Εύθραυστο τίποτα: μια παράσταση υπό μετακόμιση. Είδαμε στον χώρο Χώρο Τέχνης 14η Μέρα και σχολιάζουμε…
Στο χώρο τέχνης 14η μέρα βρεθήκαμε για να παρακολουθήσουμε την παράσταση «Εύθραυστο τίποτα» της χορογράφου Χρυσηίς Λιατζιβίρη από την ομάδα της SYNDRAM. Μια μετακόμιση από το «εγώ» στο «εμείς» ( ξεκάθαρα απαραίτητη) και το συνθλιφτικό φορτίο που πέφτει πάνω στις πλάτες του σύγχρονου ανθρώπου ήταν οι θεματικές που απασχόλησαν την χορογράφο.
Τέσσερα πρόσωπα-χορευτές τελούν στην κυριολεξία υπό μετακόμιση. Ένα σπίτι υπό μετακόμιση και οι ψυχές όσων κατοίκησαν σε αυτό μετέωρες. Το φορτίο της ζωής στοιβαγμένο σε κούτες που πρέπει να κουβαλήσουν με διαφορετικό άραγε τρόπο ο καθένας; Τέσσερις άνθρωποι σε ένα τώρα που όλα μοιάζουν υπό αίρεση και αυτοί σε μια κατάσταση επαναπροσδιορισμού, αλλαγής, απορίας, νέων αποφάσεων. Θα βρουν διέξοδο ο ένας στην αγκαλιά του άλλου ή μήπως θα επιλέξουν τη φυγή;
.
Το σκηνικό, απλό και λιτό μα σίγουρα ενδιαφέρον ήταν μια σκηνή γεμάτη από κούτες μετακομίσεις μέσα στις οποίες κρυβόντουσαν οι απεγνωσμένοι χορευτές-ήρωες της παράστασης. Ανάμεσα στις κούτες λοιπόν, χορεύουν, προσπαθώντας να υπογραμμίσουν το εύθραυστο της ζωής, την μοναδικότητα των στιγμών, τη βαναυσότητα των φορτίων και το πάντα αναμενόμενο ξέσπασμα της βασανισμένης ατομικότητας που αδυνατεί να συμβαδίσει με τους άλλους.
.
Η μουσική, συνεχώς διαφορετική, αλλά και συχνά απούσα δεν έμοιαζε να συμβαδίζει με τις χορογραφίες όπως συχνά συμβαίνει στο σύγχρονο χορό, αλλά έμοιαζε με ένα άτακτο χαλί, που πλανιόταν στην ατμόσφαιρα υποδηλώνοντας άμεσα τα συναισθήματα που ήθελε να επιβάλλει.
.
Η χορογραφία της Χρυσηίς Λιατζιβίρη , αν και συγκρατούσε το ενδιαφέρον του κοινού με τις εντάσεις της, εν τέλει δεν ήταν κάτι που δεν είχαμε ξαναδεί. Έμοιαζε με μια σωματική αναβίωση συναισθημάτων, με ένα άγριο ξύπνημα του σώματος, που όταν σαν χορογραφία εκτελούταν άρτια από τους χορευτές αποκτούσε νόημα και συναισθηματική πυγμή, αλλά συχνά έμοιαζε με ένα μυστηριώδες ξέσπασμα ή παραλήρημα δίχως ρυθμικότητα, ειρμό και λογική.
Συνοψίζοντας : Αυτό που εν τέλει είδαμε ήταν μια μάλλον μέτρια χορευτική παράσταση, που ενώ ήθελε πολλά να πει και θα μπορούσε να μας είχε περάσει πολλά, χάθηκε μέσα σε παγίδες άγριας έντασης, πτώσεις και ξεσπάσματα θυμού, που δεν της επέτρεψαν να μας συνεπάρει χορευτικά και να ταυτιστούμε συναισθηματικά.
.
Παράλληλα η έλλειψη χορευτικότητας και μουσικότητας από κάποιους χορευτές δεν βοήθησε στο όλο εγχείρημα μιας και τη ματιά μας μαγνήτιζε συνεχώς η άρτια τεχνική των άλλων δυο χορευτριών.
Ευτυχώς η μικρή διάρκεια, βοηθά στο να παραβλέψει κανείς τα όποια ζητήματα καθώς και την έλλειψη πρωτοτυπίας, μιας και σε τέτοια εγχειρήματα βρισκόμαστε πάντα γεμάτοι ενδιαφέρον, έτοιμοι να ασπαστούμε και να δούμε κάθε νέα προσπάθεια.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σύλληψη-Χορογραφία : Χρυσηίς Λιατζιβίρη. Δραματουργική επεξεργασία-Σκηνοθετική επιμέλεια: Κλεάνθης Kόκκορης. Σκηνικά- Κοστούμια: Αντιγόνη Βλυσίδη. Μουσική επιμέλεια: K aL. Μουσική διαμόρφωση: Κ aL , Παναγιώτης Κλίμης. Φωτισμοί: Θωμάς Οικονομάκος. Φωτογραφίες: Ελπίδα Τέμπου. Προωθητικά βίντεο: Νίκος Πάστρας
Χορεύουν: Σοφία Κυριαζίδου, Ελένη Λαγκαδινού, Γιάννης Πολύζος, Χριστίνα Σάγου
Θέατρο: Χώρος Τέχνης 14η Μέρα. Καλλιρόης 10, Αθήνα (στάση μετρό Ακρόπολη , στάση τραμ Βουλιαγμένη). Κρατήσεις καθημερινά 17.00-22.00: 210 9210077 , 6985162539 Ώρα έναρξης : 21.30. ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ: 10ευρώ, 7ευρώ (φοιτητικό,ανέργων,ΑΜΕΑ)
Φωτογραφικό υλικό
