κ. Μπουτάρη, εκτός από τσιτάτα… δουλίτσα θα κάνετε;Γιατί η αγανάκτηση περίσσεψε! Από την «ΟΙΚΟνική πραγματικότητα» της Π. Στασινοπούλου
Δεν λέω… ωραίο και «ευπώλητο» το στυλάκι… ωραίες και πιασάρικες οι φιέστες… χαριτωμένα και γελαστικά τα τσιτάτα… καλές και άγιες οι μοντερνιές… ΟΜΩΣ, μήπως παράλληλα με αυτά, να κάνατε κ, Δήμαρχε και λίγη δουλίτσα; Και εννοώ της καθεαυτού αρμοδιότητάς σας, προκειμένου να δικαιώσετε τον τίτλο σας, διότι ο «άρχων του δήμου»… είθισται- κυρίως και πρωτίστως- να μεριμνά για τον Δήμο στον οποίο άρχει! Να φροντίζει τουλάχιστον τα στοιχειώδη για την εύρυθμη λειτουργία του, την αισθητική εικόνα του, την ποιότητα ζωής των δημοτών του… Τα λοιπά πικάντικα, απλά προσφέρουν… ψυχαγωγία και δόξα τω Θεώ, φροντίζετε να μας τροφοδοτείτε με σεβαστές δόσεις και επ’ αυτού δεν έχουμε παράπονο. Επί άλλων όμως, έχουμε αγανάκτηση! Μεγάλη! Και εξηγούμαι…
Είναι προφανές – μάτια έχετε και βλέπετε- ότι μετά την πρωτοφανή παγωνιά του φετινού χειμώνα, ένα μεγάλο μέρος από το αστικό πράσινο υπέστη σοβαρότατες ζημιές. Και ειδικότερα τα ευπαθή φοινικοειδή και εσπεριδοειδή, που λόγω καταγωγής, τους έπεσε βαρύς κι ασήκωτος ο ολικός παγετός μιας βδομάδας, αλλά και άλλα είδη, περισσότερο ανθεκτικά, που μπορεί να επέζησαν, ωστόσο μεγάλο μέρος τους «κάηκε» από το χιονιά και πρέπει να αφαιρεθεί. Που σημαίνει ότι εδώ και ένα δίμηνο… κλαδευτήρια και πριόνια έχουν πάρει φωτιά σε ιδιωτικούς κήπους. Είτε αφαιρώντας ολόκληρα δένδρα που δυστυχώς δεν άντεξαν, είτε κλαδεύοντας βαθειά όσα έδειξαν σημάδια ζωής. Δεν υπάρχει κηπουρός που τους τελευταίους δυο μήνες, να μην έχει κλαδέψει όσο δεν κλάδεψε επί 20ετία και βάλε και δεν υπάρχει συντηρημένος κήπος που να μην έβγαλε ως φυτικό υλικό προς αποκομιδή, από μισό φορτηγό και πάνω…
Βουνά κομμένων ξερών κλαδιών, στοιβαγμένα προσεκτικά δίπλα στους κάδους, έξω από ΚΑΘΕ οικοδομή που διαθέτει περιποιημένο κήπο. Αμέσως επόμενη κίνηση είναι η κλήση στην Υπηρεσία Πρασίνου του Δήμου, προκειμένου να τα απομακρύνει. Ακούγεται απλό… αμ δε!!! Απλό θα ήταν για έναν οργανωμένο Δήμο με αποτελεσματικές υπηρεσίες. Διότι στον συγκεκριμένο της Θεσσαλονίκης… καλείς μία… καλείς δύο… καλείς τρεις… καλείς 23… και επί ΔΙΜΗΝΟ- μετρημένο ακριβώς, το βουνό είναι εκεί!!! Ωστόσο δεν σου χαλούν χατίρι στο τηλέφωνο και «ναι, το έχουμε σημειώσει, μόλις μπορέσουμε θα τα πάρουμε, το προσωπικό είναι απασχολημένο και δεν προλαβαίνουμε»… Η κατανόηση στις πρώτες ευγενικές και ψύχραιμες κλήσεις. Στην 23η αγανακτισμένη, ξεσπούν κι αυτοί «και τί θέλετε να κάνω; Να έρθω να τα μαζέψω με τα χέρια; Μόνο εσείς είστε νομίζετε;»
