Με απαγορευτικές ενδείξεις σε καθίσματα ώστε να διατηρηθούν οι απαραίτητες αποστάσεις και με τον κόσμο σπαρμένο σε όλο τον χώρο, βρεθήκαμε στο θέατρο Κήπου για την παρουσία του ΔηΠεθέ Σερρών όπου αυτό το καλοκαίρι παρουσιάζει μια ιδιαίτερη παράσταση με την ονομασία «Από Θέση Ισχύος – Η δύναμη του δημόσιου λόγου».
Όπου αφορά μια συρραφή διαλόγων και διαγγελμάτων που εκφωνήθηκαν σε κρίσιμες καμπές της αρχαίας Ελληνικής ιστορίας, από ανθρώπους σε θέση ισχύος. Αψιμαχίες, λόγοι που δίχασαν και ένωσαν, που ανέστησαν το ηθικό και κατακεραύνωσαν αντιπάλους. Λόγοι που ενίοτε καθοδηγούν επιμελώς το κοινό αίσθημα και φλερτάρουν με τη δημαγωγία.
Ηγέτες με πολιτικές αρετές και Ηθική. Αλαζονικοί και στοργικοί, συναισθηματικοί ενίοτε και ψυχροί λόγοι που εκφωνήθηκαν στις πιο κρίσιμες καμπές του Αρχαίου Κόσμου. Θρυλικές μάχες μιας ιστορικής πραγματικότητας που μας περικλείει.
Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος, η Σικελική εκστρατεία, ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Περικλής, ο Θεμιστοκλής, ο Αλκιβιάδης, παρελαύνουν και εφορμούν, καθοδηγούν και υποδεικνύουν την ατομική ευθύνη στην συλλογική δράση. Φιλοδοξίες και όνειρα, ήρωες και αποστάτες.
Όλα τα παραπάνω συνετέλεσαν σε μια «τολμηρή» καλλιτεχνική πρόταση και οφείλουμε να συγχαρούμε τον δημιουργό του εγχειρήματος, για την ιδέα που είχε, αρχικά. Όπως και την επιλογή αυτών των κειμένων, η σειρά και ο τρόπος που παρουσιάστηκαν, φτάνοντας με λόγια σοφίας (και εμπειρίας) στην κορύφωση του «δράματος».
Παρότι λοιπόν, δεν επρόκειτο για μια αμιγώς θεατρική παράσταση που διέθετε ιστορία, δράση, συγκροτημένη υπόθεση, χαρακτήρες και διαλόγους, το όλο εγχείρημα παρείχε δομή, θεατρική ατμόσφαιρα κάνοντας την και σε πολλά σημεία, θελκτική.
Μια γενική τοποθέτηση καθώς στα ενενήντα λεπτά που διήρκεσε τα συναισθήματα που μας άφησε ήταν θετικά (+) τα περισσότερα …

Αρχικά η παρουσία της μεγάλης κυρίας του θεάτρου Φιλαρέτης Κομνηνού, που η στιβαρή παρουσία της για άλλη μια φορά σάρωσε. Και για άλλη μια φορά μας θύμισε πόσο σαγηνευτική, πόσο στέρεα και αψεγάδιαστη ερμηνευτικά είναι όταν επωμίζεται τέτοιου είδους μεγάλα κείμενα. Το πόσο πολύ της ταιριάζει το αρχαίο δράμα και με τη μεγαλείο ψυχής τα ερμηνεύει, αισθάνεσαι πως είναι το ένα και το αυτό, ακόμη κι αν τα απαγγέλλει σ΄ ένα μικρόφωνο μπροστά, «γυμνή», χωρίς την προστασία ενός ολοκληρωμένου ρόλου. Κορυφαία.

