ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΕΙΣΟΔΟΣ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
Κυριακή, 29 Ιουνίου, 2025
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΕΙΣΟΔΟΣ
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Θεατρικά νέα- ειδήσεις- σχόλια- βίντεο

10 μυστικά της Εύας Καντούρου όπως τα εξομολογήθηκε στην «Κ» και δεν έχει αποκαλύψει ποτέ!

από Kulturosupa
από Kulturosupa

 

.

Τα «Δέκα μυστικά» απευθύνονται σε άτομα του καλλιτεχνικού χώρου, αγαπημένους ηθοποιούς, σκηνοθέτες, μουσικούς, με στόχο να τους γνωρίσουμε καλύτερα μέσα από «μυστικά» τους, μικρά ή μεγάλα, που οι ίδιοι θα επιλέξουν να μας αποκαλύψουν. Κάτι σαν συνέντευξη δηλαδή, όχι όμως με την κλασική της έννοια.
 
—
.
Από την Άννια Κανακάρη
 
Είναι απόφοιτος του τμήματος κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, με μεταπτυχιακό στο σενάριο και έχει σπουδάσει ψυχολογία στην Αγγλία όπου διέμενε για οκτώ χρόνια. Λατρεύει τον κινηματογράφο, την ζωγραφική, τα ταξίδια και… τις γάτες. Όπως η ίδια μας δήλωσε,το θέατρο ήταν πάντοτε η μεγάλη της αγάπη και σε αυτό αφιερώθηκε ολοκληρωτικά τα τελευταία χρόνια. Η πρώτη της θεατρική παράσταση ήταν ο Μαύρος Ουρανός της Γεωργίας Μπλάγκου που παίχτηκε το Δεκέμβριο του 2019.Έχει επίσης συμμετάσχει  στην κινηματογραφική ταινία του Βασίλη Τσικάρα«Operation Star», ενώ η πιο πρόσφατη εμφάνισή της είναι στην παράσταση «Άδεια πιάτα 2», την πολύ πετυχημένη κωμωδία χαρακτήρων, σε σενάριο και σκηνοθεσία επίσης του Βασίλη Τσικάρα, που παρακολουθήσαμε στο θέατρο Άρατος. Γεμάτη φιλοδοξίες και όνειρα για το μέλλον εύχεται να μην ξανακλείσουν τα θέατρα ώστε να συνεχίσει να ασχολείται με αυτό που αγαπά.
 
Πρόκειται για την νέα ηθοποιό Εύα Καντούρου, η οποία μοιράζεται μαζί μας μέσα από τα «Δέκα μυστικά», τα ενδιαφέροντα, τις καθημερινές συνήθειες, τις αδυναμίες και τα φετίχ της… 
 
Ας δούμε λοιπόν τι μας εκμυστηρεύτηκε, αφού πρώτα την ευχαριστήσουμε και της ευχηθούμε ένα λαμπρό θεατρικό μέλλον !!!
 


 
1. Γατομάνα
Γενικά, είμαι τρομερά φιλόζωη και νιώθω σεβασμό για κάθε ζωντανό οργανισμό. Δε θα σκοτώσω ούτε μύγα (μόνο ίσως κανέναν κώνωπα ανωφελή, κι αυτό αφού θα με έχει εκνευρίσει αφάνταστα…). Στο δρόμο προσέχω πού βαδίζω μην πατήσω μυρμήγκια ή σαλιγκάρια (ναι, συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι με κοροϊδεύουν). Μια φορά σταμάτησα με το αυτοκίνητο στο δρόμο γιατί μπροστά μου ήταν ένας βάτραχος… Αλλά εκεί που χτυπά πιο δυνατά η καρδιά μου είναι στις γάτες. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν πως οι γάτες κρύβουν μέσα τους κάτι θεϊκό, και σίγουρα κάτι ξέρανε! Μεγάλωσα από μικρή με γάτες και δεν αντέχω στιγμή να είμαι…άγατη! Νιώθω ότι αντιπροσωπεύουν πλήρως την προσωπικότητά μου, ανεξάρτητη, μα και χαδιάρα, ήμερη σπιτόγατα, μα και ατίθαση αγριόγατα. Έχω υιοθετήσει τρεις γάτους τους οποίους λατρεύω και τους έχω πολύ καλομαθημένους. Παράλληλα, φροντίζω και τις αδέσποτες γάτες της γειτονιάς.

2. Πρωινό ξύπνημα
Σιχαίνομαι το πρωινό ξύπνημα. “Ξυπνητήρι τρελό σε μισώ, σε μισώ, σε μισώ!”. Μεγαλώνοντας, πραγματικά δεν ξέρω πώς έβγαλα τα σχολικά μου χρόνια… Φυσικά ξυπνάω πρωί λόγω εργασίας, αλλά είμαι κατά βάση παιδί της νύχτας και μου αρέσει πολύ να ξενυχτάω. Αν ήταν εφικτό, όμως, θα επέλεγα να μην κοιμάμαι καθόλου, παρόλο που μου αρέσει απίστευτα ο ύπνος! Είναι χάσιμο χρόνου…
 
3. Σχολείο
Αναφερόμενη στο σχολείο, “τα μαθητικά τα χρόνια δεν τα αλλάζω με τίποτα” τραγουδά η Άννα, αλλά εγώ τα αλλάζω και τα ξορκίζω και ουστ να φύγουν και να μην ξαναγυρίσουν! Το σχολείο για μένα ήταν από τις πιο δύσκολες και σκοτεινές περιόδους της ζωής μου. Σε μεγάλη ηλικία, όσο σπούδαζα ψυχολογία, αντιλήφθηκα ότι πληρούσα όλα τα κριτήρια της κατάθλιψης… Ευτυχώς, όμως, τα πράγματα αλλάζουν στον κόσμο και στη χώρα μας, ο κόσμος ευαισθητοποιείται περισσότερο και ενημερώνεται καλύτερα τη σημερινή εποχή, έστω κι αν αυτά τα βήματα γίνονται με αργό ρυθμό.





4. Σπουδές
Μετά τα τραυματικά σχολικά μου χρόνια, ανακάλυψα την αγάπη μου για την εκπαίδευση και την ακαδημαϊκή ζωή! Έχω αποφοιτήσει από 4 Πανεπιστήμια και συνεχίζω με σεμινάρια και μετεκπαιδεύσεις να ικανοποιώ τη δίψα μου για μάθηση. Υπάρχει τόση γνώση εκεί έξω που τρεις ζωές δε φτάνουν για να την κατακτήσεις! 
 
5. Γυμναστική
Μου πήρε πολύ καιρό να το συνειδητοποιήσω, πόσο μάλλον να μπορώ να το εκφράσω χωρίς ντροπή, αλλά δεν αντέχω τη γυμναστική. Το λέω πλέον χωρίς ταμπού και χωρίς φόβο. Δε μου αρέσει η γυμναστική! Πολύ θα ήθελα να είμαι φίτνεςφρικ, αλλά δυστυχώς δεν έχω την αυτοπειθαρχία και την όρεξη που χρειάζεται. Αναγνωρίζω τα οφέλη, αλλά θα προτιμήσω μια φρατζόλα με μερέντα…


6. Σοκολάτες και γλυκά
Είπα μερέντα ε; Βάλε και ό,τι άλλο γλυκό υπάρχει. Μπορώ να ζω μόνο με γλυκά και σοκολάτες; Παράδεισος! Άντε και καμιά πατάτα τηγανιτή ενδιάμεσα, έτσι για το κάτι αλμυρό!

7. Σωφερίνα
Μου αρέσει πολύ να οδηγώ…θέλω να πιστεύω ότι το κάνω και καλά! Δε με κουράζει ποτέ, δε βαριέμαι ποτέ, δώσε μου ένα τιμόνι και ένα γεμάτο ντεπόζιτο και πάμε όπου θέλεις!





8. Φετίχ: τσάντες, παπούτσια, μαγιώ, παλτό
Δηλώνω ένοχη στον υπερκαταναλωτισμό, ειδικά σε αυτά τα είδη… Δε θα αναφέρω πόσα διαθέτω από το καθένα, αλλά σίγουρα ζορίζομαι να τα αποθηκεύω στη ντουλάπα…εντός και εκτός! Και εξακολουθώ να μην μπορώ να αντισταθώ σε ένα ζευγάρι μοντέρνες μπότες, ή μια σικ τσάντα, ή ένα στυλάτο παλτό, ή δυο-τρία μαγιό το καλοκαίρι…

9. Εθισμό με ταινίες και σειρές
Παθαίνω απλά εθισμό…Μπαίνω τόσο βαθιά στον κόσμο των ταινιών και των σειρών που βλέπω που όταν τελειώνουν διανύω μια περίοδο βαθιάς μελαγχολίας. Χάνω κάθε όρεξη για ζωή, όσο υπερβολικό κι αν ακούγεται. Το μόνο αντίδοτο, που δε γιατρεύει εντελώς αλλά κάπως καταπραΰνει, είναι να τις δω ξανά και ξανά και ξανά… Με συναρπάζει ο κόσμος της μυθοπλασίας, της επιστημονικής φαντασίας και θα ήθελα να μπορώ να μπαίνω μέσα στην οθόνη και να ζω εκεί! Αγαπημένες ταινίες είναι τα StarWars (όχι τόσο τα καινούργια, κυρίως τα πρώτα 6 επεισόδια), τα Lord of the Rings και τα Hobbit.Οι σειρές είναι περισσότερες, επιγραμματικά θα αναφέρω δύο που έκανα τον περισσότερο καιρό να ξεπεράσω, Prison Break και True Blood. 





10. Hayden Christensen / Anakin Skywalker / Darth Vader
Ρισκάροντας την κοινή κατακραυγή, θα ήθελα να πω ότι δεν κατάλαβα ποτέ γιατί τόσο χέιτ για τον Χέιντεν Κρίστενσεν στο ρόλο του ως Άνακιν… Αυτό ίσως είναι το πιο βαθύ μου μυστικό, που δεν έχω τολμήσει να πω σε κανέναν ποτέ! Επίσης, δηλώνω ερωτευμένη με τον Νταρθ Βέιντερ. Χρειάζεται να το αιτιολογήσω; 
.
Πληροφορίες για την παράσταση στο θέατρο Aρατος, εδώ
 .
 
.

Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media

 ..

0 comment 4096 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Θεατρικά νέα- ειδήσεις- σχόλια- βίντεο

Για πρώτη φορά οι Εκδόσεις του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου στη18η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

από Kulturosupa
από Kulturosupa

 
 
ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ 13, STAND 82Α
 
Για πρώτη φορά φέτος στην ιστορία του Φεστιβάλ, μετά τη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Φρανκφούρτης, οι Εκδόσεις μας ταξιδεύουν και στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης.
 
