Είδε και σχολιάζει ο Γιάννης Τσιρόγλου
.
Παρότι αγαπητός και δημοφιλής ο πολυσχιδής Χρύσανθος Μέντης Μποσταντζόγλου, κατά κόσμον Μποστ, παραστάσεις του δεν ανεβαίνουν πολύ συχνά. Αλλά όταν αυτό συμβαίνει αμείωτο είναι το ενδιαφέρον του κοινού καθώς και πέρα από το «αστείο της υπόθεσης», ήταν από τους ελάχιστους συγγραφείς που χρησιμοποιούσαν τον ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο.
Την δική της εκδοχή αποφάσισε η 5η Εποχή του Θέμη Μουμουλίδη, αναθέτοντας στον νεαρό σκηνοθέτη Μάνο Καρατζογιάννη να την αναβιώσει, περιφέροντας ανά την Ελλάδα την «Μαρία Πενταγιώτισσα» με πρωταγωνιστή τον ηθοποιό Χρήστο Χατζηπαναγιώτη στον ομώνυμο ρόλο.
Μόνο που στις περιοδείες οι συνθήκες για να απολαύσεις μια παράσταση σπάνια είναι ιδανικές καθώς τόσο εξωγενείς τεχνικοί παράγοντες, όσο και «εσωτερικοί», καλή ώρα… δε θα σε αφήσουν να διεισδύσεις στο κόσμο του συγγραφέα όσο και στο πόνημα του σκηνοθέτη. Γεγονός που συνέβη την ημέρα της πρεμιέρας στο θέατρο Κήπου, αλλά και του ότι η παράσταση δεν είχε ακόμη «στρώσει»…
Το δεύτερο αφορά και σε μια αντικατάσταση που τελικά δεν επρόκειτο για μια κλασσική αντικατάσταση, αλλά για μια αντιεπαγγελματική συμπεριφορά καθώς δέκα μέρες πριν την έναρξη της περιοδείας, η ηθοποιός Ελένη Καστάνη που θα επωμιζόταν τον ρόλο της «Μαρίτσας», για προσωπικούς λόγους (;) μαζεύει τα μπογαλάκια της και την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια προκαλώντας τον απόλυτο πανικό στον θίασο και τινάζοντας μια πολυδάπανη περιοδεία στον αέρα. Συμπτωματικά, λίγες μέρες νωρίτερα, μια άλλη περιοδεία ακυρώνεται καθώς κρίνεται από την παραγωγή ασύμφορη εμπορικά και έτσι η Ελλάδα δεν θα δει ποτέ την μουσική παράσταση αφιερωμένη στον Γιώργο Ζαμπέτα στην οποία πρωταγωνιστούσε –όλο το χειμώνα στο θέατρο «Αλίκη», η Βίκυ Σταυροπούλου. Και είναι αυτή που έρχεται ως πυροσβέστης ή ως από μηχανής θεός, να σώσει την «τιμή», την «υπόληψη» κυρίως την βιωσιμότητα μιας προγραμματισμένης μεγάλης περιοδείας που δουλεύτηκε για τρεις 3 ολόκληρους μήνες, μόλις μέσα σε μια βδομάδα! Επίσης πληροφορίες μας αναφέρουν πως δεν επρόκειτο για μια αλλαγή ενός προσώπου και δεν εκλήθη απλά να μάθει το κείμενο της Καστάνη, αλλά έγιναν σημαντικές αλλαγές στο σύνολο της παράστασης, όπερ σημαίνει ξανά μανά από την αρχή…
.
