.
Είδαμε και σχολιάζουμε…
Βρεθήκαμε στο θέατρο Τζένη Καρέζη για την παράσταση “Η Ανάκριση” του Γερμανού συγγραφέα Πέτερ Βαϊς. Στην ολιστική επιμέλεια της παράστασης, ο Σταύρος Τσακίρης (απόδοση, δραματουργική επεξεργασία, σκηνοθεσία, μουσική επιμέλεια ) ενώ ερμηνεύουν οι Κώστας Καζάκος και η Εύα Κοταμανίδου με ένα δεκαμελή θίασο.
.
Το έργο “Η Ανάκριση” (Die Ermittlung, 1965), ορατόριο σε 11 ωδές, είναι ένα συγκλονιστικό, αποκαλυπτικό και δριμύ κατηγορητήριο κατά του ναζισμού, που βασίστηκε στα πρακτικά της δίκης(Φρανκφούρτη 1963-1965) βασικών στελεχών του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης και εξόντωσης του Άουσβιτς. Ένα αποκαλυπτικό έργο – ντοκουμέντο που μιλά για το σήμερα με τα αδιάσειστα στοιχεία του χθες. Ένα πολύ κοντινό μας χθες, το οποίο αναφέρεται στις σκοτεινότερες σελίδες της ιστορίας ενώ ταυτόχρονα καταδεικνύει πόσο σημερινοί μπορεί να είναι οι κίνδυνοι και πόσο απαραίτητη είναι η εγρήγορση και η καταγγελία παρόμοιων και πανομοιότυπων φασιστικών-ρατσιστικών – ναζιστικών φαινομένων σήμερα (κατά το δελτίο τύπου).
Και ολιστικά –σκηνοθετικά, η παράσταση αποδόθηκε με όλη την πίκρα των αφηγηματικών θηριωδιών και το δριμύ κατηγορώ ενός θεατρικού-ντοκουμέντου. Η σκηνοθετική άποψη λιτή και περιεκτική, αποδείχθηκε ξεκούραστη στο τόσο σοκαριστικό κείμενο. Ωδή για το στρατόπεδο, ωδή για τους κανόνες επιβίωσης, ωδή για τον ανθυπασπιστή Σταρκ, ωδή για ένα μαύρο τοίχο, ωδή για τις ενέσεις φαινόλης, ωδή για την απομόνωση, ωδή για το αέριο, ωδή για την καύση των νεκρών… Η τοποθέτηση του ανακριτή(Κώστας Καζάκος) στο κέντρο της σκηνής, μέσα σε σιδερένια κιγκλιδώματα και γύρω ο θορυβώδης μακάβριος “χορός” θυμάτων και θυτών-οι υπόλοιπες δηλαδή ερμηνείες των ηθοποιών. Και στο σύνολο αυτών που ακούς και αναπαραστατικά βλέπεις, ίσως θα ήταν υπερβολή η όποια αισθητική παρέμβαση/παρατήρηση των ερμηνειών και του όλου εγχειρήματος.
Αναλυτικά,ναι ο Κώστας Καζάκος έπαιξε φυσικότατα, η Εύα Κοταμανίδου έδωσε ρεσιτάλ ερμηνείας, ενώ εξαιρετικοί ήταν οι Παύλος Ορκόπουλος, Κώστας Μπάρας και Σπύρος Τσεκούρας.
.
Σαφώς θα επιθυμούσαμε ένα περισσότερο σκηνικό βασανισμό, ναι θα θέλαμε μια καλύτερη επιμέλεια κουστουμιών και μουσικής. Η ουσία όμως της παραστασιακής αυτής αποτύπωσης, είναι τα πολλά ερμηνευτικά κορμιά που προσπαθούν να εξιστορήσουν ή να θυμίσουν, απλά και ωμά, ένα ή το μεγαλύτερο όνειδος της ανθρώπινης ιστορίας μας.
,
Ταυτοχρόνως δεν μας ενόχλησε καθόλου και η δραματουργική λύση που δόθηκε-ο Πετερ Βαϊς ούτως ή άλλως αφήνει το τέλος ανοιχτό. Η παρουσία του δημοσιογράφου Μπογιόπουλου και η αφηγηματική του προσπάθεια να αποδείξει τους πραγματικούς φονιάδες των λαών! Το λες και μια πολεμική επανάληψη, το λες μια απροκάλυπτη θέαση της ανθρώπινης βιαιότητας, το λες και σκέτο κόλαση.
,
Πάνω από όλα όμως, σκέφτεσαι και ταυτίζεσαι με το βασανιστικό ερώτημα που ακούστηκε επί σκηνής και που αδυνατείς να απαντήσεις… μα γιατί δεν αντιστάθηκε κανείς από τους μελλοθάνατους… γιατί ο καθένας από αυτούς ήλπιζε ότι θα ήταν ένας από αυτούς που θα σωθεί!
.
Εν κατακλείδι[=]
η παράσταση “Η Ανάκριση” είναι για την πολλαπλή κατανόηση των μακροοικονομικών εγκλημάτων και για ένα βίαιο φρεσκάρισμα μνήμης.
.
Βαθμολογία
7,5 στα 10
.
Πέτερ Βάις
H Ανάκριση
Απόδοση, Δραματουργική επεξεργασία Σταύρος Σ. Τσακίρης
Σκηνοθεσία, Μουσική Επιμέλεια: Σταύρος Σ. Τσακίρης
Δραματολόγος: Δήμητρα Πετροπούλου
Σκηνικά/Κοστούμια: Θάλεια Ιστικοπούλου
Παίζουν:
Κώστας Καζάκος, Εύα Κοταμανίδου, Κωνσταντίνος Καζάκος
Θόδωρος Γράμψας, Παύλος Ορκόπουλος, Κώστας Μπάρας
Δημήτρης Καλαντζής, Σπύρος Τσεκούρας, Τζένη Κόλλια
Γιάννης Γούνας , Μαρία Τζάνη
Φωτογραφικό υλικό
