Συνέντευξη στην Ελπίδα Παπαδανιήλ για την Κουλτουρόσουπα
Το άρωμα της Θεσσαλονίκης είναι αυτό που δεν ξεχνάς ποτέ.. Έρχεται και σε τυλίγει εκεί που δεν το περιμένεις… Μια εικόνα, μια μουσική, ένας στίχος και οι μνήμες ξυπνούν ζοφερές για μια πόλη που δεν έπαψες στιγμή να αγαπάς και να νοσταλγείς. Δεν είναι ότι δεν ζεις εδώ, αλλά το ότι η ψυχή σου δεν φεύγει στιγμή μακριά της.
Που έπαιξαν, γέλασαν, έκλαψαν, ερωτεύτηκαν μέσα στα σοκάκια της και που παραμένουν ερωτευμένοι με την ομορφιά και τους ανθρώπους της. Όταν ο χρόνος σταματά, η δική τους Θεσσαλονίκη γελάει, πονάει, δακρύζει, ερωτεύεται, μοιράζεται μνήμες και νοσταλγίες, φως και αρώματα, αναμνήσεις που κάνουν βουτιά στο παρελθόν και σε μια άλλη εποχή, σε μια Θεσσαλονίκη που στη δική τους καρδιά έχει μείνει ίδια, όπως και τότε..
Μια στήλη αφιερωμένη σε όλους αυτούς τους καλλιτέχνες που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη Θεσσαλονίκη.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στη σχολή Γαλλικής Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στη Δραματική Σχολή. Ταυτόχρονα παρακολουθούσε μαθήματα χορού και τραγουδιού.
Από το 2000 εργάζεται επαγγελματικά ως ηθοποιός. Έχει εργαστεί στο Ελεύθερο Θέατρο σε παραστάσεις όπως «Οθέλλος», «Λωξάντρα», «Το παιχνίδι της μοναξιάς», «Προμηθέας Δεσμώτης» κ.α., στο ελεύθερο θέατρο, το ΚΘΒΕ, με παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα, στην Επίδαυρο και το Ηρώδειο. Στην τηλεόραση έχει συμμετάσχει σε τηλεοπτικές σειρές όπως «Τατουάζ», «Η Γη της Ελιάς» «Το σπίτι της Έμμας», «Τα μυστικά της Εδέμ» κ.α.
Η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη της, είναι τα παιδικά της χρόνια, ο πρώτος της έρωτας, το πρώτο καρδιοχτύπι.. Με τρυφερότητα αναπολεί τις βόλτες στην παραλία, τα καφέ αλλά και τoυς φίλους της.
Η Χρύσα Παπά είναι γέννημα θρέμμα Θεσσαλονικιά.. «Μεγάλωσα στους Αμπελόκηπους…εκεί είναι το πατρικό μου. Την αγαπώ την περιοχή μου γιατί εκεί έχει αναμνήσεις και αρώματα των παιδικών και εφηβικών μου χρόνων…τα τελευταία χρόνια που οι γονείς μου είναι πια στην σύνταξη, μένουμε στο χωριό της μαμάς μου, στους Νέους Επιβάτες. Και αυτό είναι το χωριό που έχω περάσει πολλά καλοκαίρια όταν ήμουν παιδί….». Το σχολείο το τελείωσε στους Αμπελόκηπους, Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο. Μετά έδωσε πανελλήνιες και πέρασε στο τμήμα Γαλλικής Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Συγχρόνως ξεκίνησε και τις σπουδές της στη Δραματική Σχολή.
Έφυγε οριστικά από τη Θεσσαλονίκη σε ηλικία 25 ετών, αφού τελείωσε το Πανεπιστήμιο και έχοντας ήδη δουλέψει στο θέατρο σε κάποια ΔΗΠΕΘΕ. Παρόλα αυτά, διατήρησε τις φιλίες των παιδικών της χρόνων «Ναι φυσικά, και τις διατήρησα και ενισχύθηκαν με τα χρόνια. Και φυσικά με κάποιους ανθρώπους χαθήκαμε, όπως γίνεται πάντα στην ζωή. Είμαι όμως και τυχερή γιατί ο κολλητός μου φίλος δυο χρόνια μετά από μένα κατέβηκε κι εκείνος στην Αθήνα».
