Γράφει η Νταίζη Λεμπέση.
.
«Ρίτερ Ντένε Φος», «Ζωή χαρισάμενη», «Ψίθυροι», «Όποιος θέλει να χωρίσει να σηκώσει το χέρι του»… γιατί η εβδομάδα είναι γένους θηλυκού.

«Ρίτερ Ντένε Φος» του Τόμας Μπέρνχαρντ είδα στο ιστορικό υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης και στην αναμονή έφευγε ο νους και πήγαινε σε όλους αυτούς που το θεμελίωσαν και δεν βρίσκονται πια ανάμεσα μας… σκέφτηκα όσους έχουν μείνει από εκείνους… τους παλιούς.. ακούμπησα στους τοίχους να πάρω ενέργεια. Δέος με έπιασε κυριολεκτικά και μετά χάζεψα τις φωτογραφίες με τους τεράστιους και τα υπέροχα κοστούμια των άλλων τεράστιων ενδυματολόγων, που κοσμούν τον χώρο.
Ήμουν κουρασμένη γιατί είχα δύσκολη μέρα, όμως όταν δίνεις τον λόγο σου δεν τον παίρνεις πίσω. Και έτσι βρέθηκα στην πρεμιέρα της Λουκίας ΜΟΥ Μιχαλοπούλου.

.
Όταν αγαπάς κάποιον, χαίρεσαι διπλά με την χαρά του, καμαρώνεις διπλά για το ταλέντο του. Είχε χαρά γιατί έσκισε το κορίτσι μου το υπέρ – ταλαντούχο, που μπήκε από νωρίς στον ρόλο της και μας υποδεχόταν ως ρόλος και όχι ως Λουκία πριν από την έναρξη της παράστασης.
Δύο στα δύο το κορίτσι μου για φέτος , που σκίζει και στην Γίδα του Άλμπι, σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη, μαζί με τον άλλο ταλαντούχο, τον Νίκο Κουρή, για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Θησείον, ύστερα από τεράστια επιτυχία και στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη, τα πήραν όλα τα βραβεία της Κουλτουρόσουπας και έφυγαν!!

.
Μαζί με την Λουκία, η Στεφανία Γουλιώτη έρχεται για να συμπληρώσει την άλλη αδερφή. Κουμπώνουν άψογα μεταξύ τους, δεν τους ξεφεύγει ατάκα που να μην εκμεταλλευτούν υποκριτικά, έχουν μία αμεσότητα, έναν δικό τους κώδικα επικοινωνίας. Δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζονται και δε νομίζω ότι θα είναι και η τελευταία.
Εξαιρετικά εμπνευσμένη και μελετημένη βρήκα την σκηνοθετική ματιά της Μαρίας Πρωτόπαπα. Ήρθε και νομίζω έβαλε τους ηθοποιούς σε άλλες διαστάσεις με τις ιδέες της.
Πολύ καλός, όπως πάντα, ο Αργύρης Ξάφης ως ο άλλος αδερφός. Ως παιδί του γραπτού λόγου βρήκα πολύ καλή την μετάφραση του Γιώργου Δεπάστα.

Ο θεατράνθρωπος Κώστας Τσιάνος ΜΟΥ έγραψε και σκηνοθέτησε το «Ζωή χαρισάμενη», που μετά την επιτυχία που είχε στο Θεσσαλικό ΤΟΥ θέατρο, επέστρεψε στην Αθήνα, στο Από μηχανής θέατρο αυτή τη φορά.
Δεν θα πω πολλά για τον Κώστα, γιατί έχει κερδίσει με την πορεία του το δικό του λιθαράκι στην θεατρική ιστορία του τόπου μας. Είναι δάσκαλος, είναι κινητή θεατρική εγκυκλοπαίδεια, είναι χαρισματικό πλάσμα.
.

