Οι υποψηφιότητες των Βρετανικών βραβείων BAFTA.
Σχολιάζει ο Παναγιώτης Τιμογιαννάκης.
Ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες και των BAFTA, των βραβείων της Βρετανικής Ακαδημίας. Κι εδώ το “Gravity“, και το “12 χρόνια σκλάβος” κι ο “Οδηγός διαπλοκής“… Αυτό που με εκνευρίζει με τα BAFTA είναι πως πρόκειται για τη ΜΟΝΑΔΙΚΗ κινηματογραφική Ακαδημία που αντί να βραβεύει τα δικά της βραβεύει τα ξένα. Δηλαδή τα αμερικάνικα. Δηλαδή τα Οσκαρικά. Αντί να παρακολουθεί την πορεία του βρετανικού κινηματογράφου (όπως κάνουν οι άλλες Ακαδημίες,όχι μόνο της Ευρώπης), θέλει να λέει το δικό της λόγο στα οσκαρ. Και τα εγγλέζικα φιλμ τα έχει σαν μία ειδική κατηγορία. Απλώς ψηφίζει τα αμερικάνικα με κριτήρια βρετανικά. Δηλαδή θα προτιμήσει τους british actors, directors etc. Πώς λέγεται αυτό; Κατάλοιπο βρετανικής αποικιοκρατίας.
Είναι η βρετανική κουλτούρα αυτή. Εχει πάντα τους Αμερικάνους από δίπλα, όχι σαν δούλα τους, κάθε άλλο, μα σαν… συγκυβέρνηση. Είτε πολέμους κάνουν, είτε Οσκαρ δίνουν, οι Εγγλέζοι θέλουν από τους Αμερικάνους το μερτικό τους. Γι αυτό και δεν τα πολυπαρακολουθώ παρά για ένα λόγο που θα σας τον πω κι αφορά σε μια αποκρυπτογράφηση: αν υπάρχει Εγγλέζος, υποψήφιος για Οσκαρ, και χάσει από Αμερικάνο ή αλλοεθνή συνυποψήφιο, στα BAFTA πάντα, τότε σημαίνει πως ο εν λόγω Εγγλέζος μην περιμένει το Οσκαρ.
Τρανό παράδειγμα: 2008, η Τζούλι Κρίστι, φαβορί για το Οσκαρ και κάτοχος του βραβείου του SAG των Αμερικανών, χάνει το BAFTA των συμπατριωτών της, από την Μαριόν Κοτιγιάρ . Ήταν η στιγμή που ανησύχησα. Και το Οσκαρ πήγε στην Μαριόν Κοτιγιάρ, φυσικά.
Φωτογραφικό υλικό
