ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΕΙΣΟΔΟΣ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
Κυριακή, 6 Ιουλίου, 2025
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΕΙΣΟΔΟΣ
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Θεατρικά νέα- ειδήσεις- σχόλια- βίντεο

Θέατρο Τ: 6 παραστάσεις που αναζητούν διέξοδο από τα αδιέξοδα της ζωής! Καλλιτεχνικός Προγραμματισμός 2022/23

από Kulturosupa
από Kulturosupa

 



Για όγδοη χρονιά, το Θέατρο Τ ανοίγει αυλαία προτείνοντας στο κοινό της Θεσσαλονίκης έξι θεατρικά έργα στα οποία πρωταγωνιστούν γυναίκες και άνδρες που αναζητούν διέξοδο από τα αδιέξοδα της ζωής.


Η νέα σεζόν ξεκινά με την τρυφερή κωμωδία της Sarah Ruhl «Το Καθαρό Σπίτι», που ανεβαίνει για τρίτη φορά στη σκηνή του Τ μετά από την περσινή διπλή επιτυχία, για να μας μιλήσει για τον απελευθερωτικό ρόλο της γυναικείας φιλίας και αλληλεγγύης στη ζωή.


Τη σκυτάλη παίρνουν ο Φώντας και ο Κόλιας («Το Τάβλι» του Δημήτρη Κεχαΐδη) και στη συνέχεια η Αλέκα, η Ηλέκτρα, η Φωτεινή και η Μάρω («Με δύναμη από την Κηφισιά» των Δημήτρη Κεχαΐδη – Ελένης Χαβιαρά), μερικά από τα πιο γνωστά θεατρικά πρόσωπα της ελληνικής δραματουργίας, άνδρες και γυναίκες που αγωνίζονται να απελευθερωθούν από τις ελλείψεις και τις εξαρτήσεις της ζωής τους, κάνοντας όνειρα για ένα καλύτερο αύριο στο οποίο οι ανάγκες θα ισορροπούν με τις επιθυμίες τους.






Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, στη σκηνή του Τ ανεβαίνει μία από τις πιο εμβληματικές ηρωίδες του παγκόσμιου ρεπερτορίου, η «Έντα Γκάμπλερ» του Henrik Ibsen, μια γυναίκα εγκλωβισμένη σε ένα τοξικό κοινωνικό περιβάλλον που αντιμετωπίζει τη γυναίκα ως κτήμα και τρόπαιο, διαμορφώνοντας γύρω της φυλακές που καταπιέζουν τον ερωτισμό, την ανάγκη του αυτοπροσδιορισμού και εν τέλει την ελευθερία.


Και μετά, έρχονται οι «Μάγισσες», για να μας αφηγηθούν «μια Ιστορία που (δεν) είναι δική μας», την ιστορία του αγώνα των γυναικών για την επιβίωσή τους σε έναν πατριαρχικό κόσμο, από τον Μεσαίωνα μέχρι σήμερα, από το κυνήγι μαγισσών στις γυναικοκτονίες.






Το φετινό πρόγραμμα του Θεάτρου Τ ολοκληρώνεται με τον πρωτότυπο «Ονειροφάγο» που βασίζεται στις αλλόκοτες ιστορίες των Ρυονοσούκε Ακουταγκάβα και Λευκάδιου Χερν, δύο από τους δημοφιλέστερους και επιδραστικότερους Ιάπωνες λογοτέχνες, ιστορίες για ανθρώπους που κατασκευάζουν ψευδείς πραγματικότητες για να βρουν διαφυγή και ανακούφιση.


 
Αναλυτικά, το πρόγραμμα της σεζόν 2022-2023:


«Το Καθαρό Σπίτι» (vol. III) της Sarah Ruhl
Σκηνοθεσία: Γλυκερία Καλαϊτζή
Επί σκηνής: Σοφία Βούλγαρη, Χριστίνα Δαγκάκη, Λίλα Παντελίδου, Νανά Παπαγαβριήλ, Κυριάκος Δανιηλίδης
Ημερομηνίες παραστάσεων: 30 Σεπτεμβρίου – 18 Οκτωβρίου 2022 (κάθε Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα και Τρίτη)
Παραγωγή: Θέατρο Τ




«Το Τάβλι» του Δημήτρη Κεχαΐδη
Σκηνοθεσία: Γιάννης Μαυρόπουλος
Επί σκηνής: Αλέξανδρος Νικολαΐδης, Χρήστος Τσάβος
Ημερομηνίες παραστάσεων: 28 Οκτωβρίου – 27 Νοεμβρίου 2022 (κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή)
Παραγωγή: Εταιρεία Θεάτρου MONKS




«Με δύναμη από την Κηφισιά» των Δημήτρη Κεχαΐδη – Ελένης Χαβιαρά
Σκηνοθεσία: Γιάννης Μαυρόπουλος
Επί σκηνής: Στέλλα Νικολαΐδου, Σοφία Ταγταλενίδου, Μελίνα Ταχτσίδου, Δόμνα Χουρναζίδου
Ημερομηνίες παραστάσεων: 31 Οκτωβρίου – 30 Νοεμβρίου 2022 (κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη)
Παραγωγή: Εταιρεία Θεάτρου MONKS


«Έντα Γκάμπλερ» του HenrikIbsen
Σκηνοθεσία: Γλυκερία Καλαϊτζή
Επί σκηνής: Σοφία Βούλγαρη, Χριστίνα Δαγκάκη, Κυριάκος Δανιηλίδης, Ιωάννης Καμπούρης, Αλέξανδρος. Νικολαΐδης, Λίλα Παντελίδου
Ημερομηνίες παραστάσεων: 16 Δεκεμβρίου 2022 – 29 Ιανουαρίου 2023 (κάθε Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα και Τρίτη)
Παραγωγή: Θέατρο Τ


«Μάγισσες: Αυτή η Ιστορία (δεν) είναι δική μας»
Σκηνοθεσία: Λέλα Μεντεκίδου
Επί σκηνής: Άννα Ρίζου, Υρώ Τσάμογλου
Ημερομηνίες παραστάσεων: 3 Φεβρουαρίου – 5 Μαρτίου 2023 (κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή)
Παραγωγή: Hex Theatre Group


«Ο Ονειροφάγος»
Σκηνοθεσία: Σωτήρης Ρουμελιώτης
Επί σκηνής: Ιωάννης Καμπούρης, Πάνος Κεφαλούρος, Ανδρομάχη Μπάρδη, Γιώργος Χρυσικός
Ημερομηνίες παραστάσεων: 17 Μαρτίου – 30 Απριλίου 2023 (κάθε Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα και Τρίτη)
Παραγωγή: Θέατρο Τ



*Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.


Αξίζει, τέλος, να αναφερθεί ότι, από τις 6 έως τις 9 Μαρτίου 2023, θα παρουσιαστούν στη σκηνή του Θεάτρου Τ, με τη μορφή σκηνοθετημένων αναλογίων, τα τρία νέα θεατρικά έργα που θα δημιουργηθούν στο διαδικτυακό εργαστήρι δημιουργικής γραφής “The Outreach Project ‘22”. Το «The Outreach Project ’22 – Θεατρικές Προσεγγίσεις για τη Διαφορετικότητα και την Αποδοχή» αποτελεί μια πρωτοβουλία του οργανισμού «Συνέργειες Πολιτισμού» και πραγματοποιείται υπό την αιγίδα και υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, με τη συνεργασία του θέατρου VAULT στην Αθήνα και του Θεάτρου Τ στη Θεσσαλονίκη.


Θέατρο Τ
Διεύθυνση: Αλεξάνδρου Φλέμινγκ 16, 546 42, Θεσσαλονίκη
Τηλέφωνο: 2310 854 333
 .
Δείτε & αυτά:

–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, εδώ.
–Οι νέες ταινίες της εβδομάδας, εδώ.
-Τι παίζουν τα θερινά σινεμά της Θεσσαλονίκης τώρα, εδώ 
.
-Είδαμε & Σχολιάζουμε: 
Θέατρο εδώ. Συναυλίες εδώ. Σινεμά εδώ. 
Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε Βιβλίο εδώ
Κερδίστε προσκλήσεις – Βιβλία εδώ.

Ακολουθήστε μας στα social media

       

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 5147 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Παράξενη Ζωή

Πως θα καταλάβεις αν μια γυναίκα έκανε σεξ το προηγούμενο βράδυ – Τα 5 σημάδια που κάνουν «μπαμ»

από Kulturosupa
από Kulturosupa



Τι κι αν ένας άνδρας που έκανε σεξ το προηγούμενο βράδυ, το πιθανότερο είναι να το έχει βγάλει με ντουντούκα, δεν ισχύει το ίδιο με τις γυναίκες.

Οι γυναίκες τείνουν να είναι πιο μυστικοπαθείς και δεν επιθυμούν να μοιράζονται με τον περίγυρό τους την ιδιωτική τους ζωή. Πόσω μάλλον αν πρόκειται για κάποιο one night stand.


Εσένα όμως σε τρώει η αγωνία, με το δίκιο σου ή όχι, δεν θα το κρίνουμε σε αυτό το άρθρο. Αυτό που θα κάνουμε όμως είναι να σου δείξουμε πώς να μάθεις το πιπεράτο μυστικό της.


Δες τα 5 αλάνθαστα σημάδια:


1. «Τη γουστάρεις αδυσώπητα», πιο πολύ από το συνηθισμένο
Όχι δε σου έχει κάνει μάγια, φταίνε οι φερομόνες. Όσο πιο έντονη η σεξουαλική της ζωή, τόσο περισσότερες παράγει. Κι αυτές είναι που τραβάνε σαν μαγνήτης το αντίθετο φύλο.


2. «Πετάει» από τη χαρά της
Όχι δεν είναι γιατί είναι μαζί σου. Είναι γιατί κάνει σεξ. Με άλλον. Η συχνή σεξουαλική επαφή αυξάνει τα επίπεδα της ευτυχίας μειώνοντας το στρες.


3. Λάμπει το προσωπάκι της
Οι μύες του προσώπου αιματώνονται καλύτερα κατά τη διάρκεια του σεξ, γι’ αυτό και το αναψοκοκκινισμένο πρόσωπό της. Παράγονται επίσης υψηλότερα επίπεδα οιστρογόνων, γι’ αυτό και είναι πιο όμορφη.


