.
Αποτελεί ένα νέο πρόσωπο το οποίο κάνει τα πρώτα του θεατρικά βήματα, και μάλιστα στη νέα παράσταση του Νικορέστη Χανιωτάκη «Ο Λούκυ Λουκ κι ο Λευκός Ιππότης», ερμηνεύοντας τον ομώνυμο ρόλο που θα παρουσιαστεί σε πανελλήνια πρεμιέρα από τα Χριστούγεννα στο θέατρο Κολοσσαίον.
Για τη ζωή, τις σπουδές, τις ασχολίες, τα ενδιαφέροντα και τους στόχους του, ο Γιώργος Αρβανίτης μιλά στην Κουλτουρόσουπα και τον Γιώργο Μπαστουνά.
1. Πες μας δύο λόγια για τον εαυτό σου, για την οικογένειά σου, τον τόπο καταγωγής, τις σπουδές σου, τις προηγούμενες ασχολίες και γενικότερα τα ενδιαφέροντα σου.
Μεγάλωσα με την οικογένειά μου σε μια πολύ όμορφη περιοχή της Αθήνα, το Χαλάνδρι, εκεί έζησα τα παιδικά μου χρόνια εκτός από τα καλοκαίρια που τα περνούσα στο Τρίλοφο Φθιώτιδας. Ένα μικρό χωριό από όπου έχω καταγωγή και φυσικά τις πιο όμορφες αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων. Όσων αφορά τις σπουδές μου μπαίνοντας στη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών το πολύωρο πρόγραμμα παρόλο που ήταν κάτι εντελώς καινούριο για μένα έγινε πολύ γρήγορα καθημερινότητα μου. Φυσικά κατά τη διάρκεια αυτής της υπέροχης διαδικασίας που μελετούσαμε, δοκιμάζαμε και ανακαλύπταμε, υπήρξαν πολλές δυσκολίες, κυρίως όμως υπήρξαν πάρα πολύ όμορφες στιγμές που θα με συντροφεύουν στην υπόλοιπη ζωή μου. Νιώθω ευγνώμων που γνώρισα τους συμφοιτητές και τους δασκάλους μου και συμπορευτήκαμε αυτά τα τέσσερα χρόνια.
2. Ποια ήταν παλιότερα και ποια είναι σήμερα η σχέση σου με το θέατρο; Τί σημαίνει το θέατρο για σένα;
Μπορώ να πω ότι παλιότερα πριν δηλαδή μπω στη σχολή, δεν ήμουν ο άνθρωπος που έβλεπε συχνά θέατρο. Ούτε και είχα ασχοληθεί ποτέ συμμετέχοντας σε κάποια ερασιτεχνική ομάδα η κάτι παρόμοιο. Κατά τη διάρκεια των σπουδών όπου ήρθα σε επαφή με το αντικείμενο, αυτό άλλαξε. Τελειώνοντας πλέον τη σχολή και κάνοντας μια μικρή αποχή συνειδητοποίησα πόσο σημαντικό ρόλο έχει στη ζωή μου. Πλέον δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς το θέατρο. Αυτή τη στιγμή συμμετέχω στην παράσταση Λούκυ Λουκ και ο λευκός ιππότης και απολαμβάνω αυτή τη δημιουργική διαδικασία μαζί με άλλους 15 υπέροχους ηθοποιούς.
3. Πότε και πώς ξεκίνησε η επαφή σου με το θέατρο; Ποια ήταν η αφορμή να ασχοληθείς με την υποκριτική;
Η επαφή μου με το θέατρο ξεκίνησε μερικά χρόνια μετά το σχολείο. Ως τότε δεν είχα καμία σχέση, δεν ήμουν ο άνθρωπος που ήθελε από τη μέρα που γεννήθηκε να γίνει ηθοποιός. Ενστικτωδώς σκεπτόμενος τι θα ακολουθήσω στη ζωή μου μια φωνή μέσα μου έδωσε την απάντηση. Προφανώς υπήρχε κάτι που με γοήτευε σε όλο αυτό. Νομίζω πως αφορμή στάθηκαν οι άπειρες ταινίες και σειρές που έβλεπα εκείνη την περίοδο. Η αφήγηση μιας ιστορίας μέσα από συνθήκες, χαρακτήρες και σχέσεις ήταν αυτό που με γοήτευε περισσότερο.
4. Ποιος πιστεύεις ότι είναι ο ρόλος του θεάτρου στη σημερινή κοινωνία και ειδικότερα στην ελληνική πραγματικότητα; Θεωρείς ότι, στα πλαίσια και της κρίσης που επικρατεί, παρακολουθεί ο κόσμος θέατρο ή έχει μειωθεί το θεατρόφιλο κοινό;
Ο ρόλος του θεάτρου στη σημερινή κοινωνία δεν ξέρω αν είναι μόνο ένας. Μια θεατρική παράσταση μπορεί να έχει ως στόχο απλά να σε διασκεδάσει, μια άλλη να σε ψυχαγωγήσει και μια άλλη να σε αφυπνίσει. Εγώ ως θεατής μια παράστασης αυτό που απολαμβάνω είναι ο διάλογος που θα αναπτύξω μετά με τους υπόλοιπους θεατές, η συζήτηση γύρω από την παράσταση, οι διαφωνίες μας, οι σκέψεις μας και τα συναισθήματα που μας προκάλεσε. Το θέατρο κατά τη διάρκεια της κρίσης έχει σίγουρα επηρεαστεί όμως το πραγματικά θεατρόφιλο κοινό παραμένει σταθερό ίσως βέβαια να έχει γίνει πιο επιλεκτικό.
