Γράφει ο Μανώλης Ιωαννίδης για την Κουλτουρόσουπα
Αυθαίρετη, ασύδοτη, ώρες ώρες τραγικά ανισόρροπη ή κι απλά τραγική. Δε μιλάω για την κυβερνητική πολιτική, αλλά για την προσωπική μου κατάταξη των τραγουδιών που έστειλε το Greece στη Eurovision.
Συνέθεσα την απόλυτα επιστημονική μέθοδο, με την οποία μπορώ ακόμη πιο μεθοδικά και ασύστολα να δικαιολογώ τις παραφροσύνες μου κατά το δοκούν. Η Μέθοδος ΓΛΕΝΤΖΕΣ, αποτελεί το εν λόγω κομψοτέχνημα διανοητικής ρώμης μου και συνίσταται σε εφτά κατηγορίες που διευκολύνουν την αξιολόγηση και την κατάταξη τραγουδιών Eurovision και σας συνιστώ επιφυλαγμένα να τη χρησιμοποιείτε κι εσείς, όταν παρακολουθείτε.
Γιουροβιζιονικό-Λαοφιλές-Ελληνιάρικο-Νταμπαντούμπα-Τρελιάρικο-Ζωηρό-Ερμηνεία-Σύνθεση
Πάμε να δούμε τις θέσεις 15 έως 11.
15. Sarbel – Yassou Maria (ESC 2007, 7η θέση)
Αυτό είναι το παλιό, καλό πανηγύρι ονόματι Eurovision. Εσείς πηγαίνετε σε πανηγύρια με σουβλάκια και κλαρίνα, εγώ σε πανηγύρια με στρας και άσχημα ντυσίματα.
Είπε το σύμπαν “Πόσο κιτς χωράει σε τρία περίπου λεπτά;”. Και απάντησε η ελληνική αποστολή του 2007 “Hold my Maria”. Αλλά είναι το αγαθό το κιτς, το άκακο, το φευγαλέο. Γι’ αυτό και μου αρέσει- είναι το νταχντιριντί που μεταβολίζει τις φρίκες της πραγματικότητες. Χαρείτε, γιατί χανόμαστε!
Να ομολογήσω το συγκεκριμένο τραγούδι έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου, γιατί έχω πανομοιότυπη ζακετούλα μ’ αυτή που φοράει ο συμπαθέστατος Σαρμπέλ. Νομίζω μου την πήρε η γιαγιά μου απ’ τη λαϊκή. Κι όταν είδα και τις πιτζαμούλες του Σαρμπέλ, έβγαλα και τις θειές μου στο scouting να ολοκληρώσω το συνολάκι… Πες, ρε Σαρμπέλ, από ποιον πάγκο τις πήρες, φάγαμε τον τόπο!
Όχι, αν νομίζετε ότι τώρα είναι αλλού γι’ αλλού η Eurovision, να δείτε τι μεσουρανούσε μέσα 00s’ και πριν τις κριτικές επιτροπές. Να επαναλάβω όμως: εμένα τέτοιες στιγμές με ευχαριστούν και με διασκεδάζουν. Δε χρειάζεται να είναι όλα βαθιά κι ασήκωτα. Υπάρχει καιρός για σοβαρότητα, υπάρχει καιρός για γλέντι. Και κρίνοντας απ’ τις επιλογές της ανθρωπότητας, μάλλον έχει μπερδέψει πότε γίνεται τι.
Γιουροβιζιονικό: Κάργα.
Λαοφιλές: Κρίνοντας απ’ την 7η θέση- τα μάλα!
Ελληνιάρικο: Ευχάριστο (για τρία λεπτά) μποζουκοπόπ περασμένων δεκαετιών.
Νταμπαντούμπα: Μα, αυτό είναι το νόημα.
Τρελιάρικο: Αυτό που απαιτούσε το συγκεκριμένο meta της Panigyro Vision.
