Ο «ΑΜΟΡΦΟΣ ΤΟΥ ΟΤΤΕΜΠΟΥΡΓΚ» του Ζαν Κλωντ Γκρυμπέρ στο Θέατρο ΠΑΡΑΘΛΑΣΗ
Το Θέατρο ΠΑΡΑΘΛΑΣΗ, συμπληρώνει φέτος 30 χρόνια λειτουργίας, και το γιορτάζει ξανανεβάζοντας, από τις 5 Νοεμβρίου έως τις 12 Δεκεμβρίου, κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 9μμ, για 12 μόνο παραστάσεις, μια εμβληματική του παράσταση: Τον ΑΜΟΡΦΟ ΤΟΥ ΟΤΤΕΜΠΟΥΡΓΚ του Ζαν Κλωντ Γκρυμπέρ.
Ίντριγκες, δολοφονίες, πόλεμοι κι ένας έρωτας χωρίς αύριο, συνθέτουν το αιματοβαμμένο χρονικό του Όττεμπουργκ. Ένα φανταστικό κρατίδιο, κάπου στην κεντρική Ευρώπη. Κάπου στον Μεσαίωνα.
.
Το έργο είχε παιχτεί για πρώτη φορά από το Θέατρο ΠΑΡΑΘΛΑΣΗ το 1989, πριν από 27 χρόνια. Όταν όλοι, ήμασταν πιο αθώοι και πολύ πιο σίγουροι για τον εαυτό μας. Το έργο τότε, έμοιαζε να αφορά ένα μακρινό μέλλον, που αν είχαμε τα αυτιά μας και τα μάτια μας ανοικτά, αν φροντίζαμε να μην βυθιστούμε στον ύπνο -όχι του δικαίου – , ίσως θα μπορούσαμε να το αποφύγουμε. Όμως εμείς, προτιμήσαμε να κοιμηθούμε. Και σήμερα, αυτό το μέλλον είναι εδώ. Κι εμείς, πιασμένοι στην παγίδα. Και το έργο, πιο σύγχρονο από ποτέ.
Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Μόνα Κιτσοπούλου
Σκηνικά – Κοστούμια: Χρήστος Μπρούφας
Μουσική επιμέλεια: Μόνα Κιτσοπούλου
Φωτισμοί: Γιώργος Γκασνάκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνος Δεληδημούδης
Το μουσικό θέμα της έναρξης και το τραγούδι του Τροβαδούρου έγραψε ο Παύλος Αζναουρίδης.
ΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ
Γιώργος Γκασνάκης, Γαβριήλ Αθανασιάδης, Θανάσης Παντελής, Ελένη Καραμεσίνη, Θωμάς Αμαξόπουλος, Γιώργος Καμπούρης, Μπάμπης Κυρλίδης, Στάθης Παπουλίδης, Κατερίνα Γανδά, Θεοδώρα Μωυσιάδου, Όλγα Ανανιάδου, Αδριανός Φριλίγγος, Κωνσταντίνος Δεληδημούδης, Χάρης Θώμος, Αλέξανδρος Στρατάκης.
Η παράσταση αφιερώνεται στον Γρηγόρη Μανωλόπουλο, που έπαιξε τον Τροβαδούρο στην πρώτη παράσταση το 1989, και που έφυγε τόσο γρήγορα από κοντά μας.
.
ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
– Αμόρφος – Άμορφος: Χωρίς μορφή.
– Τόπος – Άτοπος: Το Όττεμπουργκ.
– Χρόνος – Άχρονος: Μια Μεσαιωνική παραβολή από έναν συγγραφέα σύγχρονο.
– Η εξουσία και τα γρανάζια της. Μέσα σ’ αυτά οι άνθρωποι. Ανάπηροι. Στο σώμα. Στο νου. Παραμορφωμένοι. Στερημένοι. Προδομένοι.
– Τα οικονομικά και εκκλησιαστικά τραστ. Η ανάπτυξη της οικονομίας. Με κάθε μέσον. Η Αγία Βίβλος των Λογαριασμών.
– Ο τρόμος. Που δεν σ’ αφήνει να δράσεις. Να μιλήσεις. Ούτε καν να σκεφτείς. Που γίνεται απτός.
– Η τρομοκρατία: Η συνειδητή χρήση του τρόμου. Ο ιδεώδης δρόμος προς την οικονομική ανασυγκρότηση – ότι κι αν σημαίνει αυτό.
– Η Βία. Το μαχαίρι που σκοτώνει πισώπλατα. Αλλά ποιος οπλίζει το χέρι;
– Το αίμα. Γεμίζει τον κόσμο. Είναι νεκρό. Κολλάει. Μολύνει τα πάντα. Η μυρωδιά του θανάτου γεμίζει το σύμπαν.
– Ο έρωτας. Θνησιγενής και ατελέσφορος. Άλλος ένας δρόμος προς τον θάνατο.
– Η τέχνη: “Κι οι ποιητές, τι χρειάζονται σ’ έναν μικρόψυχο κόσμο;”
– Η διανόηση. Περιχαρακωμένη στην αυτάρκεια της, δεν μπορεί να δει πέρα απ’ τη μύτη της. Κι όταν το καταφέρνει, το μόνο που βλέπει, είναι η Αγία Βίβλος των Λογαριασμών.
– Η ενοχή. Ποιος δεν είναι ένοχος μέσα σ’ έναν ένοχο κόσμο;
– Κι ένας λαός που του κλέβουν τη φωνή, κι είναι οι προβοκάτορες πια, που φωνάζουν “ψωμί, ψωμί, ψωμί”
Κι όμως, ο “Αμόρφος του Όττεμπουργκ”, είναι τελικά η ιστορία τριών νέων και μιας νέας: Του νέου που κρατάει το φονικό μαχαίρι. Του νέου διανοούμενου. Του εξεγερμένου νέου. Και της νέας, που συνειδητοποιώντας τη χαμένη αθωότητα, οδηγείται στην τρέλα. Πορτραίτο των νέων του 21ου αιώνα, που είναι τόσο σκληροί, και συγχρόνως τόσο ευάλωτοι. Των νέων που ασφυκτιούν σ’ έναν κόσμο, όπου οι μόνες τους προοπτικές, είναι ο θάνατος, η τρέλα ή ο συμβιβασμός. Των νέων που ξεκινούν αλλά δεν φτάνουν. Γιατί, “θα γεράσουν, θα φρονιμέψουν σιγά – σιγά, μην αμφιβάλετε!”
– Και μετά η κραυγή.
Και η σιωπή.
Μόνα Κιτσοπούλου
Κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 9μμ.
Studio ΠΑΡΑΘΛΑΣΗ
Κασσάνδρου 132. Τηλ. 2310 216567
Φωτογραφικό υλικό
