.
Γράφει η Νταίζη Λεμπέση.
.
O δρόμος, που είχε τη δική του ιστορία, περνά μέσα από το Παλέρμο, τη Λουντμίλα και την Καίτη Λαμπροπούλου που πίνει τσάι μαζί με τον Ιάκωβο Καμπανέλλη.

Kόσμε μου τρέχω όπως όλοι μας. Τον Μάρτιο θα έρθει στο θέατρο Αυλαία «Η φωνή της Λουντμίλα» με την Ηρώ Μουκίου για δύο ημέρες 9 και 10 Μαρτίου.
.

.
Είναι μία μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία που διακρίθηκε ανάμεσα στις δέκα καλύτερες παραστάσεις και η ίδια η Ηρώ Μουκίου ήταν υποψήφια για βραβείο γυναικείας ερμηνείας. Έρχεται τώρα για πρώτη φορά στην Θεσσαλονίκη και από ότι μαθαίνω η προπώληση των εισιτηρίων πάει εξαιρετικά καλά, αν και αρχές Φλεβάρη ακόμα!!
Να το δεις κόσμε μου, είναι παράσταση που μυρίζει θέατρο, η Ηρώ Μουκίου είναι στην ωριμότερη υποκριτική της στιγμή και το ξέρει γιατί η ανταμοιβή του ηθοποιού βρίσκεται στο χειροκρότημα του κοινού. Εδώ το κοινό της χαρίζει απλόχερα το χειροκρότημα του στην υπόκλιση της.

Ένα πουλάκι μου είπε ότι η εξαιρετική παράσταση «Ο δρόμος περνά από μέσα» του σπουδαίου Ιάκωβου Καμπανέλλη, που παίζεται τώρα στο Μικρό Χορν, θα ανέβει και στην Θεσσαλονίκη.
Ξέρεις κόσμε μου υπάρχουν ηθοποιοί παύλα καλλιτέχνες που με το που πατάνε στο σανίδι δεν χρειάζεται να κάνουν πολλά. Η Ρούλα Πατεράκη εδώ κεντάει, δίνει μαθήματα υποκριτικής.
Στις χαμηλές της ατάκες είναι να την πιείς στο ποτήρι, λεπτοδουλειά απίστευτη, εμπειρία χρόνων, κατά την ταπεινή μου άποψη κωμίκα από τις λίγες. Δεν κάνει σαχλαμάρες, έχει μέτρο, πειθαρχία και αέρα θεατρίνας. Όχι δεν είναι όλες οι θεατρίνες λαμπερές. Δεν είναι όλες με παγιέτες και φτερά και κόκκινα κραγιόν. Υπάρχουν και οι ταγμένες στην τέχνη τους.
.

.
Στην καλλιτεχνική τους υπόσταση και πορεία. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ την Ρούλα Πατεράκη σε κάτι «εύκολο». Αντιθέτως μπορώ να την φανταστώ σε όλα τα «δύσκολα», τα ανατρεπτικά, τα ψυχολογικά . Ό,τι και να κάνει είναι καλλιτέχνης αυτή η γυναίκα σε εποχές άγριες ως προς τους καλλιτέχνες.
Βρήκα πολύ καλούς όλους τους ηθοποιούς Πέρη Μιχαηλίδη, Πάρι Θωμόπουλο, Κωναταντίνα Κλαψινού και Αλέξανδρο Βάρθη.
Ερωτεύτηκα το σκηνικό της Ελένης Μανωλοπούλου. Ένα μαγικό κουκλόσπιτο που ανοίγει και μέσα του χάνεσαι από τις υπέροχες λεπτομέρειες που κοσμούν το κάθε δωμάτιο αυτού του υπέροχου νεοκλασικού, που αποπνέει αρχοντιά και αέρα άλλης εποχής. Τα κοστούμια είναι της ταλαντούχας Χριστίνας Κωστέα.
Έξυπνη η σκηνοθετική ματιά του Χρήστου Σουγάρη. Η μουσική του Στέφανου Κορκολή δεν θα μπορούσε παρά να ταιριάζει απόλυτα στην παράσταση.
Συμπερασματικά μία ολοκληρωμένη θεατρική παράσταση, με αρχή, μέση και τέλος, με λόγο ύπαρξης και ταλαντούχους συντελεστές. Είναι νομίζω ένα σπίτι που ήρθε για να μείνει μαζί με όλα του τα μυστικά και τις προσδοκίες. Να αγαπάμε και να τιμάμε τους Έλληνες συγγραφείς.
..