Στην Έκθεση, το κοινό μπορεί να αναζητήσει τις εκδόσεις που πραγματοποιήθηκαν υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Κατερίνας Ευαγγελάτου από το 2020 και μετά, εκδόσεις με ιδιαίτερο εικαστικό και λογοτεχνικό στίγμα, που διατηρούν μια ξεχωριστή αυτοτέλεια από το καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Νέα θεατρικά έργα, ελληνικά και ξένα, σε ξεχωριστές μεταφράσεις, θεωρητικά δοκίμια από συγγραφείς, θεωρητικούς, επιμελητές ή καλλιτέχνες σε πρωτότυπη συνομιλία με την τέχνη της τυπογραφίας, δραματικά αποσπάσματα σε διάλογο με τα θέατρα του Φεστιβάλ υπό ένα σύγχρονο φωτογραφικό πρίσμα, βιβλία τέχνης συνθέτουν μια συλλογή που αξίζει τη θέση της σε κάθε ενημερωμένη βιβλιοθήκη.
 
Συγκεκριμένα:
 




–           Το φωτογραφικό λεύκωμα Χώροι σε αναμονή. Tα θέατρα του Φεστιβάλ στην εποχή της πανδημίας (Φωτογραφίες Μιχάλη Κλουκίνα).
Μια συλλεκτική έκδοση που αναδεικνύει τους αγαπημένους χώρους του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου (Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου, Ηρώδειο και Πειραιώς 260), σε αναμονή Κοινού και Δημιουργών, στην εποχή της πανδημίας. Η φωτογράφιση των θεάτρων από τον Μιχάλη Κλουκίνα συνομιλεί δραματουργικά με επιλεγμένα αποσπάσματα θεατρικών έργων του παγκόσμιου ρεπερτορίου από παραστάσεις του αρχικού καλλιτεχνικού προγραμματισμού του 2020, που δεν υλοποιήθηκαν.
 
Κυκλοφορεί ελληνική και αγγλική έκδοση.
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Nowhere Studio
 
 
 
–           Τον αναλυτικό κατάλογο του καλλιτεχνικού προγράμματος 2021 (ελληνική & αγγλική έκδοση)
Ένα εντυπωσιακό βιβλίο τέχνης που αποτυπώνει διαφορετικά από κάθε άλλη φορά τον πλούτο του καλλιτεχνικού προγράμματος. Περιλαμβάνονται κατατοπιστικά σκηνοθετικά, δραματουργικά ή μουσικολογικά σημειώματα που συνοδεύουν τις παρουσιάσεις των παραστάσεων ή των συναυλιών του Φεστιβάλ, αλλά και δοκιμιακά κείμενα που γράφτηκαν με ανάθεση από συγγραφείς, θεωρητικούς, επιμελητές ή καλλιτέχνες για τις θεματικές και τους κύκλους του προγράμματος (Κύκλος Layers of Street: Ηλίας Χατζηγεωργίου, Έμφυλες ταυτότητες: Άντζελα Δημητρακάκη, Κύκλος 1821: Δημήτρης Παπανικολάου, Απροσδόκητες συνομιλίες: Σοφία Κομποτιάτη, Kύκλος Contemporary Ancients: Δήμητρα Κονδυλάκη).
 
Το όλο εγχείρημα συμπληρώνεται από φωτογραφίες του Τάσου Βρεττού από την έκθεση The feel. Backstage που φιλοξενήθηκε στον Χώρο Α της Πειραιώς 260: ένα statement για την επιστροφή στη σωματικότητα και την επιθυμία της συνάντησης Κοινού και Καλλιτεχνών που σηματοδότησαν οι ζωντανές παραστάσεις – στην εκπνοή του φετινού, δύσκολου «ψηφιακού» χειμώνα.
 
Κυκλοφορεί ελληνική και αγγλική έκδοση.
Σχεδιασμός: DpS Athens
 
 
–           Τον κατάλογο της εικαστικής εγκατάστασης της Αιμιλίας Παπαφιλίππου Ιεροί λόγοι / COVID-19 / SACRED TALES / COVID-19 (Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου 13.8 – 5.9.2021)






Μια ιδιαιτέρως καλαίσθητη, δίγλωσση έκδοση για την εικαστική, διαδραστική εγκατάσταση της καλλιτέχνιδας που παρουσιάστηκε στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου. Εκτός από συνοδευτικό υλικό για την έκθεση, ο κατάλογος, που περιλαμβάνει κείμενα της εικαστικού και πλούσιο φωτογραφικό υλικό από την εγκατάσταση, αποτελεί και αυτόνομο βιβλίο τέχνης, το οποίο εξετάζει, με φιλοσοφικό στοχασμό, τις διασυνδέσεις της πανδημίας, της φύσης, της τεχνολογίας και του ανθρώπινου παράγοντα.
 
–           Τα βιβλία της θεατρικής σειράς του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου






Η θεατρική σειρά του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου εγκαινιάστηκε με μεγάλη επιτυχία φέτος σε συνεργασία με τις Εκδόσεις Νεφέλη. Περιλαμβάνει σε δίγλωσσες εκδόσεις (ελλ. / αγγ.) τα ελληνικά έργα του Κύκλου Contemporary Ancients που γράφτηκαν με ανάθεση για το Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου, εμπνευσμένα από το Αρχαίο Δράμα: Το σπίτι με τα φίδια του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη με αφετηρία τις Τραχίνιες του Σοφοκλή, γάλα, αίμα της Αλεξάνδρας Κ* με αφετηρία τη Μήδεια, Κρεουργία του Γιάννη Μαυριτσάκη με αφετηρία τις Βάκχες και Η Φαίδρα καίγεται της Αμάντας Μιχαλοπούλου με αφετηρία τον Ιππόλυτο του Ευριπίδη. Σ’ αυτήν, όμως, εντάσσονται και εκδόσεις έργων που ανέβηκαν στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου: Βάτραχοι του Αριστοφάνη σε μετάφραση Νίκου Α. Παναγιωτόπουλου με εισαγωγή και παραστασιογραφία Άγι Μαρίνη, Ιχνευταί του Σοφοκλή σε ελεύθερη έμμετρη μετάφραση Εμμανουήλ Δαυίδ με εισαγωγή, επιμέλεια και σχόλια Σταύρου Τσιτσιρίδη και οιδίποδας της Maja Zade με αφετηρία το κλασικό έργο του Σοφοκλή, σε μετάφραση Γιάννη Καλιφατίδη.
 
Σχεδιασμός έκδοσης: Περικλής Δουβίτσας / Σχεδιασμός εξωφύλλων: Δημήτρης Παπάζογλου
 
Γενική επιμέλεια εκδόσεων Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου: Δήμητρα Κονδυλάκη 

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 1230 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Θεατρικά νέα- ειδήσεις- σχόλια- βίντεο

Θερμά υποδέχτηκε το κοινό τον Γ. Βαλτινό στην πρεμιέρα του «Κάθε Τρίτη με τον Μόρι» (βίντεο)

από Kulturosupa
από Kulturosupa

 



Βίντεο Υπόκλιση

 
Θερμή ανταπόκριση του κοινού είχε χθες μετά το τέλος της παράστασης «Κάθε Τρίτη με τον Μόρι»  ο σπουδαίος μας ηθοποιός Γρηγόρης Βαλτινός.
 
 
Μπορεί το θέατρο Αριστοτέλειον να μη γέμισε (ήταν και ιδιαίτερη η ώρα, 7μμ) αλλά στο τέλος τον αντάμειψαν με ένα θερμότατο χειροκρότημα για τη βαθιά εσωτερική ερμηνεία, ένα πόνο ψυχής, ανάτασης και ελπίδας από έναν άνθρωπο που …φεύγει αλλά αντιστέκεται με χιούμορ και ευφυία…

Και δεν χωρά καμιά απολύτως αμφιβολία πως πρόκειται για μια από τις καλύτερες ερμηνείες του  βέβαιο, της χρονιάς, όπως και καλύτερης παράστασης που δεν πρέπει να χάσετε.



Παρακάτω το χειροκρότημα από την χθεσινοβραδινή πρεμιέρα στο θέατρο Αριστοτέλειο με την παρουσία του σκηνοθέτη Νικορέστη Χανιωτάκη

Αναλυτικά θα τα πούμε σύντομα στην #Κουλτουρόσουπα.

22

-k-
 
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ
«Κάθε Τρίτη με τον Μόρι» του Mitch Albom
.
Ο Μόρι σε μια φιλοσοφική κατάδυση στα αιώνια ζητήματα της αγάπης, του έρωτα και της συγχώρεσης, των ανθρώπινων σχέσεων και της οικογένειας κάνει μια ανατομία της ανθρώπινης ψυχής. Ο Μιτς θα επαναπροσδιορίσει τη δική του ύπαρξη και στάση ζωής και θα φανερώσει το εσωτερικό του φως, που πρώτος ο δάσκαλος του είχε διακρίνει. 
 
Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης.
Ερμηνεύουν: Γρηγόρης Βαλτινός, Γιάννης Σαρακατσάνης.
 
Ήμερες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη & Πέμπτη: 19:00, Παρασκευή & Σάββατο: 21:00, Κυριακή: 19:00
 .

-Κ-

Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν έως 14/05/2022 στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 11α Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2022 – Πληροφορίες ΕΔΩ 

.

0 comment 9264 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Έργα & Παραστάσεις (δελτία τύπου)

Ο εξαίρετος «Αρίστος» με την Φιλαρέτη Κομνηνού στο Θέατρο Αυλαία

από Kulturosupa
από Kulturosupa

 

  .
.
 
6-7 & 13-14 Δεκεμβρίου 2021
 
Η soldout βραβευμένη παράσταση του Γιώργου Παπαγεωργίου, με κεντρικό θέμα τη ζωή του Αριστείδη Παγκρατίδη, του φερόμενου ως «Δράκου του Σέιχ Σου», έχοντας συγκεντρώσει την ευρεία αποδοχή του κοινού και των κριτικών, έρχεται στη Θεσσαλονίκη για 4 παραστάσεις στο Θέατρο Αυλαία στις 6-7 και 13-14 Δεκεμβρίου 2021.
 




