Σελίδα 1730 – Kulturosupa.gr

«Απόψε στο Στράτφορντ» από την ομάδα NόVAN Theatre Group στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών

από Kulturosupa 23 Μαρτίου 2016

από Kulturosupa

«Απόψε στο Στράτφορντ» από την ομάδα NόVAN Theatre Group στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών

Η έναρξη του «Τουρνουά 5Χ5», του φεστιβάλ που διοργανώνει το ΚΘΒΕ προσφέροντας βήμα στις νέες καλλιτεχνικές δυνάμεις της πόλης μας, πλησιάζει. Η πρώτη από τις πέντε θεατρικές παραγωγές που θα παρουσιαστούν στο Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών είναι η παράσταση «Απόψε στο Στράτφορντ» από την ομάδα NόVAN Theatre Group.

Πρόκειται για μια ανατρεπτική κωμωδία θεάτρου μέσα στο θέατρο, που επιχειρεί να ιχνηλατήσει τα πρώτα συγγραφικά βήματα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, φωτίζοντας τα λεγόμενα «σκοτεινά χρόνια» της ζωής του.

Λίγα λόγια για έργο

«Απόψε στο Στράτφορντ» ένας θίασος ηθοποιών ετοιμάζεται να δώσει την παράσταση του. Το κοινό είναι στη θέση του. Οι ερμηνευτές, τα κοστούμια, τα σκηνικά κι ένα καλοδουλεμένο έργο… όλα έτοιμα!

Μόνο που «Απόψε στο Στράτφορντ» δεν έχουν ιδέα τι τους περιμένει! Ποιος είναι ο καταλυτικός ρόλος του Δούκα και της ερωμένης του; Γιατί τα γενέθλιά της γίνονται ο εφιάλτης του ταλαίπωρου αυτού θιάσου; Ποιος είναι αυτός ο δήθεν ταλαντούχος εξάδερφος Γουλιέλμος Φίλιους Γιόχαν Σαίξπηρ; Πώς ένα δράμα μετατρέπεται σε κωμωδία; Και πώς μια κωμωδία μπορεί να καταλήξει σε δράμα;

«Απόψε στο Στράτφορντ» ένας θίασος σε παράκρουση παίζει θέατρο για να σώσει το τομάρι του!

Οι NόVAN Theatre Group παρουσιάζουν μια ανατρεπτική κωμωδία θεάτρου μέσα στο θέατρο, ιχνηλατώντας τα πρώτα συγγραφικά βήματα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ και φωτίζοντας τα λεγόμενα «σκοτεινά χρόνια» της ζωής του.

Σημείωμα σκηνοθέτη

Απόψε στο Στράτφορντ θίασος και κοινό βρίσκονται προ εκπλήξεως. Οι ηθοποιοί καλούνται λόγω «ανωτέρας βίας» και κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή να παραστήσουν ένα καινούριο, άγνωστό τους, κείμενο, προσπαθώντας να παρουσιάσουν, ωστόσο, μια άρτια και καλοκουρδισμένη παράσταση για το κοινό, που βρίσκεται ήδη στις θέσεις του, καθώς η απειλή της στέρησης άδειας παραστάσεων κρέμεται πάνω από το κεφάλι τους.

Η άγνοια των ηθοποιών για τα παρακάτω, οι υπεράνθρωπες προσπάθειές του θιάσου και οι αναμεταξύ τους σχέσεις αποτελούν τον κωμικό πυρήνα του έργου. Το στοιχείο του αιφνιδιασμού, του επί τόπου αυτοσχεδιασμού και του επείγοντος, χαρίζουν στην παράσταση γρήγορο ρυθμό και σκηνικά ευτράπελα, που προκαλούν στο κοινό γέλιο, αλλά και συμπάθεια για τους απελπισμένους ηθοποιούς του θιάσου. Το κοινό, όμως, δεν παρακολουθεί μόνο αυτά που διαδραματίζονται στη σκηνή, αλλά έχει τη δυνατότητα να κρυφοκοιτάξει στα καμαρίνια, καθώς τα περιστρεφόμενα σκηνικά της παράστασης μας επιτρέπουν να παρακολουθούμε πότε ταυτόχρονα και πότε εναλλακτικά τη δράση επί σκηνής ή εντός κουίντας.

Το άγνωστο κείμενο, που πανικόβλητοι οι ηθοποιοί καλούνται να παραστήσουν, ανήκει σε έναν νεαρό πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα με το όνομα Γουλιέλμος Φίλιους Γιόχαν Σαίξπηρ. Η παράσταση παίζει με την ιδέα πως, ίσως, κάπως έτσι να ήταν το παρθενικό κείμενο του Σαίξπηρ και πως, ίσως, αυτές να ήταν οι συνθήκες του πρώτου ανεβάσματός του. Η δράση τοποθετείται χρονικά στα λεγόμενα «χαμένα» ή «σκοτεινά» χρόνια της ζωής του, τα χρόνια δηλαδή από το 1585 ως το 1592. Η ατμόσφαιρα της παράστασης μέσω της μουσικής, των σκηνικών και των κοστουμιών μας μεταφέρει στο εσωτερικό ενός ελισαβετιανού θεάτρου στο επαρχιακό Στράτφορντ του 16ου αιώνα όπου παρακολουθούμε δύο παραστάσεις επί σκηνής, τη μία μέσα στην άλλη.

Το έργο προσφέρει μια απλή μα συνάμα απολαυστική πρωτότυπη ιστορία στην οποία οι λάτρεις του Σαίξπηρ θα αναγνωρίσουν μια σειρά από εμβληματικές σκηνές της σαιξπηρικής εργογραφίας. Ο ποιητικός λόγος, ο λυρισμός, τα γνώριμα μοτίβα και θεματικές του έργου του διατρέχουν το κείμενο της παράστασης. Λένα Πετροπούλου

Πρωτότυπο κείμενο: Μάρα Γαβριηλίδου

Σκηνοθεσία: Λένα Πετροπούλου

Κινησιολογία-Χορογραφίες: Τάσος Παπαδόπουλος

Μουσική: Αλέξανδρος Ιωάννου, Ηλίας Σταμπουλής

Κοστούμια: Αποστόλης Καραγιάννης

Σκηνικά: Γιώργος Μαυρόπουλος, Γεώργιος Δερνίκας

Φωτισμοί: Διονύσης Καραθανάσης

Kατασκευή μάσκας: Χαρούλα Αδαμοπούλου

Γραφιστική Επιμέλεια: Γεώργιος Δερνίκας

Φωτογραφίες: Τάσος Θώμογλου

Τρέιλερ: Εύη Μίνου

Eπικοινωνία: Δάφνη Μουστακλίδου – Art Minds

Παραγωγή: Art Minds – ΝόVanTheatreGroup

Διανομή: Γεώργιος Δερνίκας, Πέτρος Μαλιάρας, Λένα Πετροπούλου, Βασίλης Κανελλόπουλος, Λένια Κοκκίνου

«Απόψε στο Στράτφορντ» από την ομάδα NόVAN Theatre Group στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Παρασκευή 25 Μαρτίου, 21:00

Σάββατο 26 Μαρτίου, 18:00 & 21:00

Κυριακή 27 Μαρτίου, 21:00

Διάρκεια παράστασης: 1.15’ (χωρίς διάλειμμα)

Τιμές εισιτηρίων

Γενική είσοδος: 10 €

Εκπτωτικό εισιτήριο: 5 € (φοιτητικό, άνω των 65, άνεργοι, πολύτεκνοι)

Προπώληση εισιτηρίων

Ταμεία ΚΘΒΕ, Τ 2315 200 200, www.ntng.gr, tickethour.com, Γερμανός, ote shops,

Τράπεζα Πειραιώς (από τα μηχανήματα aps)

Ημέρες και ώρες λειτουργίας ταμείων

Βασιλικό Θέατρο: Τρίτη-Κυριακή: 8:30-21:30

Θέατρο ΕΜΣ: Τετάρτη-Κυριακή 16:30-21:30

Μονή Λαζαριστών: Τετάρτη-Κυριακή 16:30-21:30

Τηλ. κρατήσεων: 2315 200200

Βιογραφικό ομάδας NόVAN Τheatre Group

Η ομάδα θεατρικής δράσης και performance NόVAN Theatre Group δημιουργήθηκε το 2010 από την Λένα Πετροπούλου, ηθοποιό, εμψυχώτρια θεατρικών ομάδων και σκηνοθέτη, και τον Κωνσταντίνο Μελίδη, ηθοποιό και εμψυχωτή θεατρικού τραγουδιού. Έχει έδρα τη Θεσσαλονίκη. Οι NόVAN Theatre Group αριθμούν πάνω από 30 μέλη, επαγγελματίες και ερασιτέχνες, που δουλεύουν σε ομαδικά projects και παρουσιάζουν τις δουλειές τους σε θεατρικούς και μη χώρους. Οι δουλειές της ομάδας βασίζονται κυρίως στο σωματικό θέατρο, τον αυτοσχεδιασμό, το θεατρικό τραγούδι, τη σύμπραξη με μουσικούς και εικαστικούς της πόλης, αλλά και τη συλλογική δημιουργική έκφραση. Παράλληλα, η ομάδα οργανώνει σεμινάρια και μαθήματα θεάτρου για επαγγελματίες και ερασιτέχνες ηθοποιούς. Οι NόVAN Theatre Group ως σήμερα έχουν συνεργαστεί με πολλούς φορείς, αλλά και συγγενείς ομάδες της πόλης και έχουν ταξιδέψει τις δουλειές τους σε πόλεις και χωριά όλης της Ελλάδας, προσπαθώντας να ψυχαγωγήσουν και να επικοινωνήσουν με το κοινό μέσω της θεατρικής πράξης.

Παραστάσεις-δράσεις των NόVAN ΤheatreGroup

«Δικαιώματα πεζών – Θεσσαλονίκη Πρωτεύουσα Νεολαίας» (2015), θεατρικές δράσεις-παρεμβάσεις σε διαβάσεις πεζών και πεζοδρόμους σε συνεργασία με την Ένωση Πεζών και το Δήμο Θεσσαλονίκης.

«Λόγια της ποταμίδας» (2013-2014), παραδοσιακότροπο μουσικοθεατρικό ποίημα σε κείμενο-σκηνοθεσία Λ. Πετροπούλου (Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο, Φεστιβάλ Άνοιξης Δήμου Παιονίας, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βέροιας, Πολυχώρος «Ενώ», Ελευθέρια Δήμου Δράμας, Fix in Art κ.ά.).

«Εις τους πέντε δρόμους» (2011-2013), κωμικόν δράμα πρόζης και ρεμπέτικης μουσικής, κείμενο-σκηνοθεσία Λ. Πετροπούλου (SeeSaw event bar, καφενείον Γαλέριος, Θέατρο Άνετον, Θέατρο Βεργίνα-Regency Casino, Κοινωφελής Οργανισμός Δήμου Θες/νίκης, Ανοιχτό Θέατρο Τρίπολης, Πολιτιστική Κίνηση Σπερχειάδος, Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο κ.ά.).

«The one roundshow» (2012),μουσική παράσταση βασισμένη σε ποίηση του Μπ.Μπρέχτ και σε πρωτότυπα κείμενα-σκηνοθεσία Λ.Πετροπούλου (Βurlesque bar-theater,Δημοτικό θέατρο Σταυρούπολης).

«Communicactions» (2011),performance-human installation στη στοά της παλιάς εβραϊκης αγοράς Θεσσαλονίκης.

«Dirty FairyandtheTales» (2010), κείμενο-σκηνοθεσία Λ. Πετροπούλου (Partizan art bar, SeeSaw bar, Regency Casino-Θέατρο Βεργίνα, Πολιτιστικός Οργανισμός Πολυγύρου κ.ά.).

«The Speakeasy Bar» (2010), performance για την ποτοαπαγόρευση.

Φωτογραφικό υλικό

Ενισχύστε την “Κulturosupa” με μία δωρεά στο PayPal !