5. Πες μας μια αστεία ή άβολη στιγμή που είχες σε κάποια παράσταση;
Δεν θεωρώ πως υπάρχουν πραγματικά άβολες στιγμές στο θέατρο. Είναι ζωή. Ακόμα και τα λάθη ή τα απρόοπτα που μπορεί να συμβούν σε μια παράσταση είναι δώρα για έναν ηθοποιό γιατί είναι πραγματικές στιγμές που σε αναγκάζουν να βρίσκεσαι στο εδώ και τώρα.
6. Πώς αντιδράς γενικότερα στις κακές στιγμές αλλά και στις κακές κριτικές που μπορεί να ακολουθούν;
Δεν έχω κάποια εμπειρία στις κακές κριτικές μιας και έχω μόνο ένα χρόνο στο επάγγελμα, είμαι όμως άνθρωπος που προσπαθώ να κάνω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ότι αναλαμβάνω και εξελίσσομαι μέσα από αυτό. Με αφορά κυρίως η κριτική ανθρώπων που θαυμάζω και εκτιμώ όπου σίγουρα θα είναι καλοπροαίρετη και θα με βοηθήσει να πάω παραπέρα.
7. Πες μας τη γνώμη σου για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στον θεατρικό κόσμο και κυρίως για τις συνθήκες εργασίας που υπάρχουν; Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι προς το καλύτερο, τι θα ήταν αυτό;
Παρόλο που είναι ένα επάγγελμα πολύ διαφορετικό από όλα τα υπόλοιπα δεν αντιμετωπίζεται έτσι αν και τα τελευταία χρόνια γίνονται πολλές αξιόλογες προσπάθειες. Ίσως αυτό που θα άλλαζα να ήταν οι ίδιες οι συνθήκες εργασίας. Θα έδινα περισσότερο χώρο και χρόνο σε όλους τους συντελεστές να δημιουργήσουν και να απολαύσουν το ταξίδι της διαδικασίας και όχι να στοχεύουν σε ένα αποτέλεσμα που συνήθως εξυπηρετεί οικονομικά οφέλη.
8. Το κίνημα metoo αποτέλεσε ένα κομβικό σημείο για το θέατρο. Έκανε καλό στον θεατρικό χώρο αυτό το κύμα; Είχες ανάλογη εμπειρία;
Δεν έχω κάποια ανάλογη προσωπική εμπειρία θεωρώ όμως πως το κίνημα metoo έχει κάνει πολύ καλό στο θεατρικό χώρο, μπορεί ακόμα να μην είναι ιδανικά τα πράγματα όμως σίγουρα είναι ένα τεράστιο βήμα για ανοιχτό διάλογο προς όλες τις κακοποιητικές συμπεριφορές που υπήρξαν και συνεχίζουν να υπάρχουν όχι μόνο στο θεατρικό χώρο αλλά παντού. Είναι ένα πολύ ευαίσθητο θέμα πάνω στο οποίο μπορεί να γίνει μια τεράστια συζήτηση.
9. Με τι ακριβώς ασχολείσαι αυτή την εποχή;
Αυτή την εποχή συμμετέχω στην παράσταση «Λούκυ Λουκ και ο λευκός ιππότης» σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη. Είναι μια υπέροχη συνεργασία με άλλους 15 ηθοποιούς πάνω σε ένα κόμικ των παιδικών μας χρόνων που εκτός του στόχου που έχει να παρασύρει το θεατή σε αυτό το σύμπαν και να του ξυπνήσει την οποία ανάμνηση, συγκινεί πρώτα από όλα εμάς τους ίδιους. Η διαδικασία αυτών των δύο μηνών που βρισκόμαστε σε πρόβες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, είναι μια πολύ δημιουργική περίοδος για όλους μας.
10. Τι θα συμβούλευες σε άλλα νέα παιδιά που επιθυμούν να ασχοληθούν με αυτό το επάγγελμα;
Δε μου αρέσει να δίνω συμβουλές για να είμαι ειλικρινής αυτό που μπορώ να πω είναι πως με ότι και αν καταπιαστεί ο κάθε ένας από εμάς μπορεί να το φέρει εις πέρας με πολλή δουλειά, θέληση και αγάπη. Μα πάνω από όλα με σεβασμό στον εαυτό του και στους γύρω του.
.
-k-
ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ
«O Λούκυ Λουκ κι ο Λευκός Ιππότης» του Ρενέ Γκοσινί.
ΠΡΕΜΙΕΡΑ: Κυριακή 25 Δεκεμβρίου, 20:00
Φιγούρες – ρόλοι που εκπροσωπούν όσα επηρεάζουν και δυναστεύουν τη ζωή μας εμφανίζονται επί σκηνής. Ακούμε τη σκέψη και τα επιχειρήματά τους. Ένα σιωπηλό πρόσωπο τους ακολουθεί επί ποδός και τους ενσαρκώνει. Στο τέλος, παύει να σαρκάζει, να ειρωνεύεται και να μιμείται και μιλάει εκ βαθέων.
Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκη.
Ερμηνεύουν: Γιώργος Αρβανίτης, Ειρήνη Αρβανίτη, Ιφιγένεια Βαρελά, Μάριος Ζαρδαβάς, Νικίτα Ηλιοπούλου, Μαλίνα Κιναλοπούλου, Μαίρη Κόκου κ.ά.
Ημερες και ώρες παραστάσεων: Δευτέρα 12 και Τρίτη 13 Δεκεμβρίου στις 21:00
.
.
Δείτε & αυτά:
Φωτογραφικό υλικό