.
Βρήκε στην Αγγελική Λεμονή αυτό που έψαχνε και παρέα έστησαν μία παράσταση γεμάτη θέατρο, γεμάτη ταλέντο, γεμάτη ήχους και χρώματα, γεμάτη συγκίνηση, αλλά και γέλιο , αλήθειες και μυστικά καλά κρυμμένα.
Η βραβευμένη Αγγελική Λεμονή είναι ένα ταλαντούχο πλάσμα. Χτυπιέται επάνω στο σανίδι, τα δίνει όλα, πηγαινοέρχεται σαν σίφουνας, αυτοσαρκάζεται, κλαίει, γελάει, τραγουδάει, όλα τα κάνει και τα κάνει εξαιρετικά καλά.
Το σκηνικό της παράστασης, επιμέλεια του ίδιου του Κώστα, είναι σα να μπαίνεις στο σπίτι της γιαγιάς σου στο χωριό, με την κλασική ξύλινη θήκη στον τοίχο, που τοποθετούμε τα πιάτα. Εκείνα τα ζωγραφιστά με τα σχήματα και τα λουλούδια. Με την κουβέρτα την κόκκινη, το ξύλινο κρεβάτι, με τα σεμεδάκια στα έπιπλα. Φροντισμένο στην λεπτομέρεια.
Μα είναι μάγος ο Κώστας Τσιάνος κόσμε και εδώ έκανε πάλι τα μαγικά του. Να πας να το δεις γιατί αγαπάς το θέατρο και η παράσταση μυρίζει αυτό… μυρίζει θέατρο.

Ξεκίνησε για δεύτερη χρονιά Οι «Ψίθυροι» της Λίλλιαν Χέλλμαν σε σκηνοθεσία αυτού του θεατροπαιδιού, του Αλέξανδρου Κοέν. Το ξέρεις ότι είναι βιβλιοφάγος κόσμε; Κάθεται με τις ώρες και διαβάζει βιβλία που αφορούν το θέατρο. Σκηνοθετεί, μεταφράζει, διδάσκει θέατρο στην Σχολή, σε θεατρικές ομάδες, είναι και παραγωγός. Το άφησα τελευταίο το παραγωγός, γιατί στις μέρες μας το να είσαι παραγωγός είναι κακό ως προς το εικαστικό και καλλιτεχνικό αποτέλεσμα μιας παράστασης. Όχι για τον Αλέξανδρο.
.

.
Οι Ψίθυροι είναι μία αρτιότατη δουλειά συνόλου, έχει εξαιρετικούς συντελεστές, έχει μια αισθητική ΑΑ, δύο τα Άλφα, έχει κοστούμια υπέροχα φτιαγμένα αποκλειστικά για την παράσταση, έχει φωτισμούς που σε παραπέμπουν σε αυτό που θα δεις και που δένουν απόλυτα με την ροή της παράστασης. Έχει ένα έξυπνο σκηνικό που μετατρέπεται σε άλλο σκηνικό, πώς λέμε θέατρο στο θέατρο (Πιραντέλλο ο μέγας) εδώ λέμε σκηνικό στο σκηνικό!! Έχει για μαέστρο τον Αλέξανδρο Κοέν και αυτό είναι εγγύηση για την παράσταση. Η ματιά του, γρήγορη, έξυπνη, λειτουργική, με ισορροπίες και φροντίδα.
Άφησα τελευταίους τους ηθοποιούς γιατί είναι και εβδομάδα γένους θηλυκού. Η Μαρίνα Ψάλτη δεν είναι απλά μία καλή ηθοποιός. Η Μαρίνα Ψάλτη είναι μία εξαιρετικά καλή ηθοποιός. Δίνει μαθήματα υποκριτικής, κεντάει, μας καθηλώνει με την ερμηνεία της. Η Μαρίνα Ψάλτη γιατί δεν πρωταγωνιστεί στην Επίδαυρο; Γιατί δεν πρωταγωνιστεί στο Εθνικό; Γιατί κόσμε εκεί θα έπρεπε να είναι με τέτοιο ταλέντο.
Μαζί της η άλλη Μαρίνα, η Μαρίνα Ασλάνογλου. Δυο Μαρίνες μαζί, κόβει η μία ράβει η άλλη. Πλάσμα ταλαντούχο, δεν επαναπαύτηκε ποτέ σε εύκολες ερμηνείες, δεν έκανε εκπτώσεις. Εδώ σαρώνει την σκηνή κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο θέατρο Δημήτρης Χορν, παρέα με έναν ΑΑ θίασο και μία μικρή – πολύ ταλαντούχα – πρωταγωνίστρια, κόσμε σημείωσε το όνομα της, Βασιλική Κωστοπούλου.
.