23 Μαρτίου 2016 0 comment 548 προβολές

Θεατρικά νέα- ειδήσεις- σχόλια- βίντεο

Το Μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου από τον σκηνοθέτη, παιδαγωγό και ερευνητή Ανατόλι Βασίλιεφ.

από Kulturosupa 22 Μαρτίου 2016

από Kulturosupa

Το Μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου από τον σκηνοθέτη, παιδαγωγό και ερευνητή, Ανατόλι Βασίλιεφ.

Ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου καθιερώθηκε το 1962 από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου (Δ.Ι.Θ.). Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου από την παγκόσμια θεατρική κοινότητα. Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Δ.Ι.Θ. επιλέγει κάθε φορά μια διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα του θεάτρου από μια χώρα-μέλος για να γράψει το μήνυμα, το οποίο διαβάζεται σε όλα τα θέατρα και μεταδίδεται από τα Μ.Μ.Ε σε όλον τον κόσμο. Κατά καιρούς μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου έχουν γράψει οι: Ζαν Κοκτώ, Άρθουρ Μίλλερ, Λώρενς Ολίβιε, Ζαν Λουί Μπαρώ, Πήτερ Μπρουκ, Πάμπλο Νερούδα, Ευγένιος Ιονέσκο, Λουκίνο Βισκόντι, Μάρτιν Έσλιν, Ιάκωβος Καμπανέλλης, Αριάν Μνουσκίν, Ρομπέρ Λεπάζ, Αουγκούστο Μποάλ, Τζούντι Ντεντς, Τζον Μάλκοβιτς, Ντάριο Φο κ.ά.

Ο Ανατόλι Βασίλιεφ, επιλέγηκε φέτος από το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (ΔΙΘ) να γράψει το Μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου.

Το μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου είθισται να διαβάζεται σε κάθε θέατρο πριν από την παράσταση της 27ης Μαρτίου.

Μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου 2016

Έχουμε ανάγκη το θέατρο;

Αυτό είναι το ερώτημα που τίθεται ενώπιον χιλιάδων επαγγελματιών του θεάτρου και εκατομμυρίων κουρασμένων από αυτό, ανθρώπων.

Γιατί το έχουμε ανάγκη;

Στις μέρες μας, συγκρινόμενη με τις πλατείες των πόλεων και τις γαίες των κρατών, όπου πραγματικές τραγωδίες συμβαίνουν καθημερινά στη ζωή, η σκηνή μοιάζει πια ασήμαντη.

Τι σημαίνει το θέατρο για μας;

Επίχρυσες γκαλερί και μπαλκόνια σε θεατρικές αίθουσες, βελουδένιες πολυθρόνες, βρώμικα παρασκήνια, δουλεμένες φωνές των ηθοποιών – ή αντιθέτως, κάτι διαφορετικό: Μαύρα κουτιά, βαμμένα με λάσπη και αίμα, γεμισμένα με ένα τσούρμο λυσσαλέων γυμνών σωμάτων.

Τι θα μπορούσε να μας πει;

Τα πάντα!

Το θέατρο μπορεί να μας μιλήσει για τα πάντα.

Για το πώς οι θεοί κατοικούν στον ουρανό, πώς οι φυλακισμένοι μαραζώνουν σε υπόγειες σπηλιές και πώς το πάθος μας εξυψώνει και πώς η αγάπη μπορεί να μας καταστρέψει, πως κανείς δεν έχει ανάγκη έναν καλόν άνθρωπο σ’ αυτόν τον κόσμο και πώς βασιλεύει ο δόλος, πώς μερικοί άνθρωποι ζουν σε διαμερίσματα, ενώ τα παιδιά εξασθενούν σε προσφυγικούς καταυλισμούς και πώς όλοι θα πρέπει να επιστρέψουν πίσω στην έρημο και πώς μέρα με τη μέρα αναγκαζόμαστε να αποχωριστούμε τους αγαπημένους μας – το θέατρο μπορεί να μας μιλήσει για όλα.

Το θέατρο υπήρχε και θα συνεχίσει να υπάρχει παντοτινά.

Και τώρα, τα τελευταία πενήντα έως εβδομήντα χρόνια, μας είναι ιδιαίτερα αναγκαίο. Γιατί είναι εμφανές ότι από όλες τις δημόσιες τέχνες μόνο το θέατρο έχει τη δυνατότητα της μετάδοσης – του λόγου, από στόμα σε στόμα, από βλέμμα σε βλέμμα, από χέρι σε χέρι, από σώμα σε σώμα. Το θέατρο δεν χρειάζεται διαμεσολαβητή για να ταξιδέψει ανάμεσα στους ανθρώπους – αποτελεί την πιο διάφανη πλευρά του φωτός, δεν ανήκει ούτε στον νότο, ούτε στον βορρά, στην ανατολή ή τη δύση – ω όχι, είναι η ουσία του ιδίου του φωτός, που λαμπυρίζει από τις τέσσερεις γωνιές του κόσμου, ενός φωτός που ακαριαία αναγνωρίζει κάθε εχθρικό ή φιλικό πρόσωπο.

Και χρειαζόμαστε ένα ποικίλο θέατρο, παντός είδους. Παρόλα αυτά, πιστεύω ότι από όλες τις μορφές του θεάτρου οι πιο περιζήτητες θα αποδειχθούν οι αρχαϊκές μορφές του. Το τελετουργικό θέατρο δεν πρέπει να τοποθετείται με τεχνητό τρόπο σε αντιδιαστολή με τα «πολιτισμένα έθνη». Ο λαϊκός πολιτισμός αποδυναμώνεται όλο και περισσότερο, καθώς ο ούτω καλούμενος «πολιτισμός της πληροφορίας» σταδιακά αντικαθιστά και εκδιώχνει τις φυσικές οντότητες, καθώς και την ελπίδα μας για μια συνάντηση μαζί τους, κάποτε.

Μα τώρα το βλέπω ξεκάθαρα: το θέατρο άνοιξε. Η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους.

Στο διάολο οι ηλεκτρονικές συσκευές και οι υπολογιστές – πηγαίνετε θέατρο! Γεμίστε ολόκληρες σειρές καθισμάτων κοντά και μακριά από τη σκηνή, ακούστε το λόγο και κοιτάξτε τις ζωντανές εικόνες! – είναι θέατρο αυτό μπροστά σας, μην το παραγνωρίζετε και μη χάνετε την ευκαιρία να συμμετέχετε σ’ αυτό – είναι ίσως η πολυτιμότερη ευκαιρία που έχουμε τη δυνατότητα να βιώσουμε από κοινού, μέσα στις μάταιες και βιαστικές ζωές μας.

Χρειαζόμαστε κάθε είδους θέατρο.

Μόνο ένα είδος θεάτρου σίγουρα κανένας δεν έχει ανάγκη – και μιλώ για το θέατρο των πολιτικών παιγνιδιών, ένα θέατρο πολιτικών «ποντικοπαγίδων», ένα θέατρο που παίζουν οι πολιτικοί, ένα μάταιο πολιτικό θέατρο. Αυτό που σίγουρα δεν χρειαζόμαστε είναι το θέατρο της καθημερινής τρομοκρατίας, είτε σε ατομικό είτε σε συλλογικό επίπεδο, αυτό που δεν χρειαζόμαστε είναι το θέατρο πτωμάτων και αίματος στις πλατείες και στους δρόμους, στις πρωτεύουσες ή στις επαρχίες, ένα κάλπικο θέατρο συγκρούσεων μεταξύ θρησκειών και εθνικών ομάδων.

Ανατόλι Βασίλιεφ

Μετάφραση από τα αγγλικά και τα γαλλικά: Αγγέλα Χριστοφίδου

Ανατόλι Βασίλιεφ: ο διεθνούς φήμης ρωσικής καταγωγής σκηνοθέτης, παιδαγωγός και ερευνητής κι ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους του σύγχρονου θεάτρου σπούδασε στην Ακαδημία Δραματικής Τέχνης της Μόσχας (GITIS). Από το 1973 και μετά, συνεργάστηκε ως σκηνοθέτης με το Θέατρο Τέχνης της Μόσχας, το Θέατρο Στανισλάφσκι, το Θέατρο Ταγκάνκα του Γιούρι Λιουμπίμοφ, το Θέατρο Μπολσόι κά. Σταδιακά, άρχισε να αναγνωρίζεται διεθνώς, σκηνοθετώντας παραστάσεις στην Κομεντί Φρανσαίζ (1992), το Φεστιβάλ της Αβινιόν (1997), την Kαρτουσερί της Αριάν Μνουσκίν (1998), το Θέατρο Οντεόν (2006), αλλά και στην Ιταλία, τη Γερμανία, την Ουγγαρία, τη Μεγάλη Βρετανία.

Παράλληλα, ασχολήθηκε με την διδασκαλία. Έχει διδάξει στην Ακαδημία Δραματικής Τέχνης της Μόσχας (GITIS), στο Ινστιτούτο Κινηματογράφου της Μόσχας (VGIK), στην Ανώτατη Σχολή Θεάτρου της Λυόν (ENSATT), το Ινστιτούτο Γκροτόφσκι στην Πολωνία. Το 1987 ίδρυσε στη Μόσχα τη δική του Σχολή Δραματικής Τέχνης, που αποτέλεσε εργαστήριο πειραματισμού επάνω στη φωνητική και σωματική εκπαίδευση του ηθοποιού.

Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και θεωρείται ο σπουδαιότερος Ρώσος σκηνοθέτης της γενιάς του.

Στην Ελλάδα, έχουν παρουσιαστεί σε σκηνοθεσία τουοι παραστάσεις: Μήδειας υλικό (συμπαραγωγή ΚΘΒΕ και Σχολής Δραματικής Τέχνης Α. Βασίλιεφ, Βασιλικό Θέατρο 2002), Ομήρου Ιλιάς Ραψωδία Ψ (Σχολή Δραματικής Τέχνης Α. Βασίλιεφ, Δελφοί 2006), Μήδεια (ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου 2008).

Φωτογραφικό υλικό

Ενισχύστε την “Κulturosupa” με μία δωρεά στο PayPal !

22 Μαρτίου 2016 0 comment 512 προβολές

Έργα & Παραστάσεις (δελτία τύπου)

Οι 3 καλοκαιρινές παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου: «ΑΝΤΙΓΟΝΗ» – «ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ» – «ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ»

από Kulturosupa 21 Μαρτίου 2016

από Kulturosupa

Οι 3 καλοκαιρινές παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου: «ΑΝΤΙΓΟΝΗ» – «ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ» – «ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ»

«ΑΝΤΙΓΟΝΗ» του Σοφοκλή

Πρεμιέρα 15 & 16 Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

Η πρώτη συνεργασία του Εθνικού Θεάτρου με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας και το Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού

Ο Στάθης Λιβαθινός επέλεξε το κορυφαίο έργο του Σοφοκλή με τη σκέψη να συνδυάσει την παρουσίασή του με την συνύπαρξη στη σκηνή τριών γενιών ηθοποιών. Η παράσταση θα παρουσιαστεί σε νέα μετάφραση του Δημήτρη Μαρωνίτη.

Η Αντιγόνη παρουσιάστηκε πιθανότατα στα Μεγάλα Διονύσια του 441 π.Χ και γράφτηκε από τον Σοφοκλή σαν αντίδραση για την εξορία του Θεμιστοκλή, του νικητή της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας. Στο έργο αυτό, ένα από τα αρτιότερα της αρχαίας ελληνικής δραματουργίας, η θεματική της σύγκρουσης μεταξύ των νόμων της ηθικής και των νόμων της πολιτείας φτάνει στην κορύφωσή της, με τους δύο ήρωες να επαληθεύουν την τραγική τους υπόσταση, κρατώντας, μέχρι τέλους, τη θέση στην οποία τους έφερε η μοίρα.

