Η βιωμένη εμπειρία στο θέατρο: Η αναπαράσταση της ζωής των άλλων. Από τον Νίκο Γρυλλάκη.
Έχετε αναλογιστεί ποτέ πόσο κοντά είναι ο κινηματογράφος και το θέατρο ως τέχνες; Ή πόσο συχνό είναι μια κινηματογραφική επιτυχία να μεταφέρεται σε μια θεατρική σκηνή δίνοντας ένα πολύ όμορφο θεατρικό καθ’ όλα αποτέλεσμα, χωρίς όμως να χάνει και την κινηματογραφική της δυναμική; Ε λοιπόν, μπορεί γενικά όλες οι τέχνες να αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία αλλά φαίνεται ότι το θέατρο και το σινεμά έχουν το σπουδαιότερο κοινό, την βιωμένη εμπειρία.
.
Αδιαμφισβήτητα όλες οι μορφές τέχνης αποτελούν θείο δώρο τόσο γι’ αυτόν που τις ασκεί όσο και γι’ αυτόν που βρίσκεται στην θέση να απολαμβάνει το αισθητικό τους αποτέλεσμα. Είναι χαρά τόσο για τον δημιουργό να γράφει ένα λογοτεχνικό κείμενο που τον εκφράζει όσο και για τον αναγνώστη, ο οποίος θα ταυτιστεί με τους ήρωες , θα ταξιδέψει και θα ζήσει ζωές που ανήκουν σε άλλους , ζωές που για λίγο έγιναν δική του πραγματικότητα. Όσο εκφραστική και να γίνει όμως η μουσική, η λογοτεχνία, τα εικαστικά και ο χορός, ποτέ δεν θα καταφέρουν να ενσαρκώσουν την ίδια την ζωή όπως το καταφέρνει το σινεμά και κατά βάση, το θέατρο.
.
Η παρουσία ενός ηθοποιού στη σκηνή είναι απλώς η κατάθεση μιας «βιωμένης εμπειρίας», μιας ζωής που θα μπορούσε να ζήσει κάποιος, κάπου, κάποτε και το θέατρο μας επιτρέπει να γίνουμε μάρτυρες αυτής της εμπειρίας και να την ζήσουμε μαζί με τον πρωταγωνιστή της. Μέχρι εδώ η διαφορά του θεάτρου με τις άλλες τέχνες δεν είναι συντριπτική. Αυτό που την καθιστά συντριπτική είναι η δυνατότητα του θεάτρου να δώσει στον θεατή την ευκαιρία να γίνει αδιάκριτος κοιτώντας «μέσα απ ‘την κλειδαρότρυπα» στις ζωές των ηρώων του θεατρικού έργου, παρατηρώντας κάθε μικρή λεπτομέρεια στην καθημερινότητά τους με τρόπο αδύνατο σε άλλη μορφή τέχνης. Στο θέατρο όλα είναι προς κρίση. Οι σκέψεις, τα βλέμματα, οι χειρονομίες και οι εκφράσεις, ο ενθουσιασμός, η λύπη και η χαρά καθενός από τους ήρωες. Η ζωή τους όλη γίνεται για λίγες ώρες αντικείμενο παρατήρησης με τρόπο σχεδόν αγχωτικό για τον ήρωα. Ένα θεατρικό κείμενο άλλωστε είναι απλώς λόγια γραμμένα σ’ ένα χαρτί.
.
Όταν όμως αυτά τα λόγια αρθρωθούν τότε τους δίνεται μουσικότητα, ο λόγος ζωντανεύει απ’ το άψυχο χαρτί και μετουσιώνεται σε ζώσα ενέργεια, η οποία, αν το πρώτο υλικό είναι αξιόλογο και τα χείλη που θα της δώσουν ζωή ικανά, μπορεί να καθηλώσει όσο καμιά άλλη δύναμη. Και αυτό γιατί το θέατρο, εκτός από ζωή, μπορεί να είναι και μουσική, λογοτεχνία, χορός και πίνακας του πιο καλού ζωγράφου.
.
Σκέψεις από τον «Γλάρο» του Γ. Ευαγγελάτου
Μια καστανή διαλέξανε ποιητική αδεία
και πάνω στην υπόκλιση μακριά απ’ τη σκηνή
ο άνεμος σου έφερε την ίδια μελωδία
που `παιζε ένας πλανόδιος όταν την είχες δει…
γιατί μπορεί το θέατρο να γίνει και ζωή
μπορεί να είναι και ζωή…
==================================================================================
Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα.
Πρόγραμμα παραστάσεων ΚΛΙΚ ΕΔΩ
==================================================================================
ΕΙΔΑΜΕ & ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ ΕΔΩ
===========================================================================
Θεατρικά Κουλτουροβραβεία Θεσσαλονίκης [σελίδα ανακοινώσεων] ΕΔΩ
Facebook page ΕΔΩ
==================================================================================
Kάντε like στη σελίδα του Kulturosupa.gr στο facebook και ακολουθήστε μας στο twitter για να βλέπετε πρώτοι όλη την ροή πληροφοριών και να μαθαίνετε όλους τους νέους διαγωνισμούς προσκλήσεων.
Φωτογραφικό υλικό