Στο μεταξύ το βουνό, αυξάνεται και πληθύνεται…Και ΟΧΙ μόνο με κλαδιά βεβαίως, διότι βρισκόμαστε στο Ελλάντα, μη ξεχνιόμαστε! Κι όταν ο πολιτισμένος δημότης βλέπει το σωρό, δεν θα χαραμίσει φαιά ουσία για να σκεφτεί ότι πρόκειται για φυτικό υλικό που φορτώνεται σε ειδικά φορτηγά και όχι απορριμματοφόρα. Γι αυτόν είναι «σκουπίδια» και θα βρει πολύ βολικό – τί τύχη, δίπλα ακριβώς στην πόρτα του!- να ξεφορτωθεί ό,τι ογκώδες έχει για πέταμα, από στρώμα και καρέκλες μέχρι έπιπλα και συσκευές κι αν βρει γεμάτο τον κάδο, θα αποθέσει στο «σωρό» και τη σκουπιδοσακούλα! Ένα πάνω- ένα κάτω σκουπίδι, σιγά τα αυγά… Με αποτέλεσμα το αρχικό βουνό των κλαδιών να μεταβληθεί σε βουνό «πολυποίκιλης», κανονικής χωματερής σε κάθε πεζοδρόμιο! Μα ακόμα κι αν οι περίοικοι σεβαστούν τα αυτονόητα, είναι επόμενο ότι επί ένα δίμηνο με βροχές, τα κλαδιά και φύλλα σαπίζουν στις πλάκες αναδύοντας μπόχα και γεμίζοντας γλίτσα, προσφέρουν ιδανική φωλιά ποντικιών, οι αέρηδες και τα αδέσποτα σκορπούν ολόγυρα τον σωρό που στοιβάχτηκε με φροντίδα ώστε να μην ενοχλεί πεζούς και οχήματα. Τις προάλλες μια περαστική κόντεψε να βγάλει το μάτι από κλαδί φοίνικα που ξέφυγε και δεν είδε το βράδυ και αλλού ένα μικρό παιδί γρατζούνισε το χέρι σε αγκάθια από κλαδί που «σκόρπισε» από τη στοίβα…
Ωστόσο ο Δήμος επί ένα δίμηνο και πάρα την σχεδόν καθημερινή όχληση, δεν βρίσκει διαθέσιμο κανένα φορτηγό για αποκομιδή και η κατάσταση των πεζοδρομίων στην ανατολική Θεσσαλονίκη είναι ανεκδιήγητη! Και όχι μόνο από άποψη αισθητικής με το άθλιο θέαμα, αλλά και υγιεινής και ασφάλειας. Και ενώ οι Δήμοι Καλαμαριάς και Πανοράματος που έχω ιδία αντίληψη λόγω δουλειάς, μέσα σε ελάχιστες μέρες ανταποκρίνονται (ακόμα και χωρίς κλήση) και δεν θα δεις σε πεζοδρόμια σωρούς κλαδιών – με ή άνευ λοιπής χωματερής- πάνω από 3-4 μέρες, ο Δήμος Θεσσαλονίκης είναι ικανός να σου σμπαραλιάσει τα νεύρα με τα συνεχή τηλεφωνήματα και στο καπάκι να σου αφήσει την «προίκα» αμανάτι μέχρις ότου… εξαυλωθεί από μόνη της! Πάντως απάντηση στο «πότε» μην περιμένεις- που να φτάσει το βουνό στον πέμπτο και να το κάνουν τα αδέσποτα φύλλο και φτερό, και μόνη σου ελπίδα μια καλή καφετζού, να σου ορίσει κάποια «τέρμινα» στο απώτερο μέλλον! Διαφορετικά θα ξεροσταλιάζεις πάνω στο τηλέφωνο με υστερικά επεισόδια, μέχρι να αποφασίσεις να φορτώσεις το πορτ μπαγκάζ με κλαδιά, να κάνεις καμιά εκατοστή δρομολόγια και να τα πας… όπου καταλαβαίνεις! Ίσως στον παραδίπλα σωρό! Μη κάνεις μόνο αυτό που έκανε απελπισμένος δημότης, ο οποίος έφαγε μερόνυχτα να τεμαχίζει τεράστια κλαδιά σε μικρά κομματάκια, να τα βάζει σε σακούλες και να τα τοποθετεί λίγα- λίγα τον κάδο! Είναι προτιμότερο να εκτίσεις άλλου είδους ποινή!