4. Κοιμάται σαν πουλάκι
Αν σου πει ότι ευχαριστήθηκε μετά από καιρό τον χθεσινό της ύπνο, μάντεψε! Οι γυναίκες που έρχονται σε οργασμό εμφανίζουν αύξηση της ορμόνη προλακτίνης. Αυτή βελτιώνει την ποιότητα του ύπνου, αλλά και την ξεκούραση.


5. Είναι γλυκούλα
Μια ορμόνη φταίει και για αυτό, η οξυτοκίνη. Αυτή απελευθερώνεται κατά τη σεξουαλική πράξη και κάνει τις γυναίκες να δένονται με τους ανθρώπους, να μη γκρινιάζουν και να μην υπεραναλύουν τα πάντα.

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 3455 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Της «K» το ΚάΓΚΕΛΟ

Οι αχόρταγοι «φαταούλες» των καινούργιων σήριαλ μετά τους TV «κατσικωμένους»..

από Kulturosupa
από Kulturosupa

 

 Γράφει για την Κουλτουρόσουπα.

.
Θυμάστε εκείνο το παλιό σλόγκαν «φιλική συμμετοχή Γιώργος Νταλάρας» που έγινε χωρατό και γελούσαμε;; Που στους μισούς δίσκους και τις μισές συναυλίες συναδέλφων του «συμμετείχε φιλικά» ο τραγουδιστής, κάτι σαν τάμα ένα πράμα, με συνέπεια να ξεφυτρώνει σαν μαϊντανός συνεχώς μπροστά μας;; Ε λοιπόν το θυμήθηκα τελευταία, καθώς περιηγούμενη τα κανάλια παρατήρησα ότι σε όλα τρέιλερ των σήριαλ «προσεχώς» πέφτω διαρκώς πάνω στις ίδιες φάτσες με «φιλική ή πρωταγωνιστική συμμετοχή» ολούθε αδιακρίτως!


Καθότι μια χούφτα συγκεκριμένοι ηθοποιοί πρωταγωνιστούν ή μετέχουν σε δυο και τρία (!) σήριαλ ταυτόχρονα σε διαφορετικά κανάλια μέχρι στιγμής τουλάχιστον, διότι δεν αποκλείεται με τη φόρα που πήραν και… τέταρτο και πέμπτο στη διάρκεια της σεζόν ή καμιά έξτρα «γκεστ» εμφάνιση ή κανένα τηλεπαιχνίδι ή ποιος ξέρει τί άλλο «τώρα που γυρίζει»! Διότι αν δεν εκμεταλλευτούν το ρεύμα τους όσο  τουςκαλούν αβέρτα, πότε θα το κάνουν;; Όταν περάσουν κανα-δυο σεζόν χωρίς τηλεοπτική παρουσία και το κοινό τους ξεσυνηθίσει;; Ή να αφήσουν ελεύθερο χώρο και ξαφνικά να εμφανιστούν τίποτα καινούργιοι – τύπου «Άγριες μέλισσες»- να κάνουν επιτυχία, να κερδίσουν δημοφιλία κι αυτοί να μείνουν αμανάτι ξεχασμένοιστις παλιές δόξες;; Ε όχι δα! Κάτι ξέρουν όσοι χρόνια τώρα από την παλιά φρουρά έχουν κατσικωθεί ισόβια στους δέκτες και δεν  τους  κουνάει ούτε μπουλντόζα μέχρι να πάρουν σύνταξη από τα κανάλια! Έτσι εύκολα αφήνεις την κότα με τα χρυσά αυγά όταν μάλιστα σε καλεί κακαρίζοντας στο κοτέτσι;;






Δεν μας έφτανε λοιπόν η παλιά φρουρά των «κατσικωμένων», γνωστών και μη εξαιρετέων- ήτοι Μπέζος, (πάλαι ποτέ) Φιλιππίδης, Τσιμιτσέλης, Σκιαδαρέσης, Ρώμας, Κόκλας, Λουϊζίδου, Τουμασάτου, Ανδρίτσου κλπ. – ήρθε τώρα να προστεθεί και η νέα, κυρίως «μελισσοκομική» φουρνιά με… άγριες διαθέσεις, γιατί ήταν να μη κάνουν επιτυχία! Τώρα ποιος τους μαζεύει, καθώς παίρνουν πλέον αμπάριζα τα σήριαλ με διπλές και τριπλές συμμετοχές ταυτόχρονα! Όπως πχ. ο Στάνκογλου με δύο πρωταγωνιστικούς ρόλους σε σήριαλ της ΕΡΤ και του Alpha και ομοίως «διπλοθεσίτες» οι Ροϊλός, Πανταζάρας, Ψαρράς, Κακούρης, ενώ άλλοι του «μελισσιού» βολεύτηκαν απλά σε ένα (μόνο) σήριαλ… κι από κοντά το ανεκδιήγητο ζεύγος των Τσιμιτσέλη (παλιά αμετακίνητη αξία!) και Γερονικολού με δυο και τρεις συμμετοχές ο καθένας καθότι τέτοια ταλέντα δεν αφήνεις επουδενί να σου φύγουν, συν ο Κρατερός Κατσούλης σε δύο σήριαλ, η Μαρία Καβογιάννη σε τρία- ζωή να ΄χεικαι πάει λέγοντας…






Δεν θα ισχυριστώ ότι η πλειοψηφία τους – εξαιρώντας φυσικά  το ζεύγος με το… αγγούρι και το γατί- δεν είναι άξιοι ηθοποιοί… και άξιοι είναι και ταλαντούχοι και ευέλικτοι υποκριτικά και κάποιοι με ποιοτικό ρεπερτόριο ή εξαιρετικά «δείγματα γραφής», ουδείς αντιλέγει! Και ουδείς ξεχνά το μοιραίο πέρασμα από τη σειρά που εκτίναξε τη δημοφιλία τους… Όλα αυτά καλά και άγια για ηθοποιούς με σοβαρή διαδρομή και αξιόλογη καριέρα, που ακριβώς η μακρά  προϋπηρεσία των περισσότερων, η καταξίωση, οι ποιοτικές επιλογές, η εξασφαλισμένη δουλειά κλπ. ΔΕΝ δικαιολογούν την παρούσα ΑΠΛΗΣΤΙΑ με κίνδυνο να εκπέσουν σε ανούσιους τηλε- μαϊντανούς, που από την «πολυχρησία» είναι βέβαιο ότι θα καούν μπουχτίζοντας το κοινό με τις αλλεπάλληλες εμφανίσεις χωρίς ανάσα και χωρίς να συνυπολογίσουμε τη διαρκή  παρουσία πολλών μέσω διαφημίσεων, όπου επίσης αλωνίζουν! Τόσο αχόρταγοι κάποιοι!






Και πραγματικά είναι να απορεί κανείς με ποιο καλλιτεχνικό σκεπτικό δέχτηκαν να μετέχουν σε δύο διαφορετικά σήριαλ που θα προβάλλονται ταυτόχρονα από διαφορετικά κανάλια- και δεν αποκλείεται το ένα απέναντι στο άλλο, ανταγωνιζόμενοι σε τέτοια περίπτωση… τους εαυτούς τους! Δεν  απασχόλησε καθόλου το πρόβλημα της υπερέκθεσης που δεν βγήκε σε καλό για κανέναν;; Δεν σκέφτηκαν την σύγχυση του κοινού που θα τους παρακολουθεί την ίδια σεζόν σε διαφορετικούς ρόλους, δημιουργώντας αχταρμά με τους ήρωες που θα υποδύονται;; Πιθανόν για τους ίδιους οι δύο ερμηνείες να λειτουργούν ως «καλλιτεχνική πρόκληση» (άλλοθι της απληστίας), ωστόσο για τον τηλεθεατή που θα τους βλέπει μια «έτσι» και μια «αλλιώς» διαδοχικά, αφενός θα μπουκώσει από την υπερδοσολογία (νισάφι!) κι αφετέρου μια θολούρα στο μυαλό από τις αναπόφευκτες συγκρίσεις δεν θα την αποφύγει, με συνέπεια το μοιραίο πάτημα του κουμπιού, όταν μάλιστα ο ανταγωνισμός μοιάζει άκρως ελκυστικός!





Πέραν τούτου όμως είναι και η ηθική διάσταση του πράγματος με τις τηλεοπτικές κλίκες. Αυτές που διαμορφώνουν παρέες ημετέρων με στεγανά τύπου «γκέτο», στα οποία δεν μπορούν να παρεισφύσουν καινούργιοι, ανακυκλώνοντας σταθερά σε βαθμό εμμονής τα ίδια μέλη… Κάθε καναλάρχης, σκηνοθέτης, παραγωγός, συγγραφέας κλπ. επιβάλλει την κλίκα των «δικών» του με προσωπικά   κριτήρια, που το κοινό είναι υποχρεωμένο να υφίσταται εσαεί, είτε αξίζουν είτε όχι, ως πραγματική μάστιγα! Σε σημείο να πιστεύεις ότι ο χώρος διαθέτει όλα κι όλα καμιά 20αριάάτομα άξια για τηλεοπτική εμφάνιση και πέραν αυτών το χάος! Ό,τι ταλέντο κυκλοφορεί εξαντλήθηκε στους 20 «εκλεκτούς» ευνοούμενους – που συχνά πέραν του σήριαλ τους ανατίθεται ΚΑΙ ρόλος παρουσιαστή εκπομπής!- κι από κει και πέρα η απόλυτη ξηρασία των ατάλαντων! Κι αυτό ακριβώς το μπούχτισμα από την ανακύκλωση των ίδιων ήταν που μας έκανε να υποδεχθούμε με λαχτάρα τα φρέσκα πρόσωπα στις «Άγριες μέλισσες»… και που δεν περιμέναμε μετά τρία χρόνια καθημερινής παρουσίας να εξελιχθούν ΚΑΙ αυτά στο νέο τηλεοπτικό κατεστημένοκαι μάλιστα παίρνοντας σβάρνα τις σειρές ως «πολυθεσίτες»!






