Προσπαθούμε να… συνέλθουμε από τα «Ντροπής (κυριολεκτικά) πράγματα» που ζήσαμε στο ΒΕΡΓΙΝΑ! Είδαμε + σχολιάζουμε λεπτομερώς το τερατούργημα.
Τετάρτη βράδυ στο θέατρο Βεργίνα για την παράσταση «Ντροπής πράγματα» με τους Μαρία Ανδρούτσου και Χρήστο Μπάτζιο. «Την παράσταση που ξεσήκωσε χιλιάδες θεατές με περισσότερες από 70 sold out παραστάσεις σε όλη τη χώρα… με ξεκαρδιστικές ατάκες, stand-up comedy, σατιρικά σκετσάκια, live τραγούδι, δεκάδες ηχητικά εφέ και ενεργό συμμετοχή του κοινού στην απόλυτη stand-up παράσταση!», αντιγράφοντας κατά λέξη το δελτίο τύπου. Στην είσοδο του θεάτρου μακροσκελείς ουρές, αγωνία για μια πολύτιμη θέση, αποχώρηση απογοητευμένων λόγω αδιαχώρητου, θερμά παρακάλια για μια έστω θεσούλα «όπου να ‘ναι»! Και η μόνιμη επωδός των (ευγενέστατων) υπευθύνων: «Λυπούμαστε η παράσταση είναι sold out, δεν υπάρχουν καθόλου θέσεις!» Προϊδεάζεσαι περίεργα… Τέτοια προσέλευση, τόση πρεμούρα, δεν μπορεί να είναι τυχαίο! Χαλάλι λες η ταλαιπωρία, η αναμονή, τα παρακάλια, το στριμωξίδι στην αίθουσα, σίγουρα το αποτέλεσμα θα σε αποζημιώσει… άλλωστε σε προειδοποίησε και η αφίσα!
Η παράσταση αρχίζει με τους δύο πρωταγωνιστές επί σκηνής. Από τα πρώτα λεπτά και τους πρώτους διαλόγους, «κάτι» δεν σου κάθεται καλά. Ένα ζευγάρι εξιστορεί: τον τρόπο που γνωρίστηκε, τον τρόπο που έκανε σεξ, τα προβλήματα της συμβίωσής του ΚΑΙ τον τρόπο που κάνει σεξ, τις προαιώνιες διαφορές των δύο φύλων ΚΑΙ τον τρόπο που κάνουν σεξ, το πώς σκέφτονται άνδρες και γυναίκες ΚΑΙ τον τρόπο που κάνουν σεξ, πόση ώρα διαρκούν τα προκαταρκτικά ΚΑΙ τον τρόπο που κάνουν σεξ, τι μας συμβουλεύει γνωστός σεξολόγος ΚΑΙ τον τρόπο που κάνουν σεξ, η σχέση της γυναίκας με το ποδόσφαιρο ΚΑΙ τον τρόπο που κάνουν σεξ, η σχέση του άνδρα με τη μαμά του ΚΑΙ τον τρόπο που κάνει σεξ… ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΕΣ; Μα γιατί;… Σκέψου κι εμάς, μια (μεγάλη) μερίδα δυστυχών θεατών που το αντέξαμε στωικά επί ένα δίωρο! Και όχι «κομψά» όπως αναφέρεται, κάθε άλλο, αλλά δυστυχώς ο γραπτός λόγος έχει περιορισμούς ευπρέπειας.
