Κώστας Ματσίγκος: «Με το Σταύρο Κουγιουμτζή γίναμε μια οικογένεια..» | Interview

Συνέντευξη στην Ελπίδα Παπαδανιήλ

Γεννήθηκε στην Νιγρίτα Σερρών και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε και είναι κάτοχος πτυχίων και διπλωμάτων στην κλασική κιθάρα και σε ανώτερα θεωρητικά. Είναι ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Ωδείου Τούμπας Κ. Ματσίγκου, το οποίο διευθύνει από το 1982 ενώ από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’90, είναι υπεύθυνος της ορχήστρας του Σταύρου Κουγιουμτζή.

Έχει μεγάλη δράση στη δισκογραφία και έχει συνεργαστεί σε συναυλίες με σπουδαίους συνθέτες, στιχουργούς, ερμηνευτές και με την Συμφωνική Ορχήστρα Κρατική και Δημοτική Θεσσαλονίκης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ως εκτελεστής κιθάρας-μπάσου-μαντολίνου και άλλα και ως ενορχηστρωτής.

Ενδεικτικά κάποιες συνεργασίες:Σταύρος Κουγιουμτζής, Roland Dyens, Γιώργος Νταλάρας, Γιώργος Καζαντζής, Νίκος Παπάζογλου, Μανώλης Ρασούλης, Αντώνης Καλογιάννης, Βασίλης Λέκκας.

Ένας από τους σημαντικότερους μουσικούς και ενορχηστρωτές της χώρας μας, ένας μουσικός με χιλιάδες χιλιόμετρα στους δρόμους της μουσικής και στα studio ηχογραφήσεων, με δεκάδες σπουδαίες συνεργασίες και φιλίες μέσα από το χώρο της μουσικής, φιλοξενείται στο Φεστιβάλ Επταπυργίου χαρίζοντας μια μαγική βραδιά που θα περιλαμβάνει από έντεχνους ελληνικούς ήχους μέχρι και γνωστά αργεντίνικα ταγκό..

Συνέντευξη του κορυφαίου μουσικού και ενορχηστρωτή Κώστα Ματσίγκο στην Ελπίδα Παπαδανιήλ για την Κουλτουρόσουπα.

Ε.Π.: Κύριε Ματσίγκο είναι η πρώτη σας συμμετοχή στο Φεστιβάλ Επταπυργίου και πώς αισθάνεστε για αυτό;

Κ.Μ.:Δεν είναι η πρώτη φορά. Έχω συνεργασθεί κυρίως σαν ενορχηστρωτής σε κάποιες παραγωγές και βέβαια σαν κιθαρίστας.

Ε.Π.: Το Φεστιβάλ Επταπυργίου φιλοξενεί κάθε χρονιά ποιοτικά επιλεγμένες παραγωγές και δίνει τη δυνατότητα σε αξιόλογους καλλιτέχνες να έρθουν σε επαφή με το κοινό σε ένα εμβληματικά ιστορικό χώρο, όπως το Επταπύργιο, πώς νιώθετε που γίνεστε κομμάτι αυτού του κορυφαίου πολιτιστικού γεγονότος για την πόλη μας και πουθα παίξετε μέσα στο εμβληματικό μνημείο του Επταπυργίου;

Κ.Μ.: Νιώθω πολύ ωραία κάθε φορά που συμμετέχω στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επταπυργίου, γιατί είναι ένας ιδιαίτερος χώρος με την δική του ιστορία ο οποίος έχει γίνει χώρος Πολιτισμού και φιλοξενεί καλλιτέχνες όλων των ειδών της μουσικής. Επίσης είναι πολύ ωραίο συναίσθημα να νιώθει κάποιος ότι βάζει το λιθαράκι του στην πραγμάτωση κάποιας παράστασης σε ένα τόσο σημαντικό γεγονός στην πόλη σου.

