Ώστε… «εκβιαστές» οι (απλήρωτοι) ηθοποιοί του ΚΘΒΕ κ. Ξυδάκη; Και ΔΕΝ ΑΙΣΧΥΝΕΣΘΕ; Από την Πίτσα Στασινοπούλου
Διαβάζοντας τον απίστευτο χαρακτηρισμό του υπουργού Πολιτισμού (!) προς τους ηθοποιούς του πολύπαθου ΚΘΒΕ, που όντες απλήρωτοι για μήνες αποφάσισαν μέσω συνελεύσεων να απέχουν αρχικά από τις παραστάσεις της Επιδαύρου… ειλικρινά ΝΤΡΑΠΗΚΑ! Που ως επικεφαλής του Πολιτισμού επιδεικνύει παρόμοιο επίπεδο προσωπικού πολιτισμού. Που εκ της θέσης του αντιμετωπίζει τους εκπροσώπους της τέχνης με τόσο απαξιωτικό τρόπο. Που ως μέλος αριστερής κυβέρνησης χαρακτηρίζει τους απεργούς… εκβιαστές! Που βλέποντας ένα κρατικό θέατρο της αρμοδιότητάς του και τους ανθρώπους του να αργοσβήνουν, παραμένει αδρανής, ανεπαρκής και επιπλέον… αμετροεπής! Μόνο που εν προκειμένω, όταν χαρακτηρίζεις εκβιαστές τους απλήρωτους εργαζόμενους που έχοντας εξαντλήσει τα όρια τους διεκδικούν με όποιο νόμιμο τρόπο μπορούν το ελάχιστο, η αμετροέπεια έχει όνομα και αποκαλείται ΑΙΣΧΟΣ!
Πέραν της ντροπής όμως, το συναίσθημα που κυριαρχεί είναι η ΟΡΓΗ. Παρόλο που η εγχώρια εμπειρία του «πρώτη φορά αριστερά» διέλυσε με τρόπο οδυνηρό κάθε έννοια αριστεροσύνης αλλά και κάθε έννοια κοινής λογικής. εντούτοις, με όσο μυαλό μπορώ να διασώσω ακόμη, θα τολμήσω κάποια ερωτήματα στον «αριστερό» υπουργό :
Λ
– Όταν επί χρόνια ολόκληρα το αντιπολιτευόμενο κόμμα σας πρωτοστατούσε σε οποιαδήποτε απεργία / στάση εργασίας/ κινητοποίηση οποιουδήποτε σωματείου για οποιαδήποτε διεκδίκηση ακόμη και προκλητικών προνομίων, διανοηθήκατε ποτέ να χαρακτηρίσετε τους συμμετέχοντες ως εκβιαστές; Διανοηθήκατε να αποκαλέσετε έτσι π.χ. τους συνδικαλιστές της ΔΕΗ όταν υπερασπιζόμενοι τα προνόμιά τους, κατέβαζαν διακόπτες ωσάν να ήταν ιδιωτικοί, βυθίζοντας τη χώρα στο σκοτάδι και προκαλώντας άπειρες ζημιές;
– Αν τούτη τη στιγμή βρισκόσασταν στη θέση της αντιπολίτευσης και όχι της κυβέρνησης, θα τολμούσατε να χαρακτηρίσετε τους αγωνιζόμενους για τα αυτονόητα ηθοποιούς ως εκβιαστές; Ή θα ήσασταν μπροστάρηδες στο δίκαιο αγώνα των «εκβιαστών»; Το ΔΙΚΑΙΟ για εσάς είναι μια έννοια «ελαστική» που ερμηνεύεται ανάλογα με την οπτική των εδράνων;
– Όταν από γενέσεώς της η Αριστερά είναι σύμφυτη με την έννοια της διεκδίκησης και των αγώνων για ανθρώπινα/ εργασιακά δικαιώματα και όταν το έσχατο μέσο διεκδίκησης είναι η απεργία που σημαίνει πίεση και φυσικά «εκβιασμός»… πώς είναι δυνατόν ένας αριστερός να μεταφράζει την ίδια ενέργεια- βασικό εργαλείο της ιδεολογίας του, απαξιωτικά από τη θέση του «εκβιαζόμενου» και θεμιτή έως «ιερή» από τη θέση του «εκβιαστή»;
– Με ποια λογική χαρακτηρίζετε «εκβιασμό» την απόφαση ενός συλλογικού οργάνου που πάρθηκε με δημοκρατικές διαδικασίες κάτω από ασφυκτικές συνθήκες με διακύβευμα την ΕΠΙΒΙΩΣΗ και όχι τη στάση του υπουργείου που κρατά ομήρους τους εργαζόμενους ζητώντας να εκτελέσουν το έργο τους χωρίς να τους πληρώνει για μήνες ; ΠΟΙΟΣ ΕΚΒΙΑΖΕΙ ΠΟΙΟΝ;
– Πώς είναι δυνατόν να ερμηνεύετε ως εκβιασμό, την απελπισμένη κίνηση αποχής από το έργο τους, ανθρώπων που μήνες τώρα «κραυγάζουν» ότι βρίσκονται στα όρια της εξαθλίωσης και έχοντας εξαντλήσει κάθε μέσο ΔΕΝ έχουν άλλο τρόπο να διεκδικήσουν ΨΙΧΟΥΛΑ έστω, της αυτονόητης αμοιβής τους;
– Τί γνωρίζετε εσείς από πραγματικό εκβιασμό στο πετσί σας, αυτόν που προκαλεί η πιεστική καθημερινότητα και ανάγκη και οδηγεί στην απελπισία και πλήρη αναξιοπρέπεια, ώστε να εκστομίζετε ελαφρά τη καρδία και εντελώς εν αδίκω, αυτή την προσβλητική λέξη;