Λογικά, για ένα παρόμοιο «ατυχές συμβάν», το να ασχοληθεί κάποιος μαζί του γράφοντας γι αυτό, πέραν τη ψυχικής οδύνης που υπέστη παρακολουθώντας το, είναι πραγματικά… επώδυνο. Με την έννοια ότι νιώθει να ευτελίζεται δύο φορές: την πρώτη φορά ακούσια λόγω άγνοιας και τη δεύτερη εκούσια γράφοντας συνειδητά για κάτι που δεν θα έπρεπε να αφιερώσει ούτε ένα… χτύπημα πληκτρολογίου! Τότε «γιατί;», θα αναρωτηθείτε εύλογα. Για τον απλό λόγο, ότι η μεγάλη αποδοχή από πλευράς κοινού παρόμοιων «ευτελών προϊόντων», ΚΑΙ με την προσέλευση ΚΑΙ με τις αντιδράσεις κατά τη θέαση, συνιστά πλέον ένα ευρύτερο κοινωνικό φαινόμενο που αξίζει σίγουρα μελέτης από ειδικούς στον τομέα της κοινωνιολογίας και της ψυχολογίας των μαζών. Ιδού λοιπόν, αγαπητοί επιστήμονες, πεδίον δόξης (μελέτης) λαμπρόν και αναμένουμε αγωνιωδώς τις γνωματεύσεις σας! Εμείς ως απλοί θεατές δεν διαθέτουμε τα επιστημονικά εργαλεία για να κατανοήσουμε τα… ακατανόητα!
Πώς είναι δυνατόν μια «παράσταση», αφιερωμένη εξ ολοκλήρου στην προχειρότητα, στα χιλιοειπωμένα (με πολύ πιο έξυπνους τρόπους), στη βωμολοχία, στα γεννητικά όργανα με όλες τις πιθανές και απίθανες εκφορές του λόγου, στην κλίση του ρήματος «γαμάω» σε όλους του χρόνους της γραμματικής ανά 5 λεπτά, συν όλα τα παράγωγα του ρήματος (άτιμε γραπτέ λόγε που δεν μ’ αφήνεις να εκφραστώ αυθόρμητα!), να γίνεται “sold out”! Πώς είναι δυνατόν μια «παράσταση» που με ένα αξιοθαύμαστο τρόπο κατάφερε να χωρέσει ΟΛΑ μα ΟΛΑ τα κλισέ και γελοία αυτονόητα περί των δύο φύλων και του σεξ, να προκαλεί χαχανητά σε μεγάλη μερίδα του κοινού! Πως είναι δυνατόν ακόμα να γελάμε με… τσουτσούνια – μπάμιες, γκόμενες –κότες, λερωμένα σώβρακα, μαμάκηδες, πορδές, πίπες, καπάκια τουαλέτας, βλακώδη ανέκδοτα για ξανθιές! Πώς είναι δυνατόν δύο άνθρωποι της υποκριτικής τέχνης να εκθέτουν με τέτοιο τρόπο στη σκηνή τους εαυτούς τους χωρίς αιδώ για την (όποια) τέχνη τους! Έστω κι αν μιλάνε για «Ντροπής πράγματα»… Εντάξει, το εμπεδώσαμε, το σεξ πουλάει και θα πουλάει. Δεν είναι τυχαίο ότι ΟΛΕΣ οι stand up comedy, λόγω ευκολίας και έλλειψης φαντασίας στηρίζονται κατά 99% σε αυτό! Όμως χάθηκε λίγη έμπνευση, λίγη σπιρτάδα, λίγο έξυπνο χιούμορ, λίγη φαντασία, όταν ακόμα και σε μια τυχαία παρέα ενός συνοικιακού καφενείου μπορείς να ακούσεις εξυπνότερες ατάκες!