Ζωηρό: Τσαχπινογαργιαλάρης, μεταδοτικός Σαρμπέλ και τα μυαλά (με τα εξοντωμένα εγκεφαλικά κύτταρα) στα κάγκελα!
Ερμηνεία: Αξιοπρεπέστατη. Καλά, για μέτρα Eurovision, συγκλονιστική, θα έλεγε κανείς.
Σύνθεση: Εντάξει, δε νομίζω να κοκκινίζει ο Μπετόβεν στον τάφο του. Από ζήλια τουλάχιστον…
14. Bang – Stop (ESC 1987, 10η θέση)
Χαρωπό, χαριτωμένο, το ‘χω ακούσει καμιά 5 φορές και πάλι το ξεχνάω. Αλλά δεν πειράζει. Αυτήν την ενδεή ουσίας χαρά και την αβαθή ενατένιση της ζωής τη φθονώ και τη θαυμάζω. Κομμάτι που θα μπορούσε να διαγωνιστεί και στη Eurovision Junior… αν υπήρχε τότε.
Λατρεύω ότι η Ελλάδα είχε ντόπιους Wham! και ηδονίζομαι μ’ αυτό.
Αλλά, πέραν όλων των άλλων, πολύχρωμη συμμετοχή, με ένα αξιοπρεπές ποπ τραγουδάκι και κάτι εξαιρετικά φωνητικά του Θάνου Καλλίρη! Δεν έχασε νότα ο άνθρωπος κι ας πρόκειται για τραγούδι που θα μπορούσε κανείς να παραγγείλει σε πάρτι γενεθλίων.
Τρία λεπτά ξέγνοιαστα, να αναρωτιόμαστε γιατί όλα τα κουρέματα των ‘80s ήταν λες και πέθανε κάτι στο κεφάλι μας.
Γιουροβιζιονικό: Απόλυτα.
Λαοφιλές: 10η θέση με Γιάννη Λογδανίδη* να συμμετέχει δεν το λες και λίγο.
Ελληνιάρικο: Όχι, οπότε τα ειλικρινά μου σέβη!
Νταμπαντούμπα: Μια πιο δυτική ευθυμία.
Τρελιάρικο: Ασφαλής επιλογή, ενστερνιζόμενη τον ήχο της εποχής.
Ζωηρό: Αν ήταν στη σκηνοθεσία ο Γιάννης Δαλιανίδης, δε θα μου ‘κανε εντύπωση.
Ερμηνεία: Θάνος Καλλίρης τρομερός στα όλα. Τραγούδι, χορός, νάζι. Και η υπόλοιπη συμμετοχή ταμάμ.
Σύνθεση: Δε νομίζω να ζητήσει ο George Michael Freedom απ’ τα δεσμά του θανάτου.
* Γιάννης Λογδανίδης = Johnny Logan (στον διεστραμμένο κόσμο μου)
13. Amanda Georgiadi Tenfjord – Die Together (ESC 2022, 8η θέση)
Τα ‘χουμε ξαναπεί. Σχωράτε με, αλλά δε θα κάνω διπλοβάρδιες για Eurovision. Δηλαδή κάπου ώπα- (υποκρινόμαστε ότι) έχουμε κι ένα επίπεδο!
Ελλάδα στη Eurovision την τελευταία δεκαετία: Η Παλιννόστυση 2019-2024
Γιουροβιζιονικό: Σε αυτό το κλίμα της Eurovision, ταιριαστό.
Λαοφιλές: Απ’ τις κριτικές επιτροπές, ναι. Απ’ το κοινό, χλιαρά αποδεκτό (6η θέση στις κριτικές επιτροπές, 12η στο κοινό).
Ελληνιάρικο: Όχι, οπότε τα ειλικρινά μου σέβη!
Νταμπαντούμπα: Προφανώς και όχι, αλλά είναι το καλό το κλαψιδερό, οπότε το δεχόμαστε.
