Αν «Άξιον Εστί», θα κριθεί εκ του αποτελέσματος ο Σάκης Ρουβάς υποστηρίζει ο Γιώργος Παπαδόπουλος.
Είπα να μην μιλήσω μία, είπα να μην μιλήσω δύο, όσο πλησιάζει όμως ο καιρός, ακούω τα τέρατα στερεοφωνικά και στη διαπασών και δεν άντεξα, θα έσκαγα. Ένας, ή μάλλον όχι, ας λέμε τα πράγματα ως έχουν, όχι ένας, αλλά ο δημοφιλέστερος επί του παρόντος ‘Έλληνας σταρ, αποφάσισε εδώ και δυο χρόνια να κάνει δοκιμές σε σχέση με την καριέρα του, κι έχει πέσει το σύμπαν να τον κατασπαράξει. Δικαίως ή όχι, θα το κρίνει ο κόσμος, το κοινό, ο τελικός και απόλυτος κριτής κάθε καλλιτεχνικού δρώμενου, ότι κι αν λένε οι ειδήμονες, ότι κι αν γράφουν οι κριτικοί με χιλιόμετρα τις περγαμηνές στο βιογραφικό τους.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ μιλώντας, ο Σάκης δεν με απασχολεί. Ούτε μου αρέσει, ούτε δεν μου αρέσει. Δεν τον έχω παρακολουθήσει ουδέποτε σε συναυλία του ή σε νυχτερινό κέντρο διασκέδασης. Τα τραγούδια που ως τώρα έχει πει, δεν θα έλεγα ότι τα ακούω με ευχαρίστηση. Αλλά ούτε θα αλλάξω πανικόβλητος σταθμό αν τύχει και τα παίζουν στο ραδιόφωνο. Τον είδα μία και μόνη φορά στις «Βάκχες» του Λιγνάδη και ομολογώ ενθουσιάστηκα.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ πάντα, θεώρησα ότι ανταπεξήλθε στις ανάγκες του ρόλου, όχι απλά επάξια, αλλά και πολύ καλύτερα από πληθώρα φτασμένων ηθοποιών από τους οποίους έχω φάει πλείστες όσες φόλες. Κάποιος άλλος μπορεί να τον βρήκε τραγικό, μεγειά του με χαρά του. Μπάτσος στα γούστα του καθενός δεν έχει δικαίωμα να μπαίνει κανένας. Από την άλλη, το έργο και την αξία του Μίκη Θεοδωράκη, δεν θα τα πιάσω καν στο… πληκτρολόγιό μου. Είναι αυταπόδεικτα.
Πλην όμως, θα τολμήσω να πω ότι ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ (ναι κουράζει αλλά πρέπει να καταστεί σαφές) ούτε με εκφράζει ιδιαίτερα ούτε μου αρέσει ιδιαίτερα.
Μετά λοιπόν τον γενικό χαμό που προκλήθηκε με τις «Βάκχες», και λίγο μόλις καιρό αφότου παρακολουθήσαμε το σουρεάλ ζήτημα που προέκυψε με τη βράβευση του Ρουβά, και με μια Χρυσούλα Διαβάτη που προτιμώ να ξεχάσω, ήρθε πάλι ο καιρός να ασχοληθούμε ενδελεχώς με το εύρος των δυνατοτήτων του εν λόγω καλλιτέχνη, με το τι είναι τέχνη και τι υποκουλτούρα, μέχρι ποια τραγούδια μπορεί να λέει ο τάδε καλλιτέχνης και ποια του απαγορεύονται δια ροπάλου. Αν και η απάντηση του ίδιου του δημιουργού μέσα από την προσωπική του ιστοσελίδα τα λέει όλα από μόνη της (ο Μ. Θεοδωράκης, χωρίς φυσικά να τάσσεται υπέρ της επιλογής του Σάκη Ρουβά, ωστόσο δήλωσε ξεκάθαρα ενάντιος σε κάθε προσπάθεια «απαγόρευσης» ή «διαμαρτυρίας» για την εν προκειμένω επιλογή, αναφέροντας χαρακτηριστικά πως «και η χειρότερη εκτέλεση είναι πολύ καλύτερη από μια απαγορευμένη εκτέλεση»), δεν μπορώ να μην παρατηρήσω τα προφανή που σχετίζονται με το θέμα:
1. Και μόνο το μένος και η απαξίωση με την οποία αναφέρονται άλλοι καλλιτέχνες προς έναν καλλιτέχνη, αποτελεί από μόνο του στοιχείο υποκουλτούρας. Το αν κάποιος είναι καλός ή όχι, φαίνεται από το αποτέλεσμα του έργου του και ποτέ εκ των προτέρων. Κανείς δεν μπορεί να προδικάσει την απόδοση ενός ανθρώπου, αν αυτός δεν δοκιμαστεί. Ας γίνει η συναυλία, κι αν είναι φιάσκο, βγες και κράξε. Όχι όμως από πριν, που ξανακούστηκε; Που ξανάγινε;
2. Δεν ξέρω σε ποια άλλη πολιτισμένη χώρα του πλανήτη υπάρχει τέτοια έχθρα μεταξύ «ποιότητας» κι «εμπορικότητας» – καθώς και για ποιον περίεργο κι ανεξήγητο λόγο αυτά τα δύο δεν μπορούν ΠΟΤΕ να συμβαδίζουν. Δεν ξέρω και ποιος είναι αυτός που έχει το δικαίωμα να κρίνει κάτι ως ποιοτικό ή μη. Ποιος είναι αυτός που κάθεται στην πολυθρόνα του, φοράει τα γυαλιά του κι επιλέγει να κολλήσει σε ένα καλλιτεχνικό προϊόν την ταμπέλα «έντεχνο», την ταμπέλα «σκουπίδι», την κάθε ταμπέλα.