Εννέα χαρακτήρες που συνδέονται με τον Αριστείδη Παγκρατίδη, μέσα από τις χειμαρρώδεις, υποβλητικές εξομολογήσεις τους, μιλώντας διαφορετικές γλώσσες, ανάλογα με τα βιώματα, τον χαρακτήρα και τον ρόλο τους, συνθέτουν το προφίλ του Αρίστου.
 




Ο φίλος από την Τούμπα, η παραδουλεύτρα γειτόνισσα της μάνας του, ένας αχθοφόρος του λιμανιού, ο παρακρατικός δοσίλογος περιπτεράς, ένας χωροφύλακας δημοκρατικών φρονημάτων, ένας συντηρητικός αστός της παραλίας, το αφεντικό του σε ένα λαϊκό πανηγύρι, η τραβεστί Λολό και μία λαϊκή τραγουδίστρια – οι δύο έρωτες του, ερμηνευμένοι επί σκηνής από τρεις ηθοποιούς.
 




Οι ερμηνευτές ζωντανεύουν μια ιστορία που μεταφέρει τους θεατές στις αλάνες της Θεσσαλονίκης, στις σκοτεινές πλευρές του λιμανιού, στα υπαίθρια πανηγύρια και στα μπουζουξίδικα της παλιάς Θεσσαλονίκης, σε ένα σκηνικό χρόνο που φτάνει μέχρι το 1960 όταν γίνεται είκοσι χρονών ο βασικός ήρωας, στον οποίο όλοι αναφέρονται, που είναι ο Αριστείδης Παγκρατίδης, ο φερόμενος ως «Δράκος του Σέϊχ σου», τον οποίο ο τύπος του 1963 (Ελληνικός Βορράς) τον αποκαλούσε «νεαρό ανώμαλο». Το 1966 καταδικάστηκε τετράκις σε θάνατο από το πενταμελές εφετείο Θεσσαλονίκης. Η εκτέλεσή του έγινε στο μέρος που ήταν συνδεδεμένο με το όνομά του, το Δάσος του Σέιχ Σου. Οι τελευταίες λέξεις που ψέλλισε ήταν «Μανούλα μου, είμαι αθώος».
 
 
 
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Γιώργος Παπαγεωργίου
Διασκευή: Θεοδώρα Καπράλου
Μουσική Σύνθεση: Γιώργος Δούσος
Μουσικός επί σκηνής: Γιώργος Δούσος
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Κίνηση: Μαρίζα Τσίγκα
Σκηνογραφική/Ενδυματολογική επιμέλεια: Κατερίνα Αριανούτσου
Φωτογραφίες: Δομνίκη Μητροπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη:Έφη Χριστοδουλοπούλου
 
Παίζουν
Φιλαρέτη Κομνηνού, Γιάννης Λεάκος, Ιωάννης Αθανασόπουλος
 
Πληροφορίες
Θέατρο Αυλαία:Τσιμισκή 136, 546 21 / Πλατεία ΧΑΝΘ
Τηλέφωνο: 2310 230013
Παραστάσεις:6-7 & 13-14 Δεκεμβρίου 2021
Ημέρες & ώρες παραστάσεων:Δευτέρα& Τρίτη, στις 21.00
Εισιτήρια: 16€ γενική είσοδος, 12€ φοιτητικό, ανέργων, 65+

Προπώληση: Ταμείο θεάτρου Αυλαία & ticketservices.gr

 .

-Κ-

Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν έως 14/05/2022 στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 11α Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2022 – Πληροφορίες ΕΔΩ 

.

0 comment 3313 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Είδαμε και Σχολιάζουμε

Ικανοποιητική προσπάθεια σ΄ έναν άγονο «Λόφο με άλικα πεύκα»… Είδαμε & Σχολιάζουμε

από Kulturosupa
από Kulturosupa

 

.

Είδε ο Γιώργος Μπαστουνάς και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα.
 
Ο «Λόφος με τα άλικα πεύκα» αποτελεί τη μεταφορά ενός ιταλικού νεανικού έργου του Ούγκο Φόσκολο με τίτλο «Οι τελευταίες επιστολές του Τζιάκοπο Όρτις», το οποίο περιλαμβάνει αρκετά δραματικά και ρομαντικά στοιχεία. Η παράσταση παίζεται στο θέατρο «Αμαλία» μέχρι τέλη Νοέμβρη.
 

 
Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από ένα πρόσωπο, τον Τζιάκοπο, που ψάχνει να βρει την αληθινή αγάπη και την ελευθερία. Ο ίδιος έρχεται αντιμέτωπος με πάρα πολλές δυσκολίες σε μία διαδρομή αυτογνωσίας και τελικά εγκαταλείπει την προσπάθεια. Το έργο του ποιητή προσπαθεί να παρουσιάσει την εικόνα εκείνης της εποχής, τα κοινωνικά στερεότυπα και την υποβάθμιση των συναισθημάτων ένεκεν συμφερόντων. Η πλοκή δομείται κατά βάση πάνω στις επιστολές, που στέλνει ο πρωταγωνιστής στον επιστήθιο φίλο του, αλλά και στις συνομιλίες με το αντικείμενο του πόθου του. Μέσα από τις επιστολές παρουσιάζεται η πορεία των σκέψεων και των συναισθημάτων του ήρωα μέχρι την τραγική του κατάληξη.
 
 
Ως προς τα θετικά (+) στοιχεία της παράστασης αρχικά θα εντάσσαμε την σκηνοθεσία του Νίκου Ορτετζάτου, ο οποίος προσπάθησε να κάνει ό,τι καλύτερο γινόταν ως προς την παραστατική απόδοση του κειμένου. Η ίδια αποτέλεσε ένα μεστό περιεχόμενο με αρκετές διαβαθμίσεις. Παρά την απλοϊκότητα του έργου, δεν έλειψαν τα σκηνοθετικά ευρήματα, τα οποία ήταν πάρα πολύ καίρια ως προς την πλοκή. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, τα δύο ουσιώδη ευρήματα ήταν η σκηνή με την παράλληλη αποστολή και λήψη των γραμμάτων, τα οποία κρέμονταν στο σκηνικό, όπως και το φινάλε το οποίο είχε δημιουργηθεί στα πρότυπα ενός πίνακα ζωγραφικής, που δημιουργούσε μία υψηλού περιεχομένου και αισθητικής εικόνα. Τα συγκεκριμένο σκηνοθετικά ευρήματα,αλλά και η γενικότερη επιμελημένη απόδοση της παράστασης έδωσαν ένα πλούσιου περιεχομένου αποτέλεσμα, προσπαθώντας να άρουν τις φανερές και έντονες αδυναμίες του κειμένου για τις οποίες θα γίνει λόγος στη συνέχεια.
 


 
Το σκηνικό της Μαρίνας Γκούμλα κινήθηκε σε υψηλά επίπεδα αποτελούμενο από τρεις βάσεις με σχεδιασμένα φύλλα δέντρων πάνω στις οποίες κινούνταν οι ήρωες. Οι αλλαγές των σκηνών οδηγούσαν σε κάποια σημεία σκοταδιού και σιωπής, όπου οι ίδιοι οι ηθοποιοί διαμόρφωναν και αναπροσάρμοζαν τις βάσεις. Ενδιαφέρον το εύρημα με τα γράμματα σε δύο στήλες στην σκηνή, τα οποία εξ αρχής παρουσίασαν ένα ισχυρό χαρακτηριστικό του κειμένου και δημιούργησαν μία αναμονή ως προς την αξιοποίησή τους από τη σκηνοθεσία. Γύρω από το κέντρο της σκηνής υπήρχαν φύλλα δέντρων, που δημιούργησαν μία φθινοπωρινή ατμόσφαιρα.
 
Ιδιαίτερη μνεία χρειάζεται στην ενδυματολογία της Χριστίνας Θαλασσά με τις επιλογές να προσπαθούν να αποδώσουν την εποχή στην οποία διαδραματίζεται το έργο. Οι φωτισμοί του Πολύβιου Σερδάρη ήταν αποδοτικοί με αρκετές εναλλαγές στην πορεία των σκηνών, που δημιούργησαν ένα ευάρεστο οπτικά αποτέλεσμα.
 


 
Οι ηθοποιοί αποτέλεσαν ένα σύνολο με συνοχή και χημεία. Σε αυτό βοήθησε το ωραία μοιρασμένο των ρόλων τους.
Ο Δημήτρης Δάγκαλης φάνηκε να υπερέχει του συνόλου κρατώντας το ενδιαφέρον με μία μεστή και χωρίς υπερβολές παρουσίαση του κεντρικού ήρωα. Απέδωσε μία εναλλαγή συναισθημάτων με απλότητα ισορροπώντας στο παράλληλα δραματικό και ρομαντικό ύφος του κειμένου.
 
Ο Άγγελος Γουγούσης παρά τα εμφανή σημεία άγχους και υπερβολής στις πρώτες σκηνές φάνηκε στη συνέχεια να παρουσιάζει μία δυναμική ερμηνεία η οποία ενισχύθηκε από τις εναλλαγές των ρόλων. Διαχειρίστηκε με μαεστρία την εναλλαγή, η οποία αφορούσε στην ηλικιωμένη φιγούρα ενός εξόριστου άντρα με τις ρήσεις του κειμένου να εντυπωσιάζουν.
 
Η Μαρία Αλεξανδρίδου παρά την φιλότιμη προσπάθεια κλήθηκε να ερμηνεύσει έναν ρόλο ανέμπνευστο και περισσότερο κενού περιεχομένου παρά διαμορφωτικό των λοιπών εξελίξεων. 
 


 
Στα αρνητικά (–) στοιχεία της παράστασης αρχικά θα εντάσσαμε το κείμενο σε διασκευή του σκηνοθέτη. Το νεανικό αυτό έργο παρά τα πολλαπλά μηνύματα τα οποία προσπάθησε να μεταδώσει, εντούτοις παγιδεύτηκε σε μία ανιαρή αφήγηση των γεγονότων. Ήδη από την αρχή της παράστασης ήταν προδιαγεγραμμένο το τέλος, με τη μετάβαση σε αυτό να είναι ιδιαίτερα κουραστική παρά τη «μαζεμένη» διάρκεια της παράστασης. Πέρα από τα θετικά σημεία, που αναφέρθηκαν παραπάνω το κείμενο δεν φάνηκε να έχει να προσφέρει κάτι ως προς τη μετάδοση ενός μηνύματος ή την σκιαγράφηση ενός χαρακτήρα. Δυστυχώς η παράσταση παρά την ικανοποιητική διαμόρφωση παγιδεύτηκε σε αυτό.
 