Η περίληψη του έργου

Η σύγκρουση μεταξύ των δύο γιων του Οιδίποδα, Πολυνείκη και Ετεοκλή, για τον θρόνο της Θήβας έχει τελειώσει. Τα δύο αδέλφια βρίσκονται νεκρά στο πεδίο της μάχης. Ο Κρέων, ο νέος βασιλιάς της Θήβας, έχει δώσει διαταγή να παραμείνει άταφος ο Πολυνείκης, που πολέμησε ενάντια στην πατρίδα του. Όμως η αδελφή του νεκρού, Αντιγόνη, αποφασίζει να τον τιμήσει με την πρέπουσα ταφή. Συλλαμβάνεται και οδηγείται στον Κρέοντα, που, τηρώντας τους νόμους της πολιτείας, την καταδικάζει σε θάνατο. Ο βασιλιάς παραμένει αμετάπειστος ακόμη και μετά την παρέμβαση του γιου του, Αίμονα, και διατάζει να θαφτεί η Αντιγόνη ζωντανή σε μια σπηλιά. Ωστόσο, τα δεινά που έχει προβλέψει ο μάντης Τειρεσίας δεν θα αργήσουν να γίνουν πραγματικότητα. Η καθυστερημένη υπαναχώρηση του βασιλιά δεν θα προλάβει την καταστροφή. Η Αντιγόνη έχει απαγχονιστεί μέσα στη φυλακή της, ο Αίμονας έχει αυτοκτονήσει και η Ευρυδίκη, γυναίκα του Κρέοντα, ακολουθεί τον γιο της στο θάνατο.

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Δημήτρης Μαρωνίτης

Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός

Σκηνικά-Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής

Διανομή (με αλφαβητική σειρά)

Μπέτυ Αρβανίτη, Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Δημήτρης Λιγνάδης, Κώστας Καστανάς Αντώνης Κατσαρής (από Θ.Ο.Κ.), Αναστασία-Ραφαέλα Κονίδη, Μαρία Κωνσταντά, Βασίλης Μαγουλιώτης, Περικλής Μουστάκης, Νίκος Μπουσδούκος, Αστέρης Πελτέκης (από ΚΘΒΕ), Μαρία Σκούντζου, Ευτυχία Σπυριδάκη, Λυδία Τζανουδάκη, Στέλα Φυρογένη (από Θ.Ο.Κ.), Αντωνία Χαραλάμπους (από Θ.Ο.Κ.), Γιάννης Χαρίσης (από ΚΘΒΕ)

«ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ» του Σοφοκλή

Πρεμιέρα 29 & 30 Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

Μια μεγάλη συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου με το θέατρο ΒΑΧΤΑΗΓΟΒ της Μόσχας

Το Εθνικό Θέατρο στο πλαίσιο της επιδίωξής του για συνεργασίες τόσο με Ελληνικούς όσο και διεθνείς θεατρικούς οργανισμούς, συνεργάζεται για πρώτη φορά με το φημισμένο θέατρο Βαχτάνγκοφ παρουσιάζοντας τον Οιδίποδα τύραννο του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία του πολυβραβευμένου Ρίμας Τούμινας. Πρόκειται για μία σπουδαία συμπαραγωγή με Ρώσους και ΄Ελληνες ηθοποιούς και το Βίκτωρ Ντομπρονράβοφ στον κεντρικό ρόλο. Η παράσταση θα κάνει μικρή περιοδεία σε περιφερειακά αρχαία θέατρα, ενώ θα παρουσιαστεί στη Μόσχα τον προσεχή Σεπτέμβριο.

Ο Οιδίποδας Τύραννος του Σοφοκλή, το εμβληματικότερο, ίσως, δράμα της αρχαίας γραμματείας, ανήκει στο Θηβαϊκό κύκλο. Σύμφωνα με τις πηγές διδάχθηκε για πρώτη φορά το 428 π.Χ. , εν μέσω του Πελοποννησιακού πολέμου και του λοιμού που είχε αποδεκατίσει το λαό της Αθήνας. Στο επίκεντρο της προβληματικής του έργου τίθεται το άτομο σε σχέση με την προσωπική του ελευθερία, την εξουσία, την κοινωνία και τη θεϊκή βούληση.

Η περίληψη του έργου

Τα ανάκτορα της Θήβας έχουν γεμίσει από ικέτες που ζητούν από τον βασιλιά Οιδίποδα να βοηθήσει το λαό. Ο λοιμός, που αποδεκατίζει την πόλη, έχει ανησυχήσει και τον ίδιο το βασιλιά, που έχει ζητήσει χρησμό από το μαντείο των Δελφών. Ο χρησμός του Απόλλωνα προβλέπει πως η πόλη θα σωθεί μόλις βρεθεί ο υπαίτιος για το θάνατο του βασιλιά Λάιου και αποβληθεί από την πόλη. Ο Οιδίποδας ξεκινά την έρευνα, που όσο πιο βαθιά πηγαίνει τόσο πιο κοντά τον φέρνει στην αλήθεια. Ο ίδιος που έσωσε τη Θήβα από τη μάστιγα της Σφίγγας, ο ίδιος τώρα την μολύνει με τις πράξεις του. Ένας παλιός χρησμός επαληθεύτηκε. Όσο κι αν προσπάθησε να αποφύγει το πεπρωμένο του, κάθε πράξη του τον οδήγησε προς αυτό. Τώρα, ο μόνος δρόμος που μένει είναι αυτός της εξορίας.

ΘΕΑΤΡΟ Βαχτάνγκοφ

Σημείο αναφοράς στην πολιτιστική ιστορία της Ρωσίας, το Θέατρο Βαχτάνγκοφ, που μετράει 95 χρόνια συνεχούς λειτουργίας, είναι συνυφασμένο στη συνείδηση του θεατρόφιλου κοινού με την ανεκτίμητη κληρονομιά που του κληροδότησε ο ιδρυτής του και πρωτοπόρος σκηνοθέτης Ευγένιος Βαχτάνγκοφ. Και είναι η ίδια αυτή κληρονομιά που εμπνέει τις νεότερες γενιές καλλιτεχνών ώστε να συνεχίζουν αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις της σύγχρονης εποχής.

Η ιστορία του Θεάτρου Βαχτάγνκοφ ξεκινάει όταν μια ομάδα φοιτητών δημιουργεί μια θεατρική λέσχη στη Μόσχα, έχοντας συνοδοιπόρο τους τον τριαντάχρονο τότε σκηνοθέτη του Θεάτρου Τέχνης, Ευγένιο Βαχτάνγκοφ, έναν από τους καλύτερους δασκάλους της σχολής Στανισλάφσκι. Η επίσημη πρώτη δίνεται στις 13η Σεπτεμβρίου 1920 με το «Θαύμα του Αγίου Αντωνίου» του Μωρίς Μαίτερλινγκ. Το 1922 ο θίασος ανεβάζει τη θρυλική παράσταση «Πριγκίπισσα Τουραντό» του Κάρλο Γκότζι, σε σκηνοθεσία του ίδιου του Βαχτάνγκοφ. Η παράσταση αυτή, που ανανεώνει τη διδασκαλία του Στανισλάφσκι, είναι σταθμός για την ιστορία του ρωσικού θεάτρου, καθώς δημιουργεί μια μοναδική υποκριτική παρακαταθήκη.

Το Θέατρο Βαχτάνγκοφ έχει καταξιωθεί παγκοσμίως με τις επιτυχημένες περιοδείες του σε Παρίσι, Λονδίνο, Βιέννη, Βενετία, Αθήνα, Στοκχόλμη, Πράγα, Βαρσοβία, Βερολίνο και σε ολόκληρο τον κόσμο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Rimas Tuminas

Artistic Director of the Eugene Vakhtangov Theatre

Καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου Eugene Vakhtangov

Έχει τιμηθεί με το κρατικό βραβείο της Ρωσικής Ομοσπονδίας και το Εθνικό βραβείο της Λιθουανίας για τα γράμματα και τις παραστατικές τέχνες.

Ο Ρίμας Τούμινας γεννήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 1952 στο Κελμέ της Λιθουανίας.

Από το 1970-1974 έκανε τις σπουδές του στο Ωδείο της Λιθουανίας

Το 1978 αποφοίτησε από την Ακαδημία GITIS της Μόσχας (παρακολούθησε μαθήματα σκηνοθεσίας με τον Joseph Tumanov)

Η πρώτη επαγγελματική σκηνοθεσία του Ρίμας Τούμινας έγινε με το έργο January του Yordan Radichkov (Ιορντάν Ραντίτσκοφ) στο Δραματικό Θέατρο της Λιθουανίας το 1978 και η πρώτη του παράσταση στη Μόσχα ήταν με το έργο Peacock Melody του Όσβαλντ Ζαγκράντνικ Peacock Melody στο θέατρο Στανισλάβσκι.

Από το 1979 έως το 1999 ο Ρίμας Τούμινας συνεργάστηκε ως σκηνοθέτης με την Κρατική Ακαδημία Θεάτρου της Λιθουανίας, και από το 1994 υπήρξε διευθυντής της. Από το 1979 έως και σήμερα διδάσκει στο Ωδείο της Λιθουανίας (Ακαδημία Μουσικής της Λιθουανίας)

Το 1999 ο Ρίμας Τούμινας αποχώρησε από την Κρατική Ακαδημία Θεάτρου της Λιθουανίας (οι τελευταίες του παραστάσεις εκεί ήταν ο Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή και ο Ριχάρδος Γ’ του Σαίξπηρ)

Το 1990 ίδρυσε το Θέατρο Mάλι στο Βίλνιους. Στο καινούργιο θέατρο ανέβασε τον Βυσσινόκηπο του Ά. Τσέχοφ, το βίο του Γαλιλαίου του Μπρέτλοτ Μπρεχτ, το Smile at us, O Lord του Γκριγκόρι Κανοβίτσιους και τη Μασκαράτα του Μιχαήλ Λέρμοντοφ. Το Θέατρο Μάλι έκανε μια μεγάλη περιοδεία στο εξωτερικό – Φινλανδία, Σουηδία, Πολωνία, Ισλανδία κα.

Το 2002 μετά από πρόσκληση του Μιχαήλ Ουλιάνοφ σκηνοθέτησε τον Επιθεωρητή του Ν. Γκόγκολ στο θέατρο Βαχτάνγκοφ.

Ο Ρίμας Τούμινας έχει σκηνοθετήσει πάνω από είκοσι παραστάσεις σε θέατρα της Λιθουανίας και του εξωτερικού. Κάποια από αυτά είναι ο Θείος Βάνιας και ο Γλάρος του Α.Τσέχοφ (Φινλανδία), ο Δον Ζουάν του Μολιέρου (Ισλανδία), καθώς και τα έργα We Play Schiller…! (που βασίζεται στη Μαρία Στούαρτ του Φ.Σίλλερ) και το Woe from Wit του Αλεξάντρ Γκριμπογέντοφ (στο Σύγχρονο θέατρο της Μόσχας)

Το 2007 ο Ρίμας Τούμινας ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση του θέατρου Βαχτάνγκοφ. Υπό τη διεύθυνσή του το θέατρο Βαχτάνγκοφ έχει εξελιχθεί σε έναν από τους κορυφαίους θιάσους της Μόσχας και ολόκληρης της Ρωσίας, εκτοξεύοντας το καλλιτεχνικό του κύρος στα ύψη. Οι περιοδείες του θιάσου στη Ρωσία και στο εξωτερικό ήταν πάντοτε sold out. : Γιαροσλάβ, Σαράτοφ, Βορόνεζ, Νίζνι Νόβγκοροντ, Αγία Πετρούπολη, Σαμάρα, Ομσκ, Τσελιάμπινσκ, Εκατερινμπούργκ, Καλίνινγκραντ, Ουλάν – Ουντέ , Κίεβο, Χάρκοφ, Μινσκ, Βίλνιους, Ρίγα, Ταλίν, Βαρσοβία, Τόρουν,Τελ- Αβίβ, Ιερουσαλήμ, Μαδρίτη, Gdansk, Πράγα, Πλζεν, Αθήνα, Λονδίνο, Παρίσι, Νέα Υόρκη, Βοστόνη, Τορόντο. Το 2011 το θέατρο Βαχτάνγκοφ είχε τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στη Μόσχα.

