Γράφει ο Μιχαήλ Χατζηαναστασίου για την Κουλτουρόσουπα.
Στα μαθηματικά και την τέχνη, δύο ποσότητες έχουν την χρυσή τομή αν ο λόγος του αθροίσματος τους προς τη μεγαλύτερη ποσότητα, είναι ίσος με το λόγο της μεγαλύτερης ποσότητας προς τη μικρότερη.
Φιμπονάτσι ή αλλιώς Λεονάρντο της Πίζας
Μιλώ φυσικά για την θεωρία του Ευκλείδη περί άκρου και μέσου λόγου ή άλλως για τον “μαγικό αριθμό” του Φιμπονάτσι.
Μία συγκεκριμένη ακολουθία αριθμών, όπου εξ’ ορισμού, οι πρώτοι δύο αριθμοί είναι το 0 και το 1, και κάθε επόμενος αριθμός είναι το άθροισμα των δύο προηγούμενων αριθμών.
Με βάση λοιπόν τούτο τον μαγικό αριθμό της χρυσής σπείρας, στον οποίο στηρίζεται ο κύκλος των Δεσπόζουσων, γνωστός και ως κύκλος των
5ων και εφαρμόζοντάς τον γενικότερα στο Μουσικό θεωρητικό Σύστημα της Τονικής Αρμονίας, αν ακολουθήσεις μία πορεία διατονικών συγχορδιών, εκ των οποίων η πρώτη μεθ’ 7ης και κινηθείς – κατ’ εξαίρεση του κανόνα – με συνεχόμενη καθυστέρηση λύσης της διαφωνίας ως κοινό φθόγγο σύνδεσης, συνειδητοποιείς μεταξύ άλλων, τα εξής παρακάτω:
Σπειροειδής αναπαράσταση σχέσης των μουσικών κλιμάκων μεταξύ τους.
- Η Σύγχρονη Αρμονία (Αρμονία της Jazz) δεν είναι και τόσο σύγχρονη.
- Μία πτώση δεν πρέπει να θεωρείται τέλεια λυση ή δεδομένη, απλά και μόνο επειδη μπορεί να προσφέρει προσωρινή λύτρωση ή … ανακούφιση.
- Ένα διάφωνο διάστημα παύει να ηχεί περίεργα καθώς μπορει να αφομοιώνεται ακουστικά, με την “σύμφωνη” και επίμονη στήριξή του, ώστε η παρατεταμένη ανακολουθία να καταλήγει πλέον συμβατή με την αισθητική μας.
- Μια θεματική μελωδική ανάπτυξη μπορεί να μιμηθεί και μιμείται με μαθηματική ακρίβεια, την αέναη Συμπαντική ροή.
- Κάθε δογματικό θεώρημα που ξεκινά με την λέξη “απαγορεύεται” θέλει συνήθως και διακαώς, να αποκρύψει την αλήθεια ενός … επικίνδυνου “επιτρέπεται”.
- Το χάος και η διαστηματική του Αρμονία περιέχουν μία νομοτέλεια, όπου καμία συμβατική “τάξη” δεν μπορεί να ερμηνεύσει, δίχως να την παρερμηνεύσει.
- Η έμπνευση στην Τέχνη και την Επιστήμη, δεν αποτελεί τίποτα παραπάνω από γνωστικά δεδομένα, που απλώς, διαφεύγουν ή … κάποιοι φροντίζουν επιμελώς να διαφεύγουν της αντιληπτικής μας ικανότητας.
Αν εφαρμόσουμε τα παραπάνω “αναίμακτα” μουσικολογικά συμπεράσματα, σε ένα ευρύτερο πεδίο κρατικών μοντέλων εκπαίδευσης με … Α.Φ.Μ. θα διαπιστώσουμε πως τα ευρήματα που προκύπτουν, κάθε άλλο παρά “αναίμακτα” είναι και εξηγούμαι.
Σε μια κοινωνία όπου κυριαρχεί ο ολοκληρωτισμός, ο Όργουελ υποστηρίζει πως η αλήθεια δεν βρίσκεται σε αντικειμενικές αρχές, αλλά στους επιθυμητούς στόχους του κράτους.
Από την στιγμή δηλαδή που εμπεδωθούν αυτοί οι στόχοι, όλες οι άλλες μορφές πληροφόρησης προσαρμόζονται για να ενισχύσουν αυτή την “αλήθεια” και έτσι η λογική πετιέται από το παράθυρο, ενώ η κρατική εκδοχή της αλήθειας είναι πλέον αδιαμφισβήτητη.
Τζορτζ Όργουελ
Και ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι συσχετίζουν την προπαγάνδα με πολιτικές αφίσες και μηνύματα στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, δεν υπάρχει ισχυρότερο εργαλείο προπαγάνδας από το κρατικό εκπαιδευτικό σύστημα.
Μη ξεχνάμε πως στη Ναζιστική Γερμανία και την κορπορατιστική Ιταλία, η κατήχηση της νεολαίας ήταν ένας από τους ευκολότερους τρόπους να διασφαλιστεί η ένθερμη υποστήριξη των μελλοντικών γενεών.
Ποιος μπορεί να ισχυριστεί, πως από τότε έως και σήμερα τα αβγά του φιδιού, έπαψαν ποτέ να … εκκολάπτονται;
Προπαγανδιστική αφίσα για την νεολαία κατά την περίοδο του Γ’ Ράϊχ
Από τα “χρήσιμα ψεύδη” λοιπόν στην Πολιτεία του Πλάτωνος, μέχρι και τους ” Σοπελιανούς μύθους” του Σορέλ, δεν είναι λίγες οι φορές εκείνες, όπως τονίζει και ο Χάγιεκ, όπου διάφορες επιστημονικές θεωρίες υπηρετούν δογματικά και συστρατευμένα τον ίδιο στόχο, προκειμένου να δικαιολογήσουν μια εκ των προτέρων σχηματισμένη άποψη.
Τούτο σημαίνει, πως δεν είναι καθόλου δύσκολο να στερήσει κανείς την μεγάλη πλειονότητα των ανθρώπων από την ανεξάρτητη σκέψη.
Στο ερώτημα: Υπάρχει γιατρειά απέναντι σε αυτή την επικίνδυνα αθέατη κοινωνιοπάθεια? Θα απαντούσα σαφώς και υπάρχει.
Η καθε λογής μειονότητα που παλεύει να διατηρήσει μια κλίση προς την άσκηση κριτικής, αποφεύγοντας την φίμωση, είναι το αντίπαλο δέος ενός θεριού σε πανικό.
Φρανκ Ζάππα
Καθώς κατάλαβες αγαπητέ μου αναγνώστη, σε όποιο κοινωνικό φύλο και αν ανήκεις, υπάρχουν άνθρωποι των οποίων η ακαδημαϊκή τους μόρφωση δεν τους εμποδίζει σε τίποτα να παραμένουν ζώα.
Με δυο λόγια: … όποιος θέλει να πηδήξει πάει πανεπιστήμιο, όποιος επιθυμεί την μόρφωση, πάει βιβλιοθήκη …
Κάθε 6, 16 και 26 και του μηνός στις σελίδες της Κουλτουρόσουπα
Τη στήλη βρίσκετε εδώ