Ε.Π.: Να ξετυλίξουμε το κουβάρι της καλλιτεχνικής σας πορείας; Πώς ξεκίνησε η ενασχόληση με τη μουσική και σε ποια ηλικία;

Κ.Μ.:Ξεκίνησε η ενασχόληση μου με την μουσική σε μικρή ηλικία, στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού, σαν αυτοδίδακτος, βλέποντας τους φοιτητές που έπαιζαν κιθάρες στην γειτονιά όπου μεγάλωσα και προσπαθούσα να καταλάβω πως παίζει αυτό το όργανο. Μετά πήγαινα σπίτι και προσπαθούσα να παίζω αυτά που είχα κλέψει από τους μεγαλύτερους. Η μητέρα μου βέβαια με μάλωνε που η ενασχόληση μου σχεδόν όλη την ημέρα ήταν η κιθάρα. Πολύ αργότερα εντάχθηκα στην Ωδειακή εκπαίδευση.

Ε.Π.: Σε μια συνέντευξή σας είπατε ότι δουλέψατε και πολύ μόνος, πώς μπορέσατε να βρείτε τα «πατήματα» που σας οδήγησαν στην μέχρι τώρα σας λαμπρή καλλιτεχνική πορεία;

Κ.Μ.:Αυτή η ερώτηση συνδέεται με την προηγούμενη. Ξεκίνησα αυτοδίδακτος και με κάποια βοήθεια από τον αδερφό μου ο οποίος είναι λίγο μεγαλύτερος και έπαιζε κι αυτός κιθάρα. Αυτό που πιστεύω ότι συνετέλεσε σε μια ευρεία γνώση και έρευνα στην κιθάρα αλλά και γενικότερα στην μουσική, είναι ότι άκουγα μουσική από το ραδιόφωνο (δεν είχα τότε άλλο μέσο), σε πολλά είδη-στύλ από μουσικές. Ήθελα να έχω γνώση και άποψη. Όσο μπορούσα να έχω σε μικρή ηλικία. Όπως ανέφερα και πριν αργότερα σπούδασα και σε Ωδεία από τα οποία απέκτησα 7 Πτυχία-Διπλώματα στην κιθάρα και σε Ανώτερα θεωρητικά. Τέλος αυτό που πιστεύω με ωφέλησε είναι ότι από την ηλικία 17 ετών άρχισα να παίζω σε ορχήστρες κυρίως έντεχνης μουσικής. Αυτή η εμπειρία ήταν ένα μεγάλο Σχολείο για μένα.

Ε.Π.: Συνολικά πόσα χρόνια ασχολείστε με τη μουσική;

Κ.Μ.: Ασχολούμαι με την μουσική περίπου 55 χρόνια. Θα πω 50 γιατί θεωρώ ότι τα πρώτα χρόνια δεν έπαιζα κιθάρα αλλά έπαιζα ΜΕ την κιθάρα.

Ε.Π.: Τελικά τι είναι η μουσική για εσάς;

Κ.Μ.: Η μουσική για μένα είναι κάτι ιερό. Είναι απελευθέρωση. Είναι μοναχικότητα. Είναι ευφορία. – Καμία σχέση με την Δ’ Θεσ/νίκης- χαμογελάει…. Είναι χαρά και λύπη. Είναι κάτι που έχω πάντα συντροφιά, που δεν με απογοήτευσε και δεν με πρόδωσε ποτέ. Αντιθέτως μου χαρίστηκε σαν δώρο στη ζωή. Για μένα είναι η δεύτερη πιο σημαντική λέξη στο Ελληνικό λεξιλόγιο μετά την λέξη αγάπη.

Ε.Π.: Ποιες είναι οι κυριότερες μουσικές σας επιρροές;

Κ.Μ.:Επιρροές… Πρώτη βάζω την κλασική μουσική. Έχω επηρεαστεί όμως πολύ, όταν ήμουν νέος, από κάποια ξένα συγκροτήματα αλλά και από την καλή Ελληνική μουσική π.χ. Χατζιδάκις-Θεοδωράκης-Κουγιουμτζής-Ξαρχάκος και από πολλούς άλλους. Επίσης μου αρέσει η Jazz όπως και η Flamengo.

