Είδε και σχολιάζει η Μαρία Γρηγοριάδου για την Κουλτουρόσουπα
Βρεθήκαμε στην πρεμιέρα της παράστασης “Anastasia the musical” που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 1 Μαρτίου στο Ράδιο Σίτυ, ενώ οι παραστάσεις συνεχίζονται και αυτή τη βδομάδα από Παρασκευή 8 μέχρι και Κυριακή 10.
Η ιστορία…
Ζει η δούκισσα Αναστασία Ρομανώφ, η τελευταία απόγονος της δυναστείας; Τι συνέβη την ημέρα που η μπολσεβίκοι εισέβαλαν στο παλάτι και σκότωσαν τον τσάρο Νικόλαο Β’ και τους τελευταίους Ρομανώφ; Ο μύθος που δημιουργήθηκε γύρω από το συμβάν της επανάστασης των μπολσεβίκων στη Ρωσία και την ανατροπή του τσάρου με τη δολοφονία του ίδιου, της συζύγου του και των πέντε παιδιών τους εξακολουθούσε να υπάρχει και να σαγηνεύει πολλούς για αρκετά χρόνια, ακόμα κι όταν έπεσε το καθεστώς στη Σοβιετική Ένωση, ενώ μεταφέρθηκε στη λογοτεχνία, στον κινηματογράφο και στο θέατρο.
Ο μύθος, λοιπόν, θέλει την μικρότερη κόρη του Νικολάου, τη δούκισσα Αναστασία Ρομανώφ να είναι η μόνη επιζώσα από το φονικό της οικογενείας της και να έχει μεγαλώσει σε ορφανοτροφείο καθώς μετά από το σοκ που υπέστη έπαθε αμνησία και δε γνώριζε ποια πραγματικά ήταν. Στην ιστορία μας όμως δυο πονηροί Ρώσοι, ο Βλαντ, πρώην αριστοκράτης, και ο Ντμίτρι, ένας απατεώνας, καταστρώνουν ένα σχέδιο για να εξαπατήσουν τη μοναδικοί εναπομείνασα του Οίκου των Ρομανώφ που διέφυγε στο Παρίσι, τη χήρα αυτοκράτειρα Μαρία, η οποία προσφέρει μια τεράστια αμοιβή σε όποιον βρει την αγαπημένη της εγγονή. Αυτοί οι δύο λοιπόν ενώ ψάχνουν να βρουν το κατάλληλο κορίτσι για το σκοπό τους ανακαλύπτουν την Άνια μια ορφανή κοπέλα που προσπαθεί να ανακαλύψει τον εαυτό της και να συνδεθεί με τον παρελθόν της. Έτσι ξεκινούν οι περιπέτειες της Άνιας-Αναστασίας μαζί με τον Βλαντ και τον Ντμίτρι, μέσα σε μια δύσκολη πορεία από την επαναστατημένη Ρωσία έως και το Παρίσι, μια πορεία που θα τους φέρει μπροστά σε πολλές αποκαλύψεις του παρελθόντος αλλά και σε νέα όνειρα για το μέλλον.
Η παράσταση…
Με λίγη ώρα καθυστέρηση, περί τις εννέα παρά είκοσι τα φώτα έσβησαν και η αυλαία σηκώθηκε. Αρχικά η Φωτεινή Μπαξεβάνη στο ρόλο της χήρας αυτοκράτειρας Μαρίας αλλά και της αφηγήτριας της ιστορίας της οικογένειας της, μια επιβλητική και αριστοκρατική παρουσία, μας εισήγαγε στην υπόθεση μαζί με τη μικρή Αναστασία (Αριάδνη Δρόσου) η οποία έκλεψε τις εντυπώσεις με τη γλύκα και το νάζι της καθώς σε μικρή ηλικία άπλωσε το ταλέντο της πάνω στη σκηνή.
Όλος ο θίασος αποτελούνταν από ταλαντούχους ηθοποιούς που ανταποκρίνονταν στις απαιτήσεις του είδους τόσο με την υποκριτική τους όσο και με τις φωνητικές τους δυνατότητες.
Η Demy ως πριγκίπισσα Αναστασία Νικολάγιεβνα Ρομανώφ μας άρεσε πολύ καθώς είχε την αριστοκρατική φινέτσα και την κατάλληλη φωνή για να υποστηρίξει το ρόλο της. Μετέφερε την κοριτσίστικη φρεσκάδα και την αγωνία μιας νεαρής κοπέλας που αναζητά την ταυτότητά της.
Ο Ίαν Στρατής ως Ντμίτρι άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις με το παίξιμο και το τραγούδι του και φυσικά αποτέλεσε ιδανικό ταίρι για την Αναστασία. Τον διέκρινε μια φυσική συστολή αλλά και η νεανική παρορμητικότητα καθώς ναι μεν ήταν απατεώνας αλλά στην εξέλιξη της ιστορίας αποδείχθηκε ένας τίμιος ερωτευμένος νεαρός.