Που σημαίνει τί;; Ότι οι υπεύθυνοι που τους ανέθεσαν δυο σήριαλ την ίδια περίοδο, έψαξαν επισταμένα και ΔΕΝ βρήκαν άλλους εξίσου ταλαντούχους και διαθέσιμους να αναλάβουν ας πούμε ένα εκ των δύο- έστω  για να σπάσει η μονοτονία βρε αδερφέ!- οπότε αναγκαστικά κατέφυγαν στους μοναδικούς προικισμένους και επιπλέον ευπώλητους;; Και δεν σκέφτηκαν οι ανόητοι εκατέρωθεν ότι όταν καταντήσουν «σούπα» ολημερίς στο γυαλί, θα πάψουν μοιραία να πουλάνε;; Αλλά θα μου πεις, τί φταίνε τα κανάλια που είναι τόσο δυσεύρετα και ακατάδεκτα τα ταλέντα στην πιάτσα, και τί φταίνε οι φαταούλες  που τους προσφέρουν μια ντουζίνα σήριαλ επειδή είναι χαρισματικοί και καταδεκτικοί, εκτός από δημοφιλείς και αχόρταγοι… Τί να κάνουν δηλαδή; Να τους φέρνουν δουλειές στο πιάτο- τη στιγμή που  συνάδελφοί τους φυτοζωούν παρακαλώντας για ένα ρολάκι-κι αυτοί σαν βλάκες να αρνούνται; Ποιος από αυτούς που το παίζουν τζάμπα μάγκες έξω από τον χορό θα το έκανε; Και τρία και τέσσερα σήριαλ να τους πρότειναν, θα έβρισκαν τρόπο να τα «χωρέσουν», γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι, το χρήμα πολύτιμο και ποιος ξέρει αν του χρόνου η τύχη θα είναι τόσο γενναιόδωρη μαζί τους…






Οπότε οφείλουν ως σωστοί «επενδυτές» να επωφεληθούν τα μέγιστα από την άκρως ευνοϊκή συγκυρία, που προφανώς δεν τους αφήνει την πολυτέλεια να προβληματιστούν ούτε για τη ζημιά της υπερέκθεσης που έκαψε πολλούς, ούτε για την απληστία του φαταούλα, ούτε για το μπούχτισμα του κοινού, ούτε φυσικά για τους αναξιοπαθούντες άνεργους συναδέλφους, που ενώ γνωρίζουν καλά ότι πολλοί εξ αυτών διαθέτουν περίσσεια ταλέντου, εντούτοις γι αυτούς ένας τηλεοπτικός ρόλος είναι άπιαστο όνειρο τη στιγμή που οι ίδιοι τους «καταβροχθίζουν» δυο-δυο και τρεις- τρεις! Τί να κάνουμε όμως… άδικη είναι γενικώς η ζωή και με το άδικο θα πορευτούμε, καθότι δεν γίνεται να τρώνε όλοι ίσα από την πίτα… κάποιοι πιο «μάγκες» θα μπουκώσουν μπόλικα κομμάτια μέχρι σκασμού κι άλλοι «φτυσμένοι» θα τη βγάλουν με τριμμένα ψίχουλα και αν… ας φρόντιζαν να ενταχθούν στη σωστή παρέα τη σωστή στιγμή αντί να κλαίνε τη μοίρα τους! Έτσι δεν είναι κ. Μάγκες;;; Μη ξεχάσετε μόνο να προμηθευτείτε  μπόλικες βιταμίνες για φέτος,…Κι εσείς παραγωγοί και καναλάρχες των μονοδιάστατων επιλογών μη ξεχνάτε την παροιμία «κάποιος πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος», ευχόμενοι η εμπορική πονηριά σας να μη γυρίσει μπούμερανγκ και κλαίτε τα λεφτά σας!

Ακολουθήστε μας στα social media

       

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 5761 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Όλα είναι δωρεάν

Διαγράψτε αυτές τις 35 εφαρμογές από το κινητό σας: H λίστα με τα κακόβουλα apps

από Kulturosupa
από Kulturosupa

 



Η εταιρεία κυβερνοασφάλειας Bitdefender δημοσίευσε μια νέα λίστα με 35 κακόβουλες εφαρμογές για το κινητό.


Πολλές από αυτές τις εφαρμογές ξεγελούν τους χρήστες, καθώς φαίνονται χρήσιμες ή μοιάζουν με άλλες -γνωστές-, που πιθανώς να επιθυμεί ο μέσος χρήστης.


Αφού κατεβάσει μια τέτοια εφαρμογή κάποιος, τότε αλλάζει το όνομα και το εικονίδιό της αυτόματα, ώστε να παραμείνει κρυφή.


Στόχος αυτών των εφαρμογών πολλές φορές είναι να δείξουν πακέτα με διαφημίσεις στους χρήστες, μοιράζοντας ταυτόχρονα χρήματα στους προγραμματιστές τους, χωρίς όμως τη συγκατάθεση του χρήστη.


Δείτε παρακάτω τη λίστα με τις 35 εφαρμογές που πρέπει να σβήσετε:


Σε περίπτωση που έχετε κατεβάσει κάποια από αυτές τις εφαρμογές, θα πρέπει να τη σβήσετε αμέσως.
  • Walls light – Wallpapers Pack: 100K+
  • Big Emoji – Keyboard: 100K+
  • Grad Wallpapers – 3D Backdrops: 100K+
  • Engine Wallpapers – Live & 3D: 100K+
  • Stock Wallpapers – 4K & HD: 100K+
  • EffectMania – Photo Editor: 100K+
  • Art Filter – Deep Photoeffect: 100K+
  • Fast Emoji Keyboard: 100K+
  • Create Sticker for Whatsapp: 100K+
  • Math Solver – Camera Helper: 100K+
  • Photopix Effects – Art Filter: 100K+
  • Led Theme – Colorful Keyboard: 100K+
  • Keyboard – Fun Emoji, Sticker: 50K+
  • Smart Wifi: 10K+
  • My GPS Location: 10K+
  • Image Warp Camera: 100K
  • Art Girls Wallpaper HD: 100K+
  • Cat Simulator: 50K+
  • Smart QR Creator: 10K+
  • Colorize Old Photo: 500+
  • GPS Location Finder: 100K
  • Girls Art Wallpaper: 10K+
  • Smart QR Scanner: 50K+
  • GPS Location Maps: 100K
  • Volume Control: 50K+
  • Secret Horoscope: 10K+
  • Smart GPS Location: 10K+
  • Animated Sticker Master: 100K
  • Personality Charging Show: 100K
  • Sleep Sounds: 100K
  • QR Creator: 10K+
  • Media Volume Slider: 10K+
  • Secret Astrology: 10K+
  • Colorize Photos: 10K+
  • Phi 4K Wallpaper – Anime HD: 50K+

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 2065 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Χώροι - Πρόσωπα - Άρθρα - Επικαιρότητα

Πολυχώρος Πολιτισμού Ισλαχανέ: Το οθωμανικό ορφανοτροφείο της Θεσσαλονίκης που έγινε μουσείο

από Kulturosupa
από Kulturosupa

 

Μια ξενάγηση στην ιστορία του Ισλαχανέ, ιστορικού διατηρητέου μνημείου και πολύτιμου κέντρου πολιτισμού της Θεσσαλονίκης από την τελευταία οθωμανική περίοδο της πόλης έως τα νεώτερα χρόνια.

Ο Πολυχώρος Πολιτισμού Ισλαχανέ (Πρώην Σχολή Τεχνών & Επαγγελμάτων Χαμιδιέ) αποτελεί έναν μουσειακό χώρο με μόνιμη έκθεση κι ένα πολιτιστικό κέντρο που φιλοξενεί εκδηλώσεις, εκθέσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα. Ο στόχος είναι να αναδεικνύει τη μακρά ιστορία του που ξεπερνά τη διαδρομή ενός αιώνα.


Το κτήριο του κατασκευάστηκε το 1902 και αποτελούσε τμήμα του οθωμανικού ορφανοτροφείου-τεχνικού σχολείου Ισλαχανέ, το οποίο ιδρύθηκε το 1874 από τη μουσουλμανική κοινότητα της πόλης, για ορφανά αγόρια κάθε θρησκείας.


Η Σχολή αρχικά στεγαζόταν σε ένα μεγάλο τριώροφο κτήριο, ενώ σταδιακά απέκτησε άλλα τρία, το διδακτήριο, το τυπογραφείο και τα εργαστήρια. Στο τελευταίο, το μόνο που σώζεται σήμερα, λειτούργησε ξυλουργείο, μηχανουργείο και σιδηρουργείο, για την εκμάθηση των συγκεκριμένων τεχνών στα ορφανά αγόρια.






Το Ισλαχανέ, νεώτερο μνημείο, τεκμήριο της τεχνικής εκπαίδευσης και εργαλείο επαγγελματικής αποκατάστασης των ορφανών παιδιών
Το Ισλαχανέ της Θεσσαλονίκης βρισκόταν στο ανατολικό άκρο της σημερινής οδού Αγίου Δηµητρίου, μεταξύ των οδών Αποστόλου Παύλου και Ελένης Ζωγράφου, στο μέσο περίπου των ανατολικών τειχών της πόλης, κοντά στη Νέα Χρυσή Πύλη.


Επρόκειτο για το πρώτο συγκρότημα ορφανοτροφείου – τεχνικής σχολής της πόλης και χτίστηκε κατά τη τελευταία περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας στη Θεσσαλονίκη, ενδεικτικό παράδειγμα των μεταρρυθμίσεων που επιχείρησε η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατά την περίοδο του Τανζιµάτ (1839-1876), αλλά και των ευρύτερων εκσυγχρονιστικών εκπαιδευτικών τάσεων της εποχής. Το συγκρότημα απαρτίζονταν από τρεις κτιριακές ενότητες, δύο από τις οποίες είχαν οικοδοµηθεί εντός των ανατολικών τειχών της πόλης και µία εκτός.
 Εμπνευστής του Ισλαχανέ της Θεσσαλονίκης θεωρείται ο Μιδάτ Πασάς καθώς αυτός είχε αναλάβει ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1860 ανάλογες σημαντικές πρωτοβουλίες στις περιοχές που διοικούσε και ειδικότερα στο Βιλαέτι του Δούναβη. Έτσι το πρώτο ανάλογο ίδρυμα που δημιουργείται από το Μιδάτ Πασά, είναι το Ισλαχανέ της Νίσσας (1861) και στη συνέχεια ακολούθησαν ανάλογες σχολές σε όλη την επαρχία του Δούναβη, καθώς και σε Βοσνία, Κωνσταντινούπολη, Άδανα, Ιωάννινα, Αϊδίνι, Χαλέπι, Σμύρνη, Τραπεζούντα, Προύσα, αλλά και στη Βηρυτό και τη Βαγδάτη.