Πέραν αυτού η μουσική του Πάρι Παρασχόπουλου, η οποία ήταν συνεχής σε όλη την παράσταση δεν φάνηκε να δίνει τον απαιτούμενο ρυθμό, αλλά διατήρησε μία μονότονη απόδοση του ήδη ανιαρού κειμένου. Φωτεινή εξαίρεση ορισμένα τραγούδια, τα οποία παρεμβάλλονταν, με την απόδοση τους στην ιταλική γλώσσανα κρίνεται απόλυτα θετική, καθώς έδωσε ένταση στην στιγμή και ανέδειξε την πατρότητα του κειμένου.
 
Συνολικά (=), θα λέγαμε πως πρόκειται για μία παράσταση στην οποία όλα τα στοιχεία προσπάθησαν για ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα το οποίο ωστόσο αλλοιώθηκε από μία βαρυσήμαντη πτυχή της παράστασης, το κείμενο. Ευτυχώς σε γενικό πλαίσιο ή δυστυχώς για τη συγκεκριμένη παράσταση «εν αρχή ην ο λόγος»…
 
Bαθμολογία:

5.6/10
.
 -k-
.

ΑΜΑΛΙΑ

«Στο λόφο με τα άλικα πεύκα» του Ούγκο Φόσκολο.


Η παράσταση ακολουθώντας τα βήματα του νέου Τζιάκοπο που τον οδηγούν ανεπιστρεπτί σε μια λυτρωτική αυτοκτονία, θέλει να σκιαγραφήσει την εικόνα μιας εποχής και μιας κοινωνίας που δεν απέχει και πολύ από τη δική μας. Μιας κοινωνίας που θέτει τη λογική απέναντι στο συναίσθημα, τη μετριοπάθεια απέναντι στην αρετή και την ανικανότητα απέναντι στο πάθος..
 
Σκηνοθεσία: Νίκος Ορτετζάτος.
Ερμηνεύουν: Δημήτρης Δάγκαλης, Μαρία Αλεξανδρίδου, Άγγελος Γουγούσης.
 .
Ήμερες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη – Κυριακή στις 21:00 (έως 28/11)

.   
.

-Κ-

Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν έως 14/05/2022 στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 11α Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2022 – Πληροφορίες ΕΔΩ 

.

Δείτε & αυτά:
 
–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
.
–Οι νέες ταινίες της εβδομάδας, κλικ εδώ.
.
.
–Θέατρο: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
΄΄

–Κερδίστε προσκλήσεις – Βιβλία, κλικ εδώ.
.

Ακολουθήστε μας στα social media

       

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 5638 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Ελλάδα

Οι «8 γυναίκες» του Ρομπέρ Τομά στο θέατρο Αλίκη

από Kulturosupa
από Kulturosupa

 
 
Από την 1η Δεκεμβρίου
 
-Είναι νεκρή;
-Κάποια της έκλεισε το στόμα, για να μη μιλήσει.
-Τώρα, αν μη τι άλλο, ξέρουμε.
-Τι ξέρουμε;
-Ότι η δολοφόνος είναι μία από μας.
 
«8 γυναίκες», το διάσημο θεατρικό έργο του Γάλλου συγγραφέα Ρομπέρ Τομά, παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια από την 1η Δεκεμβρίου, στο θέατρο Αλίκη, με ένα ισχυρό θίασο γυναικών.
 
Η δράση εκτυλίσσεται με καταιγιστικό ρυθμό και ο συγγραφέας συνδυάζει με αριστοτεχνική δεξιότητα το θρίλερ, το μελόδραμα, το μυστήριο και τη φάρσα. Οι «8 γυναίκες» έχουν χαρακτηριστεί ως ένα κωμικό, αστυνομικό έργο, στην πραγματικότητα όμως ξεπερνάει αυτή την απλή ετικέτα και αποδεικνύει τελικά ότι εμπεριέχει όλες τις μορφές θεάτρου. Με διάθεση σάτιρας των παγιωμένων αστικών προτύπων, με τάση διακωμώδησης των στερεότυπων της κοινωνίας και με μία διαρκή έμφαση στην αριστοκρατική, πλην όμως τόσο επικίνδυνη λατρεία της μεγαλοαστικής τάξης για το χρήμα, το έργο μετουσιώνεται σε ένα σαρκαστικό κοινωνικό σχόλιο. Ίσως γι’ αυτό παραμένει το ίδιο δημοφιλές για περισσότερα από 70 χρόνια, δηλαδή από το τέλος της δεκαετίας του ’50, όταν οι «8 γυναίκες» συστήθηκαν πρώτη φορά στο κοινό. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι συγκαταλέγεται στα πιο ωραία κείμενα της κλασσικής γαλλικής λογοτεχνίας και διδάσκεται και στα γαλλικά πανεπιστήμια, στη θεατρολογία!
 
 
Στη σκηνή του Αλίκη, τις «8 γυναίκες», που αντιμετωπίζουν μια απροσδόκητη δολοφονία ένα βράδυ, κάποιων Χριστουγέννων, υποδύονται (κατ΄αλφαβητική σειρά): Ιωάννα Ασημακοπούλου, Κάτια Γκουλιώνη, Ναταλία Δραγούμη, Γεωργία Καλλέργη, Νικολέττα Κοτσαηλίδου, Άννα Κωνσταντίνου, Ευφροσύνη Σακελλαρίου, Μαρίνα Ψάλτη.
 
Η ιστορία:
Το έργο διαδραματίζεται σε μια απομονωμένη έπαυλη, παραμονή Χριστουγέννων. Με αφορμή την οικογενειακή γιορτή, βρίσκονται στο ίδιο σπίτι, η Γκάμπυ, σύζυγος του μεγαλοεργοστασιάρχη Μαρσέλ, οι δυο του κόρες, Σουζάνα και Κατρίν, η γεροντοκόρη κουνιάδα του, Αυγουστίνα, η πεθερά του, η απρόσκλητη και ανεπιθύμητη αδελφή του, Πιερέτ και το υπηρετικό τους προσωπικό. Η επιστήθια οικονόμος, μαντάμ Σανέλ και η όμορφη καμαριέρα Λουίζ. Ο οικοδεσπότης Μαρσέλ, μοναδικός άνδρας του σπιτιού, βρίσκεται άγρια δολοφονημένος στο δωμάτιό του. Η αστυνομία, εξαιτίας της κακοκαιρίας, δε μπορεί να φτάσει και η συνύπαρξη των γυναικών αρχίζει να ξερνά μυστικά και ψέματα για τη σχέση τους με τον άτυχο νεκρό.
 
Και οι «8 γυναίκες» του… τον κλαίνε άραγε; Όχι ακριβώς. Ταράζονται, λιποθυμούν, υποπτεύονται η μία την άλλη και σφάζονται με το γάντι, όπως ακριβώς ταιριάζει στις κυρίες της τάξης τους. Υποκρίτριες, παραδόπιστες, άπιστες, διεφθαρμένες. Όλα τα επίθετα τους ταιριάζουν. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι υπήρξαν και θύματα; Μπορεί; Τώρα όμως αγωνιούν για τον άγνωστο δολοφόνο, που όπως δείχνουν τα πράγματα, είναι σίγουρα ανάμεσά τους. Ποια μπορεί να είναι; Όλες μοιάζουν ένοχες και όλες αθώες την ίδια στιγμή!
 
Ο Ρομπέρ Τομά έβαλε την υπογραφή του σε μια ιστορία κλασσική που είναι και σύγχρονη και γοητευτική συγχρόνως, όπως κάθε μυστηριώδης υπόθεση, ανεξάρτητα από τις θεατρικές «τάσεις» της κάθε εποχής. 
 
Ο Πέτρος Ζούλιας επέλεξε αυτό το έργο γιατί είναι καθρέφτης της βαθιάς ηθικής μας σήψης, της κοινωνικής μας εξαθλίωσης. Η βία, το συμφέρον και η έντονη υποκρισία των σχέσεων στέκουν, δυστυχώς, πάντα επίκαιρα μπροστά μας. Το έργο, γραμμένο σαν σε τεντωμένο σκοινί, κάνει όλες και όλα να ακροβατούν μεταξύ αλήθειας και ψέματος, κωμωδίας και δράματος.
 
Είναι μεγάλη πρόκληση το διπλό παιχνίδι που στήνει ο μάστορας του είδους, Ρομπέρ Τομά. Η τελετή θανάτου γίνεται ένα μακάβριο κανιβαλικό πάρτι. Ένα ρινγκ, γένους θηλυκού, με απρόβλεπτες αποκαλύψεις.
 
Το γοητευτικό ομαδικό γυναικείο παιχνίδι κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή από την πρώτη στιγμή ως το ανατρεπτικό δαιμόνιο φινάλε.
 
 
Διανομή
(με αλφαβητική σειρά):       
Ιωάννα Ασημακοπούλου
Κάτια Γκουλιώνη
Ναταλία Δραγούμη
Γεωργία Καλλέργη
Νικολέττα Κοτσαηλίδου
Άννα Κωνσταντίνου
Ευφροσύνη Σακελλαρίου
Μαρίνα Ψάλτη
.
Συντελέστες
Μετάφραση  :   Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθεσία  : Πέτρος Ζούλιας     
Σκηνικά  : Μαίρη Τσαγκάρη
Κοστούμια :  Ντένη Βαχλιώτη
Μουσική  : Παναγιώτης Αυγερινός
Σχεδιασμός Φωτισμών :    Μελίνα Μάσχα
Βοηθός Σκηνοθέτη :  Σπύρος Δούρος
Βοηθός Σκηνογράφου:  Μαρίζα Λιοντάκη
Βοηθός Ενδυματολόγου : Χριστίνα Τσουτσουλίγα
 
Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων:
Τετάρτη, Κυριακή: 20:00
Πέμπτη & Παρασκευή: 21:00
Σάββατο: 18:00 & 21:00
 
Διάρκεια παράστασης: 90’ (χωρίς διάλειμμα)
 
Τιμή εισιτηρίου: Α΄ Ζώνη 20 Ευρώ, Β’ Ζώνη 18 Ευρώ, VIP 25 Ευρώ,
Σάββατο απογευματινή γενική είσοδος : 18 Ευρώ.
Σάββατο βραδινή: Α΄ Ζώνη 22 και Β΄ Ζώνη 20 Ευρώ.
 