Τον Μπάτζιο, που έγραψε και τα (ο θεός να τα κάνει!) κείμενα, δεν τον γνωρίζουμε ευρέως, αλλά η Ανδρούτσου που επιμελήθηκε και τη σκηνοθεσία, μας έχει δώσει – τηλεοπτικά τουλάχιστον – πολύ αξιόλογα δείγματα του ταλέντου της. Αυτό όμως που ζήσαμε στη σκηνή του Βεργίνα, βλέποντας έκπληκτοι δυο ηθοποιούς να διαγωνίζονται στις χυδαίες χιλιοειπωμένες ατάκες, στα καραγκιοζιλίκια, τις χοντροκομμένες και άγαρμπες κινήσεις, σαν θλιβερές καρικατούρες ή προβληματικά καρτούν, ειλικρινά μας ξεπέρασε! Εμβόλιμα δε, για να σπάει η μονοτονία του «κάνω –δεν κάνω σεξ» (στο σωστό όμως ρήμα, μη ξεχνιόμαστε!) μπήκαν σφήνα κάποια τραγούδια από την Ανδρούτσου με σωστή φωνή, αλλά τι να το κάνεις… Τα δε «σατιρικά» σκετς π.χ. διαφημίσεις ντυμένες με τα «κατάλληλα» (υποτίθεται) κυριολεκτικά τραγούδια, ή κάποια κρύα ανέκδοτα, μάλλον προστέθηκαν για να σπάσουν κι αυτά τη μονοτονία του «κάνω-δεν κάνω σεξ» – που φαίνεται ότι μπούχτισε μέχρι και τον κειμενογράφο! – αλλά δεν κατάφεραν να αποσπάσουν ούτε μειδίαμα από την… πλειονότητα αυτή τη φορά! Όσο για τη «διαδραστικότητα», την επικοινωνία των… stand up comedien με το κοινό, ας το αφήσουμε καλύτερα… τετριμμένες ανούσιες ατάκες με τους μπροστινούς με… τι άλλο; Σεξουαλικά έως χυδαία υπονοούμενα φυσικά! Με την Ανδρούτσου εμφανώς πιο άνετη λόγω εμπειρίας και τον Μπάτζιο απλά απογοητευτικό μέσα στη γενικότερη «άγνοια κινδύνου» που τον διακατείχε…
Όση ώρα, ως μαζοχιστής θεατής, υφίστασαι τη βάσανο ελπίζοντας μέχρι το τέλος σε μια έστω «ακτίνα φωτός» και η ώρα περνά σαδιστικά αργά, παρατηρείς το διχασμένο ετερόκλητο κοινό. Όπου οι μισοί σχεδόν γελούν φωναχτά και μακάρια ενώ σχολιάζουν και οι άλλοι μισοί είτε κοιτούν τη σκηνή μουτρωμένοι, είτε αναστενάζουν πονεμένα, είτε παίζουν με τα κινητά και τους διπλανούς, είτε αποχωρούν (αρκετοί). Μετά ξανακοιτάς αναγκαστικά τη σκηνή και σκέφτεσαι πόσο θλιβερό είναι τελικά το να ξεπουλάς τα πάντα για μια αρπαχτή της κακιάς ώρας, όσο σκληρό κι αν ακούγεται! Γιατί το ταλέντο μπορεί να μη περισσεύει σε όλους όσους το επικαλούνται, αλλά ένα μίνιμουμ ΗΘΟΥΣ , μια θεατρική σκηνή το απαιτεί. Μια στοιχειώδη εντιμότητα, ευπρέπεια και παιδεία. Απέναντι στην τέχνη και απέναντι στον θεατή. Η κωμωδία, η σάτιρα, το γέλιο, αυτό που συνοδεύεται από πραγματική ευφορία και «ύπουλες» σκέψεις, είναι πολύ ΙΕΡΑ για να τα ευτελίζει κανείς…. Κι όταν το κάνει, ναι, θα συμφωνήσουμε είναι… «Ντροπής πράγματα», τουλάχιστον!
Και όχι… ΔΕΝ αναφερόμαστε στις «κακές» λέξεις… αυτές που πρώτος είχε χρησιμοποιήσει ο Αριστοφάνης…
.
Συντελεστές
Κείμενα:ΧρήστοςΜπάτζιος
Σκηνοθεσία:ΜαρίαΑνδρούτσου
Μουσ.διδασκαλία:ΓκέλυΦλουρή
Μουσική-Ηχητική επιμέλεια: Νίκος Παπουτσάς – Glam Studio
Κείμενα:ΧρήστοςΜπάτζιος
Σκηνοθεσία:ΜαρίαΑνδρούτσου
Μουσ.διδασκαλία:ΓκέλυΦλουρή
Μουσική-Ηχητική επιμέλεια: Νίκος Παπουτσάς – Glam Studio
Φωτογραφικό υλικό