3. Δεδομένου του παραπάνω διαχωρισμού και της έχθρας, δεν μπορώ να καταλάβω τι σόι Σέχτα Εντέχνων είναι αυτή, στην οποία αν έχεις θητεύσει σε άλλη κατηγορία τέχνης, απαγορεύεται αυστηρά η μεταπήδησή σου σε αυτήν. Ούτε οι Πεφωτισμένοι τέτοιος κλειστός κύκλος πια, έλεος.
4. Αναρωτιέμαι με ποια επιλογή τραγουδιστή θα ήταν ικανοποιημένοι όλοι αυτοί που μαίνονται εναντίων του Ρουβά. Χμμμ, ας μαντέψω… Νάνα Μούσχουρη!!! Μαρία Φαραντούρη!! Γιώργος Νταλάρας!! Μάριος Φραγκούλης!! Ή κάποιος άλλος, πάντα στα πλαίσια της παραπάνω Σέχτας. Ε, φτάνει, ας τα πει και κάνας άλλος να δούμε πως ακούγονται. Για την περιέργεια ρε γαμώτο. Άλλωστε ο ίδιος ο Θεοδωράκης είπε πως «το έργο από τη στιγμή που θα δημιουργηθεί, ξεφεύγει ακόμα και από τον ίδιο τον δημιουργό, που δεν έχει δικαίωμα να κρίνει δικτατορικά ποιος είναι «άξιος» να το ερμηνεύσει και ποιος όχι. Μόνος κριτής είναι το κοινό και ο χρόνος. Αυτοί τελικά κρίνουν τι θα πάει στα σκουπίδια και τι θα μείνει για πάντα»
Πολλά είπα. Και πολύ προφανή. Όσο για τον κάθε μαϊντανό που βγαίνει στο γυαλί και δηλώνει απογοητευμένος «Με συγχωρείτε πολύ, εγώ δεν πρόκειται να πάω να το δω αυτό» έχω να πω, «Μας συγχωρείτε πολύ, πολύ χεστήκαμε». Ούτε κι εγώ θα πήγαινα, για τους δικούς μου λόγους.
Ο κόσμος που θα πάει να το δει, αυτό είναι που έχει σημασία. Κι αυτός είναι που θα το κρίνει. Όλα τα άλλα είναι αέρας φρέσκος.
-Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 2 Μαΐου στις 21:00, με είσοδο ελεύθερη για το κοινό.
Εκτός από το Σάκη Ρουβά, στη συναυλία θα πάρουν μέρος, μεταξύ άλλων, ο Κώστας Ραφαηλίδης, ο Γιώργος Γιαννόπουλος και η Orchestra Mobile υπό την διεύθυνση του διεθνούς φήμης μαέστρου Θεόδωρου Ορφανίδη.
-Πριν τη συναυλία θα αναγνωσθεί χαιρετισμός του Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος συνέθεσε τα πρώτα του έργα στη Νέα Σμύρνη, που με την εκδήλωση αυτή τον τιμά για την τεράστια προσφορά του στα πολιτιστικά δρώμενα της χώρας.
.
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΑ -κλικ στους τίτλους:
–Ενδιαφέρουσες «ΒΑΚΧΕΣ» αν έλειπε και ο Ρουβάς… Είδαμε και σχολιάζουμε..
-Παλιά μου τέχνη κόσκινο… ο τραγωδός ΣΑΚΗΣ ΡΟΥΒΑΣ ξεβρακώθηκε…
–Η σκηνοθέτις Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη ερωτεύτηκε [και αυτή] τον ΣΑΚΗ ΡΟΥΒΑ.
-Αι σιχτίρ απο δώ! Το άτυχο σαλάχι, στις δημόσιες σχέσεις του Σάκη Ρουβά…
Φωτογραφικό υλικό