Το κτήριο σε σχήμα Γ είναι το πρώτο κτήριο που στέγασε το ίδρυμα του Ισλαχανέ (G.Bergren, 1880)
Η ιδέα των Ισλαχανέ, ως σχολεία επαγγελματικής εκπαίδευσης και αποκατάστασης των ορφανών παιδιών μοιάζει να έλκει την καταγωγή της από το μοντέλο ορφανοτροφείο – σχολή τεχνικών επαγγελμάτων, που πρωτοεμφανίστηκε στα χρόνια του Μεγάλου Βασιλείου (329-379), ο οποίος ίδρυσε την Βασιλειάδα, έναν πρότυπο στην εποχή του, φιλανθρωπικής βάσης, ίδρυμα για τη φροντίδα και την περίθαλψη των φτωχών, άρρωστων και ορφανών και την επαγγελματική κατάρτιση των ανειδίκευτων. Η μέριμνα και φροντίδα των ορφανών παιδιών έκτοτε συνδυάστηκε µε την εκμάθηση μιας χειρωνακτικής τέχνης µε την οποία αυτά μπορούσαν να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους.


Οι ηλικίες των παιδιών που φιλοξενούνταν στα Ισλαχανέ ήταν μεταξύ πέντε και δεκατριών ετών. Έτσι πολλά ορφανά και άπορα παιδιά μεγάλωσαν σε ένα ασφαλές και υγιές περιβάλλον υπό την εποπτεία του κράτους, αποκτώντας ταυτόχρονα ένα επάγγελμα που θα τους εξασφάλιζε την επιβίωσή τους. Τα Ισλαχανέ είχαν σημαντική θεσμική υποστήριξη καθώς παρείχαν εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό στην αυτοκρατορία, εξυπηρετώντας έτσι την προσπάθεια για ανάπτυξη της αστικής βιομηχανικής δραστηριότητας. Η εκπαίδευση που προσφέρονταν ήταν σε πρωτοβάθμιο επίπεδο, ενώ οι τέχνες που διδάσκονταν προσαρμόζονταν σύμφωνα µε τις ανάγκες της κάθε περιοχής. Η οικονομική ενίσχυση των ιδρυμάτων προέρχονταν από δωρεές και δημόσιους φορείς, όμως το 1/3 των δαπανών τους καλύπτονταν µε δικά τους μέσα, από τη δική τους παραγωγή.




Ο αριθμός και η εθνότητα των παιδιών που στεγάζονταν στο ορφανοτροφείο ποικίλει στις διάφορες πηγές, ανάλογα µε το έτος καταγραφής. Στα 1904 τα παιδιά ανέρχονται σε 180 συνολικά, και είναι κυρίως μουσουλµανόπαιδες αλλά και λίγα εβραιόπουλα και χριστιανόπουλα, που φιλοξενούνταν για έξι χρόνια στο ορφανοτροφείο.


Στη σχολή διδάσκονταν διάφορες τέχνες, όπως η τυπογραφία, η λιθογραφία, η ξυλουργική, η λεπτουργική (δηλ. ξυλογλυπτική), η υφαντουργική, η υποδηματοποιία, η ραπτική και προγραμματιζόταν η δημιουργία και πρόσθετων τμημάτων για τη διδασκαλία και άλλων τεχνών, ενώ η φοίτηση – προφανώς – ήταν εντελώς δωρεάν. Οι μαθητές παρακολουθούσαν επίσης τα εξής μαθήματα: κοράνι, στοιχεία θρησκευτικών επιστημών, ανάγνωση τουρκικών, ορθογραφία και καλλιγραφία, αριθμητική, οθωμανική γραμματική, γεωμετρία, γεωγραφία, ζωγραφική, αλλά και γαλλικά, αραβικά και περσικά. Γνωρίζουμε ακόμα ότι η σχολή διέθετε και την δική της μουσική µπάντα.




Στην Θεσσαλονίκη του τέλους του 19ου αιώνα, όπου μια σειρά σημαντικών αναπτυξιακών έργων (δημιουργία σιδηρόδρομου, εταιρείας φωταερίου, εταιρείας ύδρευσης κ.τ.λ.) έρχονται να μεταμορφώσουν την εικόνα της πόλης, απαιτούνταν διαρκώς νέο εκπαιδευμένο τεχνικό προσωπικό. Παράλληλα µε τέχνες όπως η ραπτική ή η ξυλουργική, που διακρίνονται για τη σχετική τους σταθερότητα, εισάγονται νέες τέχνες, όπως η μηχανουργική ή η χύτευση, οι οποίες γνωρίζουν αξιοσημείωτη άνθηση καθώς όλο και περισσότερα νέα προϊόντα ζητούνται σε μια πόλη που αναπτύσσεται µε ταχείς ρυθμούς.


Μετά το 1912, οπότε η Θεσσαλονίκη περιήλθε στο ελληνικό κράτος, το κτήριο του Ισλαχανέ περιήλθε στο Δημόσιο, το οποίο από το 1920 και μετά το εκμίσθωνε σε ιδιώτες προκειμένου να στεγαστούν βιοτεχνικές χρήσεις, ανάλογες με τα αρχικά εργαστήρια που υπήρχαν στη Σχολή. Το 1992 το πρώην κτήριο των εργαστηρίων χαρακτηρίστηκε από το ΥΠ.ΠΟ.Α. ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο συμπεριλαμβανομένου του εξοπλισμού του. Το 2011, το έργο της αποκατάστασης και επανάχρησης του μνημείου ως Πολυχώρος Πολιτισμού εντάχθηκε στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα “Μακεδονία-Θράκη” του ΕΣΠΑ 2007-2013 και ολοκληρώθηκε το 2015.




Ο Πολυχώρος Πολιτισμού Ισλαχανέ σήμερα
Σήμερα, ο πολυχώρος αποτελεί σημείο αναφοράς και πόλο έλξης για την τοπική κοινωνία και την ευρύτερη περιοχή. Διαθέτει μια μόνιμη πολυμεσική έκθεση που αφορά στην ιστορία του κτηρίου και της ευρύτερης ιστορικής γειτονιάς των ανατολικών τειχών της πόλης. Μέσα από αρχειακές φωτογραφίες, ερμηνευτικά κείμενα, ψηφιακές εφαρμογές και προβολές προφορικών μαρτυριών και ταινιών τεκμηρίωσης, ο επισκέπτης ανατρέχει στην ιστορία της περιοχής από την τελευταία οθωμανική περίοδο της πόλης, έως τα νεώτερα χρόνια.


Επιπλέον, διοργανώνει περιοδικές εκθέσεις, πολιτιστικές εκδηλώσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα για σχολεία και φιλοξενεί μουσικά, θεατρικά, επιστημονικά δρώμενα σε συνεργασία με άλλους φορείς της πόλης.



Μέλημα του πολιτιστικού κέντρου είναι να συλλέγει προφορικές μαρτυρίες όσων έζησαν στη γειτονιά του Ισλαχανέ, φοίτησαν στο σχολείο, πρώην διδακτήριο του ιδρύματος ή εργάστηκαν μετέπειτα στο εργοστάσιο που εγκαταστάθηκε στο κτήριο των εργαστηρίων.


Ενδιαφέρεστε να μάθετε την ιστορία ενός από τα πιο παλιά καφενεία της γειτονιάς, αστικούς θρύλους για την οδό της Χαμπιμπέ και το σπίτι του Πασά, για τα παλιά λουτρά, για ένα ιδιότυπο νηπιαγωγείο, για Ιταλούς αιχμαλώτους και για ένα ξεχασμένο καρφί στα τείχη;

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 9210 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Προσεχώς στα σινεμά

Ποιος θα είναι ο επόμενος Τζέιμς Μποντ -Τα δυνατά ονόματα και τα αουτσάιντερ

από Kulturosupa
από Kulturosupa

Ο Ντάνιελ Κρεγκ παραδίδει τα σκήπτρα για τον επόμενο Τζέιμς Μποντ και είναι πολλοί οι υποψήφιοι που θέλουν να αναλάβουν τον ρόλο του διάσημου πράκτορα.

Ο Ίντρις Άλμπα ήταν κοντά στην ανάληψη του μεγάλου ρόλου, αλλά όλα κατέρρευσαν, καθώς ο διάσημος ηθοποιός αποφάσισε ότι θέλει να ακολουθήσει άλλον δρόμο στην καριέρα του. Είπε, επίσης, στην «Express» για τις φήμες: «Είμαι ίσως ο πιο διάσημος ηθοποιός Μποντ στον κόσμο και δεν έχω παίξει καν τον ρόλο».

Ποιοι παίζουν -Τι δίνουν οι στοιχηματικές
Είναι πολλοί που σίγουρα θα ήθελαν να μπουν στα παπούτσια του Βρετανού κατασκόπου «007», εξασφαλίζοντας μια πολύ σημαντική εμπορική εκτόξευση στην καριέρα τους μαζί με πολλά άλλα.

Οι στοιχηματικές ήδη δουλεύουν πάνω στους πιθανούς διαδόχους και τα πρώτα ονόματα έχουν βγει ήδη στη φόρα, με σειρά από τον πιο πιθανό στον λιγότερο πιθανό, σύμφωνα με το δημοσίευμα της Daily Mail.

Χένρι Κάβιλ -Ο Σούπερμαν που θέλει να γίνει 007
Ο Χένρι Κάβιλ πιάνει την κορυφή στη σχετική λίστα, καθώς, σύμφωνα με τη στοιχηματική Wiilliam Hill, είναι η πιο πιθανή επιλογή, ενώ και ο ίδιος έχει δηλώσει από πολύ παλιά ότι θα ήθελε να γίνει ένας από τους λίγους και εκλεκτούς που ενσάρκωσαν τον διάσημο ρόλο, σημείο κατατεθέν της βρετανικής και παγκόσμιας ποπ κουλτούρας.