Εισιτήρια : Viva.gr
 

Για ομαdικές κρατήσεις κ. Κώστας Μπάλτας :  211- 1026277, 6972-217952

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 1986 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Άνθρωπος και Κοινωνία

Λεξικό Ομαλών Ανωμαλιών: Ελαφρότητα

από Kulturosupa
από Kulturosupa

   

…

άλυτο,
αστείο,
βρασμός,
ζάναξ,
ηθική,
μαύρο (χιούμορ),
μίσος,

λέξεις που συμπληρώνουν την παρακάτω αλφάβητο ενός μικρού λεξικού φιλοδοξώντας να προκαλέσει πικρά μειδιάματα και δεύτερες σκέψεις με θέμα Ελαφρότητα (Α-Μ ).

Γράφει ο Μανώλης Ιωαννίδης για την Κουλτουρόσουπα.

 
Α
άλυτο, το: απώτερη/ενδότερη πραγματικότητα της ζωής που δύναται κανείς να κάνει υποφερτή, αν την αντιμετωπίζει με ελαφρότητα και συνείδηση (και) της αστειότητάς της– το να περιδιαβαίνεις έναν επικίνδυνο χωματόδρομο που ‘χει στροφές, ζαλάδα και κακουχίες με ένα ποδήλατο με κόρνα που κάνει αστείους ήχους


απρόσμενο, το: βάση της Κωμωδίας ούλης, όπου πας από το άλφα στο βήτα για να καταλήξεις στο σαράντα έξι, κάνοντας όλη τη διαδρομή να φαίνεται απολύτως λογική και βάσιμη-  ευχάριστη ανακάλυψη ασυνέχειας που δίνει μια καλαίσθητα φάλτσα νότα σε μια συμφωνία στην οποία δε συμφωνήσαμε


αστείο, το: νόμιμο ναρκωτικό το οποίο η φύση μας χάρισε απλόχερα, αν δει κανείς καλά- αμφιβόλου ποιότητας, αδιευκρίνιστης καταβολής, ανεξιχνίαστων προθέσεων, το να μπορεί να βαράει ο καθένας απ’ αυτό και να κάνει την πραγματικότητά του λίγο πιο χρωματιστή, συγκαταλέγεται στα θετικά της ανθρώπινης ύπαρξης 
 
Β
βολή, η: αδέσποτη που ρίχνουμε στην πραγματικότητα με την ελπίδα ότι θα προσγειωθεί και θα ξαποστάσουμε απ’ το κυνήγι της ευτυχίας μ’ ένα μουσικό διάλειμμα ξεγνοιασιάς


βρασμός, ο: κατάσταση που προκαλείται σε αυτούς που οι γονείς τους δεν τους έλεγαν ποτέ όχι και από κακομαθημένα παιδιά γίνανε ανυπόφοροι ενήλικες που δεν μπορούν να ανεχτούν ότι ένα αστείο δεν είναι για τους γευστικούς τους κάλυκες
 
Γ
γέλιο, το: σωματική εκδήλωση της πνευματικής απόδρασης απ’ την πραγματικότητα με το ρεζίλεμά της/μας- η φυσική του πρόκληση λειτουργεί και σαν υπενθύμιση ότι έχει και καλά το να είσαι ζωντανός
 
Geritt van Honthorst, Merry Violinist, 1624.

 

Δ
δειλία, η: το να μην τολμά κανείς να βλέπει την αστεία πλευρά των πραγμάτων ή να αποφεύγει να το κάνει επειδή δε συμπεριφέρονται έτσι τα καθωσπρέπει ανώτερα θηλαστικά- πισθάγκωνο δέσιμο με τις χειροπέδες του κυνισμού προς αποφυγήν της ματαίωσης μιας πιθανής κατραπακιάς μιας πιο αλαφροΐσκιωτης ζωής


δυσανεξία, η: σκλήρυνση κατά της πλάκας
 
Ε
ελαφρότητα, η: ζευγάρι από γυαλιά που κάθε νοήμων άνθρωπος πρέπει να φέρει μαζί του για να μην τυφλωθεί από τις υπεριώδεις ακτίνες της πραγματικότητας- εναλλακτικό ρόφημα απέναντι σε αυτό της σοβαροφάνειας, στο οποίο είναι εξαρτημένοι πολλοί (παρενέργειες: βαρετή προσωπικότητα, κακοτακτοποιημένα απωθημένα) ή αυτό της επιθετικότητας (παρενέργειες: ύποπτη ευερεθιστότητα και σύνδρομο Επαναστάτη χωρίς Αστεία)


ευστοχία, η: ικανότητα να σκοράρεις απέναντι στα κακώς κείμενα της ζωής–στατιστικό που κάθε εαυτόν-σεβούμενος αστειάτορας ελέγχει και προνοεί για τα υψηλά στατιστικά του σε τούτη την μείζονος σημασία κατηγορία ειδάλλως επιλαμβάνονται οι φίλοι του
 
Ζ
ζάναξ, τα: εναλλακτική της ελαφρότητας και της ξεγνοιασιάς
 

Abraham Bloemaert, Boy with rumbling pot, 1625-1630.

 

Η
ηθική, η: τομέας αδράνειας της ανθρώπινης δραστηριότητας όπου ο τοξοβόλος-αστειάτορας στοχεύει τα δηλητηριώδη του βέλη… μήπως και τη βελτιώσει
 
Θ
θάρρος, το: το να ξέρεις ότι έχει απέραντο σκοτάδι από πάνω σου και να ψάχνεις κάπου για λίγο φως, μόνο και μόνο για να διασκεδάσεις τον εαυτό σου με τα σκιές που θα κάνεις με τα χέρια σου
 
Ι
ίαση, η: ταπεινή αλλά μεγαλοπρεπής προσφορά της ελαφρότητας όταν τα περισσότερα τριγύρω μοιάζουν να ζυγίζουν τόνους
 
Jan Steen, The Happy Family, 1668.

 
Κ
καταδίκη, η: μοίρα οποιουδήποτε αμφιλεγόμενοι αστεϊσμού που κακώς ή καλώς κατευθύνεται όπου δεν το κάνει η εποχή- πνευματική επίκριση που στις καλές τις εκδοχές αποπλέει από την ωφέλιμη κριτική και προσαράζει στον αναστοχασμό και την διόρθωση, ενώ στα κακέκτυπα που κυκλοφορούν φαίνεται να ονειρεύεται αόρατα κάγκελα παντού (για όσους δεν τα λένε όπως πρέπει…)
 
Λ
λόγος, ο: Όπου δε πίπτει λόγος, πίπτει χιούμορ, τάδε έφη κάποιος σοφότατος που θα παραμείνει ανώνυμος
 
Μ
μαύρο (χιούμορ), το: φθηνό και προσβάσιμο πάρκο για πατινάζ όπου άλλους βλέπεις να πετυχαίνουν επικίνδυνες πιρουέτες και απαγορευτικά ζογκλερικά και άλλους να συγκρούονται μεταξύ τους και να τσουλάνε με τα μάγουλά τους προς την έξοδο-cancel


μίσος, το: φυσικός εχθρός του αστείου και της ελαφρότητας, αιώνιος ανταγωνιστής της χαράς και της ξεγνοιασιάς… εκτός κι αν πρόκειται για έννοιες όπως η ζωή, η τύχη, η ελεύθερη αγορά και τα φασολάκια
 

Ν

νταής, ο: κακοραμμένο κουστούμι μικρομέγαλων που αντί για ελαφρότητα ψάχνουν καβγάδες και εναντίωση επειδή οι γονείς τους μικρούς αντί για αγκαλιές τους δίνανε επικρίσεις και διφορούμενα (στην καλύτερη) σχόλια- ιδιότητα που δεν επιλέγει απ’ το μενού επιλογών της ζωής, αυτός που νιώθει καλά με τον εαυτό του και δεν έχει ανάγκη την καθίζηση και την κύλιση σε έλη και βόθρους της ανθρώπινης  ψυχοπαθολογίας, μήπως και πετύχει κάποιου είδους ελαφρότητα και απομάκρυνση απ’ τα βαρέα και καθημερινά, γιατί ξέρει να μιλάει και να αστειεύεται, όχι να γαβγίζει και να ρεύεται
 

Ξ

ξιπασιά, η: πατερίτσα που ανεμίζουν στον αέρα οι καθωσπρέπει καθηγητές της ζωής, μήπως τρομάξουν τους υπόλοιπους και τους πείσουν να ξαποστείλουν την ελαφρότητά τους και γίνουν και αυτοί καθωσπρέπει- αρετή που δεν κουβαλάνε στην καμπούρα τους οι απανταχού αλαφροΐσκιωτοι γιατί μπορούν και γελάνε με αυτή
 

Ο

όπλο, το: χιούμορ, ειρωνεία, κριτική σκέψη- μερικά απ’ τα όπλα απέναντι σε έναν μακελειό που αν και μοιάζει ανηλεές, αυτός που είναι αποφασισμένος να μην πνιγεί στο αίμα (αλλά ούτε και να μείνει βολικά καθαρός), ξέρει πώς να χρησιμοποιεί και που να στρέφει
 

Π

πανικός, ο: χείμαρρος που κατακλύζει το άτομο όταν βαράει πολλές δόσεις πραγματικότητας μαζεμένες και δεν υπάρχει λίγη ανεμελιά τριγύρω να το συνεφέρει- εύκολη, ακόμη και επιθυμητή διαχείριση των ανελέητων χτυπημάτων της πραγματικότητας, όπου το άτομο πηγαίνει στη γωνία του ρινγκ και προσπαθεί να κρεμαστεί απ’ τα σκοινιά… μήπως και γλιτώσει απ’ το βρωμόξυλο της πραγματικότητας
 

Ρ

ρήξη, η: άλμα από μικρό ή μεγάλο γκρεμό, με την ασυνέχεια να γκρεμίζει τον άλτη στο έρεβος του παιχνιδιού, του χάους και της λαβυρινθώδους εκπλήρωσης
 

Σ

σήψη, η: αποσύνθεση του ψυχολογικού κόσμου ενός υποψηφίου θανόντα όταν η πολεοδομία του μυαλού του έχει πλάσει έτσι τον κόσμο στον οποίο ζει όπου υπάρχουν μόνο λεωφόροι, φανάρια, ουρανοξύστες και φασαρία, ενώ απουσιάζουν οι παιχνιδότοποι, οι χώροι αναψυχής και τα πρατήρια ντοπαμίνης- επικίνδυνη συνήθεια, αυτάρεσκη ασχολία, συνέπεια της μεμψιμοιρίας, του κυνισμού και της κακίας που είναι τα πιο ανθεκτικά φυτά σε κάθε εποχή


