Γράφει η Νέλη Βυζαντιάδου για την Κουλτουρόσουπα
Ήταν σειρά της αγαπημένης μου Κατερίνας να με συνοδεύσει στο θέατρο Σοφούλη για να δούμε την Κίττυ που ήθελε να κάνει φίλους και παρότρυνε όλους να γίνουν φίλοι. Δεν θα μπορούσαμε λοιπόν παρά να ανταποκριθούμε θετικά σε αυτήν την παρότρυνση.
Για την Κατερίνα η Κίττυ είναι μια αγαπημένη ηρωίδα και αυτό το ήξερα πολύ καλά τη στιγμή που επέλεγα να δούμε αυτό το έργο. Αυτό που διαπίστωσα όμως ήταν ότι και για πολλά ακόμα παιδιά και κυρίως κορίτσια αποτελούσε μια αγαπημένη φιγούρα.
Ανάμεσα σε μαμάδες, μπαμπάδες, συνοδούς και μικρούς θεατές που ανυπομονούσαν να ακούσουν το τρίτο κουδούνι για να απολαύσουν το θέαμα, έπιασα τον εαυτό μου να θυμάται τα δικά του παιδικά χρόνια και να ανακαλεί τους τότε ήρωες των παιδικών σειρών στην τηλεόραση. Είμαι σίγουρη ότι αν υπήρχε τότε, στα δικά μου παιδικά χρόνια, η Κίττυ θα ήταν κι αυτή μεταξύ των εκλεκτών μου φίλων.
Η Κίττυ δεν ήταν πάντως μόνη της σε αυτήν την παράσταση. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε να είναι μόνη της αφού ήθελε να γνωρίσει νέους φίλους αλλά και να διατηρήσει αυτούς που ήδη είχε από το σχολείο. Η παρέα της εμφανίστηκε στη σκηνή ξεσηκώνοντας όλους μας και παρασύροντας μας σε μια ξέφρενη γιορτή από την αρχή ως το τέλος. Κι όλο αυτό το μοιραστήκαμε με τη Χαρά, που είχε το ρόλο της αφηγήτριας και μας έδινε την ευκαιρία να ταυτιστούμε μαζί της καθώς υποδυόταν ένα μικρό κορίτσι που έπαιζε, χοροπηδούσε, χόρευε, τραγουδούσε και γενικότερα αφηνόταν στο ευχάριστο κλίμα που επικρατούσε γύρω της. Με χαρά την υποδεχτήκαμε, με χαρά πέρασε η ώρα χωρίς να το καταλάβουμε.
Η μικρή Κατερίνα παρακολουθούσε σχεδόν εκστασιασμένη όλα όσα γινόντουσαν πάνω στη σκηνή και με ρώτησε κάποια στιγμή αν θα μπορούσε να χαϊδέψει την Κίττυ και τους φίλους της. Αυτό βέβαια δεν έγινε μια που δεν ακολούθησαν οι φωτογραφίες όπως γίνεται στις περισσότερες παραστάσεις αλλά κατάφερα να αναπλαισιώσω θετικά όλο αυτό πηγαίνοντας μαζί της μια ωραιότατη βόλτα μέχρι τον πεζόδρομο Καλαμαριάς και συζητώντας για την αξία της φιλίας και τους φίλους της. Πολύτιμοι οι φίλοι σε κάθε στάδιο ανάπτυξης του ανθρώπου. Πολύτιμοι οι φίλοι στην παιδική ηλικία μια που αποτελούν σημείο αναφοράς αργότερα στην ενήλικη ζωή μας. Θυμόμαστε αυτά που μοιραζόμασταν με τους φίλους μας. Θυμόμαστε τι κάναμε μαζί τους. Τι μας έλεγαν, πώς περνούσαμε. Κι όταν οι αναμνήσεις αυτές είναι θετικές, τότε γίνεται πολύ πιο εύκολο να πιστέψουμε ότι μπορούμε να επενδύσουμε σε σχέσεις και με άλλους ανθρώπους. Μαθαίνουμε κάτι ακόμα μέσα από τις φιλίες των παιδικών μας χρόνων. Μαθαίνουμε να επικοινωνούμε, να μοιραζόμαστε, να καταλαβαίνουμε, να νοιαζόμαστε και να πιστεύουμε στην αξία μας.
