Η Τζίνα Ψάρρη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την ελληνογαλλική Σχολή Ουρσουλινών και πήρε το πτυχίο της γαλλικής γλώσσας και φιλολογίας από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Μιλάει τρεις γλώσσες και έχει εργαστεί ως καθηγήτρια, αλλά κατά καιρούς και ως διερμηνέας και μεταφράστρια. Το 2015 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι», από τις εκδόσεις Όστρια. Το 2016 το διήγημά της «Πρωινό Αστέρι» απέσπασε το πρώτο βραβείο στον πανελλήνιο διαγωνισμό που κάθε χρόνο διοργανώνει η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών. Στις αρχές του 2018 κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο της με τίτλο «Οι κόρες της ανάγκης» από την Άνεμος εκδοτική.
.
Πολλά διηγήματα και ποιήματά της έχουν κατά καιρούς δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά (Fractal – Άνεμος Magazine) καθώς και σε λογοτεχνικά blogs (Eikonakailogos, Λογοτεχνικά Σοκάκια, Ψυχής Απάγκιο, Πολιτιστική Ατζέντα).
1) Ποιο είναι το επάγγελμά σας;
Για είκοσι χρόνια δίδασκα γαλλικά και ιστορία σε σχολεία της Αθήνας και της επαρχίας.
2) Πώς περνάτε την ημέρα σας;
Με ώρες γραφής και ανάγνωσης, ώρες διασκέδασης, ώρες φροντίδας και επικοινωνίας με τους αγαπημένους μου.
3) Δυο λόγια για ένα σας μυθιστόρημα
«Οι κόρες της ανάγκης» κυκλοφόρησαν από την Άνεμος εκδοτική πριν δυο μήνες περίπου. Πρόκειται για την ιστορία τριών εντελώς διαφορετικών γυναικών οι οποίες αλληλεπιδρούν η μία στη ζωή της άλλης, μοιράζονται όνειρα, θλίψεις και χαρές, αρπάζουν ευκαιρίες, άλλες τις χάνουν, πολεμούν και πότε νικούν πότε χάνουν, επουλώνουν τραύματα ή ψάχνουν τον τρόπο να απαλύνουν τουλάχιστον την ουλή που τους αφήνουν. Και πάνω απ’ όλα αγαπούν, ερωτεύονται με πάθος και θέτουν αμείλικτα ερωτήματα στον αναγνώστη.
4) Σκέψεις για το επόμενο μυθιστόρημα
Το επόμενο μυθιστόρημα βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη. Πρόκειται για την συνέχεια το πρώτου μου μυθιστορήματος το οποίο απόλυτα συνειδητά άφησα με ανοιχτό τέλος, έχοντας την επιθυμία ο κάθε αναγνώστης να δώσει το τέλος που ο ίδιος θέλει. Γιατί σ’ εκείνο το βιβλίο, το ταξίδι είχε μεγαλύτερη σημασία από τον τελικό προορισμό. Τώρα, ένιωσα έντονα μέσα μου πως ήρθε η ώρα να δώσω την δική μου εκδοχή για το οριστικά αμετάκλητο τέλος αυτής της ιστορίας.
5) Αισθάνεσθε συγγραφέας;
Δεν ξέρω πώς αισθάνεται ένας συγγραφέας. Να ’ναι άραγε ένα συναίσθημα από μόνο του;
6) Τι σκέπτεστε όταν σας ασκούν κριτική για κάποιο έργο σας με την οποία δεν συμφωνείτε;
Ο καθένας δικαιούται να έχει την άποψή του και δεν υπάρχει νόμος που να υποχρεώνει όλοι οι άνθρωποι να συμφωνούν μεταξύ τους. Σέβομαι την κάθε γνώμη, την ακούω, την διυλίζω κι αν πεισθώ για το δίκιο, την κρατάω μέσα μου.
7) “Κουβαλάτε” για καιρό τους ήρωες των μυθιστορημάτων σας;
Πριν τους αποτυπώσω στο χαρτί με τον τρόπο που θέλω, ναι, με βασανίζουν αρκετό καιρό. Μετά, τους ξεχνώ και παίρνω στο κατόπι τους επόμενους.
8) Πείτε μου κάτι που δεν θα λέγατε ποτέ δημόσια
“Τα εν οίκω…..”
9) Τα μυθιστορήματά σας έχουν πολλά επίπεδα ανάγνωσης;
Ως αναγνώστης, αρέσκομαι στην «καταβύθιση», στην άγρα του δεύτερου και τρίτου επίπεδου που κρύβεται πίσω από τις λέξεις. Ως συγγραφέας λοιπόν, δεν θα μπορούσα παρά να ακολουθήσω την αναγνωστική μου έλξη.
.