στάση, η: τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει κανείς τα τεκταινόμενα- άλλοτε καμπουριαστά, άλλοτε γονυπετώς, αυτός που αρνείται να μπανιαρίζεται στις ντουζιέρες με χημικά που αφαιρούν κάθε αίσθηση χρώματος και μελωδίας, είναι αυτός που κοιτάει την διάγνωση της σκολίωσής του και μετά χορογραφεί για ανθρώπους με λόρδωση   
 

Τ

τραγικό, ο: το αστείο με σκούρα ρούχα- συνειδητή όσο και επιτηδευμένη επιλογή του να τα βλέπεις όλα λες και είσαι πρωταγωνιστής σε κάποια αρχαία τραγωδία, κακογραμμένη και με όλους τους ήρωες μονοδιάστατους, μιας και η θέαση των πραγμάτων από λίγο διαφορετική γωνία μπορεί να σε στραβολαιμιάσει
 

Υ

υπερβολή, η: αλατοπίπερο της ελαφριάς ύπαρξης, αρκεί να μη μπερδεύεσαι στη δοσολογία- όταν παίζεις με τα σχήματα της πραγματικότητας, τα παραμορφώνεις, τα λυγίζεις και τα κοροϊδεύεις, όχι για να αρνηθείς την φύση τους και να προσπαθήσεις να φτιάξεις μαϊμού δικά σου, αλλά για να γιορτάσεις το πραγματικό παιχνίδι σου μαζί τους και την εξοικείωσή σου μαζί τους (αλλά όχι απαλλοτρίωση)
.
υπνηλία, η: ροπή προς την παρηγοριά της ξεκούρασης όταν λείπει απ’ το σπιτικό σου το τρελό παιδί που θα ‘πρεπε να υιοθετήσεις και όλα είναι ήσυχα, βαριά και ίδια- φυσική κατάσταση όπου ο κύκλος του μηδέν γίνεται χωρίς να το καταλαβαίνει κανείς μια θηλιά και το να τη λύσει και να την κάνει ένα, φαντάζει πολύ κοπιώδες και αλλοτινό
 

Φ

φευγαλέο, το: έκφανση του ανάλαφρου, του ξέγνοιαστου- τσίμπημα από μια φιλική μέλισσα που προκαλεί ένα παροδικό πρήξιμο χαράς, χωρίς μακροπρόθεσμα απότοκα
 

Χ

χειρισμός, ο: τρόπος με τον οποίο σερφάρεις στα κύματα του εχθρικού και απαράλλαχτου πελάγους, προσπαθώντας να διασκεδάσεις με λίγες φιγούρες και ακροβατικά… προτού βρεις τη σανίδα σου καπέλο- ικανότητα αποφυγής τόσο της μυωπίας όσο και της ολοκληρωτικής τύφλωσης, χωρίς να αφήσεις τα μάτια σου απαίδευτα ή παιδικά απέναντι στα τέρατα της πραγματικότητας
 

Ψ

ψώρα, η: ασθένεια που αποφεύγεται όπως και η ελαφρότητα και η αθώα χαρά, από τους μεγάλους και καθωσπρέπει, μισθοφόρους της στενομυαλιάς
 

Ω

ωχρός, ο: απόχρωση που δεν παίρνει ο νους των ανάλαφρων πλασμάτων γιατί δεν χωράει στην γεμάτη από αποχρώσεις παλέτα τους
  
Λεξικό Ομαλών Ανωμαλιών
. 
. 
*Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος άρθρου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη*
—
 
..

Ακολουθήστε μας στα social media

 ..

0 comment 9446 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Άνθρωπος και Κοινωνία

Τον καιρό του διαδικτύου τα «Πολυτεχνεία» περιττεύουν…| Πίτσα Στασινοπούλου |

από Kulturosupa
από Kulturosupa

 

Γράφει η Πίτσα Στασινοπούλου για την Κουλτουρόσουπα.


 
Έχω αναλογιστεί πολλές φορές- έτσι σαν παιχνίδι του μυαλού- πώς θα ήταν άραγε η εξέγερση του Πολυτεχνείου αν το 1973 υπήρχε διαδίκτυο στη σημερινή του μορφή με όλες τις τωρινές δυνατότητες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης… με πρώτο και βασικό προβληματισμό, ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ  ΑΡΑΓΕ ΕΞΕΓΕΡΣΗ;; Θα έφθανε το βάρος της καταπίεσης μέχρι την επανάσταση, τη σύγκρουση και το μακελειό;; Θα ρίσκαραν τόσοι νέοι άνθρωποι – «χρήστες των σόσιαλ» την σωματική ακεραιότητα, ακόμα και τη ζωή τους, για να υπερασπιστούν ιδέες;; Θα άφηναν αβασάνιστα την ασφάλεια του πληκτρολογίου και των «εικονικών μαχών» για να κατεβούν στο δρόμο να δώσουν ρεαλιστική μάχη με σώμα και αίμα;; Θα τους πίεζε ένα τυραννικό καθεστώς ανελευθερίας σε σημείο να αγνοήσουν την διαδικτυακή «ελευθερία» που θα απολάμβαναν για να διεκδικήσουν με βαρύ τίμημα την πραγματική;;
 




Προφανώς υποθέσεις που ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας, όχι όμως εντελώς αυθαίρετες, καθώς υπάρχει πλέον μέτρο σύγκρισης ανάμεσα στο τότε με τα ανύπαρκτα σόσιαλ και το τώρα με την απόλυτη κυριαρχία τους, μιλώντας πάντα για τη νέα γενιά ως φανατικό οπαδό τους.Εννοείται βέβαια ότι στα κοντά 50 χρόνια που μεσολάβησαν από το ιστορικό γεγονός, έχουν έρθει τα πάνω-κάτω με φοβερές ανατροπές σε όλους τους τομείς, ωστόσο αν κάτι έχει σημαδέψει καταλυτικά αυτόν τον μισό αιώνα είναι η θεαματική εξέλιξη της τεχνολογίας με δυνατότητες που τότε φάνταζαν ως ταινία επιστημονικής φαντασίας κι ούτε καν… με πλέον θεαματική το παντοδύναμο διαδίκτυο, ανοίγοντας αδιανόητους ορίζοντες παγκόσμια στην επικοινωνία, την ενημέρωση, την ελεύθερη έκφραση, τη ταχύτατη διάδοση ιδεών κλπ. με ό,τι θετικό  και αρνητικό συνεπάγεται όλο τούτο το τεχνολογικό θαύμα…
 




Αναρωτιέμαι λοιπόν αν ο φοιτητής του 1973 είχε στη διάθεσή του όπως ακριβώς ο σημερινός, μια απίστευτη πληθώρα πληροφοριών παγκόσμια με το πάτημα ενός κουμπιού… άπειρα ενημερωτικά σάιτ κάθε οπτικής με ευχέρεια να σχολιάσει τα πάντα… μέσα σαν το φέισμπουκ, το τουίτερ, το ίνσταγκραμκλπ με δυνατότητα να εκφράσει ελεύθερα και την πιο ακραία άποψη, να εκτονώνει την οργή του, να επιτεθεί όπου και όπως θέλει, να ακολουθήσει ό,τι και όποιον θέλει, να κινητοποιήσει όσους επιθυμεί για οποιονδήποτε σκοπό, να διαδώσει οτιδήποτε αληθινό ή ψεύτικο, να επηρεάσει και να εμπνεύσει μέχρι να προβοκάρει ή να συκοφαντήσει… μια απόλυτη ελευθερία άνευ ορίων που φαντάζει άκρως δελεαστική ειδικά για νέο άνθρωπο που είναι φυσικό τα καλούπια να τον στενεύουν κι αναρωτιέμαι αν ο τότε φοιτητής απολάμβανε (μέχρι εθισμού) αυτό το εικονικό δέλεαρ όπως ο τωρινός, άραγε θα ριψοκινδύνευε μια πραγματική επανάσταση;; Θα μπορούσε μέσα στη «μέθη» της διαδικτυακής εξάρτησης να διαχωρίσει την πλαστή ελευθερία που «βίωνε» παραπλανητικά, από την ρεαλιστική στη ζωή του που στερούνταν από ένα δικτατορικό καθεστώς;
 


 
Έστω ότι μπορούσε να τα διαχωρίσει (πώς αλλιώς!) ζώντας καθημερινά στο πετσί του τον φασισμό, το φόβο, τη βία,  τη φίμωση, το κυνηγητό… θα έρχονταν όμως τότε τα Μέσα να του προσφέρουν ως αντίδοτο, πανεύκολα, ταχύτατα, ανέξοδα κι ανώδυνα, ποικίλες εναλλακτικές να «ναρκώσει τον πόνο του»… Με βασικό και κυρίαρχο την πολύτιμη αίσθηση ελευθερίας,έστω κι αν επρόκειτο για ψευδαίσθηση σε έναν άυλο, μη υπαρκτό κόσμο, που όμως θα του παρείχε ως διέξοδο την αναγκαία ανάσα– όπως ακριβώς οι λογής «ουσίες» με τις παραισθήσεις τους   στα αδιέξοδα της ταραγμένης ψυχής και μυαλού, προσφέροντας την πολυπόθητη «φυγή»… και μάλιστα στην περίπτωση του διαδικτύου, με απόλυτη νομιμοποίηση, χωρίς την παραμικρή παραβατικότητα και χωρίς εμφανείς, χειροπιαστές βλάβες στη σωματική υγεία, καθότι οι ύπουλες στην ψυχική, αργούν να φανούν…
 
Ο καταπιεσμένος λοιπόν νέος της τότε δικτατορίας που ζούσε όσα απεχθή συνθέτουν ένα μισητό καθεστώς, θα είχε την ευχέρεια να απομονωθεί στον δικό του διαδικτυακό κόσμο της πολύτιμης ελευθερίας για να εκφράσει χωρίς κανένα περιορισμό την αντίθεσή του, την αγανάκτηση, την καταγγελία, μοιραζόμενος τις ιδέες του, ανταλλάσσοντας απόψεις, συντονίζοντας ηλεκτρονικές δράσεις με ομοϊδεάτες κλπ, έχοντας θεωρητικά την αίσθηση ότι αποτινάσει τον ζυγό, ότι αντιστέκεται, ότι επαναστατεί… και λέω θεωρητικά, γιατί κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί «μα πιστεύεις ότι μια δικτατορία θα επέτρεπε τη σημερινή ελευθερία του διαδικτύου;; Είναι αστείο!»
 
