4-8 Δεκεμβρίου 2019 στη Θεσσαλονίκη, Θέατρο Αμαλία
.
Ειδε και σχολιάζει ο Πρόδρομος Μαυρίδης.
.
Κατεβαίνοντας στο υπόγειο του Κουν, πάντα ένιωθα σα να βουτάω στο χρόνο. Όχι απαραίτητα στο παρελθόν. Αλλά ίσως σε ένα παράλληλο παρόν. Η παράσταση Ανθρωποφύλακες, είναι βασισμένη στο βιβλίο του Περικλή Κοροβέση (σ.σ. ο οποίος βρισκόταν στην πρώτη σειρά) που περιγράφει τα βασανιστήρια που ο ίδιος υπέστη, στην γνωστή-άγνωστη (θρυλική για κάποιους) ταράτσα της οδού Μπουμπουλίνας από το καθεστώς των συνταγματαρχών στην περίοδο της επταετίας.
Το σκηνικό σε ξαφνιάζει. Ένα μεγάλο λευκό χαρτί απλωμένο στο πάτωμα της σκηνή και μόνο μία καρέκλα. Σκηνογραφική υπέρβαση; Μπορεί. Σκηνοθετική αλληγορία; Ναι. Μειωμένοι οικονομικοί πόροι; Σίγουρα όχι. Αλλά η δωρικότητα στην ερμηνεία του αφηγητή Περικλή, Νέστορα Κοψιδά χωρίς περιττές εξάρσεις και συναισθηματικούς εκβιασμούς προς το θεατή, δε θα μπορούσε να ανεχτεί κάποιο άλλο περιβάλλον. Το λευκό χάρτινο δάπεδο, θα χρησιμεύσει αργότερα ως καμβάς- εξιστόρηση των γεγονότων. Το προβληματικό σημείο σε αυτό το εύρημα είναι ότι οι οριοθετήσεις, δε είναι ορατές παρά μόνο από τους θεατές των πρώτων σειρών, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει πως υπάρχει αδυναμία παρακολούθησης του έργου.
Το κείμενο είναι αδιαμφισβήτητα δυνατό. Δομικά και εκφραστικά. Αλλά είναι κείμενο, δοκίμιο έστω. Το να το βλέπεις τη λογοτεχνία να ζωντανεύει μέσα από την περιγραφή των ηθοποιών είναι κάτι παράξενο και γοητευτικό μαζί. Η δύναμη του θεάτρου θα σκεφτεί κάποιος. Η δύναμη της ερμηνείας… Ναι. Όμως περισσότερο, η δύναμη των γεγονότων (της Ιστορίας) που ενώ κάποιοι τα διάβασαν, κάποιοι άλλοι τα έζησαν. Και το χειρότερο; Κάποιοι τα δημιούργησαν.
.
.
Επιστρέφω στην παράσταση.
Κι ενώ οι περιγραφές του πάσχοντα από τα βασανιστήρια Περικλή (Νέστωρ Κοψιδάς) συνεχίζονται, περίτεχνα γλαφυρές και σχηματικές, εξελίσσεται παράλληλα ένα άλλο παρόν, πολύ διαφορετικό. Είναι η ευρηματική διασκευή της Άνδρης Θεοδότου (αυτός ο άνθρωπος δείχνει τόσο θετικός και φωτεινός μπορεί να σε κάνει να χαμογελάσεις. Απλά.) που με μεγάλη δόση καυστικής σάτιρας, περιγράφει την «πραγματικότητα» που ζούσαν οι απλοί πολίτες. Μια πραγματικότητα με ντεφιλέ μόδας, μπουζούκια, κοσμική ζωή, ΠΟΛΥ (μα πάρα ΠΟΛΥ) ποδόσφαιρο, παγκόσμια μέρα ζώων(!!!), χρυσή εποχή κινηματογράφου (που βέβαια ήταν όντως χρυσή) και Γιώργους που είναι πονηροί…. (Πάντα με την αντίστοιχη ιαχή των σπαζοπιατάδων θαμώνων).
Οι Θεοδώρα Γεωργακοπούλου, Ειρήνη Γεωργαλάκη, Ελένη Ζαχοπούλου και Άρης Λάσκος, επιστρατεύοντας μια αδιόρατη ειρωνεία, καταφέρνουν να «ελαφρύνουν» το κλίμα της παράστασης, αφήνοντας μια γλυκόπικρη αίσθηση, σε αυτό που στην παράσταση αποτελεί το διάλλειμα από την πραγματικότητα, ενώ φαινομενικά ήταν η πραγματικότητα. Όλα αυτά βέβαια υπό την αφαιρετική σκηνοθετική ματιά του Μάνου Βαβαδάκη που χωρίς περιττές παρεμβάσεις, δίνει χώρο στους ηθοποιούς να εκφραστούν.
Μια ακροβασία στο γέλιο και τη συγκίνηση, τη φάρσα και την ωμότητα, το ειρωνικό και το αποτρόπαιο.
Προσωπικά (και μόνο), σε κάποια σημεία των περιγραφών εντόπισα κάποια «γκρίζα σημεία» ως προς την αιτιολόγηση των πραγμάτων, τείνοντας προς την αγιοποίηση ή έστω ηρωο-ποίηση προσώπων. Το κείμενο βέβαια είναι τίμιο. Φωτίζει την πλευρά του συγγραφέα, όπως την έζησε και την αιτιολόγησε και αυτό από μόνο του είναι τίμιο. Μπορείς να διαφωνήσεις, να αμφισβητήσεις. Να ενοχληθείς. Σίγουρα όμως να προβληματιστείς.
Διάβασα ότι η παράσταση ανέβηκε στην πεντηκοστή επέτειο από την πρώτη έκδοση του βιβλίου. Πιστεύω ότι είναι δυστυχώς επίκαιρη. Όχι τόσο για τη λεγόμενη αφύπνιση της μνήμης και σίγουρα όχι για τις πολιτικές προεκτάσεις που κάποιος συνειρμικά μπορεί να συμπεράνει. Αλλά για το κατά πόσο ζούμε σε πραγματικότητα ή σε εικονικότητα.
Βασισμένος λοιπόν στις παραπάνω επιδράσεις – απότοκα αλλά και στην ίδια την παράσταση, πιστεύω πως οι Ανθρωποφύλακες ήταν μια δημιουργία ιδιαίτερη, καυστική, και μελαγχολική ίσως. Από τεχνικής άποψης όμως σίγουρα άρτια, μελετημένη σκηνοθετικά και προσεγμένη ερμηνευτικά.
Βαθμολογία:
6,4/10
Η παράσταση θα ανέβει:
4-8 Δεκεμβρίου 2019 στη Θεσσαλονίκη, Θέατρο Αμαλία (πληροφορίες, προσεχώς)
16 Δεκεμβρίου 2019 στην Αθήνα, Θέατρο Τέχνης στο υπόγειο
Δείτε & αυτά:
/
Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν από 15/5/2019 έως 14/05/2020 στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 10α -επετειακά- Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2020.
& αυτά:
–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
–Τι παίζουν οι κινηματογράφοι στη Θεσσαλονίκη, κλικ εδώ.
–Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
.
–Κερδίστε προσκλήσεις – Βιβλία, κλικ εδώ.
Ακολουθήστε μας στα social media
Φωτογραφικό υλικό