Στο Θέατρο Βαχτάνγκοφ ο Τούμινας σκηνοθέτησε τις ακόλουθες παραστάσεις : Τρωίλος και Χρυσηίδα (2008), The Last Moons (2008) βασισμένο σε δύο μονόπρακτα των δραματουργών Furio Bordon και Χάρολντ Μίλερ, το Θείο Βάνια (2009), τη Μασκαράτα (2010), το The Wind in the Poplars (2011) του Gérald Sibleyras, το Ευγένιος Ονιέγκιν(2013), το Smile at us, O Lord (2014) του Grigory Kanovicius.

Το 2011 στους εορτασμούς για την επέτειο των 90 χρόνων από την ίδρυση του Θεάτρου Βαχτάνγκοφ ο Ρίμας Τούμινας ανέβασε την επική παράσταση The Haven. Πρόκειται για μια σύνθεση σκηνών από έργα διαφορετικών εποχών και διαφορετικούς συγγραφείς – Πούσκιν, Ντοστογιέφσκι, Μπούνιν, Μπρέχτ, Ντύρενματ, Εντουάρντο ντε Φιλίππο, Άρθουρ Μίλλερ.

Στο τέλος της επετειακής σεζόν 2011-2012, ο Τούμινας εγκαινίασε το πρώτο στούντιο του θεάτρου Βαχτάνγκοφ το οποίο λειτουργεί σαν ένας σύνδεσμος μεταξύ του ινστιτούτου θεάτρου Μπορίς Σούκιν και των κεντρικών καθώς και των μικρότερων σκηνών του θεάτρου.

Το 2010 ο Ρίμας Τούμινας βραβεύτηκε με την τιμητική διάκριση Order of Friendship για τη μεγάλη του συνεισφορά στην ανάπτυξη πολιτιστικών σχέσεων με την Ρωσική Ομοσπονδία, καθώς και στη διατήρηση και προώθηση της Ρωσικής γλώσσας και του Ρωσικού πολιτισμού στο εξωτερικό.

Τέλος έχει λάβει διάφορες τιμητικές διακρίσεις : Χρυσή Μάσκα, Βραβείο Στανισλάβσκι, the Golden Hit of the Season, Κρυστάλλινη Τουραντό, the MK prize,the Baltic Star prize κα.

«ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ» του Αριστοφάνη

Πρεμιέρα 5 & 6 Αυγούστου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

Η τρίτη καλοκαιρινή παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου σε μια νέα πρόταση του Μιχαήλ Μαρμαρινού

Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός συναντά για πρώτη φορά με το μεγάλο κωμικό ποιητή, με ένα σύνολο έξοχων ηθοποιών. Η παράσταση θα παρουσιαστεί σε καινούρια μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη.

Η Λυσιστράτη διδάχθηκε το 411 π.Χ., ενάμιση περίπου χρόνο μετά την καταστροφική ήττα που υπέστη η Αθήνα και η σύμμαχοί της κατά την εκστρατεία της Σικελίας. Μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα ο Αριστοφάνης απευθύνει μια ύστατη -εν μέρει φαρσική, εν μέρει τραγική- έκκληση για ειρήνη, γράφοντας το πιο αντιπολεμικό του έργο και ταυτόχρονα παραδίδει στην παγκόσμια λογοτεχνία ένα από τα ισχυρότερα σύμβολα γυναικείας επαναστατικότητας.

Η περίληψη του έργου

Ενώ ο Πελοποννησιακός Πόλεμος μαίνεται κρατώντας τους άντρες μακριά από τα σπίτια τους, η Λυσιστράτη πείθει τις γυναίκες της Αθήνας και της Σπάρτης να κάνουν αποχή από τα «συζυγικά τους καθήκοντα», με στόχο την κατάπαυση των εχθροπραξιών μεταξύ των δύο πόλεων. Ταυτόχρονα, οι γυναίκες προχωρούν σε κατάληψη του ταμείου δημοσίων πόρων, από τους οποίους χρηματοδοτούνται οι πολεμικές επιχειρήσεις. Η δράση των γυναικών έχει άμεσα αποτελέσματα και το στρατόπεδο των αντρών αντιδρά με όλους τους δυνατούς τρόπους. Μετά από υπαναχωρήσεις, διαπληκτισμούς και διαπραγματεύσεις, η ειρήνη επιτυγχάνεται και το γεγονός γιορτάζεται με ένα βακχικό γλέντι.

Ταυτότητα παράστασης:

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης

Σκηνοθεσία: Μιχαήλ Μαρμαρινός

Μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός

Σκηνικά: Γιώργος Σαπουντζής

Κοστούμια: Μαγιού Τρικεριώτη

Φωτισμοί: Thomas Walgrave

Κίνηση: Χρήστος Παπαδόπουλος

Καλλιτεχνική Συνεργάτις: Έφη Θεοδώρου

Βοηθός σκηνοθέτη: Θεοδώρα Καπράλου

Διανομή (με αλφαβητική σειρά)

Γιάννης Βογιατζής, Αθηνά Δημητρακοπούλου Λένα Δροσάκη, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Άννα Κλάδη, Λένα Κιτσοπούλου, Σοφία Κόκκαλη, Ειρήνη Μαρκή, Αθηνά Μαξίμου, Γιώργος Μπινιάρης, Ελένη Μπούκλη, Ηλέκτρα Νικολούζου Θέμης Πάνου, Αγλαΐα Παππά, Λένα Παπαληγούρα, Μαρίνα Σάττι, Μαρία Σκουλά, Έλενα Τοπαλίδου, Χάρης Τσιτσάκης Αιμίλιος Χειλάκης.

Πιάνο: Λενιώ Λιάτσου

Φωτογραφικό υλικό

Ενισχύστε την “Κulturosupa” με μία δωρεά στο PayPal !

21 Μαρτίου 2016 0 comment 800 προβολές

Είδαμε και Σχολιάζουμε

Αξιόλογο «Sweet Charity» με εξαίρετη Σμαράγδα Καρύδη. Είδαμε στο Θέατρο Badminton & σχολιάζουμε.

από Kulturosupa 21 Μαρτίου 2016

από Kulturosupa

Αξιόλογο «Sweet Charity» με εξαίρετη Σμαράγδα Καρύδη. Είδαμε στο Θέατρο Badminton & σχολιάζουμε.

Το πολυαγαπημένο μιούζικαλ του Bob Fosse “Sweet Charity” ανεβαίνει με παραγωγή του θεάτρου Badminton και βασική πρωταγωνίστρια στον ομώνυμο ρόλο τη Σμαράγδα Καρύδη. Τη σκηνοθεσία και την επιμέλεια χορογραφίας έχει ο ChetWalker, την ελληνική απόδοση του κειμένου επιμελούνται οι Γιώργος Καπουτζίδης και Σταμάτης Πατρώνης καιτους ελληνικούς στίχους ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος. Ο υπόλοιπος θίασος αποτελείται από τους Μέμο Μπεγνή (Oscar), Σταύρο Ζαλμά (Vittorio), Ιβάν Σβιτάιλο (Big Daddy), Ντορέττα Παπαδημητρίου (Nickie) και Νάντια Μπουλέ (Helene). Μαζί τους παίζει και τραγουδά η Shaya κι ένα πλήθος ηθοποιών και χορευτών.

Το θρυλικό μιούζικαλ του Bob Fosse πρωτοανέβηκε στο Palace Theater το 1965 για 608 παραστάσεις με μουσική του Cy Coleman [«Big Spender», «Rhythm Of Life»] και με το ζωηρότατο κείμενο τουNeilSimonπου βασίστηκε στις Νύχτες της Καμπίρια του Federico Fellini. Ο ίδιος ο Fosse το μετέφερε και στον κινηματογράφο με πρωταγωνίστρια την Shirley MacLaine και τον Sammy Davis Jr. και ήταν μια από τις ακριβότερες παραγωγές του Χόλυγουντ. Η υπόθεση αφορά ένα κορίτσι την Charity, η οποία δουλεύει ως taxi-girl, δηλαδή μια κοπέλα που πληρώνεται για να συνοδεύσει κάποιον άντρα σε ένα χορό. Η Charity είναι καλοκάγαθη και έχει χαρακτηριστικότατο μπρίο και σκέψη, αλλά οι ερωτικές της κακοτυχίες είναι συνεχόμενες και απαράμιλλες.

Και εμείς είδαμε στο Badminton μια καλοδουλεμένη παράσταση με τη χροιά της πολύς δουλειάς (πολύ πρόβα !) και της γνήσιας σφραγίδας ενός θρυλικού μιούζικαλ στη μεταφορά του, το όποιο αποτέλεσε και σταθμό στην ιστορία των μιούζικαλ. Η ολιστική φροντίδα του Chet Walker (μαθητής του Fosse) είναι καθοριστικής σημασίας για το αποτέλεσμα, επικουρίας και της εξαιρετικής ζωντανής παρουσίας της ορχήστρας, με το σύνολο της παράστασης να δικαιώνει την όλη προσπάθεια. Η σκηνοθετική ροή περιλάμβανε πολλά από όσα έχουμε δει στην ταινία, με μια σωστή και διακριτή προσαρμογή, χορογραφίες ευφάνταστες και ακριβείς, επαρκή γνώση της μεταφραζόμενης (μεταφραστικής) γλώσσας και περισσότερο από όλα, με μια πρωταγωνίστρια εφάμιλλη της αυθεντικότητας του έργου.

Η Σμαράγδα Καρύδη ήταν εξαιρετική και κατόρθωσε να ανταποκριθεί πλήρως στις απαιτήσεις του ρόλου της, θυμίζοντας κατά πολύ και τη φράση που είχε πει ο Μπομπ Φος για τη Σίρλεϊ Μακ Λέιν: «ότι της λείπει από τη χορευτική δεινότητα το αντικαθιστά με τον έμφυτο ενθουσιασμό της». Η ερμηνεία της είχε κέφι, μπρίο, χαρακτηριστικούς μορφασμούς, ικανή κίνηση και μονολεκτικά απέδωσε την ηρωίδα Charity εντυπωσιακά. Κοντά της καλοί αλλά λίγο περισσότερο ελληνικοί ερμήνευσαν οι Μέμος Μπεγνής (ικανότατος!), Σταύρος Ζαλμάς, Ντορέττα Παπαδημητρίου, Νάντια Μπουλέ. Καλός και ο Ιβάν Σβιτάιλο.

Στα συν [+] της παράστασης:

1. Η απόδοση στην ελληνική σκηνή ενός από τα περισσότερο αγαπημένα μιούζικαλ της αμερικανικής σκηνής (σκηνοθεσία, μετάφραση, χορογραφία, μουσική εκτέλεση).

2. Η ερμηνεία της Σμαράγδας Καρύδη. Εξαιρετική και αναφορικά με το ρόλο της και αναφορικά με τη μετάδοση του αισθήματος της σκηνής στην πλατεία.

3. Το σύνολο των καλοκουρδισμένων ηθοποιών και χορευτών (πολύ πρόβα) .

4. Η μουσική απόδοση της ορχήστρας με μαέστρο τον Αλέξη Πρίφτη.

5. Επιτέλους οι λειτουργικοί και αρμονικοί φωτισμοί.

6. Τα κοστούμια της παράστασης.

Στα πλην [–] της παράστασης:

1. Τα σκηνικά και η λειτουργία τους.

2. Ο ήχος της σκηνής που υπήρξε συχνά δυσλειτουργικός (όχι της ορχήστρας).

3. Η πλατεία που δε βοηθούσε από όλες τις πλευρές για τη σωστή θέαση της σκηνικής δράσης. Υπάρχουν περισσότερες επιλογές σκηνικής λύσης.

Εν κατακλείδι [=]

Η παράσταση «Sweet Charity» είναι για μια αξιολογότατη μεταφορά στην ελληνική σκηνή ενός θρυλικού μιούζικαλ και για την ερμηνεία της Σμαράγδας Καρύδη στον ομώνυμο ρόλο. Μην το χάστε!