Φυσικά ο Θανάσης Τσαλταμπάσης ως Βλαντ έκλεβε την παράσταση κάθε φορά που έβαζε τη δική του κωμική νότα στο έργο με το δικό του μοναδικό τρόπο και απόλαυσε το θερμότατο χειροκρότημα του κοινού γι’ αυτό. Ο κακός της υπόθεσης, Βασίλης Αξιώτης, ο άνθρωπος που έπρεπε να αποτελειώσει το έργο του πατέρα του και να σκοτώσει και την τελευταία απόγονο του τσάρου από την οποία θα μπορούσε να κινδυνεύσει το καθεστώς και η επανάσταση, είχε κάτι το αντιφατικό. Αυστηρός, με στιβαρή και γεμάτη φωνή, σε καθήλωνε προκαλώντας έναν μυστήριο «φόβο» αλλά συγχρόνως είχε και μια ευαίσθητη, ανθρώπινη και δίκαιη πλευρά που στο τέλος επικρατεί και πράττει το σωστό.
Το κείμενο και οι στίχοι των τραγουδιών ήταν ωραία μεταφρασμένοι στα ελληνικά βγάζοντας νόημα και μεταφέροντας διαχρονικά μηνύματα. Η σκηνοθεσία ήταν πλούσια και μας μετέφερε από την αυτοκρατορική Ρωσία σ’ εκείνη την ταραγμένη που προσπαθούσε να αναγεννηθεί, από τα παλάτια και τις φτωχογειτονιές στο ευρωπαϊκό Παρίσι. ‘Όλα υπό την καθοδήγηση της Θέμιδας Μαρσέλλου.
Οι χορογραφίες της Άννας Αθανασιάδη ήταν όμορφες και κάλυπταν όλο το χώρο της σκηνής ενώ τα σκηνικά του Μανόλη Παντελιδάκη και τα κοστούμια της Παναγιώτας Κοκκορού ήταν εντυπωσιακά με πολλές εναλλαγές. Οι μουσικοί υπό την μπαγκέτα του Νικόλα Γουάστωρ ήταν εξαιρετική δίνοντας έναν εξαιρετικό ήχο, άλλωστε σ’ ένα μιούζικαλ οι μουσικοί είναι κι αυτοί πρωταγωνιστές στην ουσία.
Το έργο μας γέμισε ποικίλα συναισθήματα. Συγκίνηση, χαρά, γέλιο, αγωνία πρωταγωνιστούσαν. Μετέφερε πολλά μηνύματα για την καλοσύνη, την εντιμότητα, τη διεκδίκηση των ονείρων, την αναζήτηση του πραγματικού μας εαυτού , της ταυτότητάς μας και τη σημασία που έχει για κάθε άτομο η σύνδεση με το παρελθόν του, με τους προγόνους του , με την προσωπική και γενικότερη ιστορία του. Όλα αυτά κάνουν την παράσταση οικογενειακή και όχι μόνο παιδική καθώς κάθε ηλικία θα βρει ενδιαφέρουσες προβολές στην ιστορία.
Τα αρνητικά…
Αν θα έπρεπε να σημειώσουμε κάτι αρνητικό αυτό ίσως να ήταν η ώρα καθώς η διάρκεια ξεπέρασε τις 3 ώρες μαζί με το διάλλειμα, κάτι που δυσκόλεψε τα παιδιά μικρής ηλικίας που παρευρίσκονταν εκεί. Επίσης αρνητική εντύπωση δημιούργησε η υποδοχή των θεατών καθώς ενώ η παράσταση ήταν προγραμματισμένη να αρχίσει στις οκτώ, οι πόρτες άνοιξαν στις οκτώ παρά δέκα με αποτέλεσμα να δημιουργείται υπερβολικός συνωστισμός στο φουαγιέ. Τέλος οι συχνές εναλλαγές των σκηνικών δημιουργούσαν τακτικά διαλλείματα στη ροή του έργου με την απόλυτη συσκότιση προκειμένου να μπουν τα νέα σκηνικά.
Εν κατακλείδι…
Η παράσταση “Anastasia the musical” αποτελεί μια πλούσια παραγωγή που παρότι αποτελείται αποκλειστικά από Έλληνες συντελεστές θα μπορούσε να μοιάζει με ξένη παραγωγή, κάτι που δείχνει τον επαγγελματισμό των καλλιτεχνών που διαθέτουμε και στο είδος του μιούζικαλ που δεν ανεβαίνει και τόσο συχνά στην Ελλάδα. Όλοι οι συντελεστές ήταν εξαιρετικοί με την παρουσία τους και το ταλέντο τους και έλαβαν ένα θερμότατο χειροκρότημα στο τέλος ως επιβράβευση.
Φεύγοντας ίσως αυτό που να μας έμεινε είναι ότι ακόμα και τα παραμύθια μπορεί να κρύβουν μια σκληρή πλευρά της ιστορίας ενώ με οδηγούς την πίστη και την ελπίδα κάθε άνθρωπος μπορεί να διεκδικήσει και να βρει τη θέση που ονειρεύεται στην πραγματικότητά του.
Βαθμολογία: 7/10