Από την άλλη, η Άννα Μάσχα, μια σπουδαία και αδικημένη σε ρόλους ηθοποιός, από την πρώτη στιγμή ξεχώρισε, καθώς με δυναμισμό, τσαγανό και όπου απαιτούνταν, παρείχε τις ανάλογες ευαίσθητες ισορροπίες προσφέροντας ένα σύνολο ερμηνευτικού καμβά από ένα πρόσωπο.
Εναρμονισμένη στην ιδέα, στο πάθος και στα πολυποίκιλα μηνύματα που φέρει η παράσταση προσθέτοντας ισχυρό στίγμα και από την εξαίρετη Καλλιόπη Ευαγγελίδου.
Οι μουσικές του Γιώργου Ανδρέου συνέβαλλαν ιδανικά σε περάσματα, υποδείξεις, σε τόνους και «μεγαλεπήβολα» σημεία ενός δύσκολου εγχειρήματος που «βασιλιάς» είναι ο λόγος. Η μουσική του πινελιές πραγματικά μας ταξίδεψαν.
Σε γενικές γραμμές θετικά κρίνουμε την σκηνοθετική προσέγγιση του Ένκε Φεζολλάρι, ωστόσο: Δεν γνωρίζουμε πως επέλεξε τα συγκεκριμένα κείμενα, κυρίως ποια και γιατί απέρριψε, η οργάνωση των 4 ηθοποιών σε γενικές γραμμές απέδωσε αλλά δραματουργικά δεν πρόσθεσε, η τοποθέτηση ενός μικροφώνου στα αριστερά της σκηνής απλά τόνισε χαρακτηριστικές στιγμές της ιστορίας, ενώ έμενε ασαφές όλο το υπόλοιπο με μια υποτυπώδης διάδραση/ταύτιση. Λίγο παραπάνω δούλεμα στο σύνολο της παράστασης χρειαζόταν. Θεωρείτε όμως μια από τις καλές του δουλειές στο θέατρο.

Στα ξεκάθαρα (-)… σημειώνουμε:
Τα φώτα στο περισσότερο μέρος κυριαρχούσε το μαύρο, θα μπορούσαν να κάνουν θαύματα αλλά δεν το έπραξαν και τα ελάχιστα αξεσουάρ προσπαθώντας να θυμίσουν συνδέοντας …το πολύ παρελθόν, πέρασαν απαρατήρητα, μετά την πρώτη επαφή.
Όπως εντελώς αδιάφορα υπήρξαν και τα κοστούμια που μπορεί να μην ήταν και κοστούμια. Τι άραγε να ήταν; Πάντως δεν τα λες κοστούμια παράστασης…
Ένα πρώτο μέρος που θέλει τονωτικές ενισχύσεις, τύπου ζωντάνιας.
.

.
Όσο για τον Αλέκο Συσσοβίτη; Εις μάτην. Μπορεί να μας είναι συμπαθής, αναγνωρίζοντας τις καλλιτεχνικές ανησυχίες και τις προσπάθειες που κάνει, αλλά για άλλη μια φορά αποδεικνύει το πόσο μέτριος ηθοποιός είναι. Και για του λόγου το αληθές οι αδυναμίες του -και- σε τούτη την παράσταση. Κουρασμένος. άφωνος, αδιάφορος. Κυριολεκτικά εξαφανισμένος.
Εν ολίγοις (=): «Τι μάθατε σήμερα; Τι άλλαξε; Άλλαξε κάτι;» θα ρωτήσει η Κομνηνού τους θεατές κοιτάζοντας τους τα μάτια λίγο πριν το φινάλε. Όταν δείτε την παράσταση δώστε την δική σας απάντηση…
Μια παράσταση, για άλλους μια μεγάλη περφόρμανς, που άνετα θα μπορούσε να την υιοθετήσει το Υπουργείο Παιδείας και να την σουλατσάρει σε όλες τις βαθμίδες. Μόνο καλό θα κάνει στα βλαστάρια μας…
Βαθμολογία:
6,1 στα 10
Αναλυτικές πληροφορίες, πρόγραμμα περιοδείας, για τη παράσταση, θα βρείτε εδώ.
.
Τυχαία βίντεο αποσπάσματα από τη παράσταση – Υπόκλιση ηθοποιών.
.
Δείτε & αυτά:
.
ΦΕΣΤΙΒΑΛ:
Θέατρο Δάσους & Γης 2020
Φεστιβάλ Καλοκαιριού Θεσσαλονίκης 2020. Φεστιβάλ Μονής Λαζαριστών 2020
Θέρμης Δρώμενα 2020
2o Φεστιβάλ Επταπυργίου 




.
ΘΕΑΤΡΟ:
Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα
Όλες οι θεατρικές παραστάσεις του καλοκαιριού 2020 – Πρόγραμμα παραστάσεων – Περιοδείες 


.
ΜΟΥΣΙΚΗ:
Καλοκαίρι στο Μέγαρο Μουσικής
Οι καλοκαιρινές συναυλίες της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης
Συναυλίες στη Βαβυλωνία του Μύλου. 



.
ΣΙΝΕΜΑ:
.
–Θέατρο: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
΄΄
–Κερδίστε προσκλήσεις – Βιβλία, κλικ εδώ.
.
Φωτογραφικό υλικό