Βαθμολογία

7 στα 10

Πληροφορίες για την παράσταση ΕΔΩ

Φωτογραφικό υλικό

Ενισχύστε την “Κulturosupa” με μία δωρεά στο PayPal !

21 Μαρτίου 2016 0 comment 588 προβολές

Έργα & Παραστάσεις (δελτία τύπου)

«Ο ΜΑΓΕΙΡΑΣ, Ο ΑΜΛΕΤ, Η ΟΦΗΛΙΑ και… ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ» στην 11η Θεατρική Κουλτουροβραδιά, 27/3 θέατρο Φαργκάνη

από Kulturosupa 20 Μαρτίου 2016

από Kulturosupa

«Ο ΜΑΓΕΙΡΑΣ, Ο ΑΜΛΕΤ, Η ΟΦΗΛΙΑ και… ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ» στην 11^η Θεατρική Κουλτουροβραδιά, Κυριακή 27/3 στις 8μμ, στο θέατρο Φαργκάνη

Το πολιτιστικό web site www.kulturosupa.gr στα πλαίσια των 6ων Θεατρικών Κουλτουροβραβείων Θεσσαλονίκης, θεατρική σεζόν 2015/16, διοργανώνει για δεύτερη χρονιά ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΒΡΑΔΙΕΣ με σκοπό να προωθήσει ενδιαφέρουσες δράσεις στα θέατρα της πόλης.

Μετά την επιτυχία που είχαν οι προηγούμενες Κουλτουροβραδιές, [δείτε αναλυτικά εδώ], με μεγάλη χαρά η “Κ“ διοργανώνει την 11η κατα σειρά Θεατρική δράση για τη φετινή σεζόν.
============================================================================

Πρόκειται για την κωμωδία-σάτιρα «Ο ΜΑΓΕΙΡΑΣ, Ο ΑΜΛΕΤ, Η ΟΦΗΛΙΑ και… ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ» από το Θέατρο Αναζήτησης Θεσσαλονίκης σε Διασκευή Κατερίνας Τερζοπούλου, Αχιλλέα Ψαλτόπουλου και σκηνοθεσία Αχιλλέα Ψαλτόπουλου.

Η παράσταση θα παρουσιαστεί αποκλειστικά για την “Κ“και τους αναγνώστες της, την Κυριακή 27 Μαρτίου στις 8μμ στο Θέατρο ΦΑΡΓΚΑΝΗ (Αγ. Παντελεήμονος 10, Περιοχή Καμάρας).

Μετά την ολοκλήρωση της παράστασης θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση με όλους τους συντελεστές του θιάσου συνοδεία κρασιού, ενω το κοινό θα την αξιολογήσει ψηφίζοντας σε θεατρική κάλπη για τα Βραβεία Κοινού των 6ων Θ.Κ.Θ.

ΕΙΣΟΔΟΣ για την 11η ΘΕΑΤΡΙΚΗ Κουλτουροβραδιά της «Κ» ΜΕ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ που θα διατεθούν μέσω διαγωνισμού στο WWW.KULTUROSUPA.GR απο την Δευτέρα 21/3 ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η κωμωδία-παρωδία Ο ΜΑΓΕΙΡΑΣ, Ο ΑΜΛΕΤ, Η ΟΦΗΛΙΑ και…ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ είναι μια ξεκαρδιστική παράσταση με πολιτικές αποχρώσεις. Το βασικό εύρημα του έργου είναι ιδιοφυές. Όλα εξελίσσονται στην κουζίνα του κάστρου της Ελσινόρης, της Δανίας (τότε Δανιμαρκίας), όπου ο Μάγειρας και η οικογένειά του έχουν στήσει το δικό τους Βασίλειο των γαστρονομικών απολαύσεων.

Έτσι τα υψηλά «δράματα» της αριστοκρατίας διυλίζονται μέσα από τα μάτια των απλών, καθημερινών ανθρώπων και το αποτέλεσμα είναι εκρηκτικά κωμικό, γεμάτο φαρσικά στοιχεία και ιδιαίτερα καλόγουστο. «Ο Μάγειρας, ο Άμλετ, η Οφηλία και…τα Φαντάσματα » είναι ένα ιδιαίτερα επίκαιρο έργο, που μας αφορά όλους..

Το έργο ανεβαίνει σε Μετάφραση – Διασκευή: Κατερίνας Τερζοπούλου-Αχιλλέα Ψαλτόπουλου, Σκηνοθεσία – Μουσική Επένδυση: Αχιλλέα Ψαλτόπουλου, Σκηνικά – Κοστούμια: Μαριλένας Μπιντεβίνου, Γραφιστικά: Ελίζας Ζαρίφη, TreBanal, Δημόσιες Σχέσεις: Μαρίας Λουτζιούδη και με Βοηθό Σκηνοθέτη την Πολύνα Κούρτη.

Παίζουν οι ηθοποιοί: Μαρία Ανθίδου, Σταύρος Βαφειάδης, Κωνσταντίνος Γιωτόπουλος, Εύη Εμμανουήλ, Σωτηρία Ζάνταλη, Χριστίνα Καραγρηγορίου, Σάκης Κολότσιος, Μαρία Κομνηνακίδου, Δημήτρης Μπουζούδης, Γιάννης Ξενιτόπουλος, Μαρία Πρέκα και Αχιλλέας Ψαλτόπουλος.

===============================================================================

-Ο Αχιλέας Ψαλτόπουλος μιλά στην “Κ” για την παράσταση ΕΔΩ

===============================================================================

Ο θίασος ανεξάρτητα απο τις προσκήσεις της “Κ“, θα διαθέσει και κανονικά εισιτήρια για το κοινό, δείτε πληροφορίες εδώ.

-facebook events εδώ

=====================================================================================

ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ KULTUROΒΡΑΔΙΕΣ – ANΟΙΧΤΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΘΙΑΣΟΥΣ, ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

===============================================================================

Και μη ξεχνάτε, ΨΗΦΙΣΤΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΤΕ καθόλη τη διάρκεια της σεζον 2015/16 σε ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΚΑΛΠΕΣ της “Κ” που έχουν τοποθετηθεί σε όλη την πόλη. Για πρώτη φορά –πανελλαδικά- δίνεται η δυνατότητα στους θεατές να ανακηρύξουν με την ψήφο τους την καλύτερη παράσταση της Θεσσαλονίκης για τα 3 ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΟΙΝΟΥ.

===============================================================================

ΘΕΑΤΡΙΚΑ KULTUROβραβεία ΘΕΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, κάντε like στη σελίδα, εδώ

Φωτογραφικό υλικό

Ενισχύστε την “Κulturosupa” με μία δωρεά στο PayPal !

20 Μαρτίου 2016 0 comment 752 προβολές

Έργα & Παραστάσεις (δελτία τύπου)

Λαϊκό Σανατόριο Ασβεστοχωρίου «Ούτε Μια Αναπνοή Χαμένη» στο Μπενσουσάν Χάν. Από την θεατρική ομάδα Ληνός του νοσοκομείου «Γ. Παπανικολάου».

από Kulturosupa 20 Μαρτίου 2016

από Kulturosupa

Λαϊκό Σανατόριο Ασβεστοχωρίου «Ούτε Μια Αναπνοή Χαμένη» στο Μπενσουσάν Χάν. Από την θεατρική ομάδα Ληνός του νοσοκομείου «Γεώργιος Παπανικολάου».

Η θεατρική ομάδα Ληνός του νοσοκομείου «Γεώργιος Παπανικολάου», με συνεργασίες φίλων παρουσιάζει τον τέταρτο κύκλο των παραστάσεων του έργου της Χαρούλας Αποστολίδου Λαϊκό Σανατόριο Ασβεστοχωρίου Ούτε Μια Αναπνοή Χαμένη.

Από 24 έως 27 Μαρτίου 2016, ώρα 20:30 στον χώρο πολιτισμού «Μπενσουσάν Χάν» Εδέσσης 6 στα άνω Λαδάδικα

ΤΟ ΕΡΓΟ

Το φώς και το σκοτάδι ως συστατικά στοιχεία της φύσης συνυπάρχουν και εναλλάσσονται, όπως η εισπνοή εναλλάσσεται με την εκπνοή. Το φώς και η εισπνοή θεωρούνται ζωοδοτικά στοιχεία. Όχι όμως αυθύπαρκτα. Η συνειδητοποίηση της ύπαρξής τους προϋποθέτει τη σύγκριση και συνύπαρξη τους με το σκοτάδι και την εκπνοή.

Αυτή τη συνύπαρξη θέλει να προσφέρει στους μετέχοντες της παράστασης «Λαϊκό Σανατόριο Ασβεστοχωρίου. Ούτε μια αναπνοή χαμένη» η θεατρική ομάδα «Ληνός» του νοσοκομείου Γεώργιος Παπανικολάου, μέσα από το κείμενο της Χαρούλας Αποστολίδου.

Η ιδέα για την παράσταση και το θέμα της έγινε γρήγορα ανάγκη για τα μέλη της ομάδας. Οι ιστορίες που θα διαχειριστούν την εναλλαγή φωτός και σκότους ανακαλύφθηκαν κάτω από την αχλή του χρόνου από τα μέλη της ομάδας, προσφέρθηκαν ως αργιλώδης πρώτη ύλη στη συγγραφέα κι εκείνη έπλασε το λόγο χρησιμοποιώντας για υλικά φως, σκοτάδι και αναπνοές.

Στην παράσταση εμπεριέχονται με σεβασμό αιχμηρές ιστορικές στιγμές της περιοχής, εμπλεκόμενες με προσωπικές ιστορίες ανθρώπων, με άξονα τις αιτίες, τη δημιουργία και την ύπαρξη του Λαϊκού Σανατορίου Ασβεστοχωρίου.

Η ομάδα στους προηγούμενους τρείς κύκλους των παραστάσεων επέλεξε την ερειπωμένη 2^η πτέρυγα του πέτρινου κτηρίου του πρώην Σανατορίου για τη φιλοξενία του δράματος, αισθανόμενη ότι εκεί μπορούν να ακουστούν πιο ηχηρά οι σιωπηλές κραυγές των συνανθρώπων μας, που βίωσαν και θα βιώσουν το σκοτάδι του κοινωνικού αποκλεισμού και του στιγματισμού.

Για τον τέταρτο κύκλο επιλέχθηκε το Χάνι του Μπενσουσάν ως ένας χώρος υποδοχής και προσωρινής διαμονής, που η ομάδα πιστεύει ότι συμβολίζει την εφήμερη και φθαρτή ταυτότητα που αναζητούν οι χαρακτήρες του έργου, στην πορεία τους προς την προσωπική και κοινωνική αποκατάσταση του αποκλεισμού τους. Στον κύκλο αυτό ειδικά, έγιναν τροποποιήσεις στην δομή και τη ροή του έργου, με σκοπό την ενσωμάτωση νέων μηνυμάτων και συναισθημάτων.

Μέσα από την προσπάθεια της η ομάδα Ληνός θέλει να προσφέρει στους μετέχοντες της παράστασης και το φως και το σκοτάδι.

Για να μη πάει «ούτε μια αναπνοή χαμένη…»

Η ΟΜΑΔΑ ΛΗΝΟΣ

Η θεατρική ομάδα του νοσοκομείου Γεώργιος Παπανικολάου δημιουργήθηκε το 1991 και έδωσε την πρώτη της παράσταση με το έργο του Μ. Κορρέ «Το διπλανό κρεβάτι». Την ομάδα αποτελούν εργαζόμενοι κάθε εργασιακής ιδιότητας του νοσοκομείου. Η ομάδα δημιουργήθηκε με σκοπό να καταργήσει τεχνητούς διαχωρισμούς ανάμεσα στους εργαζόμενους του νοσοκομείου και να αποτελέσει τόπο συνάντησης για ανθρώπους και αφορμή ώσμωσης χαρακτήρων και εμπειριών.