Ο Χένρι έχει δηλώσει ότι εξακολουθεί να ενδιαφέρεται για τον πολυπόθητο ρόλο σε περίπτωση που παρουσιαστεί η ευκαιρία.

Στους «Sunday Times» το 2021 είχε πει ότι «ο χρόνος θα δείξει» αν γίνει ο επόμενος ηθοποιός που θα υποδυθεί τον εμβληματικό ρόλο, με τον Ντάνιελ Κρεγκ να αποχωρεί από το συγκεκριμένο franchise με εμβληματικό τρόπο, ως ένας από τους πιο αγαπητούς 007.

Ο ηθοποιός που ενσάρκωσε τον Σούπερμαν, ο οποίος ήταν έτοιμος για τον ρόλο το 2005 όταν ο Ντάνιελ επιλέχθηκε, είπε: «Δεν ξέρω ποια κατεύθυνση θέλουν να δώσουν στον Μποντ και έτσι μου αρέσει να λέω ότι όλα είναι πάντα στο τραπέζι», είπε.

Είπε στο GQ το 2020 ότι «θα άρπαζε οπωσδήποτε την ευκαιρία» αν του παρουσιαζόταν, καθώς «θα ήθελε πολύ να παίξει τον Μποντ» και ότι «θα ήταν πολύ, πολύ συναρπαστικό».

Ρέτζε ζεν Πέιτζ -Η Έξοδος από τη μικρή στη μεγάλη οθόνη
Ο Ρέτζε Ζεν παραδέχτηκε πέρυσι ότι είναι «κολακευμένος» που συμπεριλήφθηκε ανάμεσα σε μια σειρά Βρετανών σταρ που προτείνονται για τον εμβληματικό ρόλο.

Είπε στη «Mirror»: «Α, η λέξη Μπ (Mποντ). Νομίζω ότι αν είστε Βρετανοί και κάνετε οτιδήποτε αξιόλογο, που οι άλλοι άνθρωποι το προσέχουν, τότε οι άνθρωποι θα αρχίσουν να μιλάνε γι’ αυτό», είπε χαριτολογώντας.

Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι ήταν το φαβορί των στοιχηματικών, ο σταρ της δημοφιλούς σειράς Brigerton είπε ότι είχε μπερδευτεί με την ιδέα να κάνει σχέδια σε «αυτή τη στιγμή της ιστορίας» και ότι «παραιτήθηκε» από αυτό.

Παραδέχτηκε επίσης ότι μπορεί να γίνεται λίγο «άλογο κούρσας», με τη δέσμευσή του συχνά σε ένα έργο και εστιάζοντας πλήρως σε αυτό με «παρωπίδες».


Τομ Χάρντι- Υποκριτική εγγύηση
Ο Τομ επιβεβαίωσε ότι θέλει να είναι ο επόμενος 007 – αρνούμενος να μιλήσει για το ρόλος φοβούμενος ότι θα τον βάλει στη μαύρη λίστα.

Εξήγησε, μιλώντας στοDaily Beast το 2017: «Ξέρεις, υπάρχει ένα ρητό ανάμεσά μας στην κοιτότητα της υποκριτικής, ότι αν μιλήσεις γι’ αυτό, βγαίνεις αυτόματα από τον αγώνα. Οπότε δεν μπορώ να το σχολιάσω αυτό».

Αλλά η Νάομι Χάρις, η ηθοποιός που υποδύθηκε την αγαπημένη χαρακτήρα στον κόσμου του Μπόντ, την Moneypenny, είπε ότι πιστεύει πως ο Τομ Χάρντι πρέπει να πάρει το ρόλο.

Μιλώντας στην εκπομπή Lorraine του ITV, η βρετανίδα σταρ παραδέχτηκε ότι «δεν είχε δουλέψει ποτέ με τον Tομ Χάρντι πριν», αλλά είναι σαφώς μεγάλη θαυμάστρια.

Και πρόσθεσε: «Νομίζω ότι αυτό που κάνει είναι τόσο ιδιαίτερο και τεχνικά δύσκολο. Θα έκανε έναν υπέροχο Μποντ, αλλά πάντα επιλέγουν κάποιον που δεν περιμένουμε και είναι ανερχόμενος».


Τζέιμς Νόρτον- Το Αουτσάιντερ
Ο σταρ της βρετανικής σειράς Grantchester είπε ότι είναι «τρελό και αρκετά κολακευτικό» να θεωρείται πιθανός Τζέιμς Μπόντ – αν και η περίπτωσή του είναι «καθαρή εικασία».

Είπε στους Times το 2020 ότι το να είσαι υποψήφιος είναι: «Τρελό… Είναι παράξενο και αρκετά κολακευτικό να σε θεωρούν ακόμη και σε αυτόν τον κόσμο, αλλά πέρα ​​από αυτό; Καθαρή εικασία ».

Ο Τζέιμς πρόσθεσε: «Λατρεύω το franchise και ελπίζω η Μπάρμπαρα Μπρόκολι να συνεχίσει να το κάνει επίκαιρο. Η είσοδος στην καρδιά του ιδιωτικού κόσμου του Μπόντ, σε αντίθεση με τα one-liners, είναι ήδη πρόοδος».

Θίγοντας το σενάριο ο επόμενος Τζέιμς Μπόντ να είναι έγχρωμος, σε συνέντευξή του στο GQ το 2021, ο Νόρτον επέμεινε ότι, ενώ είναι σημαντικό να δοκιμαστούν και έχρωμοι Τζέιμς Μπόντ, οι υπέυθυνοι της ταινίας θα πρέπει να επικεντρωθούν στη «θεραπεία της αιτίας και όχι του συμπτώματος».


Τσιούετελ Έτζιοφορ- Ένα πολύ δύσκολο αλλά πιθανό σενάριο
Αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 2014 ότι ο σταρ του 12 Χρόνια Σκλάβος ήταν η πρώτη επιλογή για να παίξει τον αντίπαλο του 007.

Οι παραγωγοί Μπάρμπαρα και Μάικλ Τζ. Ουίλσον θέλουν τον υποψήφιο για Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα ηθοποιό, αλλά δεν έχουν κάνει ακόμη επίσημη προσφορά, ισχυρίστηκε το Variety.

Αυτό ισχυρίστηκε το Variety πριν από την κυκλοφορία του Spectre τον Νοέμβριο του 2015 και ο Ντάνιελ Κρέγκ είχε ήδη υπογράψει.

Αλλά ο Tσιουέτελ απάντησε τότε: «Θέλω ο Μάικλ Πένια να είναι οΤζέιμς Μποντ. Αυτό θέλω», αναφερόμενος στον τότε συμπρωταγωνιστή του στην ταινία The Martian.

Είναι μια μεγάλη και δύσκολη απόφαση
Η παραγωγός του Τζέιμς Μπόντ, Μπάρμπαρα Μπρόκολι παραδέχτηκε ότι θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να επιλέξει τον αντικαταστάτη του Kρέγκ για 007.

Η σκηνοθέτης επέμεινε ότι δεν είναι τόσο εύκολη επιλογή ενός ηθοποιού για να αναλάβει τον εμβληματικό ρόλο του διάσημου κατασκόπου.

«Είναι μια μεγάλη απόφαση», ξεκαθάρισε.

Δεν είναι μόνο να βάλεις έναν ρόλο. Πρόκειται για μια ολόκληρη επανεξέταση για το πού πάμε», σχολίασε επιβεβαιώνοντας ότι η παραγωγή ψάχνεται πολύ σοβαρά πώς θα εξελιχθεί το franchise.

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 2604 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Προσεχώς στα σινεμά

«Horizon»: Η νέα ταινία του Κέβιν Κόστνερ – Η υπόθεση, το καστ.

από Kulturosupa
από Kulturosupa



Ο Κέβιν Κόστνερ επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη φορώντας ξανά το καουμπόικο καπέλο για τις ανάγκες της νέας του ταινίας με τίτλο «Horizon», σε πολλαπλούς ρόλους.

Τι βλέπουμε στη νέα ταινία του Κέβιν Κοστνερ
Η νέα ταινία της Warner Bros και New Line αναφέρεται σε μία περίοδο 15 ετών πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο των ΗΠΑ (1861-1865), στην επέκταση και εγκατάσταση της αμερικανικής Δύσης.


Το επικό αυτό ταξίδι είναι γεμάτο κινδύνους και ίντριγκες, από τα στοιχεία της Φύσης, την σύγκρουση με τους γηγενείς μέχρι την αδίστακτη συμπεριφορά εκείνων που προσπάθησαν να την εποικίσουν». Το σενάριο έχει επιμεληθεί ο ίδιος μαζί με τον Τζον Μπαίρντ.


Πηγές αποκλειστικά στο Deadline αναφέρουν ότι ο Αμερικανός ηθοποιός, Λουκ Γουίλσον εντάχθηκε στο καστ μαζί με τους Σιένα Μίλερ (Sienna Miller), Σαμ Γουόρθινγκτον (Sam Worthington) και Τζέιμι Κάμπελ Μπάουερ (Jamie Campbell Bower). Μάλιστα ήταν ένας από τους πρώτους ηθοποιούς που όταν συναντήθηκαν με τον Κόστνερ, πήρε αμέσως το ρόλο.

Ο Κέβιν Κόστνερ υπογράφει και τη σκηνοθεσία
Σημειωτέον ο αγαπημένος ηθοποιός Κεβιν Κόστνερ επιστρέφει στην σκηνοθεσία μόλις για τέταρτη φορά σε 32 χρόνια μετά την εισπρακτική επιτυχία του «Open Range» του 2003 και την πολυβραβευμένη με Όσκαρ ταινία «Dances With Wolves», στην οποία πρωταγωνίστησε ήταν παραγωγός και σκηνοθέτης. Η ταινία απέσπασε επτά βραβεία Όσκαρ, μεταξύ των οποίων τα βραβεία καλύτερης ταινίας και καλύτερης σκηνοθεσίας.