Ε.Π.: Η ενασχόληση με την ενορχήστρωση πώς προέκυψε, ποιο είναι το ταξίδι της ενορχήστρωσης; Από πού ξεκινάτε, με ποιες σκέψεις/αισθήσεις μπαίνετε σε αυτή τη διαδικασία;

Κ.Μ.:Είχα ανησυχίες από μικρός με την ενορχήστρωση. Προσπαθούσα να αναλύσω με την κάθε λεπτομέρεια, τα διάφορα είδη μουσικής, για να καταλάβω την ενορχηστρωτική σκέψη του κάθε ενορχηστρωτή. Γιατί αυτό το έκανε έτσι; Γιατί έδωσε αυτούς τους ρόλους σε αυτά τα όργανα και όχι σε εκείνα; Και στην κλασική μουσική όπου αλλάζουν οι ενορχηστρώσεις ανάλογα με την εποχή, αλλά και σε άλλα είδη μουσικής. Κατέληξα ότι η ενορχήστρωση είναι και κάτι υποκειμενικό. Υπάρχουν βέβαια και οι κανόνες, που έχουμε διδαχθεί κυρίως στις ενορχηστρώσεις της σπουδής στην Φούγκα, αλλά υπάρχουν και οι ελευθερίες ανάλογα με την αισθητική, την γνώση, την εμπειρία του καθενός, δημιουργώντας ένα δικό του στυλ. Η πρώτη μου ενορχήστρωση ήταν το 1984 σε ένα πρόγραμμα Καλογιάννη-Μοσχολιού.

Ε.Π.: Σταύρος Κουγιουμτζής, «ήμασταν μια οικογένεια»… τι είναι αυτό που έμεινε ανεξίτηλο στην ψυχή σας από τη σχέση σας;

Κ.Μ.:Σταύρος Κουγιουμτζής. Το πρώτο τραγούδι που άκουσα σε μικρή ηλικία ήταν το ΚΑΠΟΥ ΝΥΧΤΩΝΕΙ. Μου άρεσε πολύ και άρχισα την έρευνα για το ρεπερτόριο αυτού του ανθρώπου. Ήθελα πολύ να γνωρίσω αυτόν τον ευαίσθητο συνθέτη. Αυτό πραγματοποιήθηκε το 1990 λίγο μετά την επιστροφή του οικογενειακώς από την Αθήνα. Ήμουν ο κιθαρίστας του για μία 15ετία από το 1990 μέχρι το 2005 που έφυγε από την ζωή. Θυμάμαι πολύ ωραίες στιγμές μαζί του. Και στις συναυλίες αλλά και πριν από αυτές, στην προετοιμασία και μετά από αυτές. Πράγματι γίναμε μια οικογένεια και φυσικά ρόλο σε αυτό έπαιξε και η Αιμιλία, η σύντροφος της ζωής του. Όμορφος άνθρωπος, απλός, ευγενικός, με καθολική αποδοχή και πολύ ωραίο χιούμορ. Με την απουσία του το 2005 είχα την τιμή να αναλάβω την ευθύνη της ορχήστρας Σταύρος Κουγιουμτζής.

Ε.Π.: Γιώργος Νταλάρας, καθοριστική καλλιτεχνική συνάντηση… Ποιο στοιχείο της είναι που την κάνει να ξεχωρίζει; Υπάρχει κάποια κοινή στιγμή σας που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;