Στόχος το ανέβασμα ποιοτικών θεατρικών παραστάσεων όχι μόνο στη πόλη μας, αλλά κυρίως μακριά από αυτήν, σε ανθρώπους που δεν θα είχαν αλλιώς την ευκαιρία να γνωρίσουν το θέατρο στον τόπο τους.

Κοινό σημείο αναφοράς η διάθεση υπέρβασης της φθοροποιού καθημερινότητάς μας σ΄ ένα χώρο φύσει αναλωτικό, όπως το νοσοκομείο. Αποφασίσαμε να δώσουμε το όνομα ΛΗΝΟΣ στην ομάδα, γιατί όπως ο χυμός διαφορετικών σταφυλιών δίνει στη διαδρομή από το πατητήρι ως το ποτήρι το κρασί, έτσι και τα μέλη της ομάδας καταθέτουν τη δική τους επίγευση στο τελικό αποτέλεσμα θεατρικής διαδρομής.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Σκηνοθεσία: Βούλα Γεωργιάδου

Βοηθοί σκηνοθέτη: Έφη Καλαϊτζίδου, Λουκάς Δαγδηλέλης

Πρωτότυπη μουσική σύνθεση – Τσέλο: Χρήστος Συκιώτης

Σκηνικές και εικαστικές παρεμβάσεις: Σοφία Σκουλίδη

Στην παράσταση εμφανίζονται κατά σειρά: Λουκάς Δαγδηλέλης, Βαγγέλης Μίχος, Σταύρος Μπαρτζόκας, Κατερίνα Φωτιάδου, Γεράσιμος Μπαμίχας.

Η είσοδος είναι δωρεάν με ελεύθερη και προαιρετική οικονομική συνεισφορά.

Λόγω ιδιαιτερότητας της δομής της παράστασης και του χώρου, θα τηρηθεί αυστηρά περιορισμένος αριθμός θεατών έως 30 άτομα.

Παρακαλούμε να γίνεται οπωσδήποτε τηλεφωνική κράτηση θέσεων.

Τηλέφωνο κρατήσεων: 6979925763

Παραστάσεις

Πέμπτη 24/03/2016, ώρα 20:30

Παρασκευή 25/03/2016, ώρα 20:30

Σάββατο 26/03/2016, ώρα 20:30

Κυριακή 27/03/2016, ώρα 20:30

Φωτογραφικό υλικό

Ενισχύστε την “Κulturosupa” με μία δωρεά στο PayPal !

20 Μαρτίου 2016 0 comment 864 προβολές

Είδαμε και Σχολιάζουμε

«Xωρίζουμε, Λέμε»: Μια ακόμα παρωχημένη παράσταση από το δίδυμο Α. Ρήγα – Δ. Αποστόλου. Είδαμε & Σχολιάζουμε.

από Kulturosupa 20 Μαρτίου 2016

από Kulturosupa

«Xωρίζουμε, Λέμε»: Μια ακόμα παρωχημένη παράσταση από το δίδυμο Α. Ρήγα – Δ. Αποστόλου. Είδαμε & Σχολιάζουμε.

Μετά την ολοκλήρωση της σειράς παραστάσεων στην Αθήνα, το θεατρικό έργο “Χωρίζουμε, λέμε” παρουσιάζεται στην πόλη της Θεσσαλονίκης και στο Θέατρο “Αριστοτέλειον” για λίγες μόνο παραστάσεις. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Αλέξανδρος Ρήγας και στους πρωταγωνιστικούς ρόλους συναντάμε τον ίδιον, την Ελένη Καστάνη και τον Ρένο Χαραλαμπίδη.

ToΔελτίο Τύπου αναφέρει: Εκλογές, κόμματα, οικονομία, ξανά εκλογές, social media, χλιδάτο παρελθόν, άγνωστο μέλλον… Ένα ζευγάρι με πολλά μαζεμένα ο ένας για τον άλλον – απευθύνεται σε έναν δικηγόρο για το διαζύγιο του. Ο δικηγόρος όμως, καταλήγει να είναι κάτι παραπάνω από δικηγόρος. Και το ζευγάρι καταλήγει να φεύγει αλλιώς απ’ ότι σχεδίαζε…

Τι παρακολουθήσαμε;;; Μια από τα ίδια, σε μία πιο ήρεμη απόδοση, σε σχέση με τις προγενέστερες θεατρικές παρουσιάσεις του καλλιτεχνικού διδύμου Ρήγα-Αποστόλου που εμπεριείχαν κυρίως σκουξίματα και υστερικές ερμηνείες. Κατά τα άλλα το κείμενο αναλώθηκε σε επιθεωρησιακά σχόλια γύρω από την πολιτική και τη λοιπή κοσμική ζωή της χώρας, σε ατάκες που αναφέρονται σωρηδόν στα κοινωνικά δίκτυα, φυσικά υπήρξε έντονη αναφορά στην σεξουαλική ζωή του ζευγαριού και όλο αυτό έκλεισε με μια άτσαλη, ανώριμη εξομολόγηση των δύο πρωταγωνιστών καταλήγοντας σε μια αποτυχημένη καλλιτεχνική κάθαρση των ηρώων. Κοινώς, άντε να τελειώνουμε. Άποψη μας είναι ότι το συγκεκριμένο δίδυμο πρέπει να ξεκουραστεί. Οι εποχές έχουν αλλάξει. Έχουν επιτακτική ανάγκη κείμενα δεύτερων αναγνώσεων (ακόμα και στην κωμωδία) ενώ οι ίδιοι φαίνεται να προσπαθούν επανειλημμένα να επαναφέρουν τις επιτυχίες του παρελθόντος τους.

Το προσεγμένο σκηνικό της παράστασης επιμελήθηκε η Λία Ασβεστά, όπου διαμορφώθηκε ως ένα δικηγορικό γραφείο όπου το ζευγάρι είχε προσέλθει με σκοπό τη λύση του γάμου τους. Η σκηνοθεσία του έργου από τον Α.Ρήγα απλοϊκή και μονότονη. Μια σκηνοθετική επιμέλεια της σειράς με την προσθήκη κάποιων ενδιάμεσων μαρτυριών, με την μορφή βίντεο, όπου οι εκάστοτε χαρακτήρες ερμηνεύονταν από μια πλειάδα γνωστών ηθοποιών (Βασιλική Ανδρίτσου, Κώστας Αποστολάκης, Χρυσούλα Διαβάτη, Κώστας Δόξας, Γιάννης Ζουγανέλης, Βλαδίμηρος Κυριακίδης, Μπέσυ Μάλφα, Δημήτρης Μαυρόπουλος, Νίκος Μουτσινάς, Άννα Παναγιωτοπούλου, Τζέσυ Παπουτσή, Σπύρος Πούλης). Εν ολίγοις, οι ηθοποιοί τοποθετήθηκαν πάνω στην σκηνή και παρουσίασαν τον ρόλο τους σε έναν ανέμπνευστο σκηνοθετικό καμβά..

Όσον αφορά το ερμηνευτικό κομμάτι του έργου, απορούμε για ποιο λόγο ο Α.Ρήγας συνεχίζει να επιλέγει να εμφανίζεται στις παραστάσεις του καθώς πρόκειται για έναν αρκετά αδύναμο και με περιορισμένες δυνατότητες ηθοποιό. Άποψη μας είναι, ότι η παρουσίαση του συγκεκριμένου ρόλου από κάποιον άλλον συνάδελφο του θα μπορούσε να επιφέρει καλύτερα αποτελέσματα στην παράσταση. Ο παρών ρόλος ήταν αμιγώς κωμικός και ο ίδιος πολύ βαρύς και καλλιτεχνικά κουρασμένος.

Η Ελένη Καστάνη, σε αντίθεση με τον συμπρωταγωνιστή της, συνάντησε έναν χαρακτήρα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της. Υπήρξε πληθωρική, είχε κέφι, διασκέδαζε το κείμενο της και συγχρόνως και τους θεατές. Είίναι μια καθολικά καλή ηθοποιός τόσο σε κωμικό όσο και σε δραματικό μοτίβο.

Και φτάνουμε στον Ρένο Χαραλαμπίδη που δυστυχώς συνέβη το αναμενόμενο. Όταν βρίσκεσαι σε ένα καλλιτεχνικό πλαίσιο που δεν σου ταιριάζει θα καταλήξεις διεκπεραιωτικός και η παρουσία σου θα χαρακτηριστεί αδιάφορη. Μια εξαιρετικά ιδιαίτερη ερμηνευτική φιγούρα με αξιοζήλευτες δυνατότητες, πνίγηκε μέσα σε ένα τόσο συμβατικό θεατρικό περιβάλλον. Η αμηχανία του φαινόταν καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου, παρομοιάζοντας τον σαν ένα ψάρι έξω από τα νερά του. Σαφώς ο Χαραλαμπίδης δεν είναι αυτός. Ο Χαραλαμπίδης ανήκει στα “Φτηνά Τσιγάρα” του…

Εν κατακλείδι [=]

Μια ακόμα πανομοιότυπη θεατρική απόπειρα των Ρήγα-Αποστόλου με τα γνωστά κλισέ τους, πιο προσεγμένη όμως σε σχέση με τις τελευταίες παραστάσεις τους, προσφέροντας κάποιες ατόφιες στιγμές κωμικού λόγου στο κοινό που δεν κατόρθωσαν όμως να φανούν επαρκείς και να μας ενθουσιάσουν…

Βαθμολογία:

5.5/10

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΔΩ

Φωτογραφικό υλικό

Ενισχύστε την “Κulturosupa” με μία δωρεά στο PayPal !

20 Μαρτίου 2016 0 comment 838 προβολές

Έργα & Παραστάσεις (δελτία τύπου)

T.he N.aked T.ruth… a true story: 4 συλλεκτικές, άκρως τολμηρές βιωματικές παραστάσεις στο θέατρο Φαργκάνη. Βραβευμένη στα 5α Θεατρικά Κουλτουροβραβεία Θεσ/νίκης.

από Kulturosupa 19 Μαρτίου 2016

από Kulturosupa

T.he N.aked T.ruth… a true story: 4 συλλεκτικές, άκρως τολμηρές βιωματικές παραστάσεις στο θέατρο Φαργκάνη. Βραβευμένη στα 5α Θεατρικά Κουλτουροβραβεία Θεσσαλονίκης.

T.N.T. Η έκρηξη μιας αληθινής ιστορίας που ξεγυμνώνεται από τα χρόνια σκεπάσματα της. Μέσα σε μια μήτρα υπάρχεις γυμνός, τέλειος, πεντακάθαρος. Πως φτάνεις ξανά εκεί; Η ζωή σε ντύνει, σε φθείρει, σε αρρωσταίνει κι εσύ επιλέγεις πτώση ή πτήση..!

Μα η ζωή δεν είναι ποτέ ανίατη. Μια θανάσιμη αρρώστια δεν επιφέρει πάντα τον Θάνατο. Πως όμως να δείχνεις ότι δεν φοβάσαι τους ανοιχτούς λογαριασμούς μαζί Του;

Το έργο T.he N.aked T.ruth πρωτοπαρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη τον Ιανουάριο του 2015 και βραβεύτηκε για το έργο ο Κωνσταντίνος Γιωτόπουλος στα 5α θεατρικά Κουλτουροβραβεία ως “Νέο πρόσωπο της χρονιάς”.
t_he20n_aked20t_ruth-1
Κείμενο/Σκηνοθεσία /Ερμηνεία: Κωνσταντίνος Γιωτόπουλος.
Σκηνικά: Ιωάννα Στεφανοπούλου
Μουσική: Ιωάννα Τσουπή & Unknown Artist
Οργ. παραγωγής: Γιώργος Φαργκάνης
Σχεδιασμός φωτισμών: Ανέστης Άγκος

Το έργο θα ανέβει στο θέατρο Φαργκάνη Αγίου Παντελεήμονος 10,Καμάρα, Θεσσαλονίκη
για 4 μόνο παραστάσεις 4 & 5 Μαρτίου, 11 & 12 Aπριλίου ώρα 9.00μ.μ.και με γενική είσοδο 5 ευρώ.