Στον φιλόξενο χώρο του Foyer Παλλάς έγινε η παρουσίαση του βιβλίου «Παλέρμο» του Σταυριανού Κιναλόπουλου. Είναι το δεύτερο αστυνομικό του βιβλίο.
.
Το παρουσίασαν οι εξαιρετικοί Μάρω Κοντού, Κατερίνα Λέχου, Μαριάννα Τουμασάτου, Αφροδίτη Γραμμέλη, Γιώργος Χρανιώτης και Σοφία Κουρτίδου.

.
Σκεφτόμουν όταν βρίσκεσαι ανάμεσα σε τόσα και τόσο ταλαντούχα πλάσματα είναι αδύνατο να μην έχει επιτυχία η βραδιά. Ο κάθε ένας με την δική του πινελιά ζωγράφισε τα επιλεγμένα κεφάλαια του βιβλίου από τον ίδιο τον συγγραφέα.
Κατάμεστη η αίθουσα.
Ευτυχής εικόνα ειδικά σε όλους εμάς που αγαπάμε πολύ τα βιβλία. Η έκπληξη της βραδιάς ήταν η Αφροδίτη Γραμμέλη, σα να ήταν γεννημένη για να διαβάζει… με καθάριο λόγο, θεατρικότατες παύσεις και μία αμεσότητα που πραγματικά την χάζευες .
Το βιβλίο δεν σε αφήνει να επαναπαυτείς, βρίσκεσαι συνέχεια σε εγρήγορση, προσπαθείς να βρεις τον δολοφόνο, μέσα από πάθη, πόθους, ίντριγκες και άλλα πολλά. Γιατί τελικά τι είναι εκδίκηση; Ποιός την ορίζει και τι θέλει να μας πει;
Η Καιτούλα (ΜΟΥ)…

Άφησα για το τέλος μία θεά από τις δικές μου τις θεές που έφυγε από κοντά μας πριν μπει ο Φλεβάρης, εδώ και αρκετά χρόνια. Ο λόγος για την Καιτούλα (ΜΟΥ ) Λαμπροπούλου:
Το κορίτσι μου το όμορφο… μου έφερνε πάντα τις ωραιότερες κούκλες… πάντα ξανθές… πάντα με μπούκλες… πάντα με καρφίτσα στο πέτο δώρο του Γιώργου της (τι έρωτας, νυφικό της φιλενάδας της και γιαγιάς μου Νταίζης Αντωνοπούλου βεβαίως βεβαίως)…. πάντα με κραγιόν… νομίζω μου είχε αγοράσει το πρώτο μου κραγιόν και το πρώτο μου άρωμα (όχι κολώνια)…. πάντα με φτιαγμένο μαλλί… πάντα με μία βεντάλια στην τσάντα…

Θεατρίνα παλαιάς κοπής…
έπαιξε παπάδες…
καλή φίλη…
υπέροχη συνεργάτης του για Πάντα Καιτούλα μου…
δεν σε ξεχνώ…
θυμάμαι ακόμα τις βόλτες μας…
τα γέλια μας…
ΚΑΙΤΗ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ 26.8.1926/ 31.1.2011 ….
Γιατί οι άνθρωποι πεθαίνουν μόνο όταν τους ξεχνάς.
.


#ΟθεατρόκοσμοςτηςΝταίζης #Κουλτουρόσουπα
.
Δείτε & αυτά:
/
Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν από 15/5/2019 έως 14/05/2020 στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 10α -επετειακά- Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2020.
& αυτά:
–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
–Τι παίζουν οι κινηματογράφοι στη Θεσσαλονίκη, κλικ εδώ.
–Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
.
–Κερδίστε προσκλήσεις – Βιβλία, κλικ εδώ.
Ακολουθήστε μας στα social media
Φωτογραφικό υλικό