Τέρμα η «Οικονική», στο εξής «Διαστημική πραγματικότητα»! Από την Π. Στασινοπούλου
Τώρα που σου γράφω φίλε μου, βρίσκομαι μερικά έτη φωτός μακριά από τον πολύπαθο πλανήτη γη, αιωρούμενη κάπου στο κενό και εντός υπερσύγχρονου διαστημικού λεωφορείου made in Greece που ουδεμία σχέση με… ΟΑΣΘ – θεός φυλάξοι! Καταρχήν ετούτο ήταν ελβετικό ρολόι στην ώρα άφιξης- αναχώρησης, απ’ έξω αστραφτερό και από μέσα ντρεπόσουνα να μπεις από την αποστείρωση! Οι δε 12 επιβάτες με τις φρεσκοσιδερωμένες ολόασπρες στολές μας, τα τρέντυ αξεσουάρ του κουτιού, τις καλογυαλισμένες κάσκες, βαλμένοι με απόλυτη τάξη στις θέσεις μας, και οι πάλαι ποτέ βρισιές, σκουντιές, καφρίλες και «προχώρα ρε στραβάδι μη πω καμιά βαριά κουβέντα» και «με ξενύχιασες βρε όρνιο, στραβομάρα έχεις;» και «άι σιχτίρ με τα κινητά σας μες στη μούρη μου», έμοιαζαν με μακρινό εφιάλτη.
Στο σούπερ- ντούπερ διαστημικό λεωφορείο δεν ακούγεται κιχ, παρά μόνο ένας ελαφρύς βόμβος του κινητήρα και περιστασιακά κάποια κλικ- κλακ, ντιν- νταν, τιπ- τοπ από ηλεκτρονικά όργανα ολόγυρα εν είδει σουρεαλιστικής ταπετσαρίας που κοιτάς σαν χάνος και χάνεσαι… κουμπάκια και λαμπάκια όλων των αποχρώσεων ως γιορτινή φωταψία για το «καλωσορίσατε»… οθόνες σε απίστευτη ποικιλία να χάνεις το μέτρημα… καλώδια χιλιόμετρα, πλεγμένα ως περίτεχνες χελιδονοφωλιές σε κάθε εσοχή… πολύπλοκα προχώ συστήματα με ταμπέλα «μην αγγίζετε»… Κι εμείς οι ευτυχείς επιβάτες, με την κατάλληλη, προστατευτική (από οτιδήποτε) εξάρτηση, ημιξαπλωμένοι σε αναπαυτικότατες πολυθρονάρες, να περιμένουμε με λαχτάρα να ανάψει η ένδειξη «ΠΡΟΣΔΕΘΕΙΤΕ»…
Που σημαίνει ότι το… φυτίλι πέτυχε στόχο, η πυροδότηση ξεκίνησε και η εκτόξευση είναι γεγονός! Και ΝΑΙ… ΝΑΙ… τούτη τη στιγμή, λυπάμαι βαθύτατα για τα αισθήματα ζήλειας που προκαλώ, αλλά εγώ και 11 ακόμα υπερτυχεροί νοματαίοι που επιλεχθήκαμε για το πρώτο διαστημικό ταξίδι, δεν ζούμε απλά κορυφαίες ιστορικές στιγμές, γράφουμε οι ίδιοι Ιστορία ως πρωταγωνιστές της πρωτοπόρας, μοναδικής, ασύλληπτης ελληνικής σειράς «greek_nasa»!!! Μια φαρσοκωμωδία υψηλών προδιαγραφών που ενδείκνυται ιδιαίτερα για ηπατικές παθήσεις, καθότι οι πάσχοντες θα κάνουν καινούργιο συκώτι. Και μη σας περάσει ούτε γι αστείο απ’ το μυαλό ότι το κάστινγκ ήταν εύκολη υπόθεση… Μας ξετίναξαν κυριολεκτικά σε εξετάσεις και δοκιμασίες και κόντρα εξετάσεις και κόντρα αναλύσεις και απίθανες εκπαιδεύσεις μέχρι να κριθούμε κατάλληλοι ως πλήρωμα του πρώτου διαστημικού λεωφορείου- εκτοξευμένου από Greece μεριά…