Ως απάντηση θα αντιτάξω την εμπειρία από σύγχρονες δικτατορίες – απροκάλυπτες ή καλυμμένες με επίφαση «δημοκρατικότητας»- όπου προφανώς επιχειρούν τα πάντα προκειμένου να επέμβουν στο Μέσο, ωστόσο πρακτικά είναι αδύνατο να ελεγχθεί έναν παντοδύναμος παγκόσμιος ιστός με ασύλληπτες δυνατότητες και διόδους, μέσω των οποίων οποιαδήποτε φωνή αντιφρονούντος και μάλιστα προστατευμένη, μπορεί να βρει «πέρασμα». Απόδειξη τούτου ότι παρά τα δρακόντεια ελεγκτικά μέτρα για προστασία προσωπικών δεδομένων, λογαριασμών, κρατικών απορρήτων, ελέγχου fakenews, ελέγχου ηλεκτρονικών εγκλημάτων κλπ, πάντα κάποιοι δαιμόνιοι χρήστες βρίσκουν τον τρόπο να δράσουν ή να χακάρουν χωρίς να εντοπιστούν ποτέ, που σημαίνει ότι το Μέσο έχει  τη θεαματική ευελιξία να βρίσκεται μόνιμα ένα βήμα μπροστά, υπερβαίνοντας τις δυνατότητες οποιουδήποτε ελεγκτικού μηχανισμού… Άρα όσο ασφυκτικές κι αν είναι οι συνθήκες, η «δίοδος» πάντα μπορεί να ανακαλυφθεί ή εφευρεθεί για όποιον θέλει να ψάξει!
 


 
Πέρα όμως από τη δίοδο ελεύθερης έκφρασης, θα ερχόταν να προστεθεί ως επιπλέον «αποφόρτιση» και το… χαλάρωμα! Είτε μεμορφή διαφυγής σε έναν κόσμο ονειρικό που τίποτα αρνητικό δεν ταράζει τη γαλήνη του ή έναν κόσμο άκρως ενδιαφέροντα με πληροφορίες κάθε είδους που εξιτάρουν το μυαλό και το αποσπούν από τα παρόντα… είτε πάλι με μορφή αποχαύνωσης σε ευτελή πεδία, κατά το παλιό «με ένα βίπερ ξεχνιέμαι», γιατί το ζητούμενο είναι να απωθήσεις τη ζοφερή πραγματικότητα κοιμίζοντας το μυαλό με τον πιο πρόσφορο τρόπο, οπότε ο στόχος επετεύχθη! Ένα πολυδύναμο Μέσο  στην υπηρεσία κάθε είδους αναγκών, από την… επανάσταση και την ελευθερία μέχρι την επικοινωνία, την διαφυγή κι ό,τι μπορεί να βάλει ο νους, καλύπτοντάς τες άμεσα και άκοπα…
 
 
Για να καταλήξω στο σήμερα, 48 χρόνια μετά το ιστορικό Πολυτεχνείο της χούντας που τούτο το θαυματουργό Μέσο έλειπε και εκ των πραγμάτων η ανάγκη εξέγερσης στην τυραννία δεν μπορούσε να «αποξεχαστεί» με περισπασμό, ούτε να «ικανοποιηθεί» εικονικά, παρά μόνο ρεαλιστικά με φυσική παρουσία στη δράση, με κίνδυνο ζωής, με ηρωισμό, με ζωντανή κραυγή και ζωντανό αίμα… Ερχόμενη στο παρόν της απόλυτης κυριαρχίας του, η διαπίστωση είναι τραγική: παρότι η νέα γενιά (και όχι μόνο) αντιμετωπίζει από χρόνια τεράστια προβλήματα στους κρίσιμους τομείς της εκπαίδευσης, της εργασίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων- εν ολίγοις το «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» ουδέποτε δικαιώθηκε- εντούτοις αδρανεί… εγκαταλείπει μαζικά τη χώρα γιατί λόγω τρομακτικής ανεργίας δεν μπορεί να του εξασφαλίσει βασικές βιοτικές ανάγκες κι εντούτοις αδρανεί… υφίσταται αναξιοκρατία, διαφθορά, εμπαιγμούς, προδοσίες, φτώχεια κι εντούτοις αδρανεί… τα τελευταία δε δύο χρόνια της πανδημίας υπέστη τις πιο αφύσικες, απάνθρωπες, φασιστικές απαγορεύσεις για νέο άνθρωπο με μοιραίες επιπτώσεις στην ψυχική του υγεία, χυδαίο διασυρμό, ανελέητο κυνηγητό, άθλια αστυνομοκρατία, που σε «συνθήκες ‘73» θα σήμαιναν μαζικό ξεσηκωμό, κι εντούτοις συνέχισε να αδρανεί, εκτονώνοντας την πίεση περιστασιακά με χλιαρή ανυπακοή και… πάρτυ!
 


 
Γιατί έχει μεταφέρει τη «δράση» στην εικονική πραγματικότητα που ικανοποιεί πλαστά όλες τις ανάγκες του, κι εφόσον μπορεί να δηλώσει αναίμακτα «αρνητής» και να ξεσπαθώσει, ο βαρύς τίτλος του «επαναστάτη» και τα αιματηρά «Πολυτεχνεία» περιττεύουν… Η αποστολή έναντι της επανάστασης της γενιάς του εξετελέσθη- άσχετα που δεν αντιλαμβάνεται τη μεθοδευμένη θυματοποίησή του!

 

  


 
Πίτσα Στασινοπούλου
.

Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media

 ..

0 comment 5681 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Της «K» το ΚάΓΚΕΛΟ

Άλλο ΜΟΥ.Τ.Σ και άλλο ΜΟΥΤΣ ΜΟΥΤΣ | Κρίτωνας Ζαχαριάδης | Μου τη σπάει

από Kulturosupa
από Kulturosupa

  

Γράφει ο Κρίτωνας Ζαχαριάδης για την Κουλτουρόσουπα.
 
.
Χαίρετε χαίρετε χαίρετε! 


Μα τι εβδομάδα και αυτή που μας πέρασε;;; Κράξαμε τον “έγκριτο”, ακροδεξιά μορφώματα τα έβαλαν με το Ναταλάκι, ζήσαμε τα αποτελέσματα του “καβλοψεκασμού” στην κριτική επιτροπή του DWTS από τον Έντουαρντ, βιώσαμε την  απεργιακή κινητοποίηση των ανθρώπων της εστίασης και συνειδητοποιούμε την αλλεπάλληλη κουφιοκεφάλια κάποιων, για άλλη μια φορά…., τώρα και σε βερσιόν απογραφές. Παρ’ όλα αυτά, προσπαθούμε να συνεχίσουμε την καθημερινότητά μας και να τη βελτιώνουμε όσο γίνεται δίχως να σταματούν να μας τη σπάνε….. άνθρωποι, πράγματα, γεγονότα και καταστάσεις.
 
Τα δικά μου ΜΟΥ. Τη. Σπάει/-νε (ΜΟΥ.Τ.Σ) λοιπόν….
 
ΜΟΥ.Τ.Σ   
οι εταιρείες φόρτωσης εκφόρτωσης ή μεταφορικές οι οποίες με δική τους πρωτοβουλία, παίρνουν έναν κάδο τον τοποθετούν στη μέση του δρόμου και δεν επιτρέπουν την κυκλοφορία!!!
 
ΜΟΥ.Τ.Σ   
όλες οι παρέες που όταν τις ακούς θα πούνε: ρε μαλάκα από εμάς δεν άλλαξε κανείς… Είμαστε λίγο πολύ όπως στο σχολείο…. Ενώ ο/η…. ρε δες πως έγινε…..
 
ΜΟΥ.Τ.Σ   
 σοι γελάνε επιτηδευμένα άσχημα ώστε να τραβήξουν την προσοχή και να τους σχολιάσεις μιας και δεν έχουν άλλο τρόπο για να κερδίσουν το ενδιαφέρον σου
 
ΜΟΥ.Τ.Σ  
η περιφερόμενη ντουντούκα τις γειτονιάς μου που περνάει κάθε Σάββατο πρωί και φωνάζει: «Καρέκλες Τραπέζια, Καρέκλες Τραπέζια και Τραπέζια έχω..…!», λες και στο τέλος μου αναφέρει κάτι διαφορετικό!
 
ΜΟΥ.Τ.Σ   
σε όλα τα γκαρσόνια κοράκια/αρπακτικά που ακόμα δεν τελείωσες το ποτό ή το γεύμα σου, έρχονται και στο παίρνουν εκτελώντας άψογα τις υποδείξεις του εργοδότη τους.
 
ΜΟΥ.Τ.Σ   
οι γονείς που βρίζουν τα παιδιά τους ώστε να σταματήσουν να βλέπουν συνεχώς, πχ. Anime, στον υπολογιστή και δεν κάθονται να σκεφτούν πως να καλυτερεύσουν τον πραγματικό κόσμο, ώστε τα παιδιά να σταματήσουν να θέλουν να ζουν την εικονική πραγματικότητα. Μάλλον, γιατί και οι ίδιοι δεν ξεκολλάνε από το Φέισμπουκ…
 
ΜΟΥ.Τ.Σ   
γονείς μικρών παιδιών οι οποίοι γνωρίζουν ότι το παιδί τους έχει κάνει ό,τι αταξίες δεν μπορεί να χωρέσει το μυαλό σου και αρέσκονται να παρηγορούνται απαντώντας: Τι να σου κάνουν; Παιδιά είναι… ! Ντροπή! Κι εσείς γονείς!
 
ΜΟΥ.Τ.Σ   
το πρόγραμμα Τ9 του κινητού μου, γιατί για άλλη μια φορά με έκανε ρεζίλι στην μητέρα μιας μαθήτριας μου, στην οποία έστειλα μήνυμα και αντί για: «πάρτε ό,τι ώρα θέλετε μέχρι πέντε σας παρακαλώ», και αυτό έστειλε: «παρτούζες ό,τι ώρα θέλετε μέχρι πέντε σας παρακαλώ»!
 




ΜΟΥ.Τ.Σ   
όταν βρέχει και πατάμε σε πλακάκια πεζοδρομίου σπασμένα που από κάτω κρύβουν κρυφές λακούβες και ξαφνικά τα παπούτσια σου γίνονται κολυμπήθρες
 
ΜΟΥ.Τ.Σ   
ο καρδιακός μου φίλος Πέτρος, γιατί κάθε τόσο, μάλλον για μα μη με αφήσει να ξεχάσω την ηλικία μου, με ρωτάει πληροφορίες ή μου στέλνει/αφιερώνει τραγούδια των 80s ή 90s. 
 
