Το “Πάσχα” είναι το μοναδικό έργο του συγγραφέα που έχει αίσιο τέλος. Παραμένει σχετικά άγνωστο στην Ελλάδα. Γράφτηκε το 1900, σε μια εποχή που ο Στρίντμπεργκ ανάρρωνε από βαρύ ψυχικό κλονισμό.
Στα έργα αυτής της περιόδου “κυριαρχεί μια τάση μυστικιστική και μια θρησκευτική ευαισθησία.
Το έργο εξελίσσεται μέσα σε τρεις μέρες, Μ. Πέμπτη, Μ. Παρασκευή και Μ. Σάββατο και μιλάει για μια πορεία από τα πάθη στην ανάσταση που ζουν τα βασικά του πρόσωπα.
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο πατέρας είναι φυλακή για χρέη. Η κυρία Χέιστ και ο καθηγητής γιος της βρίσκονται στο κατώφλι της οικονομικής καταστροφής. Η Ελεονόρα πάλι, η κόρη, έχει μόλις βγει από ένα άσυλο ψυχασθενών, προφανώς αθεράπευτη. Όμως… Όμως το χειμωνιάτικο χιόνι αρχίζει να λιώνει και μαζί με το Πάσχα και τον πρώτο κρίνο της άνοιξης έρχεται και η ελπίδα ότι όλα είναι δυνατόν να διορθωθούν. Για μια χώρα – τη Σουηδία – που ζει μήνες ολόκληρους στα παγωμένα σκοτάδια του χειμώνα, ο ερχομός της λυτρωτικής άνοιξης, που σηματοδοτείται από τη γιορτή της Ανάστασης, έχει μία ξεχωριστή σημασία που ξεπερνά τον απλό συμβολισμό. Και παρόλο που ο Στρίντμπεργκ θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους του ρεαλισμού, αυτό το “Πάσχα” μπορεί να ταξινομηθεί περισσότερο κοντά στη μεγάλη μόδα της εποχής που γράφτηκε: τον εξπρεσιονισμό.
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Ιωαννόπουλος
Ακούγονται οι ηθοποιοί: Νίκος Τζόγιας, Βάσω Μεριδιώτη (φωτό), ‘Αννα Λώρη, Αντιγόνη Βαλάκου, Νικηφόρος Νανέρης, Αθηνόδωρος Προύσαλης, Ελένη Γαβριήλ