Άσε εκείνα τα αμέτρητα ερωτηματολόγια: «Θέλετε διαδρομή μετ’ επιστροφής ή one way;», «Πόσο βαθιά σας εμπνέει το ελληνικό διαστημικό πρόγραμμα;», «Ποιος είναι ο βασικός λόγος που θέλετε να συμμετέχετε;» «Έχετε τακτοποιήσει πλήρως τις οικονομικές σας εκκρεμότητες στο κράτος;». «Φροντίσατε κατά την απουσία σας οι συγγενείς να πληρώνουν όσους μελλοντικούς φόρους προκύψουν;», «Αν- ο μη γένοιτο- συμβεί κάτι και δεν επιστρέψετε, ορίσατε πληρεξούσιο για τις οφειλές σας;», «Πώς αντιμετωπίζετε τη στέρηση του σεξ για κάποιους μήνες;», «Ποιο από τα πολιτικά πρόσωπα που θα στερηθείτε θα σας λείψει περισσότερο;» (παγίδα). «Πώς θα κρίνατε την ελληνική πρωτοβουλία δια στόματος του υπουργού Παππά;» (μεγαλύτερη παγίδα), «Για πόσο διάστημα μπορείτε να περιορίσετε τις βασικές ανάγκες στο μηδέν;» (ευκολάκι)… και ένα φοβερό κατεβατό ακόμα που αδυνατώ να θυμηθώ…
Δεν ξέρω για τους άλλους συνεπιβάτες, ωστόσο προσωπικά ξεπέρασα μια χαρά τον σκόπελο των απανωτών τεστ, αφού για το οικονομικό σκέλος, προσκόμισα μια στίβα χαρτούρα που πιστοποιούσε ότι ΔΕΝ έχω φράγκο, ΔΕΝ έχω δουλειά, ΔΕΝ έχω σπίτι, ΔΕΝ έχω συγγενείς- «Είμαι Ελεύθερη» κι όσο για τις πονηρές παγίδες, απάντησα ότι θα μου λείψουν τραγικά σε βαθμό απελπισίας ΟΛΑ ανεξαιρέτως τα αριστερά συριζο-στελέχη, ότι υποκλίνομαι στη «διαστημική» πρωτοβουλία του μέγα φωστήρα (+ 23 ακόμα γλειψίματα) Ν, Παππά, ότι με το σεξ- δε βαριέσαι, μου ξανάτυχε να το στερηθώ κάποιους μήνες και επέζησα και ότι ο βασικός λόγος συμμετοχής μου ήταν οικολογικός, για διερεύνηση επιβίωσης στο υπερπέραν. Κι όσο για τον περιορισμό των αναγκών στο μηδέν – κι εδώ πιστεύω οφείλεται η πρόκρισή μου στους 12 εκλεκτούς- προσκόμισα μεταπτυχιακό και διδακτορικό μαζί με θεαματικές επιδόσεις στο «κάτω του μηδενός» και τους άφησα παξιμάδι! Όχι παίζουμε γατάκια… σκέφτηκα με περηφάνια αναλογιζόμενη τους συν- υποψήφιους.
Οπότε με το σπαθί και τα προσόντα μου κέρδισα επάξια μια πολύτιμη θέση στο πρώτο διαστημικό ταξίδι της χώρας μου, έχοντας αποφασίσει εν πλήρει συνειδήσει να αφήσω πίσω τούτον τον μίζερο, ανελέητο, κατακαημένο πλανήτη και σύσσωμο το ανθρώπινο γένος των κατοίκων του. Βέβαια επειδή με φοβίζει το άγνωστο, δήλωσα σε πρώτη φάση «μετ’ επιστροφής», γιατί δεν ξέρω τί θα συναντήσω, πόσο φιλόξενοι είναι άλλοι πλανήτες, πόσο θα μου κοστίσει εκεί η επιβίωση και τί φορολογικό σύστημα επικρατεί, τί μέρος του λόγου είναι οι εξωγήινοι, μήπως πέσω πάλι σε τίποτα μαλάκες και σε τέτοια περίπτωση προτιμάς φυσικά τους γνώριμους, παρά να ξεκινάς τη μαλακία φτου κι απ’ την αρχή… Έτσι, όσο απογοήτευση κι αν νιώθω από τα γήινα, όσο κι αν έχω σαλτάρει με το είδος μου, όσο κι αν ζω παθητικά την πλήρη καταστροφή των πάντων, αναγκαστικά θα επιστρέψω στη βάση μου για να αξιολογήσω με ψυχραιμία το πείραμα. Να βάλω κάτω τα δεδομένα τούτου του πλανήτη και από την άλλη τις διαστημικές εμπειρίες που έζησα, και ό.τι πει η ζυγαριά!