– Πώς είναι δυνατόν σε ηθικό επίπεδο, μια φεστιβαλική εκδήλωση/ παράσταση να στέκεται ΠΑΝΩ από τις ανθρώπινες αξίες της ίδιας της επιβίωσης αρχικά, της δικαιοσύνης και της αξιοπρέπειας; Πώς είναι δυνατόν για χάρη της «Επιδαύρου» να λοιδωρείτε με παρόμοιους χαρακτηρισμούς αυτούς που ζητάτε να τη στηρίξουν; Ξεχνάτε ότι απευθύνεστε σε ηθο-ποιούς; Πώς θα «ποιήσουν ήθος» όταν το έχετε προσβάλλει ανεπίτρεπτα; Πώς θα αποδώσουν την τέχνη τους στη σκηνή, όταν τους έχετε καταρρακώσει ψυχικά και εξαντλήσει οικονομικά;
Θα σας πρότεινα να κοιταχτείτε στον καθρέφτη. Όχι φευγαλέα. Για αρκετή ώρα και κατάματα. Και να θέσετε ο ίδιος πια στον εαυτό σας κάποια ερωτήματα που είναι σίγουρο ότι τα αποφεύγετε, διότι αν και απλά, ωστόσο καίνε επικίνδυνα. Να αναρωτηθείτε ας πούμε σε ιδεολογικό επίπεδο, ΑΝ η όλη στάση και τα λόγια σας συνάδουν με το ΗΘΟΣ ενός αριστερού πολιτικού που υποθέτω ότι δηλώνετε τέτοιος. Ή μήπως όχι; Γιατί ξέρετε… μέχρι πριν 6 μήνες, αν για κάτι η Αριστερά ένοιωθε περήφανη ήταν το πολιτικό της ήθος. Αυτό που μεταφράζεται σε εντιμότητα, πίστη σε αξίες, πίστη στον άνθρωπο, πίστη στον αγώνα για ένα δικαιότερο κόσμο. Και βέβαια το όραμά της ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ επειδή κατά καιρούς της έλαχαν σκάρτοι εκπρόσωποι και το πρόδωσαν, αυτό είναι σίγουρο. Και αν πιστεύετε στην ιδεολογία της, καλά θα κάνετε να αναμετρηθείτε έντιμα με τα ηθικά μεγέθη της κι εφόσον βρεθείτε λειψός να την εγκαταλείψετε πάραυτα, μαζί με αρκετούς ακόμα του «αριστερού» συναφιού σας!
Και για τα επόμενα που πρέπει να αναρωτηθείτε σε πρακτικό πλέον επίπεδο, είναι αν εσείς θα συνεχίζατε να δουλεύετε χωρίς αμοιβή επί μήνες… αν μπορούσατε να ανταπεξέλθετε στις ανάγκες σας χωρίς κανένα έσοδο… αν μπορούσατε να διατηρήσετε την αξιοπρέπειά σας στο έσχατο σκαλί της ανάγκης… αν μπορούσατε να αποδώσετε σε ένα τομέα όπως η θεατρική τέχνη που απαιτεί ψυχική κατάθεση με την ψυχή σας διαλυμένη… τέλος, αν τα δεχόσασταν όλα αυτά μοιρολατρικά χωρίς να ασκήσετε καμία πίεση για τα δίκια σας. Που ΠΙΟ δίκαια δεν γίνονται! Αν λοιπόν μπορέσετε έστω για μια στιγμή να ξεχάσετε τις παχυλές αμοιβές που λαμβάνετε με θρησκευτική ευλάβεια και ακρίβεια ημέρας ΚΑΘΕ μήνα, αν καταφέρετε να βάλετε έστω φαντασιακά τον εαυτό σας στη δεινή θέση των «εκβιαστών» και αν απαντήσετε θετικά σε όλα τα ανωτέρω που βιώνουν, τότε και μόνο τότε μπορείτε να εκστομίσετε τη λέξη «εκβιαστές» με δύο επιπλέον προύποθέσεις: ότι ΔΕΝ είστε αριστερός και ότι ΔΕΝ εκπροσωπείτε τον πολιτισμό. Διότι υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες αυτή η λέξη προσβάλλει χυδαία και τα δύο! Μα πάνω από όλα, ΕΣΑΣ τον ίδιο!!!
Ελπίζοντας ότι θα εκτιμήσετε δεόντως την τελική απόφαση- ηρωϊκή υπέρβαση των ηθοποιών του ΚΘΒΕ να πραγματοποιήσουν τις παραστάσεις τους στην Επίδαυρο υπό ΑΥΤΕΣ τις συνθήκες, το μόνο που μπορεί να διασώσει την τιμή σας, εφόσον ο όρος διατηρεί κάποια… αξία για σας, είναι η δημόσια έκφραση μιας ΣΥΓΓΝΩΜΗΣ, το ελάχιστο! Και εν συνεχεία να πράξετε τα αυτονόητα: να σκύψετε με σοβαρότητα και κατανόηση πάνω από τα τεράστια προβλήματα ενός κρατικού θεάτρου που παλεύει να παράγει αυθεντικό πολιτισμό την ώρα που λιμοκτονεί… Πριν όμως, μια μεγάλη, δυνατή ΣΥΓΓΝΩΜΗ για την ανεπίτρεπτη προσβολή!!!
.
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΑ:
-Οι ηθοποιοί δεν είναι επαίτες. Διεκδικούν με αξιοπρέπεια αυτά που δικαιούνται. Διεκδικούν το αυτονόητο -αναλυτικά ΕΔΩ
-Συναδελφική «κοντρίτσα» Βούρου με τους υπαλλήλους του. Απάντηση Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ -αναλυτικά ΕΔΩ
Φωτογραφικό υλικό