Τρελιάρικο: Ναι, τύπου, τι φάση. Πώς το έστειλε Ελλάδα αυτό και δεν έστειλε κάνα τσιφτετέλι;
Ζωηρό: Δεν έπαιζε σ’ αυτήν την πίστα.
Ερμηνεία: Νομίζω αδικήθηκε. Στο σολφέζ πήρα F αλλά νομίζω ότι δεν κουφάθηκα τόσο να μην ακούω ότι δεν ήταν και η αρτιότερη ζωντανή εμφάνιση της ερμηνεύτριας.
Σύνθεση: Πολύ ωραία, όμορφο τραγούδι, εντός εκτός κι επί τ’ αυτά της Eurovision.
12. Michalis Rakintzis – S.A.G.A.P.O. (ESC 2002, 17η θέση)
Michalis-ΜΑΤατζής: Say
Backing vocalist-ΜΑΤατζής: Say, say, say, say, say
Τι να say κανείς κι από πού να το πιάσει… Ή να το αφήσει καλύτερα. Ίσως τη στολή να την έβαλε η διμοιρία για να προφυλαχθεί απ’ τα επεισόδια του ριάλιτυ του τοτινού ελληνικού τελικού. Γιατί, το να προσγειωθεί κάνα καδρόνι στο κεφάλι των ανθρώπων, δε θα το λέγαμε κι απίθανο, κρίνοντας απ’ τις πάντοθεν αντιδράσεις.
Εγώ γουστάρω και Μιχάλη και S.A.G.A.P.O.. Η ηχογράφηση του studio τα σπάει, το τραγούδι είναι τέλειο κι αδιαφορώ τι λέει κάθε ψευτοκουλτουριάρης (και αυτός αδιαφορεί για εμένα κι είμαστε πάτσι). Αν πήγαινε πιο καλά εκείνη η κατηραμένη βραδιά στο Ταλίν, θα ήταν ένα από τα ελληνικά τραγούδια Eurovision που δε θα κουραζόμουν με τίποτα ν’ ακούω.
Αλλά μάλλον ήταν μια πολύ, πολύ κακή βραδιά στη δουλειά. Συμβαίνουν αυτά, και μάλιστα τη χειρότερη δυνατή στιγμή δυστυχώς. Μα τι να κάνουμε που αν βάζαμε τα φωνητικά σε πρόγραμμα διόρθωσης, μάλλον θα ‘βγαζε E.R.R.O.R.;
Μιχάλης-ΜΑΤατζής: Say
Backing vocalist ΜΑΤατζής: Say, say-say
Μερικοί θα προτιμούσαν να φάνε ξύλο από πραγματικό ΜΑΤατζή απ’ το να ξανακούσουν αυτό το τραγούδι. Εμένα η εκκεντρικότητα του όλου εγχειρήματος με συγκινεί. Κι επιτέλους- η Ελλάδα δεν είναι μόνο Ανατολή. Αν είναι να ζητιανεύουν οι ελληνικές συμμετοχές, με μπουζούκι και filotimo και γαλάζιοTM, λίγα πονταλάκια, μόνο και μόνο επειδή οι ξένοι θέλουν να βλέπουν βαλκανικές καρικατούρες προς τέρψη της υπεροψίας τους, εγώ το βλέπω για παράσημο να πατώνουν ελληνικές συμμετοχές που δεν εμπορεύονται έναν αδιάφορο, αόσμο και γελοίο έθνικ αέρα.
Γιουροβιζιονικό: Εξαίσιο για τη συνθήκη.
Λαοφιλές: Όχι και τόσο. Ή… άπειρα, αν δούμε την αναρρίχησή του κομματιού σε cult status.
Ελληνιάρικο: Όχι, οπότε τα ΕΙΚΡΙΝΕΣΤΑΤΑ μου σέβη στον δημιουργό!
Νταμπαντούμπα: Είναι η φάση καταγώγιο με σκόνες και ντρόγκια.
