Γράφει η Ζωή Ταυλαρίδου.
Ο ελέφαντας είναι το πιο έξυπνο ζώο. Ο ελέφαντας έχει γερή μνήμη, δεν ξεχνάει ποτέ. Ο ελέφαντας εκδικείται το άδικο μια και καλή και απόλυτα, με το ίδιο νόμισμα. Μην κάνεις ποτέ κακό σε ελέφαντα.
Η κουζίνα του σπιτιού της είναι ζεστή, φωτεινή, πολύχρωμη, υπέροχη, γεμάτη λουλούδια. Έχει και τη δική της μουσική, dj και μικρόφωνο, στ’ αλήθεια! Τραγουδά και μαγειρεύει με γεύσεις και με χρώματα. Μαγειρεύει και τραγουδά χωρίς συστολή. Κινείται με απίστευτη ελευθερία και σταθερότητα στον χώρο επιρροής της. Πώς της αρέσει να παίζει με τις κατσαρόλες! Είναι ικανή να “τραπεζώσει” όλο το χωριό. Γιατί στην κουζίνα της αισθάνεται αφέντρα, πρωταγωνίστρια, αρχηγός. Μπορεί να “μαγειρέψει” μέχρι και… ανθρώπους. Και θα γλείφετε τα δάχτυλά σας με τις φακές της!
.
Υπάρχουν άνθρωποι –όχι εμείς!– που λένε: «Θα μιλήσω μια καλή εγώ. Δεν με ξέρετε εμένα!». Και το κάνουν.
.
Κι όταν αυτή δεν μαγειρεύει ή τραγουδά, κάνει βόλτες γύρω του, ρωτώντας τον για τις ταινίες που του αρέσουν. Ακολουθώντας τα βήματά του, θέλει να τον πλησιάσει. Αυτός όμως περιφέρεται σαν άγριο σκυλί μες στη δική της κουζίνα, πατώντας επάνω στις γεύσεις και στα χρώματά της, χαλώντας τη μουσική και το τραγούδι της, επισκιάζοντας τα πάντα με τα γουρλωμένα του τα μάτια, τις άναρθρες κραυγές του για ελέφαντες κι ανθρώπους και το τι βρίσκεται επιτέλους ανάμεσά τους, και με το τουφέκι που κρατά στο δεξί του χέρι. Αλήθεια, ποιον επιθυμεί να κυνηγήσει; Αυτό το τουφέκι, που έχει γίνει πλέον προέκταση του χεριού του, δεν θα εμποδίσει ένα πιάτο φακές να του ζεστάνουν τον λαιμό με ανακούφιση.
Υπάρχουν άνθρωποι –όχι εμείς!– που λένε: «Δεν θα μου πεις εσύ! Ό,τι γουστάρω θα κάνω!». Και το κάνουν.
.
Η εισβολή είναι γένους θηλυκού. Η Άλλη γυναίκα μπαίνει μέσα στην κουζίνα της και λούζει τα μαλλιά της στη σκάφη της. Κινείται νευρικά και με απίστευτη ταχύτητα, αψηφώντας τον ζωτικό χώρο της “αρχηγού”. Φοράει στην κοιλιά το παιδί της. Μια το βγάζει, μια το βάζει. Τη βαραίνει. Της χτυπά τα σωθικά. Το χτυπάει κι αυτή. Με βλέμμα ανήσυχο και χολωμένο, κοιτάει το κενό, προσπαθεί να ελαφρύνει το μέσα της. Ο θυμός κι ο εγωισμός, ωστόσο, της προσθέτουν βάρος ασήκωτο. “Δεν είναι το μωρό, κυρά μου, που σε βαραίνει. Με το να αποκαλείς “θειά” την οικοδέσποινα του σπιτιού, δεν θα αλλάξει η ταυτότητα του παιδιού σου”. Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Ένα πιάτο φακές, γεμάτες σίδηρο που λαχταρά, θα΄ναι ό,τι καλύτερο για το μωρό της. Ναι, ναι… ένα πιάτο φακές θα την απαλλάξει και από τον θυμό και από τον εγωισμό της. Θα βρει κι αυτή μια κάποια λύτρωση, λίγο σίδηρο χρειάζεται, ένα πιάτο αχνιστή φακή να της ζεστάνει την κοιλίτσα.
Υπάρχουν άνθρωποι που λένε: «Έρχεται η στιγμή σου, δίνεις μια και τα σπας τα γυαλικά. Τα κάνεις όλα λίμπα. Ίσωμα. Και δεν νοιάζεσαι… Για τίποτα!». Και τα σπάνε τα γυαλικά.
.