Αν και κάτι μου λέει ότι το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο, γιατί μπορεί να μην έχω ολοκληρώσει ακόμα τη διαστημική τροχιά μου ώστε να εξάγω ασφαλή συμπεράσματα, γνωρίζω όμως πολύ καλά ότι ο πλανήτης Γη που κατοικώ με τους ομοίους μου είναι από καιρό τελειωμένος και απλά είναι θέμα χρόνου το φινάλε. Εγώ και οι όμοιοί μου πασχίζουμε φιλότιμα να ολοκληρώσουμε αυτό που ξεκινήσαμε με μονόδρομη πορεία. Άρα το ένα βαρίδι της ζυγαριάς είναι γνωστό και δεδομένο… μένει να βάλω στο τάσι το καινούργιο και να μελετήσω την κλίση. Πράγμα που ήδη κάνω τώρα καταγράφοντας εμπειρίες με μηδενική βαρύτητα, και με πληκτρολόγιο, χέρια και μυαλά στο κενό να αιωρούνται σε μια τρελή χορογραφία, ενώ δίπλα μου οι σέλφις με την ταχύτητα φωτός που ανεβαίνουν έχουν γκρεμοτσακίσει τα φεισμπουκάδικα και οι χρήστες με το μαραφέτι ανά χείρας βιώνουν απανωτούς φωτογραφικούς οργασμούς.
Κατόπιν όλων αυτών των πρωτόγνωρων και εξαιρετικά πολύτιμων για το μέλλον του ανθρώπινου είδους και την προοπτική μετοίκησης σε άλλον πλανήτη- μέχρι να τον τελειώσουμε κι αυτόν , ειλικρινά απορώ με τις αντιδράσεις στην εξαγγελία του υπουργού Ν. Παππά, περί δημιουργίας Ελληνικής Διαστημικής Υπηρεσίας και την ανάγκη δραστηριοποίησης επιτέλους στο συγκεκριμένο τομέα- άσχετα που υπάρχει από χρόνια, απλά δεν έφτασε στα αυτιά του βαρήκοου υπουργού. Μα όλοι αυτοί που τον χλευάζουν, δεν βλέπουν πέραν των σημαντικών άλλων ωφελειών, τουλάχιστον την επιτακτική οικολογική ανάγκη; Αυτή που μας αναγκάζει να εγκαταλείψουμε την κατεστραμμένη Γη και να ερευνήσουμε άλλους τόπους για μετεγκατάσταση και μελλοντική «αξιοποίηση»; Γιατί τόση στενομυαλιά και εμπάθεια για ένα χρησιμότατο και άκρως εμπνευσμένο πρόγραμμα; Που στο κάτω- κάτω το αναγγέλλει ένας καταξιωμένος αριστερός με μεγάλα σουξέ στο υπουργικό βιογραφικό του… που οι ευφυείς ιδέες του τίγκαραν τα ταμεία με εικονικά εκατομμύρια και η τσαμπουκαλίδικη αυτοπεποίθηση ξεχειλίζει από τα μπατζάκια… που αν το ΣτΕ τον κακοκάρδισε και του πήρε το παιχνίδι με τις άδειες μέσα από τα χέρια, το γατόνι βρήκε καινούργιο και απείρως πιο φανταχτερό, έτσι για να του μπει στο μάτι!
Κι αντί να υποκλιθούμε άπαντες στην φωτισμένη πρόταση του Παππα(τζη) με το σπινθηροβόλο βλέμμα, αντί να νιώσουμε εθνική περηφάνια για τις διαστημικές κατακτήσεις που θα πετύχουμε επί Σύριζα, πετάμε αβασάνιστα «τι του λείπει του ψωριάρη…» ή «όλα τα’ χε η Μαριορή…» ή «τρία πουλάκια κάθονταν…» και λοιπά γελοία δημώδη. Ενώ θα έπρεπε να δακρύσουμε από συγκίνηση για το ανέλπιστο θαύμα! Γιατί επιτέλους μετά από δυο ανελέητα «αριστερά» χρόνια, φάνηκε στον ορίζοντα η ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ και οι κυβερνητικοί εγκέφαλοι αναζητούν θέση στο φυσικό διαστημικό τους χώρο ως αυθεντικά ΟΥΦΟ, όπου αν μη τι άλλο, η ουφο- τεχνογνωσία είναι δεδομένη! Ε μα πια! Άδικο έχω;;;
#Κουλτουρόσουπα #kulturosupa #ΠλανήτηςΓη #ΟικονικήΠραγματικότητα #ΠίτσαΣτασινοπούλου #ΝίκοςΠαππάς #Σύριζα #ΕλληνικηΔιαστημικήΥπηρεσία #greek_nasa
Φωτογραφικό υλικό