Κ.Μ.:Με τον Γιώργο Νταλάρα γνωρίστηκα περίπου 2 χρόνια πριν γνωρίσω τον Σταύρο Κουγιουμτζή. Άκουγα τα τραγούδια που ερμήνευε από πολύ μικρός. Αρχικά μου άρεσε η χροιά της φωνής του. Αργότερα κατάλαβα ότι έχει φοβερή τεχνική. Την φωνή του την ελέγχει απόλυτα. Έτσι δεν τον προδίδει ποτέ. Κάνει <μικρογυρίσματα> που είναι για μελέτη-ανάλυση και ιδανικά για σεμινάριο. Άλλωστε τον βοηθάει και το γεγονός ότι παίζει καλά διάφορα όργανα. Έχει πολύ καλή και εμπεριστατωμένη ενορχηστρωτική άποψη. Έχω συμμετάσχει αρκετές φορές σε Συναυλίες του σαν κιθαρίστας ή σαν ενορχηστρωτής. Αυτό όμως που απόλαυσα πιο πολύ, ήταν στο Studio όπου παίξαμε οι δυο μας κιθάρες, σε 2 κομμάτια για το album μου <μια κιθάρα μια φωνή>. Σε αυτά τα δυο κομμάτια αυτοσχεδιάσαμε, ξεφύγαμε από την συνταγή των άλλων κομματιών του album και τελικά έγιναν <κιθάρες και μια φωνή>. Είναι ανακρίβεια να λέμε μόνο ότι είναι ένας καλός τραγουδιστής. Είναι ερμηνευτής. Έχει μεγάλη διαφορά. Για μένα το επάγγελμα του είναι Μουσικός με την ευρεία έννοια του όρου και όχι μόνο ερμηνευτής.

Ε.Π.: Roland Dyens, «έχασα ένα κομμάτι από τον εαυτό μου..» είχατε πει όταν ο μεγάλος, ο Παγκοσμίου φήμης κιθαρίστα και συνθέτης ταξίδεψε στους ουρανούς…

Κ.Μ.:Τα έργα του Roland Dyens τα γνώρισα στις σπουδές μου στην κλασική κιθάρα με πρώτο το TANGO EN SKAI. Τον θαύμαζα για την πρωτοποριακή – καινοτόμο ερμηνεία, για τις συνθέσεις του, τις ενορχηστρώσεις του, τις μεταγραφές και διασκευές του. Η επιθυμία μου ήταν κάποια στιγμή να τον γνωρίσω και πραγματοποιήθηκε το 2000 όταν τον καλέσαμε στο Ωδείο μου για ένα Resital και master class. Αυτό εξελίχθηκε μετά την γνωριμία μας. Μου πρότεινε την διοργάνωση ενός <μικροφεστιβάλ> που κράτησε 12 χρόνια. Είχαμε γίνει πολύ καλοί φίλοι και μου στοίχησε η απώλεια του. Ήταν σαν να έχανα μια αδερφή μουσική ψυχή.

Ε.Π.: Έχετε συναναστραφεί κι έχετε συνεργαστεί με τους κορυφαίους καλλιτέχνες από όλους τους χώρους της μουσικής. Τι κρατάτε από αυτούς; Υπάρχει κάτι που πάντα μένει αναλλοίωτο, όσο και αν αλλάζει το πλαίσιο;
Κ.Μ.:Ναι πράγματι. Είχα την ευλογία να συνεργασθώ με σπουδαίους Συνθέτες-στιχουργούς-τραγουδιστές-μουσικούς-ηθοποιούς-σκηνοθέτες-τεχνικούς ήχου. Έζησα συγκλονιστικά μουσικά γεγονότα σαν κιθαρίστας ή σαν μαέστρος. Η λέξη βέβαια μαέστρος δεν μου αρέσει. Πολύ λίγες φορές ήμουν μαέστρος. Τις πιο πολλές ήμουν ενορχηστρωτής. Έχουν διαφορά αυτές οι δυο έννοιες. Νοιώθω τυχερός που γνώρισα σημαντικούς ανθρώπους της τέχνης. Είναι ένα αλισβερίσι αυτές οι συνεργασίες. Γι αυτό τον λόγο νοιώθω ότι σε όλη μου την ζωή θα συνεχίζω να είμαι και μαθητής και δάσκαλος. Γηράσκω αεί διδασκόμενος.

