.
Είδε και σχολιάζει η Άννια Κανακάρη
Δύο πολύ αγαπητές, εξαιρετικά ταλαντούχες και καταξιωμένες ηθοποιοί, που χάρισαν αξιόλογο έργο τόσο στον χώρο του θεάτρου όσο και της τηλεόρασης, συνεργάζονται για πρώτη φορά στη θεατρική παράσταση «ΑΕΡΑΣ» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη. Πρόκειται για τις σπουδαίες Ναταλία Τσαλίκη και Όλια Λαζαρίδου που απολαύσαμε στο θέατρο Αμαλία σε σκηνοθεσία του Μανώλη Δούνια.
Το έργο…
Οι Έντα και η Νόρα είναι δύο μεσήλικες αδελφές που δεν έχουν και πολλές σχέσεις μεταξύ τους. Στην πραγματικότητα έχουν χρόνια να επικοινωνήσουν και ζουν η κάθε μια τη δική της ζωή. Η Έντα ζει απομονωμένη σε ένα σπίτι κοντά στην παραλία. Εκεί, δέχεται μετά από πολλά χρόνια την επίσκεψη της αδελφής της Νόρας, με αφορμή τον θάνατο της μητέρας τους. Η συνάντηση των δύο αδελφών ξυπνά θύμισες της παιδικής τους ηλικίας, φέρνει στην επιφάνεια ζητήματα οικογενειακά, αδελφικά, προβλήματα επικοινωνίας και αντιζηλίες, μίση και πάθη που επιτηδευμένα προσπαθούσαν να κρύψουν ή να αγνοήσουν. Μέσα από την συνομιλία τους αναδύεται το πορτραίτο της οικογένειάς τους, οι χαρακτήρες, οι περιουσιακές διαφορές… Ζήλιες, συγκρούσεις, πανάκριβοι πίνακες, διαθήκες, χρήματα… Είναι τελικά τόσο σημαντικά όλα αυτά που τις χωρίζουν; Υπάρχει δυνατότητα συμφιλίωσης και «σύμπραξης» ή είναι πλέον πολύ αργά για τις δύο αδελφές; Είναι εφικτό να βρουν τα στοιχεία που κάποτε τις έδεναν και να καταλάβουν ότι τελικά δεν είναι τόσο διαφορετικές όσο νομίζουν; Υπάρχουν περιθώρια για πραγματική επανασύνδεση, κοινές αναφορές, δεσμοί ψυχής και αγάπης ή το μόνο που έμεινε να τις φέρει κοντά είναι το κοινό κέρδος; Μπορούν να αντιληφθούν ότι όλες αυτές οι λέξεις που σαν αγκάθια φυτρώνουν ανάμεσά τους και τις απομακρύνουν δεν είναι παρά «αέρας»;
.
.
Στα θετικά (+) της παράστασης το αρκετά ενδιαφέρον κείμενο του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη. Ένας γρήγορος κοφτός, κωμικοτραγικός διάλογος ανάμεσα στις δύο αδελφές, με μετρημένες δόσεις μαύρου χιούμορ, που ξεκινά ομολογουμένως κάπως αμήχανα, περιορισμένος σε τυπικότητες, στείρες φιλοφρονήσεις και άσκοπες πληροφορίες, ως συνοδευτικά του τσαγιού που προσπαθεί να ζεστάνει την κρύα κατά τα άλλα ατμόσφαιρα. Όσο η ώρα περνά η συζήτηση αποκτά περιεχόμενο, αποκαλύπτονται σταδιακά στοιχεία ζωτικά για την εξέλιξη της ιστορίας και ταυτόχρονα σκιαγραφείται ο χαρακτήρας των δύο γυναικών, οι διαφορές και οι ομοιότητές τους. Ο λόγος γενικά είναι απλός, αφαιρετικός, καθώς δεν είναι τόσο σημαντικά αυτά που λέγονται, όσο αυτά που υπονοούνται και αυτά που αντιλαμβάνεται ο θεατής. Υπερέχουν όχι οι διάλογοι αλλά τα συναισθήματα που επικοινωνούν οι δύο ηρωίδες, μέσα από το χιούμορ, τις μικρότητες, τις αιχμηρές αντιπαραθέσεις και τις συνεχείς ανατροπές. Το κείμενο παρόλο που θα μπορούσε επιφανειακά να θεωρηθεί ότι πραγματεύεται μια κοινή, οικογενειακή και καθημερινή ίσως για πολλούς ιστορία, στην ουσία κατορθώνει με ιδιαίτερα αφαιρετικό τρόπο να εμβαθύνει στην ψυχοσύνθεση δύο διαφορετικών χαρακτήρων και να ζωγραφίσει τα πορτραίτα τους, τα οποία, τελικά, δεν διαφέρουν και τόσο πολύ…
,
.
Οι ερμηνείες των δύο ηθοποιών, οφείλουμε να πούμε ότι τόσο η Ναταλία Τσαλίκη όσο και η Όλια Λαζαρίδου ήταν εξαιρετικές. Απέδωσαν τους ρόλους τους με υποκριτική ωριμότητα, αλλά ταυτόχρονα με μια ξεχωριστή ευαισθησία και γλυκύτητα. Ήταν δύο αέρινες παρουσίες επί σκηνής που μας χάρισαν ερμηνείες υψηλού επιπέδου, τόσο άνετα, απλά και φυσικά, τόσο αυθεντικά, αποδεικνύοντας το μεγάλο ταλέντο αλλά και τη σιγουριά της εμπειρίας τους. Οι κινήσεις τους ήταν επίσης υποδειγματικές. Είχαν έναν ιδιαίτερο συντονισμό, με τρομερή έμφαση στην λεπτομέρεια, που έδινε την εντύπωση χορευτικού, το οποίο εκτέλεσαν με απαράμιλλο επαγγελματισμό. Παρόλο που για πρώτη φορά συνεργάστηκαν σε θεατρική παράσταση η χημεία μεταξύ τους ήταν αξιοσημείωτη. Η μία συμπλήρωνε την άλλη σε ένα όμορφο παιχνίδι για δύο.