Το κορίτσι μου το όμορφο επέστρεψε ύστερα από απουσία χρόνων στο σανίδι. Το κορίτσι μου το όμορφο είχε τρακ. Και πώς να μην έχει; Κάτω πρώτη σειρά, ανάσα με την ανάσα της, ο Σταμάτης (Φασουλής), ανάμεσα σε πλήθος φίλων και συνεργατών της σε μία λαμπερή επίσημη πρεμιέρα. Ο Σταμάτης της, της μιάς ολόκληρης ζωής, εκεί, να χαζέψει, να γελάσει, να παρατηρήσει, να συγκινηθεί. Να χειροκροτήσει – όπως όλοι μας που την έχουμε ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ – με πάθος, με χαρά, με προσμονή.
.
Ξέρεις κόσμε η Κατιάνα είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο πλάσμα, είναι καλός άνθρωπος. Δεν αρκέστηκε ποτέ στο εξωτερικό της πακέτο. Είναι ένα ταλαντούχο πλάσμα, την έχω δει στην κωμωδία να κεντάει,την έβλεπα όμως κάθε μέρα στους Μπαμπάδες με ρούμι σε κόντρα ρόλο να δίνει ρεσιτάλ, να μιλούν όλοι για την έκπληξη του να παίζει άλλο πράγμα από την δύσκολη ομολογουμένως κωμωδία.
.
Μεγάλη μαγκιά θέλει η κωμωδία που το έχουν ρίξει όλοι στην βαθιά διανόηση και το δράμα.

.
Δεν θα μιλήσω για τα χρόνια, ούτε για την ποιότητα των χρόνων. Θα πω όμως ότι εκτός από τα θεατρικά έχω ζήσει απίστευτες στιγμές γέλιου στα φοιτητικά μου χρόνια στο Λονδίνο… την ίδια περίοδο σπούδαζε και ο Μάκης (ο γιός της ) και η Κατιάνα εκτελούσε χρέη Ελληνίδας μάνας με παιδί φοιτητή!!
Δεν θα μιλήσω για τα χρόνια, ούτε για την ποιότητα των χρόνων. Θα πω όμως ότι εκτός από τα θεατρικά έχω ζήσει απίστευτες στιγμές γέλιου στα φοιτητικά μου χρόνια στο Λονδίνο… την ίδια περίοδο σπούδαζε και ο Μάκης (ο γιός της ) και η Κατιάνα εκτελούσε χρέη Ελληνίδας μάνας με παιδί φοιτητή!!
Το κορίτσι μου επέστρεψε, μία γνήσια θεατρίνα ό,τι και να κάνει αυτό παραμένει: γνήσια θεατρίνα. Με ή χωρίς το και, με ή χωρίς το άγχος, με ή χωρίς παγιέτες, με ή χωρίς το πέρασμα το αναπόφευκτο πέρασμα του χρόνου, η Κατιάνα ήρθε για να μείνει.
Η γραφή του Γιώργου Καπουτζίδη έξυπνη, γρήγορη, μοντέρνα, με γέλιο, με προβληματισμό, με συγκίνηση, καταφέρνει να κάνει την γεμάτη καθημερινά πλατεία του Ήβη να ξεσπά σε θερμό χειροκρότημα. Το ίδιο καταφέρνουν και οι ταλαντούχοι ηθοποιοί της παράστασης. Δεν έχει σημασία η έκταση του ρόλου κόσμε, αλλά το ταλέντο. Εμένα μου άρεσε πολύ το παιδί που υποδύεται τον υδραυλικό . Δεν έχει τον μεγαλύτερο ρόλο αλλά σε εμένα αυτός έμεινε.
Βραδάκι δύσκολης Δευτέρας, θέατρο Ήβη, «Όποιος θέλει να χωρίσει να σηκώσει το χέρι του»… Κατιάνα μου δεν το σηκώνω το χέρι… δεν θα χωρίσω από εσένα ποτέ…
.
.


#ΟθεατρόκοσμοςτηςΝταίζης #Κουλτουρόσουπα
.
Δείτε & αυτά:
/
Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν από 15/5/2019 έως 14/05/2020 στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 10α -επετειακά- Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2020.
& αυτά:
–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
–Τι παίζουν οι κινηματογράφοι στη Θεσσαλονίκη, κλικ εδώ.
–Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
.
–Κερδίστε προσκλήσεις – Βιβλία, κλικ εδώ.
Ακολουθήστε μας στα social media
Φωτογραφικό υλικό