά ήταν ήδη αρκετά μεγάλη την ώρα που φτάσαμε και ο μέσος όρος ηλικίας ήταν τα 20 χρόνια… Μεγάλωσες Ζωούλα σκέφτηκα καθώς έβλεπα τα κοριτσάκια με τα σορτσάκια-μαγιουδάκια.
Ένα φωσφοριζέ πορτοκαλί βραχιολάκι ήταν ο εξοπλισμός που μας φόρεσαν στο χέρι πριν περάσουμε στο εσωτερικό που ήταν ήδη κατάμεστο αποχωρώντας το πολύτιμο νεράκι μας..
Καθίσαμε στη δεξιά πλαϊνή μεριά από τη σκηνή, πήραμε ήσυχα ήσυχα και την μπυρούλα μας και περιμέναμε. Βέβαια αν γνωρίζαμε αυτό που θα ακολουθούσε μετά θα αγοράζαμε όλη την κάβα…
Στις 20:30 ανέβηκε στη σκηνή ο dj Moderator ο κόσμος που έμπαινε συνεχώς όμως μέσα δεν του έδινε και ιδιαίτερη σημασία… Εντωμεταξύ έχω να δηλώσω ένα πράγμα γιατί έδινε και έπαιρνε χθες στη συναυλία. Αν δω ξανά κοντό σορτσάκι συνδυασμένο με δερμάτινο ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΟ αρβυλάκι θα πάθω ΠΑΡΟΞΥΣΜΟ!!!!
Στα της συναυλίας τώρα… Γύρω στις 21:10 ανέβηκαν οι Kognitif feat dj Lastik & Jeanette Robertson και ο κόσμος άρχισε σιγά σιγά λίγο να αλληλεπιδρά και να χορεύει γεγονός που η τρομπέτα και η κοπέλα με τη μαγική φωνή συνέβαλαν σε αυτό.
Εντωμεταξύ στα barάρχισαν να σχηματίζονται παρά πολύ μεγάλες ουρές και εγώ μετάνιωνα την ώρα και τη στιγμή που δεν είχα πάρει ένα νεράκι νωρίτερα. Βλέπετε γύρω στις 22:00 άρχισε να γίνεται το αδιαχώρητο καθώς κόσμος έμπαινε, έμπαινε και έμπαινε.. και σταματημό δεν υπήρχε. Το μόνο θετικό της όλης υπόθεσης ήταν ότι ο μέσος όρος άρχισε να ανεβαίνει και εγώ σταμάτησα νιώθω τόσο γριά…
Στις 22:20 ανέβηκε ο Mononome ο οποίος δεν με ενθουσίασε. Όταν αρχίζουν και μπερδεύονται οι αντιχρονισμοί με progressive κάτι μέσα μου αρχίζει και ενοχλείται πολύ έντονα. Είναι πολύ λεπτά τα όρια της τέχνης.
Ο κόσμος συνέχιζε να μπαίνει, είχαμε φτάσει σε σημείο να είμαστε ο ένας πάνω στον άλλον. Ειλικρινά πρώτη φορά βλέπω τόσο κόσμο μέσα στο Fix.
Στις 23:05 ανέβηκε στη σκηνή επιτέλους ο Gramatik και έγινε χαμός, παρά τις δυσμενείς συνθήκες που επικρατούσαν στο κοινό.
Μέχρι και τις 01:05 έδωσε τον καλύτερο του εαυτό και όλο το κοινό, όσοι τυχεροί δηλαδή καταφέραμε και ήμασταν στο Fix, χορεύαμε ασταμάτητα.
Ήταν ένα απολαυστικό μουσικo δίωρο από κάθε άποψη.. Βραδιά με πολλή ρυθμό, dubstep και δυνατά decibel. Και έναν Gramatik μέσα στην τρελή ενέργεια και στο κέφι πλέκοντας μέσα στις μουσικές του παιχνιδιάρικα άλλοτε το σαξόφωνο – ακούσαμε και διασκευές στο Supersition- και άλλοτε το φλάουτο του. Προσωπικά ενώ τον ακούω από τότε που ξεκίνησε την καριέρα του εξεπλάγην θετικά γιατί ήταν πολύ καλύτερος από ό,τι τον περίμενα ζωντανά.
Στα αρνητικά οφείλουμε να τονίσουμε ότι η διοργάνωση δεν ήταν καθόλου καλή, με το γνωστό μοτίβο, περισσότερα εισιτήρια από όσα επέτρεπε ο χώρος.
Αποτέλεσμα;
Πολλά άτομα που είχαν πληρώσει εισιτήριο έμειναν έξω από τον συναυλιακό χώρο, άλλοι αποχώρησαν και όσοι «τυχεροί» βρεθήκαμε ασφυκτιούσαμε από τη ζέστη για να μη αναφερθούμε και σε άλλους κινδύνους… αφήστε και τον άθλο του Bar όποιος κατάφερνε να φτάσεις έως εκεί… Για να φανταστείτε όταν κατάφερα και πήρα τη δεύτερη δόση από μπύρες και το πολυπόθητο νεράκι μου ήθελα να φιλήσω το χώμα που πατούσα…
Στις 01:05 o Gramatik έπαιξε το Careless Whisper στο σαξόφωνο του και αποχώρησε από τη σκηνή.
Τη θέση του πήρε ένας άλλος dj και το party συνεχίστηκε. Η Ζωούλα πήρε όμως τον καλό της και αποχώρησαν γιατί μετά από τόσο στριμωξίδι και τόσο χορό ο Μορφέας τους καλούσε επιτακτικά κοντά του…
Η δική σας,
Ζωούλα
Φωτογραφικό υλικό
