ΑΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ: Βολέματα Καταστροφής X Μικρή σουίτα σε κόκκινο μείζον Χ Γυμνό Σώμα (Ίμερος)

3ος κύκλος, σημείο 1ο

η καταστροφή δεν είναι λύση, είναι η γιατρειά των άπορων
εκείνων που η τροφή βρίσκεται σ’ άλλων τα σκληρά χέρια
ούτε βολική είναι, αλλά γίνεται οικεία
κι όταν αναγνωρίζεις φωνή ανάμεσα σε θορύβους που δεν καθαρίζεις
έστω και στριγκλιά να ‘ναι
αναθαρρείς

οι νυχτερινές τρέλες είναι αυτές που καθιστούν τους ανθρώπους αγίους
πάντα σε ζευγάρια, πάντα χωρίς να ξέρει τι είναι ποιανού
γιατί χωρίς θρησκείες τι θα κάναμε
απλώς κάποιοι λίγοι ξέρουν τι είναι όντως ιερό

αν είναι να περάσει έρποντας η ζωή
τουλάχιστον ας είναι το χώμα ποτισμένο με ηδονή και δίχως αύριο
αν είναι η αόρατη φλόγα να αγκαλιάζει τις πλάτες και το στέρνο
ας είναι το πάθος και η ένταση τα ολόδικά μου εγκαύματα

πόση αδολεσχία γλυτώνουμε, όταν κοιτάμε το καθαρό, απόλυτο τώρα
πόση απόσταση διανύεται όταν δεν τρομάζει κανείς να μείνει σταθερός
καταντάει δοκησίσοφος, αυτός που το ταπεινό γελάει
αυτός που αναζητάει υπερβατικότητες σε ουράνια και πνεύματα

καλώς ή κακώς, μόνο στις καταστροφής τη δίνη
έμαθα
απομαγνητίστηκαν επιτέλους οι καταραμένοι πόλοι
ξέφυγαν, πήραν μεθυσμένους δρόμους κάποιοι φθόγγοι
και φύτρωσαν λέξεις που ίσως ν’ ανθίσουν επιτέλους
δικαιολογημένη σιωπή

κι όχι, να μην κοπούν οι υπερωρίες της καταστροφής
αν επέλεξα ολετήρα, θα είμαι συνεπής
διεκδικώντας αυτήν τη δουλειά
που με υποδουλώνει μέχρι τέλους

ψάχνουν μάταια και γελοία
οι καημένοι συνηθισμένοι
αυτοανακηρύσσονται αυτοκράτορες
σε καμένη, στέρφα γη
τι να κάνουμε που κάποια μεγαλεία
δεν είναι να τα ζήσουν οι πολλοί

όλες οι αντιφάσεις γεννιούνται απ’ την αρχή πιο ξεκάθαρες
όταν ανακαλύπτονται νέοι κόσμοι
πώς το άδειο, άχαρο και δόλιο
χωράει τόσα άξια να δεις

πάνοπλες λογικές κι επιφυλάξεις
όλες γυρνούν τη φτέρνα του Αχιλλέα
αν δεν έχουν προλάβει να γονατίσουν
στο θαύμα που είναι τέτοιο
ακριβώς επειδή είναι επίγειο

ΠΗΓΕΣ:
* Χριστιανόπουλος, Ντίνος. «Βολέματα καταστροφής» Ανυπεράσπιστος Καημός, 1960.
* Ρίτσος, Γιάννης. «Μικρὴ σουΐτα σὲ κόκκινο μεῖζον» – Τὰ ἐρωτικά, 1981.
* Ρίτσος, Γιάννης. «Γυμνὸ Σῶμα»(μέρος) – Τὰ ἐρωτικά, 1981.