Φωτογραφικό υλικό

Ενισχύστε την “Κulturosupa” με μία δωρεά στο PayPal !

19 Μαρτίου 2016 0 comment 782 προβολές

Έργα & Παραστάσεις (δελτία τύπου)

Όταν ο έρωτας συναντά το τάνγκο στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης

από Kulturosupa 19 Μαρτίου 2016

από Kulturosupa

Όταν ο έρωτας συναντά το τάνγκο στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης
Σάββατο 16-04-2016 – Oλοήμερο αφιέρωμα
– Μαθήματα και happenings με ελεύθερη
-Tango Acropolis Show
-Νοche de tango y Milonga

Για πρώτη φορά στην Θεσσαλονίκη, μετά την επιτυχία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, παρουσιάζονται 3 θεματικές ενότητες TANGO (μαθήματα, show, party) !

Μέρος 1ο 13:00 έως τις 18:30 -Φουαγιέ Πλατείας M1

Το Σάββατο 16 Απριλίου το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης σας προσκαλεί σε μια ολοήμερη περιπλάνηση στους ρυθμούς του αυθεντικού τάνγκο με δωρεάν μαθήματα από τους πιο έμπειρους δασκάλους , που θα δώσουν την ευκαιρία σε όλους να γνωρίσουν τα αυθεντικά βήματα του Tango και να απολαύσουν ξεχωριστά happening και Fashion show με ελεύθερη είσοδο !

Παράλληλα Από τις 13:00 έως τις 18:30, οι κινηματογραφόφιλοι μπορούν να παρακολουθήσουν ταινίες και ντοκιμαντέρ σχετικά με το τάνγκο, στο πλαίσιο της εκδήλωσης «Το σινεμά και το τάνγκο»

Δεύτερο μέρος 21:00 – 22:30 Αίθουσα Φίλων Μουσικής M1
En Eros – Tango Acropolis Show

Έλληνες, ιταλοί και αργεντινοί φιναλίστ του Tango Acropolis Festival, που έχουν μαγέψει με την τέχνη τους τις κριτικές επιτροπές διεθνών διαγωνισμών, συναντούν το Kουιντέτο Tangarto και τη φημισμένη τραγουδίστρια Martha Moreleon , σε μια πλήρως σκηνοθετημένη μουσικοχορευτική βραδιά, πλημμυρισμένη από τον αισθησιασμό του τάνγκο. Οι χορευτές στροβιλίζονται πάνω σε μια σκηνή πλημμυρισμένη από τα ηχοχρώματα της αργεντίνικης μουσικής και υμνούν το μυστήριο του έρωτα, μέσα από χορογραφίες που διηγούνται ιστορίες εκρηκτικού πάθους, γεμάτες αντιφατικά συναισθήματα, καμιά φορά παράλογα και συχνά απρόβλεπτα.

Κουιντέτο Tangarto
Πιάνο: Τατιάνα Παπαγεωργίου
Bandoneon:Λευτέρης Γρίβας
Βιολί:Διονύσης Βερβιτσιώτης
Ηλεκτρική κιθάρα :Αριστείδης Χατζησταύρου
Κόντρα μπάσσο:Eλλη Δαδίρα

Χορεύουν
Luis Alberto & Elena Mestre (Αργεντινή-Αθήνα) Χρήστος Μπακόπουλος & Μαίρη Ζηλωτή (Αθήνα), Βαγγέλης Χατζόπουλος & Μαριάννα Κουτάντου (Αθήνα), Στέλιος Σταμπουλίδης & Δέσποινα Αμαραντίδου (Θεσσαλονίκη), Χόρχε Τσαούσογλου & Ιωάννα Ανδρικοπούλου (Πάτρα), Luca Morale & Francesca Santangelo (Ιταλία), Marcos de Camili & Anna Ariza (Ιταλία)
Special guestsGabriel Marino & Λία Σελαλμαζίδη (Αργεντινή -Αθήνα)

Tιμές εισιτηρίων :
Διακεκριμένη Ζώνη – ΤΙΜΗ 25 ευρώ
Α Ζώνη – ΤΙΜΗ 20 ευρώ( *16 €)   .Β’ Ζώνη – ΤΙΜΗ 15 ευρώ( *12 €)
Γ’ Ζώνη – ΤΙΜΗ 10 ευρώ( *8 €)   Δ’ Ζώνη   ΤΙΜΗ 5   ευρώ.

*Φοιτητιτικά , Μαθητικά , Ανέργων , ΑΜΕΑ .

Με την αγορά κανονικού εισιτηρίου για το “En Eros’ – Tango Acropolis Show (Αίθουσα Φίλων Μουσικής M1 ), το κοινό μπορεί να προμηθεύεται εισιτήρια για τη εκδήλωση Νοche de Tango y Milonga (Φουαγιέ Κεντρικού Θεωρείου M1) με 5 €

Τρίτο μέρος 22:30 – 3:00 , Φουαγιέ Κεντρικού Θεωρείου M1
Νοche de Τango y Milonga

To ολοήμερο αφιέρωμα κλείνει με μια αυθεντική νύχτα τάνγκο και μιλόνγκα, όπου το μουσικό πρόσταγμα θα έχει το Quinteto “Locos de Atar” από την Θεσσαλονίκη .
Προσκεκλημένοι σε αυτή τη γιορτή… μεταμεσονύκτιων διαθέσεων είναι όλοι οι λάτρεις και χορευτές του τάνγκο. , Το Φουαγιέ του Κεντρικού Θεωρείου θα μεταμορφωθεί σε μια αυθεντική σάλα χορού του Μπουένος Άιρες, όπου όλοι, ερασιτέχνες και επαγγελματίες, θα ανέβουν στη χορευτική πίστα για να ζήσουν τη μαγεία του τάνγκο μέσα από απλά βήματα και αυτοσχέδιες φιγούρες .

“Locos de Atar”
Bιολί :Μαρία Ζαχαριάδου
Aκορντεόν: Νατάσα Ρουβολή
Kλαρινέτο :Στέργιος Μοσχογιάννης
Kοντραμπάσο :Μιχάλης Σαπουντζής
Kαχόν Αλέκος :Παπαδόπουλος
Tραγούδι :Σωτηρία Ρουβολή – Μάλαμας Μαλαμίδης

Μαζί τους ο Τj Φιλήμων Ζαχαράτος

Tιμές εισιτηρίων : 10 €
8 € Φοιτητιτικα , Μαθητικα , Ανεργων , ΑΜΕΑ .

Πληροφορίες
231 089 5800
www.tch.gr

Φωτογραφικό υλικό

Ενισχύστε την “Κulturosupa” με μία δωρεά στο PayPal !

19 Μαρτίου 2016 0 comment 1014 προβολές

Είδαμε και Σχολιάζουμε

Πολυσήμαντη παράσταση «ΟΙ ΚΑΙΟΜΕΝΟΙ» και καυτή η 10η Κουλτουροβραδιά! [φωτό-video- ρεπορτάζ]

από Kulturosupa 19 Μαρτίου 2016

από Kulturosupa

Πολυσήμαντη παράσταση «ΟΙ ΚΑΙΟΜΕΝΟΙ» και… καυτή η 10^η Κουλτουροβραδιά! [video- ρεπορτάζ].

Πάνω που το… στερητικό σύνδρομο χτυπούσε καμπανάκι, ήρθε ευεργετική σαν την άνοιξη η 10^η θεατρική Κουλτουροβραδιά! Ως συνέχεια των 9 περσινών που άφησαν άριστες εντυπώσεις και αγαπήθηκαν θερμά, φέρνοντας σε άμεση επαφή τους θεατρόφιλους με ενδιαφέρουσες παραστάσεις και συντελεστές, σε κλίμα ζεστό και παρείστικο, με ωραία κουβέντα και κρασάκι. Μια ουσιαστική θεατρική δράση με πολλαπλά οφέλη, ενταγμένη επιπλέον στην ενίσχυση του θεσμού των 6^ων Θεατρικών Κουλτουροβραβείων. Μετά από ολιγόμηνη παύση λοιπόν, ήρθε το «πλήρωμα του χρόνου» για την 10^η στη σειρά παρόμοια βραδιά, που φιλοξενήθησε στο θέατρο Σοφούλη για την παράσταση «ΟΙ ΚΑΙΟΜΕΝΟΙ», σε κείμενο και σκηνοθεσία Δέσποινας Καλαϊτζίδου με συν-σκηνοθέτιδα την Χαρά Τόπα, από την ομάδα No Land Theatre Group. Με εντυπωσιακή προσέλευση που γέμισε ασφυκτικά τον θεατρικό χώρο και χρειάστηκαν πρόσθετες καρέκλες!

Το έργο εξελίσσεται σε μια χώρα σαν την Ελλάδα (ή στην Ελλάδα), σε ένα τοπίο απόλυτης παρακμής μετά από μαζική καταστροφή. Μια ρημαγμένη χώρα στην οποία βρίσκει πρόσφορο έδαφος να εγκατασταθεί ένα απολυταρχικό «στρατηγείο», εξουσιάζοντας τους εναπομείναντες εξαθλιωμένους, στα συμβολικά πρόσωπα μιας Γριάς, ενός Παπά, ενός Αγοριού, ενός Κοριτσιού, ενός Στρατιώτη, ενώ στην «αντίπερα όχθη», ένας Λοχαγός- εκπρόσωπος του καθεστώτος και μια ιδιόρυθμη Μαντάμ – θύμα και θύτης μαζί, εξυφαίνουν το δικό τους παιχνίδι. Πρόσωπα τραγικά που βιώνουν σε ακραία μορφή λογής στερήσεις- υλικές και συναισθηματικές- κουβαλώντας ο καθένας τα δικά του τραύματα, σε μια απελπισμένη προσπάθεια φυγής από το τέλμα της καταπίεσης ή της συνήθειας. «Δεν λέω ότι φοβάσαι να φύγεις, απλά συνήθισες…» θα πει μια από τις ηρωίδες και επί σκηνής θα εκδηλωθούν σκληρές ακρότητες, εξευτελισμοί, τραυματικά απωθημένα, απίθανες ανατροπές και κάπου στην πορεία ένας «καιόμενος» θα επιχειρήσει με τη μάταιη θυσία του να αφυπνίσει, αλλά το μισητό «στρατηγείο» θα καταρρεύσει εντελώς απρόσμενα…

Στη μιάμιση ώρα της παράστασης, απολαύσαμε αρκετά δυνατά σημεία της και κυρίως την κορύφωση του φινάλε, που κατάφεραν να απαλύνουν κάποιες αδυναμίες, σε σχέση με τον ρυθμό της και σε σχέση με την πλοκή του έργου, που αποτυπώθηκαν εύστοχα στη μετέπειτα συζήτηση. Το ίδιο το κείμενο βασίστηκε σε έντονους υπαρξιακούς προβληματισμούς στα όρια του σουρεαλισμού, αγγίζοντας ακραία συναισθήματα και καταστάσεις, με μια αγωνιώδη αναζήτηση διεξόδου. Κινήθηκε σε πολλές παράλληλες θεματικές, συνδέοντας ατομικό και συλλογικό επίπεδο, όπου κυριάρχησαν το σκληρό πρόσωπο της εξουσίας, η απόλυτη υπαταγή, η αναγκαιότητα της εξέγερσης, προσωπικά σύνδρομα, παιδικά τραύματα κακοποίησης, οι φωτεινές και σκοτεινές πλευρές ενός ανθρώπου. Με σκόπιμα «τραβηγμένους» κάποιους χαρακτήρες- σαν την γκροτέσκο φιγούρα της Μαντάμ ή τον Στρατιώτη/ σκυλάκι- στα όρια μεταξύ πραγματικού και φανταστικού, με έξυπνα ευρήματα σαν αυτό της κούκλας- παιδιού, με πικρό χιούμορ, κάποιες «υπόγεια» φορτισμένες ατάκες/ στιγμές και κάποιες απρόβλεπτες ανατροπές που τόνωσαν το θεατρικό ενδιαφέρον, χωρίς περιττές φλυαρίες ή λυρισμούς, με αίσθηση ισορροπίας στο λόγο.