Όλα τα παραπάνω σαφώς δικαιολογούν στο ότι η παράσταση στην τέταρτη της παρουσία μπροστά στο κοινό δεν είχε ακόμη «στρώσει», ωστόσο… και τι σου φταίει ο θεατής;
,
Συνυπολογίζοντας λοιπόν όλα αυτά, αρχής εξ αρχής η «Μαρία Πενταγιώτισσα» της 5ης Εποχής σαφώς έχει καλοκαιρινό ενδιαφέρον, αλλά έχει και πολλά θεματάκια που δεν οφείλονται στις αναποδιές. Με αυτά θα ξεκινήσουμε…
Στα αρνητικά (–) της παράστασης διακρίναμε…
Όλο το πρώτο σχεδόν μέρος όπου το σήμερα άτεχνα συνδέεται με το παρελθόν. Οι ξώφαλτσες εξηγήσεις που δίδονται (από το στόμα της –τρισέγγονης- Σταυροπούλου), η αφορμή που υπάρχει (τηλεοπτικό συνεργείο για μια εκπομπή που λέγεται «Αποκαρδιωτικά»….) και το πώς σκηνοθετικά στήθηκε, ξέφευγαν εντελώς από το πνεύμα και το ύφος του Μπόστ, δεν γεφύρωναν με κάποια γλυκιά νοσταλγία το τότε με το τώρα, ενώ παρέπεμπαν σε κάτι ευκολοπιασάρικο, θυμίζοντας και σήριαλ παλιάς φθηνής αισθητικής. Η δε σεξουαλικότητα, τιμής ένεκεν στον θρύλο (;) επιτηδευμένα ξεχείλιζε με υπερβολές και σαχλά υπονοούμενα που το μόνο που πρόσθεταν ήταν εύκολα χάχανα για εύκολους θεατές.
Δυστυχώς ατυχέστατα ήταν και τα περισσότερα «ευρήματα» σε πρόσωπα και καταστάσεις του σήμερα. Στιγμές είχες την εντύπωση πως έβλεπες δυο διαφορετικές σε γούστο παραστάσεις, σε μια.
Αν δεν οφείλεται στο «στρώσιμο» και το κυρίως μέρος της Πενταγιώτισσας είχε θέματα που σε κάποια σημεία άφηνε έντονα χάσματα, κινησιολογικά η ροή δεν εξελισσόταν με την ίδια χάρη, με αποτέλεσμα και να μην «ακούγονται» και να μην περνούν τα καπρίτσια και οι όποιοι “αγώνες” της λαϊκής ηρωίδας στο κοινό. Ίσως γι αυτό, πολλοί και να διχάστηκαν καθώς δεν φωτίστηκε η προσωπικότητα μιας πληθωρικής γυναίκας μένοντας στο εύθυμο της υπόθεσης.
Στα καλά (+) στοιχεία της παράστασης, διακρίναμε…
Τον Χρήστο Χατζηπαναγιώτη με μέτρο να κρατά τις ισορροπίες και να το πετυχαίνει, τον τηλεοπτικό Ηλία Μελέτη να διατηρεί λεβεντιά και αντρίλα, ενώ Βίκυ Σταυροπούλου, Χάρης Γρηγορόπουλος και Δημήτρης Μαυρόπουλος ανταποκρίθηκαν επαρκώς.
.
Τίποτα σπουδαίο από τον υπόλοιπο θίασο, ήτοι: Αργύρης Αγγέλου, Γιώργος Παπαπαύλου, Δανάη Μπάρκα, Γιώργος Δεπάστας και Αχιλλέας Σκεύης.
Τέλος, από το λαϊκό πανηγύρι (θετικά το αναφέρουμε), οι ωραίες μουσικές και οι χοροί πρόσθεσαν σίγουρα κέφι και διάθεση, ενώ σκηνικά και κοστούμια συνέβαλλαν καθοριστικά στην παρωδία ηθών.
Εν (=) ολίγοις :
«Στα Σάλωνα σφάζουν αρνιά και στο Χρισσό κριάρια / και στης Μαρίας την ποδιά σφάζονται παληκάρια.. Μαρίτσα Πενταγιώτισσα, μωρή δασκαλοπούλα, / εσύ τα ’καμες ούλα!».
.
Πολλές φορές διακαώς επιθυμούμε αθηναϊκές παραστάσεις να κάνουν πρεμιέρα στη Θεσσαλονίκη. Ας το ξανασκεφτούμε.
.
.
Βαθμολογία:
5,5 στα 10
.
-Πανελλαδική περιοδεία, κλικ εδώ
.
Δείτε & αυτά:
–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
–Οι νέες ταινίες της εβδομάδας, κλικ εδώ.
–Θέατρο Δάσους & Θέατρο Γης 2019: πρόγραμμα εκδηλώσεων, κλικ εδώ.
–Όλες οι θεατρικές παραστάσεις του καλοκαιριού 2019 – Πρόγραμμα παραστάσεων – Περιοδείες, κλικ εδώ.
.
–Θέατρο: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
΄΄
–Κερδίστε προσκλήσεις – Βιβλία, κλικ εδώ.
.
Ακολουθήστε μας στα social media
.
Φωτογραφικό υλικό