Όταν κλείνει τα μάτια αυτό που της έρχεται ως εικόνα είναι «Η βόλτα στην παραλία και μετά ένας καφές κοντά στον Λευκό Πύργο. Και τα κάστρα…Τουριστικά όλα αυτά που λέω, αλλά όλα αυτά τα εκτίμησα αφού έφυγα ..». Αυτό που της λείπει από τη Θεσσαλονίκη είναι « Η ομορφιά αυτή της πόλης, η βόλτα στην παραλία και να περπατώ στα μέρη που μεγάλωσα» ενώ το πρώτο πράγμα που κάνει όταν επιστρέφει με κάθε ευκαιρία στην πόλη είναι «Βόλτα…βόλτα στο κέντρο, στην παραλία…Μου αρέσει να χάνομαι με τις ώρες στους δρόμους και μετά καφέ στην παραλία…». Ταινίες, σειρές, θέατρο, κινηματογράφος, τηλεόραση.. οι υποχρεώσεις της δουλειάς τρέχουν και την κρατούν μακριά από την αγαπημένη της Θεσσαλονίκη. Η νοσταλγία όμως αμβλύνεται καθώς κουβαλάει πάντα μαζί της την βόλτα στο όμορφο και γραφικό κέντρο της πόλης «Στα μάτια μου είναι η βόλτα στο κέντρο της πόλης…..να περπατώ και όπου βγάλει…».
Η Θεσσαλονίκη σε σημαδεύει με αρώματα και εικόνες, με αισθήσεις που δεν ξεχνάς ποτέ. Όπως γράφει και ο ποιητής Τάκης Γραμμένος «Ξέρω μια πόλη όπου εις πείσμα των καιρών νεράιδα κατοικεί..». Μιλώντας για τις αναμνήσεις που δεν σβήνουν ποτέ η Χρύσα αναφέρει «Έχω πολλές…τα χρόνια που σπούδαζα ήταν πολύ τρυφερά, αν και μέσα στην αγωνία για το άγνωστο, πολύ τρυφερά…».
Από τα πιο όμορφα σημεία της πόλης για την ταλαντούχο ηθοποιό είναι «Πολλά….θα πω όμως σίγουρα την παραλία, τη νέα παραλία, τα κάστρα, και το κέντρο…Είναι τεράστια απόλαυση για μένα να κάθομαι στην παραλία και να πίνω καφέ μόνη μου…και μετά να έρχονται οι φίλοι μου…»
Εάν θα έπρεπε να παρουσιάζει, να συστήσει τη Θεσσαλονίκη σε κάποιον που δεν την έχει επισκεφτεί η γλυκύτατη ηθοποιός θα έλεγε «Θα του έλεγα να πάει στην Θεσσαλονίκη για να περάσει όμορφα και να νιώσει έναν άλλο αέρα…Είναι υπέροχη η πόλη μας. Όλη η Ελλάδα είναι, αλλά ο καθένας μιλάει για τον τόπο του….»
Αυτό που την πικραίνει και δε θέλει να θυμάται είναι «Δεν θέλω να θυμάμαι ούτε να βλέπω ότι ακόμα γίνονται έργα για το μετρό…τόσα χρόνια!»
Αν θα μπορούσε να άλλαζε κάτι στην πόλη αυτό θα ήταν η κίνηση των δρόμων «Εκτός από το ολοκληρωθούν τα έργα του μετρό και να ανοίξουν οι δρόμοι…θα ήθελα να γίνει κάτι με την κίνηση στους δρόμους…». Θα ήθελε όμως η πόλη που αγαπά να διατηρήσει τον μοναδικό της χαρακτήρα και να μην μετατραπεί σε μια απρόσωπη μεγαλούπολη «Θα ήθελα να μείνει η πόλη όπως είναι, που είναι υπέροχη και να μην χάσει τον χαρακτήρα της, να μη θέλουμε να μοιάσει με μια απρόσωπη μεγαλούπολη. Να μείνει ίδια αυτή η γλύκα της πόλης…»
Ο πιο δυνατός όμως λόγος που αγαπά την Θεσσαλονίκη είναι «Είναι η πόλη μου. Αυτό αρκεί. Εδώ γεννήθηκα και μεγάλωσα, εδώ άρχισα να γνωρίζω την ζωή, αυτή η πόλη με αγκάλιασε και πάντα νιώθω να με αγκαλιάζει…»
Σας ευχαριστώ!!