Ε.Π.: Τι απολαμβάνετε περισσότερο σε μια συνεργασία;

Κ.Μ.:Σε μια συνεργασία απολαμβάνω κατ΄ αρχάς την δημιουργική πλευρά, δηλαδή την προεργασία από μέρους μου (ενορχηστρώσεις) όπου είμαι μόνος μου, στον χώρο μου και δουλεύω. Όταν έρχεται η στιγμή να γίνουν οι πρόβες α) Θέλω να απολαμβάνω την καλή παρέα των Μουσικών και ερμηνευτών αλλά και β) κάθε εξαιρετική ερμηνεία όλων αυτών που μπορεί κάποιες φορές να με εκπλήξει στα τραγούδια που πρόκειται να παιχτούν. Γι αυτό προσπαθώ όσο μπορώ οι συνεργάτες μου να είναι όμορφοι άνθρωποι αλλά και καλοί Μουσικοί.

Ε.Π.: Ποιες στιγμές θεωρείτε σταθμούς στην μακρόχρονη καλλιτεχνική σας πορεία;

Κ.Μ.:Σταθμοί στην καλλιτεχνική μου πορεία είναι η Ωδειακή μου εκπαίδευση, η ανοχή και αντοχή της συζύγου και των παιδιών μου που μου έδωσαν χώρο και χρόνο να ασχολούμαι με τις μουσικές μου ανησυχίες, οι συνεργασίες με τους καλλιτέχνες που προανέφερα και η ενασχόληση μου με την διδασκαλία.

Ε.Π.: Πώς βλέπετε σήμερα την εξέλιξη της μουσικής, σε κάθε επίπεδο; Υπάρχει καταρχήν; Οι νέοι, οι σημερινοί τραγουδιστές πατάνε καλά σε γνώσεις σχετικές με το επάγγελμά τους; Το ρωτάω γιατί υπάρχει η άποψη ότι «πετάμε 3 ακόρντα, γράφουμε και ένα μελιστάλαχτο στίχο και ιδού το τραγούδι»…Ισχύει κάτι τέτοιο και πώς το βλέπετε εσείς, ως καλλιτέχνης που ξεκίνησε αυτοδίδακτος αλλά είχε την πεποίθηση και πήγε σε Ωδεία να μάθει τα σωστά πατήματα..

Κ.Μ.:Εν μέρει ισχύει αυτό που αναφέρατε. Εξέλιξη υπάρχει. Καλή ή κακή. Υπάρχουν πολλές κατηγορίες Συνθετών, τραγουδιστών, τραγουδοποιών Μουσικών. Υπάρχουν πολύ καλοί συνθέτες οι οποίοι μάλιστα είναι και καλοί ενορχηστρωτές π.χ. Γιώργος Καζαντζής, Γιώργος Ανδρέου και άλλοι πολλοί. Κάποιοι έχουν κάνει σπουδές στο αντικείμενο τους και κάποιοι είναι εμπειρικοί και αυτοδίδακτοι. Και στις δύο κατηγορίες υπάρχουν κακοί, μέτριοι, καλοί. Κάποιοι αυτοαποκαλούνται συνθέτες αλλά ενίοτε γράφουν καλά. Αν είχαν όμως και κάποιες γνώσεις θεωρητικών θα είχαν πολύ διαφορετικό αποτέλεσμα. Γι’ αυτό υπάρχουν τραγούδια μικρής διάρκειας με ημερομηνία λήξης σε αντίθεση με τα διαχρονικά τραγούδια. Παρ΄όλα αυτά είμαι αισιόδοξος γιατί βλέπω να <ξεπηδούν> νέοι πολύ αξιόλογοι συνθέτες ή τραγουδοποιοί που αν και με αντίξοες συνθήκες ακούγεται η δουλειά τους. Οι σπουδές όμως της μουσικής είναι πολύ χρονοβόρες και απαιτητικές και το επάγγελμα του Μουσικού θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται με πολύ σεβασμό πρώτα από την Πολιτεία.