Τρελιάρικο: Ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες τη γάλα απ’ τις άλλες συμμετοχές της Ελλάδας. Το θέμα είναι ότι συνήθως δεν προτιμάμε το γάλα μας με μύγες.
Ζωηρό: Είχε το νεύρο του.
Ερμηνεία: Ας τ’ αφήσουμε καλύτερα αυτά, μια χαρά τα λέμε.
Σύνθεση: Πολύ ωραίο ηλεκτρονικό τραγούδι τέλη ‘90s.
11. Kalomira – Secret Combination (ESC 2008, 3η θέση)
Προσωπικά την Καλομοίρα τη συμπαθούσα πάρα πολύ για τον απλούστατο λόγο ότι δεν πολυμιλούσε ελληνικά. Πώς να απογοητευτείς από έναν άνθρωπο που δεν υπάρχει η πιθανότητα της συνεννόησης; Γενικότερα μόλις το κατάλαβα αυτό (i.e. το αδιέξοδο της επικοινωνίας) άρχισα, ν’ αγαπάω τα σκυλιά.
Anyway. Το μισό τραγούδι είναι μπρίο, σκέρτσο και γοητεία. Οι τραγουδιστές στα φωνητικά το βγάλανε δικαιότατα το νυχτοκάματό τους (Νεκτάριος Γεωργιάδης και Βικτόρια Χαλκίτη, την οποία θα ξαναδούμε χωρίς να κάνω spoiler), το ίδιο και οι αιθεροβάμονες χορευτές. Η Καλομοίρα έκανε το κομμάτι της, το έκανε πολύ καλά και λίγο πολύ τους κέρδισε όλους. Πούλησε υπέροχα ένα τραγούδι κομμένο και ραμμένο για ανάλαφρο βράδυ ΣΚ κι έφερε μια girly διάθεση στην όλη βραδιά. Το όλο οπτικό event επίσης στα υπερατού της υπόθεσης- όλα στην εντέλεια!
Πολύ εύθυμο τραγούδι, ακόμη το ακούω ευχάριστα (μια φορά κάθε δύο ολυμπιάδες) και νιώθω δέος για την πατρίδα μου που κατάφερε να ίπταται στις κορυφαίες θέσεις του πανευρωπαϊκού, μουσικού φεστιβάλ ονόματι Eurovision. Λίγο καιρό αργότερο θα ίπτατο στις κορυφαίες θέσεις υποψήφιων κρατών για χρεοκοπία. Όλα στη ζωή είναι.
Γιουροβιζιονικό: Πιο πολύ πεθαίνεις, σε επαναφέρουν και ξαναπεθαίνεις.
Λαοφιλές: Το βάθρο κάτι λέει, φρονώ.
Ελληνιάρικο: Νομίζω κάτι τέτοιο δε θα περιμέναμε να το στείλει καμιά Νορβηγία, ας πούμε!
Νταμπαντούμπα: Ο ορισμός του.
Τρελιάρικο: Με το τζέρτζελο και το φρου-φρου, μάλλον δεν προκαλεί τροποποίηση του γνωστικού σχήματος που έχουμε για τη Eurovision.
Ζωηρό: Λίγο πιο υπερκινητικό να ‘ταν και θα το ‘δερνε η μάνα του.
Ερμηνεία: Ό,τι πρέπει.
Σύνθεση: Party song, εύπεπτο και ευχάριστο.
Η εβδομάδα Eurovision συνεχίζεται με:
-09/05: Οι 15 καλύτερες ελληνικές συμμετοχές Eurovision σύμφωνα με τη Μέθοδο ΓΛΕΝΤΖΕΣ (Θέσεις 10-6)
-11/05: Οι 15 καλύτερες ελληνικές συμμετοχές Eurovision σύμφωνα με τη Μέθοδο ΓΛΕΝΤΖΕΣ (Θέσεις 5-1)
-18/05: – Ανταπόκριση απ’ το δωμάτιό μου