Ειλικρινά κ, Μπουτάρη και συνεργάτες, ΤΙ ΑΛΛΟ πρέπει να κάνουμε για να συγκινηθείτε; Από τη μια μας έχετε φλομώσει με τη φιλολογία περί «ανάπτυξης του πρασίνου» και από την άλλη, όταν φροντίζουμε γι αυτό, μας φτύνετε κανονικότατα! Διότι, ξέρετε, η φροντίδα του πρασίνου, έχει ΚΑΙ αυτό το κομμάτι, της αγγαρείας. Μην κοιτάτε που εσείς, στο κοινόχρηστο πράσινο των πάρκων, των δενδροστοιχιών, των δημόσιων χώρων… όσα πάνε κι όσα έρθουν. Και επί δυο μήνες δεν απλώσατε χέρι στους κατακαημένους φοίνικες της Αριστοτέλους ή τις κατάξερες νεραντζιές της Μητροπόλεως– που παρεμπιπτόντως «πέταξαν» μάτια- και δεν νοιαστήκατε για το κλάδεμά τους, αφήνοντας να παρουσιάζουν στα κεντρικότερα σημεία της πόλης, αυτό το αποτρόπαιο θέαμα! Πότε αλήθεια σκοπεύετε να το κάνετε; Κατακαλόκαιρο με τους καύσωνες ή την επόμενη άνοιξη μια και καλή, μήπως μεσολαβήσει κι άλλη βαρυχειμωνιά; Ή μήπως ουδέποτε και ό,τι καταλαβαίνει η φύση ας κάνει; Το πιθανότερο μάλλον, καθότι «δεν επαρκεί το προσωπικό» και για έκτακτο ή εξωτερικούς συνεργάτες λόγω αυξημένων εποχικών αναγκών, ούτε συζήτηση. Άλλωστε το πράσινο ΠΟΤΕ δεν ήταν προτεραιότητα ΚΑΝΕΝΟΣ, όσο υποκριτικά κι αν κόπτεστε γι αυτό όλοι οι δημαρχαίοι δημοσίως. Αλλού είναι οι πιασάρικες «βιτρίνες» με εντυπωσιακό θεαθήναι και «προχω» δηλώσεις…
Μπορεί λοιπόν εμάς τους δημότες, να μας πληγώνει η άθλια εικόνα των κατάξερων δένδρων στην πόλη και η ελεεινή των πεζοδρομίων στις γειτονιές με τους σωρούς κλαδιών να χάσκουν επί μήνες- γιατί εμείς φροντίσαμε τα δένδρα μας, ωστόσο εσάς είναι προφανές ότι ουδόλως σας ενοχλούν! Και άρα δεν έχετε λόγο να μεριμνήσετε. Και άρα έχουμε όλα τα δίκια να σας ξεφωνίσουμε. Κι αν τολμήσετε να προκαλέσετε με επόμενες «οικολογικές» και «πράσινες» δηλώσεις, φροντίστε να… καλυφθείτε, γιατί η αγανάκτηση ξεχείλισε και η ανοχή έχει όρια! Και ΟΧΙ, δεν χρειαζόμαστε τα κλαδιά για το ψήσιμο του πασχαλιάτικου οβελία- εάν και εφόσον μας… βρίσκεται, θα κάνουμε το κουμάντο μας. Αι σιχτίρ επιτέλους, μέρες που έρχονται!
#Κουλτουρόσουπα #kulturosupa #ΟικονικήΠραγματικότητα #ΠίτσαΣτασινοπούλου #Θεσσαλονίκη #ΔήμοςΘεσσαλονίκης #ΓιάννηςΜπουτάρης #ΥπηρεσίαΠρασίνουΔήμουΘεσσαλονίκης #Δενδροστοιχίες #ΒλάβεςΠαγετού #ΑποκομιδήΚλαδιών
Φωτογραφικό υλικό