Ε.Π.: Πιστεύετε πως σήμερα δίνονται ευκαιρίες σε νέους μουσικούς να πειραματιστούν; Είναι ο πειραματισμός βασικό κομμάτι της δημιουργικής διαδικασίας;

Κ.Μ.:Εν μέρει σας κάλυψα με την προηγούμενη απάντηση μου. Όσο για τον πειραματισμό να πω ότι είναι καλοδεχούμενος αλλά μέσα σε κάποια όρια. Φυσικά να υπάρχει πειραματισμός και σε καινούργιες συνθέσεις αλλά και σε διασκευές γνωστών κομματιών άλλων συνθετών, ΑΛΛΑ να μην φτάνουμε στα άκρα αλλάζοντας και την αρμονία (συγχορδίες) , τον ρυθμό, ακόμα και την μελωδική γραμμή της φωνής. Τι μένει; Ο στίχος. Με αυτή την ακραία κατάσταση δεν συμφωνώ. Το <πείραγμα> όχι <πείραμα> πρέπει να γίνεται μέσα σε κάποια λογικά αν όχι φυσιολογικά πλαίσια και όρια,

Ε.Π.: Τι είναι αυτό που σας αρέσει στα πλαίσια της διδασκαλίας με τα παιδιά, αναφέρομαι στο Ωδείο Τούμπας….

Κ.Μ.: Αυτό που προσέχω όταν διδάσκω είναι η αποχώρηση του μαθητή στο τέλος του μαθήματος. Αν φεύγει <κατσούφης> νοιώθω αποτυχημένος δάσκαλος. Αν φεύγει με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά, τότε είμαι χαρούμενος. Πρέπει να υπολογίσω φυσικά και τις πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες που έχουν σήμερα τα παιδιά και τον χρόνο ενασχόλησης τους με την μουσική στο σπίτι. Είναι βέβαιο όμως πως η μουσική παιδεία διαμορφώνει την προσωπικότητα τους.

Ε.Π.: Είναι ευαισθητοποιημένοι οι γονείς σήμερα σε θέματα μουσικής
παιδείας;

Κ.Μ.: Και με τους γονείς υπάρχουν κατηγορίες. Ευτυχώς οι περισσότεροι ενδιαφέρονται για την μουσική εκπαίδευση των παιδιών τους και τα στηρίζουν σ΄αυτό. Όταν βέβαια είναι και κάποιος γονέας Μουσικός είναι ακόμα καλύτερα. Υπάρχουν όμως και κάποιες μικρές εξαιρέσεις γονέων οι οποίοι φέρνουν τα παιδιά τους για να απασχολήσουν τον χρόνο τους. Σε κάθε περίπτωση, τους δείχνουν τον δρόμο, αυτόν τον δημιουργικό και όμορφο και φυσικά δεν είναι αυτοσκοπός να γίνουν επαγγελματίες μουσικοί αλλά να χορτάσουν αυτή την πείνα της τέχνης που κάθε παιδί έχει, ακόμα κι αν δεν είναι εμφανής. Γενικά όμως είναι ευαισθητοποιημένοι σε ένα μεγάλο ποσοστό.

Ε.Π.: Μουσική Εκπαίδευση και Αισθητική Αγωγή, ποια είναι η σχέση τους;

Κ.Μ.: Όπως προανέφερα είναι τυχερά τα παιδιά όταν ένας ή και οι δύο γονείς είναι Μουσικοί. Και να μην είναι όμως υπάρχει η αισθητική αγωγή. Οι περισσότεροι ακούν καλή μουσική στο σπίτι και θεωρώ ότι αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Ε.Π.: Αν θα μπορούσατε να αλλάξετε κάποια πράγματα στη χώρα μας, ποια θα ήτα αυτά;

Κ.Μ.: Θα ήθελα οι δημοσιογράφοι να μην είναι πληρωμένοι και κατευθυνόμενοι. Επίσης, οι πολιτικοί να ενδιαφέρονται για τους Έλληνες, για τον πολιτισμό της Ελλάδος που ξεκίνησε από εδώ αλλά με την πρόοδο του χρόνου χάθηκε και όχι να ενδιαφέρονται για την τσέπη τους που κάθεται πάνω στην καρέκλα. Φυσικά πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις.