Το σκηνικό της παράστασης ήταν λιτό, δύο καρέκλες και ένα τραπέζι, απόλυτα εναρμονισμένο όμως με τον ρομαντικό και αέρινο χαρακτήρα του όλου έργου, που δεν απαιτούσε τίποτα περισσότερο. Στην ίδια φιλοσοφία ήταν και τα κοστούμια της παράστασης, επιλογές, όπως και το σκηνικό, του Άγγελου Μέντη. Ακόμη και τα χρυσά σερβίτσια «έδεναν» με την ατμόσφαιρα της παράστασης και προσέδιδαν μια αίσθηση παραμυθιού. Άξιες αναφοράς οι κολώνες με τις γάτες, στο πίσω μέρος του σκηνικού, οι οποίες αφενός «επιβεβαίωναν» τα νιαουρίσματα που σποραδικά ακούγονταν και αφετέρου έδιναν μια αίσθηση εξωπραγματικού, αν θυμηθούμε την αναφορά της Έντας ότι κάποια γειτόνισσα την θεωρούσε μάγισσα….
.
.
Οι φωτισμοί του Νίκου Βλασόπουλου συνέβαλαν στις εναλλαγές των συναισθημάτων, σε συνδυασμό με τους ήχους από νιαουρίσματα, τριξίματα και το βουητό του αέρα, που ενέτειναν τις συναισθηματικές διακυμάνσεις των ηρωίδων, κάνοντας ταυτόχρονα συνεχώς εμφανή τη σημασία του «αέρα» στην υπόθεση του έργου. Μελωδικότατο το τραγούδι «Εγώ είμαι εσύ» που έγραψε ο Φοίβος Δεληβοριάς ειδικά για την παράσταση, το οποίο και ερμήνευσαν οι δύο πρωταγωνίστριες, συνειδητοποιώντας στο τέλος πως αυτά που τις χωρίζουν δεν είναι και τόσο σημαντικά.
Όσο αφορά την σκηνοθεσία του Μανώλη Δούνια, ανέδειξε με τρόπο σαφή, λιτό και ισορροπημένο το κείμενο του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη. Έχοντας ως υλικό τον διάλογο δύο γυναικών σε έναν αόριστο τόπο και χρόνο, η σκηνοθετική παρέμβαση επικεντρώθηκε στην συνύπαρξη και στην αλληλεπίδραση των δύο ηθοποιών επί σκηνής, στην κινησιολογία, στις εκφράσεις και στους μορφασμούς τους με μια ιδιαίτερη αισθητική. Ωστόσο θα μπορούσε να αποδώσει πολύ καλύτερα.
Στα αρνητικά (-) επισημαίνουμε την αρχή της παράστασης όπου ο διάλογος ήταν σχετικά φτωχός καθώς δεν προσέφερε για αρκετή ώρα τίποτε στην εξέλιξη της υπόθεσης πέρα από κάποιες τυπικότητες μεταξύ των δύο αδελφών και ανούσιες πληροφορίες, που σαφώς μπορούσαν να κρατήσουν ζωντανό το ενδιαφέρον του κοινού.
.
.
Συμπερασματικά (=) ο «Αέρας», είναι μια ενδιαφέρουσα παράσταση με εξαιρετικές ερμηνείες από τις δύο πρωταγωνίστριες. Με υπόθεση που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα, που κατορθώνει μέσα από τις αντιπαραθέσεις και τις συγκρούσεις που ζωντανεύει, να σκιαγραφήσει με αξιοσημείωτη διεισδυτικότητα χαρακτήρες και να προβάλει προβλήματα που ταλανίζουν οικογένειες κάθε εποχής.
.
Βαθμολογία
6/10
.
-k-
ΑΜΑΛΙΑ
«ΑΕΡΑΣ» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη.
Σαρκαστική κωμωδία
Δυο εκκεντρικές αδελφές, η Έντα και η Νόρα, συναντιούνται μετά από πολλά χρόνια με αφορμή έναν ξαφνικό θάνατο και μια αναπάντεχη κληρονομιά. Ποια μοιάζει να βγαίνει κερδισμένη και ποια αδικείται;
Σκηνοθεσία:. Μανώλης Δούνιας.
Ερμηνεύουν: Ναταλία Τσαλίκη, Όλια Λαζαρίδου.
Ήμερες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή 24, Σάββατο 25, Κυριακή 26 Ιανουαρίου, στις 21:00
.
.
Δείτε & αυτά:
/
Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν από 15/5/2019 έως 14/05/2020 στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 10α -επετειακά- Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2020.
& αυτά:
–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
–Τι παίζουν οι κινηματογράφοι στη Θεσσαλονίκη, κλικ εδώ.
–Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
.
–Κερδίστε προσκλήσεις – Βιβλία, κλικ εδώ.
.
.
Ακολουθήστε μας στα social media
Φωτογραφικό υλικό
