Στο Μετρό της Συνδίκα | Ιωάννης Κυφωνίδης | Kif Express

Γράφει ο Ιωάννης Κυφωνίδης για την Κουλτουρόσουπα.

Ένα από τα καθημερινά μου μανιφέστα είναι να ευχαριστώ το Θεό και να ευγνωμονώ το Σύμπαν γιατί είμαι ζωντανός όρθιος στα πόδια μου, γυρνάω την πόλη και τα προάστιά της και βρίσκομαι συχνά πυκνά στη φύση.

Στην πόλη λοιπόν μια από τις αγαπημένες μου συνήθειες ανάμεσα στις δουλειές μου είναι να περιδιαβαίνω την Ανατολική Θεσσαλονίκη. Μέσα σε αυτή τη διαδρομή παρατηρώ και τους σταθμούς του Μετρό. Ένας από αυτούς είναι στη Δελφών λίγο μετά την Πέτρου Συνδίκα. Γιατί στέκομαι σε αυτό το σημείο; Μα γιατί είμαι συναισθηματικά δεμένος με την περιοχή.

Στην ακριβώς από πανω παράλληλο είναι η οδός Δροσίνη όπου κάποτε ήταν το σπίτι του θείου μου του Μπάμπη, μεγάλου αδελφού του πατέρα μου, και της θείας μου Κάτιας, της ξαδέλφης μου Αθηνάς και του ξαδέλφου μου επίσης Γιάννη Κυφωνίδη.  Κάποια στιγμή βέβαια το πούλησαν και μετακόμισαν μόνιμα στην Αθήνα. Ωστόσο η οδός Δροσίνη παραμένει για μένα κομμάτι των παιδικών κι εφηβικών μου χρόνων. Στο σπίτι εκείνο μαζί με τον ξάδελφο μου το Γιάννη το μικρό μιμούμασταν κι αυτός κι εγώ ο Γιάννης ο μεγάλος τους αθλητές του στίβου που βλέπαμε στην τηλεόραση. Πως δε σπάσαμε κανά κρεβάτι, μπορεί και να σπάσαμε, χρησιμοποιώντας το για το άλμα εις ύψος.

Ωστόσο κανείς τότε δε φανταζόταν ότι στο διπλανό ακάλυπτο θα γινόταν ανέγερση πολυτελούς οικοδομής και ακριβώς δίπλα ένας σταθμός Μετρό. Αλλά η ζωή κι ο κόσμος εξελίσσονται κι αλλάζουν τις συνήθεις εικόνες που βλέπαμε μέχρι τώρα. Και είναι ωραίο κι ενδιαφέρον να βλέπουμε γειτονιές που ξέραμε από μικρά παιδια να αλλάζουν διατηρώντας και παλιά τους κομματια. Στους σταθμους Μετρό της Αθήνας πολλες γειτονιές αναβαθμισαν την τοπική τους οικονομία. Μένει να δουμε εάν θα συμβεί και στη Θεσσαλονίκη.

Για την ιστορία ο Πέτρος Συνδίκας (1875-1926) ήταν νομικός και Δήμαρχος Θεσσαλονίκης από το 1922-1926 διορισμένος από το δημοκρατικό-αντιβασιλικό Κίνημα του 1922. Αποτελούσε συνεργάτη του Αλέξανδρου Παπαναστασίου και ήταν υπέρμαχος της Αβασίλευτης Δημοκρατίας.[

Η θητεία του συνδυάστηκε με το προσφυγικό αλλά και την εξομάλυνση της πολιτικής κατάστασης που επικρατούσε εκείνη την περίοδο, καθώς από τον Μάρτιο του 1924 καθιερώθηκε και το πολίτευμα της Αβασίλευτης Δημοκρατίας.