Η σκηνοθεσία απέδωσε εύστοχα την ιδιαίτερη, παρακμιακή ατμόσφαιρα του έργου, βοηθούμενη από κατάλληλους φωτισμούς και μουσική , πολύ επιτυχημένα κοστούμια και ένα λιτό σκηνικό, αποτελούμενο από ένα ξύλινο δεύτερο επίπεδο, ένα ημιφωτισμένο παραβάν με αχνό φόντο την ελληνική σημαία και πολλά τσαλακωμένα χαρτιά στο δάπεδο με πολλαπλούς συμβολισμούς. Μια σκηνοθεσία ατμοσφαιρική, ισορροπημένη, αφαιρετική, που ακολούθησε τις διακυμάνσεις του κειμένου, εναλλάσσοντας τον ρεαλισμό και το συναίσθημα με τις ακρότητες και τον κυνισμό, ακροβατώντας παράλληλα ανάμεσα στον παρόντα και παρελθόντα χρόνο. Μια ακροβασία ωστόσο δύσκολη, που εξαιτίας της προκλήθηκαν κάποια «κενά» στην πλοκή, μπλοκάροντας την ομαλή/λογική ροή των γεγονότων και το αληθοφανές δέσιμο των σκηνών, ενώ εντοπίστηκαν και μικρά χάσματα στο ρυθμό της παράστασης, ειδικά στο πρώτο μέρος της, με τραβηγμένες παύσεις και συνεχή «κοψίματα».

Σε επίπεδο υποκριτικής, τις εντυπώσεις έκλεψε ο Στρατιώτης- σκυλάκι σε έναν πολύ ιδιαίτερο ρόλο που ανταποκρίθηκε άψογα και στη συνέχεια η Μαντάμ (αφού ζεστάθηκε και λύθηκε), αποδίδοντας πειστικά τη διπλή φύση του ρόλου της σε τραγικό και συνάμα κυνικό ή κωμικό επίπεδο. Πολύ εύστοχη επίσης και καλοδουλεμένη η Γριά με υποκριτική ωριμότητα και αυθεντικό συναισθηματισμό, λιτός και εκφραστικός ο Παπάς, επαρκέστατοι οι υπόλοιποι, με πιο αδύναμο υποκριτικά τον Λοχαγό, μάλλον άνευρο για παρόμοιο σκληρό ρόλο εξουσίας και αμήχανο σκηνικά. Φυσικά όλοι στο φινάλε καταχειροκροτήθηκαν από το πολυπληθές κοινό της πρεμιέρας, ενώ η συγγραφέας και συν-σκηνοθέτιδα Δέσποινα Καλαϊτζίδου ενημέρωσε για τη συνέχεια της Κουλτουροβραδιάς… Αυτήν που περιμένουμε με λαχτάρα σε παρόμοιες βραδιές!Την ώρα που χαλαροί όλοι με το κρασάκι στο χέρι, ξεκινούμε συζήτηση με τους συντελεστές…

Όπου στην παρούσα συζήτηση, παρέμεινε μεγάλο μέρος των θεατών, δίνοντας τον απαραίτητο παλμό και ζωντάνια που έφθασε στα όρια μιας… καυτής βραδιάς- μάλλον φυσικής κατάληξης μετά από… «Καιόμενους» επί σκηνής! Την κουβέντα άνοιξε παραδοσιακά ο Γ. Τσιρόγλου, ενημερώνοντας για το πνεύμα και τον στόχο της διοργάνωσης, θέτοντας παράλληλα την πρώτη ερώτηση στην ομάδα για το πώς εισέπραξε την πρεμιέρα της παράστασης. Η λαλίστατη, επικοινωνιακή και συμπαθέστατη συγγραφέας – ψυχή της ομάδας, αλλά και ο υπόλοιπος θίασος, μίλησαν με θερμά λόγια για τον τρόπο που βίωσαν την υποδοχή του έργου που «δεν είχε καμιά σχέση με τις πρόβες», καθώς απόλαυσαν τις ζωντανές αντιδράσεις των θεατών, όπως π.χ. το γέλιο τους, έστω κι αν αυτό εκδηλώνεται σε στιγμές πικρού χιούμορ, που πάντως είναι προτιμότερο από την απάθεια.

Πολλές ερωτήσεις απευθύνθηκαν στη συγγραφέα, ζητώντας να φωτίσει πτυχές και συμβολισμούς του κειμένου,που κάποια είχαν προσωπικές δικές της αναφορές, ενώ βασική πηγή έμπνευσης υπήρξε το έργο «Έρημη χώρα» του Τ. Έλλιοτ. «Οι Καιόμενοι» γράφηκαν το 2009 με… άλλο τίτλο και η συν-σκηνοθέτιδα και φίλη Χαρά Τόπα συνέβαλε να τον αλλάξει, με αφορμή ένα πραγματικό περιστατικό αυτοπυρπολισμού. Πρόθεση της συγγραφέως ήταν να δώσει την επιτακτική ανάγκη μιας «επανάστασης» σε ένα σκηνικό ασφυκτικό, που μπορεί να προκληθεί όχι απαραίτητα από μεγαλεπήβολα σχέδια, αλλά από μικρά ή απρόβλεπτα πράγματα. Και εδώ διατυπώθηκε η ένστασή μας σχετικά με τις πολλές/ ετερόκλητες θεματικές του έργου, γεγονός που καθιστά θολό το κυρίαρχο ζητούμενο, δυσκολεύοντας την εστίαση σε έναν βασικό, σαφή στόχο, όπως τον περιέγραψε η συγγραφέας. Έγινε επίσης λόγος για τη συνειδητή επιλογή των ακροτήτων που εναλλάσσονται ως «κυματισμοί» με ήρεμες, συναισθηματικές στιγμές… καθώς όλα αυτά εκπροσωπούν το συγγραφικό όραμα.

Μίλησαν επίσης για τους ρόλους τους οι ηθοποιοί και κυρίως η Χαρά Τόπα που μοιράστηκε τη σκηνοθεσία, σε αρμονική συνεργασία και… δημιουργική διαφωνία με τη φίλη συγγραφέα, εκδηλώνοντας το θαυμασμό της για το συγκεκριμένο έργο και διευκρινίζοντας σημεία της παράστασης. Η οποία δεν στηρίχτηκε επακριβώς στο πρωτότυπο κείμενο, αλλά περιέλαβε προσθήκες ή διαφοροποιήσεις με συλλογική επεξεργασία. Το δε «σκυλάκι» εξέφρασε τον… πόνο του (κυριολεκτικά) από τα πληγωμένα γόνατα, ενώ μάθαμε ότι οι περισσότεροι ηθοποιοί είναι ταυτόχρονα συμφοιτητές – άλλοι σταθερά μέλη της ομάδας, άλλοι φιλοξενούμενοι- και μία εκ των βοηθών σκηνοθέτη, κέρδισε τις εντυπώσεις με το μπρίο και την αυθεντική κωμικότητά της.

Όταν το θέμα ήρθε στο σκηνικό και συγκεκριμένα στο παραβάν με απεικόνιση της ελληνικής σημαίας, το κλίμα άρχισε να ζεσταίνεται… επικίνδυνα! Με πιο «καυτό» ή «καυστικό» τον σκηνογράφο που εκφράστηκε έντονα για να πυροδοτήσει ανάλογους διαλόγους σε σχέση με τους συμβολισμούς και τις προθέσεις ενός καλλιτέχνη, ανεξάρτητες από αυτό που εκλαμβάνει υποκειμενικά κάθε θεατής…. Ωστόσο διάλογοι με ζουμί και ουσία που τράβηξαν… μεταμεσονύκτια και αν τους παραθέσουμε εδώ, θα χρειαστούμε άλλο τόσο κείμενο! Οπότε θεωρούμε λογικό, κάπου εδώ να βάλουμε επίλογο για μια ξεχωριστή Κουλτουροβραδιά, που μας έδωσε την ευκαιρία μιας ενδιαφέρουσας παράστασης με δυνατά στοιχεία και μιας ακόμα πιο ενδιαφέρουσας και καυτής κουβέντας!

Εν αναμονή της επόμενης Κουλτουροβραδιάς οσονούπω, ευχαριστούμε θερμά όλους για την φιλοξενία και ευχόμαστε κάθε επιτυχία για τη συνέχεια!

Βίντεο αυλαία – χειροκρότημα:

-Βιντεο- αποσπάσματα απο τη συζήτηση [ερασιτεχνική λήψη]:

-ΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΔΩ

– Φωτογραφικό υλικό από την Κουλτουροβραδιά, Παρασκευή 18 Μαρτίου 2016, εδώ

-Ευχαριστούμε όλους τους συντελεστές της παράστασης και το θέατρο Σοφούλη για την φιλοξενία.

-Ευχαριστούμε θερμά το εστιατόριο Ζύθο – Ντορέ -Τσιρογιάννη 7 (Λευκός Πύργος) για τα κρασιά και τα τραγανά τους κριτσίνια.

Τέλος, ευχαριστούμε και όλους τους φίλους της “Κ” για την παρουσία τους, οσονούπω νέα Κουλτουροβραδιά σας περιμένει.

Μη ξεχνάτε, ΨΗΦΙΣΤΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΤΕ καθόλη τη διάρκεια της σεζον.

ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ KULTUROΒΡΑΔΙΕΣ – ANΟΙΧΤΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΘΙΑΣΟΥΣ, ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

–ΘΕΑΤΡΙΚΑ KULTUROβραβεία ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, κάντε like στη σελίδα, εδώ

Φωτογραφικό υλικό

Ενισχύστε την “Κulturosupa” με μία δωρεά στο PayPal !

19 Μαρτίου 2016 0 comment 859 προβολές

1
…
1.728
1.729
1.730
1.731
1.732
…
1.961

«Απόψε στο Στράτφορντ» από την ομάδα NόVAN Theatre Group στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών

Φωτογραφικό υλικό

Το Μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου από τον σκηνοθέτη, παιδαγωγό και ερευνητή Ανατόλι Βασίλιεφ.

Φωτογραφικό υλικό

Οι 3 καλοκαιρινές παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου: «ΑΝΤΙΓΟΝΗ» – «ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ» – «ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ»

Φωτογραφικό υλικό

Αξιόλογο «Sweet Charity» με εξαίρετη Σμαράγδα Καρύδη. Είδαμε στο Θέατρο Badminton & σχολιάζουμε.

Φωτογραφικό υλικό

«Ο ΜΑΓΕΙΡΑΣ, Ο ΑΜΛΕΤ, Η ΟΦΗΛΙΑ και… ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ» στην 11η Θεατρική Κουλτουροβραδιά, 27/3 θέατρο Φαργκάνη

Φωτογραφικό υλικό

Λαϊκό Σανατόριο Ασβεστοχωρίου «Ούτε Μια Αναπνοή Χαμένη» στο Μπενσουσάν Χάν. Από την θεατρική ομάδα Ληνός του νοσοκομείου «Γ. Παπανικολάου».

Φωτογραφικό υλικό

«Xωρίζουμε, Λέμε»: Μια ακόμα παρωχημένη παράσταση από το δίδυμο Α. Ρήγα – Δ. Αποστόλου. Είδαμε & Σχολιάζουμε.

Φωτογραφικό υλικό

T.he N.aked T.ruth… a true story: 4 συλλεκτικές, άκρως τολμηρές βιωματικές παραστάσεις στο θέατρο Φαργκάνη. Βραβευμένη στα 5α Θεατρικά Κουλτουροβραβεία Θεσ/νίκης.

Φωτογραφικό υλικό

Όταν ο έρωτας συναντά το τάνγκο στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης

Φωτογραφικό υλικό

Πολυσήμαντη παράσταση «ΟΙ ΚΑΙΟΜΕΝΟΙ» και καυτή η 10η Κουλτουροβραδιά! [φωτό-video- ρεπορτάζ]

Φωτογραφικό υλικό

Δημοφιλέστερα άρθρα

Τελευταία άρθρα