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 1018 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Θεατρικά νέα- ειδήσεις- σχόλια- βίντεο

100 χρόνια πριν: Όταν Πικάσο, Σανέλ, Κοκτώ ανέβασαν την Αντιγόνη στο Παρίσι.

από Kulturosupa
από Kulturosupa

Όσο στα ελληνικά θεατρικά δρώμενα διχάζει ακόμα η Αντιγόνη που παρουσιάστηκε στην Επίδαυρο τον Αύγουστο, επιστρέφουμε στη ρίζα μιας ανατροπής με ουσία και λόγο στο έργο του Σοφοκλή. Πάμε στο 1922, στην Αντιγόνη του Κοκτώ, με σκηνικά Πικάσο και κοστούμια Chanel.


Στη σκηνή του θεάτρου L’ Atelier στο Παρίσι, τελικές πρόβες της Αντιγόνης που έγραψε ο Κοκτώ, πατώντας πιστά στο κείμενο και την ουσία του Σοφοκλή και οδηγώντας το έργο στην avant garde εκδοχή του.

Μια δραματική όπερα, σε μία πράξη. Η Gabrielle Chanel καπνίζει εκνευρισμένη και στριφογυρίζει. Στη σκηνή, η Génica Athanasiou υποδύεται την Αντιγόνη, ο ίδιος ο Κοκτώ είναι ο κορυφαίος του Χορού.

Η Αντιγόνη φοράει ένα εκπληκτικό φόρεμα της Chanel, για το οποίο εκλήθη ειδική υφάντρα να κάνει μια συγκεκριμένη, εξαιρετικά σπάνια, λόγω δυσκολίας, ύφανση.

Πληθωρικό το φόρεμα, καλύπτει το πάτωμα, είναι έργο τέχνης, σε λευκό και καφέ, θυμίζει τα χρώματα, τις γραμμές και το ύφος αρχαιοελληνικών αμφορέων.

Η Chanel όμως ζηλεύει. Φρικτά. Πιστεύει ότι τα σκηνικά και οι μάσκες που έχει δημιουργήσει ο φίλος της -σχεδόν μέντοράς της- Πικάσο την επισκιάζουν. Ανεβαίνει στη σκηνή με ένα ψαλίδι και ανοίγει στη μέση το φόρεμα. Η γυναίκα που το έπλεξε τη βλέπει έντρομη. Ξεσπά σε κλάματα.


Η αφίσα της παραγωγής του 1922 στο L’ Atelier, στο Παρίσι

Mια παράσταση στρωμένη με σκάνδαλα και εντάσεις
Η «Αντιγόνη» του Κοκτώ που αναδύθηκε από τη Σοφόκλεια επικράτεια ήταν μια παράσταση που από την αρχή προκάλεσε σκάνδαλα, εντάσεις, προβοκάτσιες. Πριν οδηγηθεί στην αποθέωση και ανοίξει τον δρόμο για την Αντιγόνη του Ανούιγ μερικά χρόνια αργότερα.

Με τα σημερινά δεδομένα, σαστίζει κανείς με την εκπληκτική σύμπραξη αυτών των συντελεστών, που έχουν καθορίσει τους μύθους του 20ού αιώνα, και ακόμα μας θρέφουν.

Ηταν ο Κοκτώ αυτός που γνώρισε την Gabrielle Chanel με τον Πικάσο και αμέσως έγιναν φίλοι, με τη σχεδιάστρια να επηρεάζεται καθοριστικά από την εκρηκτική δημιουργία του ζωγράφου.

Ο κυβισμός, οι γεωμετρικές γραμμές, η χρωματική γκάμα του λευκού μαύρου και μπεζ, οι γωνίες στα ρούχα, ήταν όλα αποτέλεσμα αυτού του πλατωνικού της coupe de foudre με τον Πικάσο. Η γυναίκα του εκείνη την εποχή, η περίφημη Ρωσίδα χορεύτρια Ολγα Koκλόβα, έγινε η μούσα της και την έντυνε αποκλειστικά στο ατελιέ της.



Ο Man Ray φωτογραφίζει την Athanasiou ως Αντιγόνη με φόρεμα της Chanel. Η φωτογραφία ανήκει πλέον στο Centre Pompidou




Δεν μπορώ να φανταστώ κακοντυμένες τις κόρες του Οιδίποδα
Η γνωριμία τους εντοπίζεται περίπου στο 1915. Δυο χρόνια μετά, ενώ βρίσκεται στην Πομπηία, ο Ζαν Κοκτώ συνειδητοποιεί αυτό που καιρό τώρα τον κέντριζε ως μια επερχόμενη αποκάλυψη. Πρέπει να πάρει την Αντιγόνη του Σοφοκλή και να την κάνει δική του. Mίκρυνε το έργο σε μια πράξη, αυτό που ίδιος χαρακτήρισε «συστολή του έργου». Περιέγραψε τη μέθοδο που ακολούθησε «σαν να παίρνω φωτογραφίες της Ελλάδας από ένα αεροπλάνο». Εδωσε έμφαση στα ψυχολογικά στοιχεία και στα λεκτικά σχήματα του έργου και είδε την Αντιγόνη με έναν ρομαντισμό που πατά στην αντίσταση. Σαν την Ζαν ντ΄Αρκ, σαν τον Ρουσώ. Εδωσε έμφαση στην αγνότητα της Αντιγόνης, απέναντι σε μια κοινωνία διαβρωμένη, σε κατάσταση σήψης.

Ο Arthur Honegger έγραψε τη μουσική της avant garde όπερας. O Πικάσο δημιούργησε ένα λιτό σκηνικό σε ένα ήσυχο μπλε μωβ χρώμα πάνω σε ύφασμα, με κίονες δωρικού ρυθμού και πολλές μάσκες με πρόσωπα ανδρών, γυναικών και παιδιών. Μάλιστα, η μία προοριζόταν για τον ίδιο τον Κοκτώ, που ερμήνευσε τον ρόλο του κορυφαίου του Χορού. Ο Κοκτώ χαρακτήρισε τα σκηνικά ως «μια ολύμπια ατμόσφαιρα». Αποφάσισαν μαζί ότι δεν υπήρχε πιο ιδανική για τα κοστούμια από την Gabrielle Chanel. «Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ τις κόρες του Οιδίποδα κακοντυμένες».




Δημιουργίες της Chanel για την Αντιγόνη το 1922

Η Chanel έγινε Ελληνίδα παραμένοντας η Chanel
Με τα κοστούμια για την Αντιγόνη, η Chanel εισέρχεται ουσιαστικά στην καλλιτεχνική σκηνή του avant garde. Είναι η πρώτη που αποδεικνύει έμπρακτα τον τρόπο με τον οποίο η μόδα μπορεί να εισέλθει και να ενταχθεί στο χώρο της Τέχνης, ακόμα και της φιλοσοφικής Τέχνης.

Η Vogue παραληρεί. Γράφει στην κριτική της «Η Chanel έγινε Ελληνίδα παραμένοντας η Chanel». Ο φόβος της ότι θα την επισκιάσει ο Πικάσο διαψεύδεται. Τα ρούχα της γίνονται μέρος της κληρονομιάς της μόδας και του θεάτρου. Οι φωτογραφίες που έβγαλε ο Man Ray με την Αθανασίου να φοράει τα ρούχα της παράστασης είναι έργα τέχνης (ανήκουν πλέον στο Centre Pompidou).

Όμως δεν ήταν μόνο αυτή η ένταση που σημάδεψε την παραγωγή. Κάθε άλλο. Στην πρεμιέρα της παράστασης στο Παρίσι, ο Αντρέ Μπρετόν, μαζί με μια ομάδα φίλων του σουρεαλιστών, αποφασίζει να καταστρέψει την παράσταση. Να κάνει σαματά. Πηγαίνουν στην παράσταση και αρχίζουν να την αποδοκιμάζουν, να φωνάζουν. Ο Μπρετόν δηλώνει απογοητευμένος, λέει ο Κοκτώ «είναι απελπιστικά μπουρζουά». Το κοινό δεν αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει, ξεσπά σε χειροκροτήματα.




Ο Ζαν Κοκτώ κοιμάται με τη μάσκα της Αντιγόνης που δημιούργησε ο Πικάσο



Ο Κοκτώ, πάνω στη σκηνή, οργισμένος, φωνάζει πίσω από τη μάσκα: «Μη γελάτε. Δεν είναι Κοκτώ αυτό. Είναι υπέροχο. Είναι Σοφοκλής».

Τον κατηγορούν ότι δημιούργησε μια παράσταση με δανεικά χρήματα. Με το κείμενο του Σοφοκλή. Απαντά «αυτό που έκανα είναι ότι έβαλα ξανά σε κυκλοφορία τα αρχαία νομίσματα». Θριαμβεύει.





Από το 1922 στην Επίδαυρο του 2022
Μια θαυμάσια ιστορία, μοιάζει τόσο επίκαιρη, αν και συνέβη 100 χρόνια πριν. Ερχεται να μας συναντήσει ξανά, σε μια στιγμή απολύτως κομβική για τον τρόπο που βλέπουμε και ανεβάζουμε τις αρχαίες τραγωδίες, σήμερα, το 2022. Μετά από ένα καλοκαίρι στην Επίδαυρο με τόσο έντονα, ζωντανά debate.

Πώς αγγίζεις ένα ιστορικό κείμενο, ποια τα όρια της παρέμβασης, πότε γίνεται του σκηνοθέτη και όχι του συγγραφέα, πόσο αφήνεις την τηλεόραση και τους αστέρες να λιανίσουν τους ίδιους τους ήρωες, σε ποιους ανήκουν τα κείμενα αυτά;


Το δικαίωμα του Μπρετόν, το δικαίωμα του Κοκτώ, ισότιμα στη σχέση σκηνής και θεατή. 100 χρόνια μετά η Αντιγόνη του Κοκτώ παραμένει ένα κεντρικό σημείο αναφοράς. Μάλιστα, θα παρουσιαστεί με υλικό που δεν έχουμε δει ξανά στην έκθεση Picasso/Chanel, που διοργανώνει το Thyssen-Bornemisza National Museum στη Μαδρίτη, από τον Οκτώβριο.

