.
.
Αναμφισβήτητα την αγάπησαν μικροί και μεγάλοι τεσσάρων γενεών. Ο Μάνος Χατζιδάκις είχε πει: «Μην πεις ποτέ κακό για την Αλίκη γιατί είναι η γυναίκα, που πάντα θα αντιπροσωπεύει τα χρόνια της αθωότητάς μας».
Γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1934 στο Μαρούσι. Το υποκριτικό της ταλέντο ξεχώρισε από τα παιδικά της ακόμα χρόνια και συγκεκριμένα από τότε που ήταν μαθήτρια. Πρωταγωνίστησε στις περισσότερες σχολικές θεατρικές παραστάσεις. Το 1952 έδωσε εξετάσεις στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Το 1953, στο δεύτερο έτος της σχολής, της δόθηκε ένας μικρός ρόλος, αυτός της Λουιζόν στον «Κατά φαντασίαν ασθενή» του Μολιέρου, ενώ τον ίδιο χρόνο πήρε και το ρόλο της Ολυμπίας στις «Φουσκοθαλασσιές» του Δημήτρη Μπόγρη. Το καλοκαίρι του 1954 αντικατέστησε την Άννα Συνοδινού, όπου έπαιζε την Ιουλιέτα, η οποία αποχώρησε από το θίασο του Νίκου Χατζίσκου.
.
.
Πολλές από τις παραστάσεις υπήρξαν τεράστιες εμπορικές επιτυχίες, «Καμπαρέ», «Εβίτα», «Ωραία μου κυρία», «Πέπσι», ενώ πολεμήθηκε σκληρά και από συναδέλφους της, για κάποιες από τις επιλογές της, «Λυσιστράτη», «Αντιγόνη», «Η κυρία με τις καμέλιες». Η θεατρική της παρουσία έκλεισε το 1996 με το έργο «Η Μελωδία της Ευτυχίας» των Ρότζερς και Χάμερσταϊν, όπου έπαιζε το ρόλο της Μαρίας.
Λίγο αργότερα, οι γιατροί διέγνωσαν καρκίνο καλπάζουσας μορφής. Η ίδια είχε δηλώσει το Μάιο του 1996 σε τηλεοπτική συνέντευξή της: «Είμαι σίγουρη, ελπίζω ότι θα ξεπεραστεί», εξηγώντας πως ξεκίνησε το σοβαρό πρόβλημα της υγείας της… Η τελευταία δημόσια εμφάνιση της αξέχαστης Αλίκης, που εμφανώς καταβεβλημένη επιστρέφει από τη Βοστώνη στην Ελλάδα στις 16 Μαϊου του 1996, δύο μόλις μήνες πριν φύγει από τη ζωή. Στις 23 Ιουλίου 1996 άφησε την τελευταία της πνοή στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών.
.
.
Και τώρα που μένουμε σπίτι θυμόμαστε την αξία αυτής της μεγάλης πρωταγωνίστριας και προτείνουμε κάποιες από τις παραστάσεις που είναι διαθέσιμες (δυστυχώς όχι σε καλή ποιότητα), στο διαδίκτυο.
.
«Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ» των Ρ. Ρότζερ και Όσ. Χάμερσταϊν 1996
Η παράσταση συνεχίζεται και τη χειμερινή περίοδο 1995 – 96 στο θέατρο ΑΛΙΚΗ από τις 12 Οκτωβρίου 1995. Στη συνέχεια μεταφέρεται στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ Πειραιά από 26 Ιανουαρίου ως 25 Φεβρουαρίου 1996. Και τέλος συνεχίζει στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΑΘΗΝΑΙΟΝ από 8 Μαρτίου 1996. Στις 28 Απριλίου 1996 η Αλίκη αποχαιρετά για πάντα, από σκηνής, το κοινό της που τόσο τη λάτρεψε…
1111111111111111111 111111111111111111
«ΩΡΑΙΑ ΜΟΥ ΚΥΡΙΑ» του Τζ. Μπ. Σω 1993-94
Η παράσταση μεταφέρθηκε και στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο ΕΓΝΑΤΙΑ από 2 Μαίου 1994 και για ένα μήνα.
111111111111111 111111111111111
«Η ΚΥΡΙΑ ΔΕ ΜΕ ΜΕΛΛΕΙ» του Β. Β. Σαρντού 1991
2222 222222222222222222222222
«MISS ΠΕΠΣΙ» της Π. Μπρινό 1992
Στη συνέχεια η παράσταση ξεκινά περιοδεία σε όλη την Ελλάδα
99999999999999999999999999999 9999999999999999999999999999999
«ΣΙΡΛΕΫ ΒΑΛΕΝΤΑΙΝ» του Γ. Ράσελ 1989
33333333333333 33333333333
«ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΝΩΡΙΣ…ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΑΡΓΑ» των Π. Μπεριγιέ και Ζ. Π. Γκρεντί 1986-87
Η παράσταση συνεχίστηκε και το καλοκαίρι του 1988 στο Κηποθέατρο ΑΘΗΝΑΙΟΝ και στη συνέχεια παρουσιάστηκε σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα
444444444444444 44444444444444
«ΒΙΚΤΩΡ-ΒΙΚΤΩΡΙΑ» του Ρ. Σίντσελ 1983-84
Μεταφέρεται στο θέατρο ΧΑΤΖΩΚΟΥ της Θεσσαλονίκης από τον Μάιο του 1984.
555555555555 55555555555555
«Η ΕΥΘΥΜΗ ΧΗΡΑ» των Φρ. Λέχαρ, Β. Λεόν και Λ. Στάιν 1983 Καλοκαίρι.
6666666666666666 666666666666666666
«Η ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΜΕΛΙΕΣ», του Αλ. Δουμά 1982
7777777777777777777 777777777777777777
«Η ΕΥΘΥΜΗ ΧΗΡΑ» των Φρ. Λέχαρ, Β. Λεόν και Λ. Στάιν 1980
8 888888888888888888888888
«ΚΑΜΠΙΡΙΑ» του Ν. Σάιμον (1979) Καλοκαίρι.
99
(αποσπάσματα)
999999999999999999999
Φωτογραφικό υλικό