Ε.Π.: Να μιλήσουμε και για το CD σας που έχει κυκλοφορήσει, «Μια κιθάρα, μια φωνή»;

Κ.Μ.: Ξεκίνησα με την παρότρυνση κάποιων φίλων. Γιατί υπάρχουν Piano bar και δεν υπάρχουν Guitar bar;Και η κιθάρα (ειδικά η κλασική) είναι πολυφωνικό όργανο. Ξεκίνησα να ηχογραφώ κάποια τραγούδια στο studio του φίλου μου Παναγιώτη Κουτσούρα με σκοπό να γράψω 5-10 και να τα κάνω δώρο σε κάποιους φίλους. Τρώγοντας όμως ανοίγει η όρεξη. Τα 5-10 έγιναν τελικά γύρω στα 25 αφού άρχισα να δέχομαι προτάσεις από φίλους τραγουδιστές. Τα άφησα όμως στο συρτάρι γιατί οι δισκογραφικές εταιρείες μου έστελναν συμβόλαια με όρους ευνοϊκούς μόνο για την εταιρεία τους. Στο τέλος μετά από κάποια συζήτηση με την Άννα και τον Γιώργο Νταλάρα μου έδωσαν μια λύση και κατέληξα να <δώσω> την δουλειά μου στην Fmrecords η οποία ανέλαβε την προώθηση του album σε κάποιες πλατφόρμες. Ευχαριστώ τον Κο Νίκο Κούρτη που αγκάλιασε αυτό το εγχείρημα μου. Συμμετέχουν 17 Συνθέτες, 18 στιχουργοί, 15 τραγουδιστές, 2 παραδοσιακά και 2 solo κιθάρα. Ηχογράφησα άλλα 6 τα οποία δεν μπήκαν στο album για κάποιους λόγους.

Ε.Π.: Φεστιβάλ Επταπυργίου 2032 με «Ρεσιτάλ κιθάρας με 8 φωνές», τιθα ακούσουμε το βράδυ της 7 ης Ιουλίου; Τι είδους εμπειρία θέλετε να αποκομίσουν οι θεατές;

Κ.Μ.: Θα ακούσετε πολλά γνωστά κομμάτια, διασκευασμένα για κλασική ή ακουστική κιθάρα με αγαπημένους καλλιτέχνες όπως: Βασίλης Λέκκας – Παντελής Θαλασσινός – Ρίτα Αντωνοπούλου – Κώστας Πρατσινάκης – Νάνα Μπινοπούλου – Ιωάννα Γιαννοπούλου – Μαρίνα Ματσίγκου – Έφη Ναβροζίδου και πιστεύω με προσθήκη εκπλήξεων. Όσο για τους θεατές επιθυμώ να φύγουν με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.

5-ce91cf86ceafcf83ceb1-ce9cceb1cf84cf83ceafceb3cebacebfcf82-cea6ce9523-scaled-e1684940293790-2

Ε.Π.: Πώς οργανώθηκε το πρόγραμμα της εκδήλωσης; Με ποια κριτήρια;

Κ.Μ.: Επέλεξα μουσικές συνθέσεις διαφορετικών στυλγ ια να μην κουράσει το πρόγραμμα και για να αναδείξω τις δυνατότητες αυτού του οργάνου, της κλασικής και της ακουστικής κιθάρας. Για τον λόγο αυτό θα παίξω κομμάτια από Luis Bonfa και Madredeus μέχρι Τσιτσάνη και Χιώτη με πολλά ενδιάμεσα στυλ. Ελπίζω το πρόγραμμα να είναι ενδιαφέρον και να αρέσει στο κοινό.