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 2921 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Έργα & Παραστάσεις (δελτία τύπου)

Aπό το Βαφοπούλειο στο Σιδηροδρομικό Σταθμό: Θέατρο σε… λεωφορείο με τη «Λούνα» της Ρίκας Μπενβενίστε

από Kulturosupa
από Kulturosupa

 

Ένα δοκίμιο ιστορικής βιογραφίας, η «Λούνα» της Ρίκας Μπενβενίστε, ένα λεωφορείο με επιβάτες – θεατές και μια πρωτότυπη ιδέα, που «γεννήθηκε» εν μέσω κορονοϊού, αποτελούν τον κορμό μιας πολυσύνθετης θεατρικής δράσης, στην οποία ο σκηνοθέτης Δαμιανός Κωνσταντινίδης, χρησιμοποιώντας ως σκηνή τον δημόσιο χώρο και κάνοντας τον θεατή κοινωνό και συμμέτοχο αυτής, αναμοχλεύει την ιστορική μνήμη και (κατα)θέτει στον δημόσιο διάλογο ένα «δύσκολο» κομμάτι της ιστορίας της πόλης.

Το βραβευμένο με το Κρατικό Βραβείο Μαρτυρίας και το Βραβείο Νίκου Θέμελη βιβλίο της Ρίκα Μπενβενίστε, η βιογραφία της Λούνας, μιας φτωχής κι αγράμματης γυναίκας, τα ίχνη της οποίας εύκολα χάνονται ανάμεσα στους αφανείς της ιστορίας, ανοίγει ένα «παράθυρο» για να δούμε εκ νέου και να μελετήσουμε τους εβραίους της Θεσσαλονίκης στην πόλη τους, το Ολοκαύτωμα, τη φτώχεια και τα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια. Αυτό το δοκίμιο ιστορικής βιογραφίας, όπως το ονομάζει η ίδια η συγγραφέας, χρησιμοποίησε ως βάση για την ομότιτλη θεατρική δράση «Λούνα» ο Δαμιανός Κωνσταντινίδης, που «ανεβάζει» -κυριολεκτικά και μεταφορικά- το θέατρο στο λεωφορείο και με αφετηρία το Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο περιηγείται στην πόλη και στα μέρη όπου έζησε η ηρωίδα για να καταλήξει σε μια ανοιχτή συζήτηση, σε ένα καφέ που αποπνέει τη γοητεία μιας άλλης εποχής, στην πλατεία Μαβίλη, όπου πέφτει η «αυλαία» με μια ανοιχτή συζήτηση, έναν δημόσιο διάλογο.


Το εμπειρικό στοιχείο είναι κεντρικό από την αρχική σύλληψη του έργου. Ο σκηνοθέτης θέλει να μας συναντήσει έξω από τα όρια της θεατρικής αίθουσας και μας «βγάζει» στον δημόσιο χώρο ώστε να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της ιστορίας, να γίνουμε μέρος του αφηγήματος και να γνωρίσουμε την ιστορία της πόλης εν κινήσει…


theatro-sto-leoforeio-luna3.jpg

Το λεωφορείο ως σκηνή και «όχημα» ανασύνθεσης της ιστορικής μνήμης
«Δεν ξέρω αν θα κατέληγα σε μια τέτοιου είδους σύλληψη, αν δεν υπήρχε ο κορονοϊός», εξηγεί στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο σκηνοθέτης Δαμιανός Κωνσταντινίδης, ο οποίος αυτή την εποχή, βρίσκεται στη διαδικασία της προετοιμασίας της πολυσύνθετης θεατρικής δράσης «Λούνα», που θα κάνει πρεμιέρα στις 24 Σεπτεμβρίου.


«Κατέθεσα την πρότασή μου για τη “Λούνα”, όταν υπήρχαν πολλοί περιορισμοί ένεκα της πανδημίας. Τα θέατρα -για παράδειγμα- δεν ήταν ανοιχτά, αλλά λειτουργούσαν τα λεωφορεία. Και σκέφτηκα ότι θα ήθελα να γίνει πολύ η παράσταση κι εφόσον δεν γίνεται να την κάνω σε έναν κλασικό χώρο, θα πρέπει να βρω έναν άλλον χώρο που να επιτρέπεται να γίνει. Κι αφού επιτρέπονται τα λεωφορεία θα γίνει μέσα σε λεωφορείο!», σημειώνει ο κ. Κωνσταντινίδης, εξηγώντας πως η επιλογή του λεωφορείου δεν είναι τυχαία, αφού συνδέεται με το κείμενο.


Κι αυτό επειδή, όπως επισημαίνει, «πρωταγωνιστής του κείμενου της Ρίκας Μπενβενίστε είναι εκτός από τη Λούνα, η ίδια η Θεσσαλονίκη και τα μέρη όπου έζησε αυτή η γυναίκα, πριν από την Κατοχή και μετά την επιστροφή της από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στη Θεσσαλονίκη. Και οι αλλαγές των τόπων πριν και μετά. Δηλαδή μέσα σε 2-3 χρόνια αλλάζει η όψη της Θεσσαλονίκης, όπως και από τότε μέχρι σήμερα η όψη έχει πάλι αλλάξει. Αυτό δεν ήθελα να το δείξω με προβολές, όπως θα γινόταν ενδεχομένως αν κάποιος ανέβαζε αυτό το κείμενο σε έναν κλειστό θεατρικό χώρο. Αλλά θα ήθελα να περάσουμε από τους χώρους αυτούς».


Το λεωφορείο δεν εξυπηρετεί, ωστόσο, μόνο την παράσταση ως σκηνή και όχημα μεταφοράς στους τόπους όπου έζησε και κινήθηκε η ηρωίδα του έργου αλλά ικανοποιεί και μια προσωπική ανάγκη του ίδιου του σκηνοθέτη να γνωρίσει καλύτερα την πόλη, η οποία τον φιλοξένησε ως φοιτητή και στην οποία επέστρεψε, ύστερα από πολλά χρόνια απουσίας, για εργασιακούς λόγους. «Δεν είμαι από τη Θεσσαλονίκη, έκανα τις σπουδές μου εδώ, μετά έφυγα για πολλά χρόνια κι όταν επέστρεψα έμεινα στη Θεσσαλονίκη για τη δουλειά μου. Κατά έναν τρόπο είναι μια πόλη που μισογνωρίζω ή μάλλον αλλιώς τη γνώριζα ως φοιτητής, αλλιώς τώρα. Και ήθελα να τη γνωρίσω καλύτερα. Πιθανόν να οφείλεται και σ’ αυτό μια τέτοια επιλογή. Δηλαδή, κάθε τι που διαλέγουμε δεν είναι ένας μόνο ο λόγος. Τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα συνήθως. Είναι περίεργες οι διασυνδέσεις που μπορούν να δημιουργηθούν ανάμεσα στις διάφορες αιτίες ή λόγους που μας οδηγούν κάπου», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Κωνσταντινίδης.


theatro-sto-leoforeio-luna2.jpg

Μια θεατρική δράση που φέρνει διάδραση
Με δεδομένο ότι κάθε παράσταση ολοκληρώνεται με τη συμβολή διαφορετικών προσωπικοτήτων της πόλης, κάθε μια από τις παραστάσεις είναι και μια διαφορετική, αυτόνομη εμπειρία. Ξεκινώντας από τη συγγραφέα του βιβλίου Ρίκα Μπενβενίστε και συνεχίζοντας με τη Ρένα Μόλχο, μια σειρά από προσωπικότητες της Θεσσαλονίκης, που έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν πολύτιμη προσωπική ματιά για την πόλη και την ιστορία της (επιστήμονες, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, πολιτικοί) «γίνονται» μέρος της συνολικής εμπειρίας, που θα εισπράττει το κοινό.


Αφήγηση, δραματοποίηση και στοιχεία ξενάγησης είναι τα χαρακτηριστικά της δράσης μέχρι να φτάσει το λεωφορείο με τους θεατές – επιβάτες στον Παλιό Σιδηροδρομικό Σταθμό -ένα από τα πεδία του πολυσύνθετου καμβά της θεατρικής Λούνας- όπου θα υπάρξει μια εικαστική performance. Κι από εκεί στην πλατεία Μαβίλη -όταν ο ήλιος θα έχει αρχίσει να δύει λειτουργώντας προσθετικά στη γοητεία του καφέ Chantant- εκεί όπου ύστερα από την τελευταία σκηνή του έργου, διάρκειας 20 λεπτών, συντελεστές και θεατές θα έχουν την ευκαιρία να επιδοθούν σε έναν δημόσιο διάλογο, με το θέμα, πέραν του ίδιου του θεατρικού έργου και των ζητημάτων που θέτει προς σκέψη και προβληματισμό, θα είναι και ο ίδιος ο πολιτισμός στον δημόσιο χώρο, ο πολιτισμός δωρεάν προς τους πολίτες της πόλης.


«Η θεατρική αυτή δράση εμπλέκει την πόλη και τους κατοίκους της. Έτσι τους αφορά αμεσότερα. Είναι μια παράσταση που θέλει να μιλήσει για ένα θέμα που δεν είναι και πολύ γνωστό. Είναι το μετά τα στρατόπεδα. Επιμένουμε κυρίως στο τι έγινε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά και το μετά, όταν οι λίγοι άνθρωποι που διασώζονται επιστρέφουν στη Θεσσαλονίκη. Εκεί ξεκινάει ένας άλλος Γολγοθάς, μια άλλη περιπέτεια», εξηγεί ο Δαμιανός Κωνσταντινίδης, ανοίγοντας έτσι τη συζήτηση για ένα «δύσκολο θέμα, που δεν θέλουμε να το συζητάμε», όπως είναι η καταστροφή και οι λεηλασίες των εβραίων συμπολιτών μας. «Πάμε να κουκουλώσουμε ένα μέρος της ιστορίας γιατί είμαστε υπαίτιοι γι’ αυτή την καταστροφή», αναφέρει χαρακτηριστικά ο σκηνοθέτης, «σκαλίζοντας» βαθιά τις πληγές της ιστορικής μνήμης που δεκαετίες μετά το τέλος του πολέμου παραμένουν ανοιχτές κι αιμορραγούν.