ΜΟΥ.Τ.Σ   
που ενώ είχε βλάβη η γραμμή του σταθερού τηλεφώνου και του ιντερνέτ, για να μου το φτιάξουν…. το χρέωσαν σε εμένα λες και ήταν δικής μου υπαιτιότητας η βλάβη. Φταίω εγώ τώρα να ρίξω καντήλια;
 
ΜΟΥ.Τ.Σ   
που με καλούν συνεχώς από το δίκτυο κινητής τηλεφωνίας μου τις πιο ακατάλληλες ώρες, 09:00, 15:00, 20:00 για να μου πουν κυριολεκτικά μαλακίες!
 
ΜΟΥ.Τ.Σ   
που ενώ μιλάω στο κινητό μου ψάχνω να δω που έβαλα το…. ΚΙΝΗΤΟ ΜΟΥ. Σας συμβαίνει και εσάς;
 
ΜΟΥ.Τ.Σ   
όσοι ήρθαν να μας δουν στην παράσταση μας φέτος στο Παλτό και στο τέλος μας ρωτούσανε: Μπράβο σας ήσασταν συγκλονιστικοί, από την Αθήνα είστε;;; Ότι τί; Αν είμαστε από Θεσσαλονίκη, δεν είμαστε καλοί;
 
ΜΟΥ.Τ.Σ   
που πάντα ψάχνω δε βρίσκω και αγοράζω τα απλά…. Στυλό, αναπτήρα και μάσκα ξανά και ξανά και ξανά!
 
ΜΟΥ.Τ.Σ   
που στο συρτάρι μου έχω τουλάχιστον εφτά μονές κάλτσες, δε βρίσκω τα ταίρια τους και το χειρότερο;….. δε μοιάζουν έστω και λίγο μεταξύ τους χρωματικά ώστε να τις φορέσω…
 
ΜΟΥ.Τ.Σ   
όταν είμαι συνεπής σε ό,τι έχουμε συμφωνήσει, ενώ ο άλλος δεν είναι και πρέπει να τον κυνηγάς/παρακαλάς για τα αυτονόητα…
 
ΜΟΥ.Τ.Σ   
όσοι γεννήθηκαν ξινοί και βρίσκουν να κάνουν αντίλογο και αρνητικά σχόλια ακόμη και σε κάτι αντικειμενικά καλό.
 
ΜΟΥ.Τ.Σ   
που Νοέμβρη μήνα με τσιμπάνε ακόμη τα κουνούπια!!!


ΜΟΥ.Τ.Σ   
όταν πάω να δω Netflix και τελικά, τον λίγο χρόνο που έχω, τον περνώ βλέποντας μόνο εξώφυλλα ή περιλήψεις και τελικά  έφυγε αέρα η μια ώρα, το κλείνω και κοιμάμαι.
 
ΜΟΥ.Τ.Σ   
όταν στέλνουμε γραπτά μηνύματα, και οι παραλήπτες αντιλαμβάνονται ή εισπράττουν κάτι διαφορετικό από ό,τι θέλεις να πεις και στο τέλος δυστυχώς γίνονται παρεξηγήσεις…
 
ΜΟΥ.Τ.Σ   
που δεν καταλαβαίνω από το καλοκαίρι, τι θέλει να πει ο ποιητής με τους στίχους τους οποίους τραγουδά με τόση σιγουριά η Φουρέιρα: 
Πέρνα μέσα μου αεράκι
Αγοράκι λαίμαργο
Να σε κάνω ένα βραδάκι
Φάρο στην Φολέγανδρο…
 




Αυτά ήταν και τα ΜΟΥ.Τ.Σ αυτής της εβδομάδας…. Αλήθεια εμείς είμαστε οι παράλογοι ή οι άλλοι γύρω μας; 


Συνεχίστε να μου στέλνετε και τα δικά σας ΜΟΥΤΣ και τα καλύτερα θα τα βλέπετε στη στήλη μας! Μέχρι τα επόμενα ΜΟΥ.Τ.Σ… Μουτς Μουτς!!!
 
 
.

Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media

 ..

0 comment 3681 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Θέατρο για παιδιά

Παρατείνονται οι παραστάσεις του «Τρελαντώνη» στο Metropolitan: TheUrbanTheater

από Kulturosupa
από Kulturosupa

 

 Για λίγες ακόμη παραστάσεις θα παίζεται το έργο της Πηνελόπης Δέλτα
 
Κέρδισε μικρούς και μεγάλους ο «Τρελαντώνης» της Πηνελόπης Δέλτα και θα συνεχίσει να παίζεται για λίγες ακόμη Κυριακές στις 11.30πμ η Παιδική Σκηνή Θεσσαλονίκης στο νέο θέατρο στην πόλη μας, το Metropolitan: The Urban Theater (Βας. Όλγας 65 με Φλέμινγκ 2, Θεσσαλονίκη).
 
Οι θεατές θα απολαύσουν ένα έργο βγαλμένο από την κλασική αγαπημένη λογοτεχνία της νιότης μας.
 
Ο «Τρελαντώνης» της Πηνελόπης Δέλτα (σημ. έργο που έχει τιμηθεί μεπρώτο βραβείο Ακαδημίας Αθηνών το 1930) σε θεατρική διασκευή της Αλεξάνδρας Γιαννοπούλου και σκηνοθεσία της Ανδρονίκης Μαλακόζη, έρχεται να διασκεδάσει, να θυμίσει αλλά και να διδάξει μέσα από τις καλοκαιρινές διακοπές μιας παρέας παιδιών.
 




Με μουσική, τραγούδια και χορό, ο Τρελαντώνης, που δεν είναι άλλος από τον γνωστό Αντώνη Μπενάκη, παρέα με τις αδερφές του Αλεξάνδρα και Πουλουδιά -χαϊδευτικό της Πηνελόπης Δέλτα- και τον μικρό αδερφό του Αλέξανδρο, αναστατώνει την όμορφη γειτονιά της Καστέλας όπου τα περίτεχνα σπίτια του αρχιτέκτονα Τσίλερ ενώνουν τη μεγαλοπρέπεια τους με την ταπεινή ομορφιά του γιασεμιού και της γαζίας. Σε μια άλλη εποχή, με άλλες συνήθειες μα με την ίδια πάντα ζωντάνια στο παιχνίδι των παιδιών.
 




Σας περιμένουμε να περπατήσουμε μαζί αυτή τη γειτονιά και τις όμορφες ιστορίες της!
 
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:
Σκηνοθεσία: Ανδρονίκη Μαλακόζη
Διασκευή – Στίχοι: Αλεξάνδρα Γιαννοπούλου
Μουσική: Χάρης Γκατζόφλιας
Χορογραφίες: Χρήστος Μυλωνάς
Φωτισμοί: Αντώνης Διρχαλίδης
Σκηνικά – Κοστούμια: Παιδική Σκηνή Θεσσαλονίκης
Διεύθυνση παραγωγής: Ιφιγένεια Δ. Μανώλα
 
ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ:
Δέσποινα Βλάχου
Ελβίρα Θεμελή
Δήμητρα Θεοδουλίδου
Γιώργος Κωνσταντίνου
Χρήστος Μυλωνάς
Βλάσσης Παπακωνσταντίνου
Μελίνα Ταχτσίδου
 
 
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Διάρκεια: 80 λεπτά
Παραστάσεις Κάθε Κυριακή στις 11.30 το πρωί
Θέατρο Metropolitan (Βας. Όλγας 65 & Φλέμινγκ 2)
Τιμές εισιτηρίων: Γενική Είσοδος: 12€ , Προπώληση: 10€ , Άνεργοι / Πολύτεκνοι : 8€
Προπώληση: Viva.gr
 
Τηλ. Επικοινωνίας: 2311 284773 & 6944 638637
 
* Το Metropolitan: TheUrbanTheater μέχρι νεοτέρας θα λειτουργήσει αμιγώς ως χώρος υποδοχής πολιτών που έχουν εμβολιαστεί πλήρως με το εμβόλιο κατά της COVID-19 ή έχουν νοσήσει εντός του τελευταίου εξαμήνου.
* Κατά την είσοδο των θεατών από 12 ετών και άνω στους χώρους, θα γίνεται έλεγχος των απαραίτητων πιστοποιητικών καθώς και πιστοποιητικού ταυτοπροσωπίας (αστυνομική ταυτότητα, διαβατήριο, δίπλωμα οδήγησης).
* Η χρήση προστατευτικής μάσκας είναι υποχρεωτική  σε όλους τους χώρους του θεάτρου ενώ η προσέλευση ανήλικων από 4 έως 11 ετών προϋποθέτει την επίδειξη υπεύθυνης δήλωσης των γονέων για τη διενέργεια selftest εντός 24ωρου.
*Άτομα 12-17 ετών μπορούν να εισέρχονται με ράπιντ 48ωρων και Pcr 72 ωρών.

 
Χορηγος επικοινωνίας:

 Kulturosupa.gr



Δείτε & αυτά:
 
–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
.
–Οι νέες ταινίες της εβδομάδας, κλικ εδώ.
.
.
–Θέατρο: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
΄΄

–Κερδίστε προσκλήσεις – Βιβλία, κλικ εδώ.
.

Ακολουθήστε μας στα social media

       

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 1011 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Όλες οι δημοσιεύσεις σε αυτή την ιστοσελίδα εκφράζουν τις απόψεις και τη γνώμη των συντακτών τους και όχι του εκδότη ή αρχισυντάκτη, των διαχειριστών ή συντονιστών (εκτός των δημοσιεύσεων των ιδίων) και ως εκ τούτου δεν φέρουν καμία ευθύνη για αυτές. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του υλικού μόνο με την αναφορά της πηγής ©Kulturosupa.gr.

Επικεφαλής: Τσιρόγλου Ιωάννης. Συντακτική Ομάδα Kulturosupa:Αδαμάκου Βένια, Βυζαντιάδου Νέλη, Ζαχαριάδης Κρίτωνας, Κανακάρη Αννια, Μπαιρακτάρη Ειρήνη, Μπαστουνάς Γιώργος, Παπαδανιήλ Ελπίδα, Στασινοπούλου Πίτσα, Ταυλαρίδου Ζωή.

Τηλέφωνο: +30 6983 101 110

URL: http://www.kulturosupa.gr

Email: kulturosupa@yahoo.gr

Facebook Instagram Youtube Spotify Twitter Tiktok

Δημοφιλέστερα άρθρα

Τελευταία άρθρα

Alexandre Mitchell – Πόλεις της χαμένης μνήμης: Έκθεση με σχέδια με ινδική μελάνη...
Βραδιές με Μουσική στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Α.Π.Θ.
Συμφωνική Ορχήστρα Δωματίου Ζυρίχης: Στη Ροτόντα με ελεύθερη είσοδο