Θα θυμόμασταν για καιρό τις εικόνες που είδαμε και αυτά που νιώσαμε τραγουδώντας και χορεύοντας μαζί με τους πρωταγωνιστές. ‘Μοιραζόμαστε χρόνο, χαμόγελα και παιχνίδια’, λέει η κλινική ψυχολόγος Σέρρυ Κέλλυ για να συνεχίσει λέγοντας πως ‘ο φίλος είναι κάποιος με τον οποίο συνεργαζόμαστε και εξερευνούμε τον κόσμο. Διασκεδάζουμε και μεγαλώνουμε μαζί’. Αυτό είναι ο φίλος και αυτό μας έδειξε η Κίττυ με τους δικούς της φίλους. Αυτό θα άξιζε να κρατήσει μέσα του κάθε παιδί.
Όσο για εσένα που σκοπεύεις να παρακολουθήσεις αυτό το έργο, αξιοποίησε στο βαθμό που θέλεις, κάποιες ιδέες που παραθέτω ευθύς αμέσως. Κι αυτό γιατί η ουσιαστική μάθηση ξεκινά μετά την παρακολούθηση μιας θεατρικής παράστασης. Έχει να κάνει με αυτά που θα συζητήσεις με το παιδί σου και με το πόσο πιο μακριά θα το πας.
Ιδέες για εφαρμογή μετά την παράσταση
- Ζήτησε από το παιδί σου να σου πει ποιον/ά πρωταγωνιστή/τρια ξεχώρισε και γιατί.
- Ζήτησε από το παιδί σου να σου πει τι του άρεσε σε αυτήν την παρέα και αν του θύμισε κάτι από τη δική του παρέα στο σχολείο.
- Ζήτησε από το παιδί σου να σου πει τι θα έκανε το ίδιο αν ήταν στη θέση της Κίττυ που ήθελε να κάνει νέους φίλους.
- Ζήτησε από το παιδί σου να σου πει ποιο τραγούδι του άρεσε περισσότερο και αν το θυμάται να σου το τραγουδήσει ξανά.
- Ζήτησε από το παιδί σου να ζωγραφίσει κάτι που να περιγράφει αυτό που είδε.
- Ψάξε στο διαδίκτυο και βρες ιστορίες με φίλους ή γύρω από την αξία της φιλίας.
- Μίλησε στο παιδί σου για τα δικά σου παιδικά χρόνια και για τους φίλους που είχες. Τι θυμάσαι από αυτούς; Τι κάνατε; Τι παιχνίδια παίζατε;
- Μίλησε στο παιδί σου για τη δύναμη της αγάπης που συμφιλιώνει τους φίλους ακόμα κι όταν μαλώνουν όπως έγινε με την Κίττυ και τους φίλους της κάποια στιγμή.
- Μίλησε στο παιδί σου για τα ψέματα σαν το ψέμα που είπε ο πιγκουίνος για να αποφύγει το διαγώνισμα και τις συνέπειες που είχε αυτό το ψέμα.
- Ενθάρρυνε το παιδί σου να γνωρίσει νέους φίλους εξηγώντας του πως οι φίλοι μπορούν να μας βοηθήσουν να βγάλουμε προς τα έξω τον καλύτερο εαυτό μας.
Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν αρκεί να συνοδεύεις το παιδί σου με τη φυσική σου παρουσία αλλά να μην είσαι ουσιαστικά εκεί. Μοιράσου μαζί του την όλη εμπειρία, για να μάθει κι αυτό να μοιράζεται με τη σειρά του. Δείξε αληθινό ενδιαφέρον, για να μάθει κι αυτό να ενδιαφέρεται με τη σειρά του. Σεβάσου τους κανόνες που ισχύουν μέσα στην αίθουσα θεάτρου, για να μάθει κι αυτό να τους σέβεται και να τους τηρεί με τη σειρά του.
Όσο για εμάς θα συναντηθούμε ξανά μέσα από αυτή τη στήλη με μια καινούργια πρόταση… σε 15 μέρες να με ‘διαβάσεις’… αγαπάμε πολύ το παιδικό θέατρο… κι οι δυο φίλες μου, η Φιλιώ και η Κατερίνα πάνε θέατρο και μετά μοιράζονται μαζί σας το βίωμά τους μέσα από τα άρθρα μου…