Η δράση κλείνει με τρόπο εορταστικό, αφού η ηρωίδα του έργου, η Λούνα, κατάφερε κι επέζησε. Αυτή τη νίκη της ζωής απέναντι στον ζόφο των στρατοπέδων θανάτου, αλλά και τη συμφιλίωση και τη συμβίωση, «ντύνουν» με νότες οι μουσικοί που κλείνουν τη θεατρική δράση, η οποία περιλαμβάνει επίσης τη δημιουργία μιας ιστοσελίδας, στην οποία θα παρουσιαστεί όλη η δημιουργική διαδικασία, το συνοδευτικό ενημερωτικό (ιστορικό) υλικό του έργου, και κυρίως θα συνεχιστεί ο δημόσιος διάλογος πάνω στο διευρυμένο θέμα της βίας που αναπτύσσει η κάθε εποχή. «Σκοπός μας είναι να διερευνηθεί ο ζωτικός τρόπος που ο σημερινός άνθρωπος μπορεί να υπάρξει μέσα στο αστικό περιβάλλον και, κατ’ εξέλιξη, να το βελτιώσει», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Στέλλα Τενεκετζή, εκπροσωπώντας τους διοργανωτές.


Η παράσταση, για την οποία ένα μεγάλο μέρος των προβών, έχει ήδη ολοκληρωθεί, είναι ανοιχτή σε όλους και αφορά, όπως αναφέρουν οι συντελεστές της: τους πολίτες της Θεσσαλονίκης που θεωρούν την ιστορική μνήμη αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, τους μαθητές, φοιτητές – η παράσταση έχει παιδαγωγικό χαρακτήρα- την πανεπιστημιακή, ακαδημαϊκή και λογοτεχνική κοινότητα, την τοπική αυτοδιοίκηση που θέλει αφενός να δώσει μια απάντηση στη βία στον δημόσιο χώρο και, αφετέρου, να δώσει τη δυνατότητα στους δημότες να γνωρίσουν με βιωματικό τρόπο την ιστορία της πόλης τους, την Πολιτεία που θέλει έμπρακτα να δηλώσει ότι η ιστορία γράφεται καθημερινά και από τους απλούς ανθρώπους, την κοινωνία στο σύνολό της που θέλει τις πόλεις της να μην τις διασχίζει αλλά να τις ζει, τόσο μέσα από την ιστορία τους όσο και μέσα από τις καθημερινές εμπειρίες που προσφέρουν.


Κατά πόσο, όμως, μπορεί το θέατρο να αλλάξει τα πράγματα, έστω και μέσα από τη διάδραση με τον θεατή; «Πραγματικά είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό. Ενδεχομένως να μπορεί να συμβάλει ν’ αλλάξουν κάπως τα πράγματα. Άλλοτε έχω μια απάντηση κι άλλοτε δεν έχω καμία σε αυτό το ερώτημα. Είναι πώς πορεύεται κάτι που γίνεται στο θέατρο ή που έχει μια θεατρική μορφή, στη συνείδηση του κάθε θεατή», απαντά ο Δαμιανός Κωνσταντινίδης, εξηγώντας πως «αυτή είναι μία από τις λειτουργίες του θεάτρου: πρέπει να μας συνταράσσει και να μας αφορά και ως μονάδες και ως συλλογικότητες, ευρύτερα».


Για την πραγματοποίηση της δράσης, τη διοργάνωση – παραγωγή υπογράφει η Angelus Novus με επιχορήγηση του Υπουργείου Πολιτισμού. Συνδιοργανωτής είναι το Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο και η Αντιδημαρχία Πολιτισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης. Η Λούνα θα είναι παράλληλη δράση στο Φεστιβάλ Δημητρίων. Την οργάνωση της παραγωγής έχει αναλάβει η Electra Social Company. Μέγας χορηγός είναι η ΚΤΕΛ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Α.Ε.


Ταυτότητα Παράστασης
Η παράσταση βασίζεται στο έργο «Λούνα» της Ρίκας Μπενβενίστε και τη σκηνοθεσία – σύνθεση κειμένου παράστασης υπογράφει ο Δαμιανός Κωνσταντινίδης. Την ευθύνη για τα σκηνικά – κοστούμια έχει ο Απόστολος Αποστολίδης, η μουσική είναι του Γιώργου Χρυσικού, ενώ οι υπόλοιποι συντελεστές έχουν ως εξής: κίνηση: Ιωάννα Μήτσικα, Φωτισμοί: Στράτος Κουτράκης, δραματολόγος: Τατιάνα Λιάνη, βοηθός σκηνοθέτη: Σωτήρης Ρουμελιώτης, stage manager: Αντωνία Γεωργιάδου, σχεδιασμός δράσεων – διεύθυνση παραγωγής: Στέλλα Τενεκετζή, ηθοποιοί: Αλέξης Κότσυφας, Ελένη Μακίσογλου, Αντιγόνη Μπάρμπα, Σωτήρης Ρουμελιώτης, τραγούδι: Ελιόνα – Ελένη Σινιάρη, μουσικοί: Λυδία Ανεστοπούλου, Γιώργος Χρυσικός.


ΑΠΕ-ΜΠΕ

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 5542 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Προσεχώς στα σινεμά

Ολίβια Γουάιλντ για την απόλυση του ΛαΜπεφ από την ταινία της: «Ήθελα την πρωταγωνίστριά μου ασφαλή»

από Kulturosupa
από Kulturosupa

Η ταινία της Ολίβια Γουάιλντ «Don’t Worry Darling» αναμένεται να κάνει πρεμιέρα στη μεγάλη οθόνη τον επόμενο μήνα και ήδη έχει απασχολήσει τα media.

Η ταινία έχει γίνει αντικείμενο συζήτησης και ο λόγος δεν είναι άλλος από την απόλυση του Σάια ΛαΜπεφ, ο οποίος βρισκόταν στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Υπενθυμίζεται πως ο αντικαταστάτης του δεν ήταν άλλος από τον σύντροφο της σκηνοθέτιδας, Χάρι Στάιλς.

Όπως αποκάλυψε η Ολίβια Γουάιλντ στο Variety, ο λόγος της απόλυσής του δεν ήταν άλλος από την ανάρμοστη συμπεριφορά του. Ωστόσο, προκειμένου να προστατέψει τη φήμη της ταινίας, το στούντιο προσπαθούσε αρχικά να «καλύψει» κάποια πράγματα, αποδίδοντας της απομάκρυνση του ηθοποιού στο φορτωμένο του πρόγραμμα.





Η σκηνοθέτιδα όμως, δεν μπορούσε να μην πει την αλήθεια και να ξεκαθαρίσει τη θέση της. «Είμαι κάποια που θαυμάζει πολύ τη δουλειά του. Όμως, η διαδικασία που ακολουθούσε δεν συμβάδιζε με το ήθος που απαιτώ στις παραγωγές μου. Ακολουθεί μια διαδικασία που βγάζει μια επιθετική ενέργεια, η οποία δεν ευνοεί κανέναν, ούτε βοηθά για να βγουν οι καλύτερες ερμηνείες», εξήγησε.

Επιπλέον, πρόσθεσε πως κύριο μέλημά της ήταν να προστατεύσει την πρωταγωνίστριά της, Φλόρενς Πιου, η οποία βρισκόταν κατά κάποιον τρόπο σε πιο ευάλωτη θέση, λόγω σεναρίου.

Υπενθυμίζεται πως πριν την ταινία, είχε προηγηθεί μήνυση από την πρώην σύντροφο του ΛαΜπεφ για σεξουαλική και ψυχολογική κακοποίηση.

«Όταν ήρθε στο φως αυτό, με προβλημάτισε πολύ η συμπεριφορά του. Αυτό που χρειαζόμασταν για την ταινία μας ήταν μια ενέργεια υποστηρικτική. Ειδικά σε αυτή την ταινία. Δεν μπορούσα να ζητήσω από τη Φλόρενς να μπει σε τόσο ευάλωτες καταστάσεις δίπλα του. Προτεραιότητά μου ήταν να την κάνω να νιώσει ασφαλής. Στο τέλος της ημέρας, η μεγάλη μου ευθύνη είναι να προστατεύσω την παραγωγή και το καστ. Αυτή ήταν η δουλειά μου», τόνισε η Ολίβια Γουάιλντ.

Πέρα από όλα αυτά, θέλησε να ευχηθεί «καλή εξέλιξη» στον ηθοποιό, ενώ δήλωσε πως πιστεύει πολύ στην «επανορθωτική δικαιοσύνη».

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 2275 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Όλες οι δημοσιεύσεις σε αυτή την ιστοσελίδα εκφράζουν τις απόψεις και τη γνώμη των συντακτών τους και όχι του εκδότη ή αρχισυντάκτη, των διαχειριστών ή συντονιστών (εκτός των δημοσιεύσεων των ιδίων) και ως εκ τούτου δεν φέρουν καμία ευθύνη για αυτές. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του υλικού μόνο με την αναφορά της πηγής ©Kulturosupa.gr.

Επικεφαλής: Τσιρόγλου Ιωάννης. Συντακτική Ομάδα Kulturosupa:Αδαμάκου Βένια, Βυζαντιάδου Νέλη, Ζαχαριάδης Κρίτωνας, Κανακάρη Αννια, Μπαιρακτάρη Ειρήνη, Μπαστουνάς Γιώργος, Παπαδανιήλ Ελπίδα, Στασινοπούλου Πίτσα, Ταυλαρίδου Ζωή.

Τηλέφωνο: +30 6983 101 110

URL: http://www.kulturosupa.gr

Email: kulturosupa@yahoo.gr

Facebook Instagram Youtube Spotify Twitter Tiktok

Δημοφιλέστερα άρθρα

Τελευταία άρθρα

«Εκπαίδευση και προπαγάνδα» | «Scripta manent» | Μιχαήλ Χατζηαναστασίου
Terrifier 3: Το θρίλερ που ο κόσμος φεύγει στη μέση της προβολής γιατί...
«Παρθενόπη»: Μια διάκοπη αναζήτηση της ελευθερίας η νέα του ταινία του Πάολο Σορεντίνο στα...