Ο dj της κουζίνας της, ο Άλλος άνδρας, παρ’ ολίγον να σκοτωθεί. Του έφυγε μια ρόδα και παρ’ ολίγον να γκρεμοτσακιστεί. Σώθηκε στο παρ’ ολίγον όμως. Κι έφθασε στην κουζίνα της, πιο ώριμος και συνειδητοποιημένος από ποτέ, με ευγνωμοσύνη για το δώρο που λέγεται ζωή, να δοκιμάσει τον πικρό της καφέ καθισμένος στο πάτωμα, κάνοντας μορφασμούς για την πικράδα του -σκέτο φαρμάκι!- και χύνοντας όλο το νερό επάνω του, για να μην αποκαλυφθεί η αναξιοπρέπεια των παντελονιών του. Γιατί ο θάνατος στον γκρεμό είναι αναπόδραστος κι ακαριαίος. Ίσως τον περιμένει, ίσως τον φαντασιώνεται μέχρι και στα όνειρά του, ίσως κάποιος άλλος να του “στρώνει το τραπέζι”. Κι αυτός απλώς αφοσιώνεται στο να καθαρίζει –μέχρι τελικής πτώσεως– το πάτωμα, που έχει ήδη γεμίσει καφέδες-φαρμάκια και νερά. Κι αυτός σίγουρα θα λιμοκτονεί μετά την τόση λαχτάρα και καθάρισμα. Ένα ζεστό πιάτο φακές θα τον χαλαρώσει από τις αρνητικές του σκέψεις και θα διασκεδάσει τους εφιάλτες του.
Ένας τυφλός ελέφαντας περιπλανιέται στην οροσειρά της Πίνδου αναζητώντας κάποιον να του παίξει μουσική. Δεν πεινάει ποτέ όταν θυμάται το κακό που του έχει γίνει. Οι ελέφαντες άλλωστε δεν τρώνε φακές. Μπορούν, ωστόσο, να “τραπεζώσουν” όλο το χωριό. Καλή σας όρεξη!
Η παράσταση “Ελέφας”, έργο του Κώστα Βοσταντζόγλου, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Λεοντάρη στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών, αποτελεί τη σιωπηρή κραυγή μιας γυναίκας απέναντι στην αδιαφορία, κακοποίηση και υποτίμηση που δέχεται από τον σύζυγό της, σύμφωνα με τα χρηστά ήθη κι έθιμα μιας αναχρονιστικής και παρωχημένης κοινωνίας.
.
Τέσσερις ηθοποιοί, κάνοντας χρήση ενός τοπικού ιδιώματος –που μπορεί να παραπέμπει στη Θεσσαλία, τη Ρούμελη ή την Ήπειρο– και της άγριας κακοποίησης της ελληνικής γλώσσας, δραματοποιούν εξαιρετικά και με πολλή αλήθεια την υποκρισία και τη μοναξιά των ανθρώπων μιας εποχής και μιας κοινωνίας, που δεν βρίσκεται και πολύ μακριά από εμάς. Γι αυτό και το έργο αυτό αποκτά μια διαχρονική αξία και ηθογραφική -ας μου επιτραπεί ο όρος- φινέτσα.
,
Οι ανθρώπινοι αυτοί τύποι είναι δραματικοί και κωμικοί συγχρόνως, εναλλάσσονται στη σκηνή με πειθαρχημένη άνεση και φλερτάρουν τόσο με τον ρεαλισμό όσο και με τον σουρεαλισμό. Καταφέρνουν με την εικόνα ενός ελέφαντα, δύο πικρούς καφέδες και μιαν κατσαρόλα φακές να μαγέψουν και να “μαγειρέψουν” σωστά τα ήθη και τους χαρακτήρες της εποχής και της κοινωνίας που συναντούν. Το κύκνειό τους άσμα θα συμβάλει στην κάθαρση. Η΄ μήπως όχι;
Μουσικοθεατρική Πρόταση:
Dead Can Dance – Sanvean ( I Am Your Shadow )
.
-k-
.
ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΟΝΗΣ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ
«Ο ΕΛΕΦΑΣ» του Κώστα Βοσταντζόγλου.
Κοινωνική σάτιρα
Επανάληψη
ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΩΣ 15/12
Μας αποκαλύψει τη σκοτεινή πλευρά της ελληνικής επαρχίας και να μας «απογειώσει» με τους ξεκαρδιστικούς διαλόγους του και τις «σουρεαλιστικές καταστάσεις» του.
Σκηνοθεσία: Γιάννης Λεοντάρης.
Ερμηνεύουν: Σοφία Καλεμκερίδου, Νικόλας Μαραγκόπουλος, Παναγιώτης Παπαϊωάννου, Μαριάννα Πουρέγκα.
Ήμερες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη, στις 19:00. Πέμπτη, Παρασκευή & Σάββατο, στις 21:15. Κυριακή, στις 20:00
.
Δείτε & αυτά:
/
Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν από 15/5/2019 έως 14/05/2020 στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 10α -επετειακά- Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2020.
& αυτά:
–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
–Τι παίζουν οι κινηματογράφοι στη Θεσσαλονίκη, κλικ εδώ.
–Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
.
–Κερδίστε προσκλήσεις – Βιβλία, κλικ εδώ.
Ακολουθήστε μας στα social media
.
Φωτογραφικό υλικό