10) Όταν γράφετε έχετε στο μυαλό σας τους αναγνώστες;
Δεν γράφω με πρώτιστο μέλημα αυτό που αναλύω να γίνει μαζικά αποδεκτό. Σκέφτομαι ωστόσο πολύ τον αναγνώστη, του βάζω τρικλοποδιές σελίδα τη σελίδα και περιμένω κρυμμένη στη γωνία να δω τις αντιδράσεις του. Μου αρέσει να σκέφτομαι πως προκαλώ συναισθήματα και σκέψεις με όσα μοιράζομαι μαζί του
11) Κάθε μήνα εκδίδονται καινούρια μυθιστορήματα. Πώς θα ξεχωρίσει ο αναγνώστης του 2018 το λογοτεχνικό και λιγότερο λογοτεχνικό;
Ο Λιβανελί είχε πει πως η λογοτεχνία είναι ο μόνος καθρέφτης που μπορεί να αναγκάσει την τρελαμένη ανθρωπότητα να κοιτάξει τον εαυτό της. Υπ’ αυτή την έννοια, ο “καθρέφτης” του κάθε αναγνώστη είναι καθαρά υποκειμενικός. Ο ρόλος της λογοτεχνίας εξάλλου είναι να ξυπνά συναισθήματα και σκέψεις και αυτή η αφύπνιση δεν είναι δυνατόν να γίνει με τον ίδιο τρόπο ομαδόν.
12) Ποιους συγγραφείς θεωρείτε πετυχημένους;
Το είχε πει ο Ταρκόφσκι για την τέχνη του και ελπίζω να μου συγχωρήσει την παράφραση. Η γραφή είναι ένας τόπος ιερός, μια προσευχή του συγγραφέα. Αν αυτή η προσευχή, φανεί να ενδιαφέρει, να αφορά κι άλλους εκτός από τον ίδιο, τότε θα αποδειχτεί εκείνη χρήσιμη κι ο συγγραφέας πετυχημένος.
.
13) Στην εποχή μας ένας συγγραφέας μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για τους νέους;
Αν και ο καθένας δικαιούται να ενημερώνεται, να διαμορφώνει άποψη και ασφαλώς να την εκφέρει, θεωρώ σοφό το «καθείς εφ ω ετάχθη». Δεν είναι δύσκολο να παρασυρθεί κανείς σε ρόλο φωτεινού παντογνώστη αν και δεν μπορώ να παραβλέψω την καλή επιρροή κάποιων συγγραφέων στους νέους. Αυτό όμως κρύβει κινδύνους που θα πρέπει σοβαρά να προσμετρηθούν.
14) Μια φράση που να σας αντιπροσωπεύει σήμερα
Αν δεν βρες δρόμο, φτιάξε. Μ. Λουντέμης
15) Μια φράση που σας αντιπροσώπευε κατά το παρελθόν και πλέον δεν σας αντιπροσωπεύει
Φαίνεται πάντα αδύνατον, μέχρι να γίνει. Ν. Μαντέλα
16) Πόσα βιβλία διαβάζετε κάθε μήνα;
Ανάλογα με τον χρόνο που μου αφήνει η γραφή και οι υπόλοιπες υποχρεώσεις μου. Πάντως, όχι κάτω από έξι – επτά, η ανάγνωση είναι ανάγκη ίσης σημασίας με την γραφή.
17) Ένα βιβλίο ενός έλληνα συγγραφέα που θα θέλατε να έχετε γράψει εσείς;
Υπάρχουν αρκετά βιβλία που μου άρεσαν, κάποια πολύ, κάποια με άφησαν άφωνη, εκτίμησα και θαύμασα τη γραφή, δεν επιθύμησα όμως να έχω εγώ τη σκέψη κάποιου άλλου ανθρώπου. Μου φαίνεται λίγο ανατριχιαστικό όσο το σκέφτομαι!
18) Εκδότες στην Ελλάδα του 2017
Ελάχιστοι εκδότες προωθούν πραγματικά τα βιβλία, με σωστή διανομή και διαφήμιση. Δυστυχώς, στα τέσσερα χρόνια ενασχόλησής μου, συνάντησα και εκδότες – ταχυφαγεία, τυπογράφους δηλαδή που φόρεσαν τον μανδύα του εκδότη, βγάζοντας είκοσι βιβλία το μήνα -τα οποία ασφαλώς και μετά την έκδοση παίρνουν ακαριαία το δρόμο της λησμονιάς- χωρίς να έχουν την ειλικρίνεια να ενημερώσουν τον συγγραφέα για τις προθέσεις τους. Λαγοί και πετραχήλια τάζονται με μεγάλη ευκολία, συγγραφείς συμμετέχουν στην έκδοση με μεγάλα ποσά και στο τέλος δεν εισπράττουν τίποτα από όσα βάσει συμβολαίου δικαιούνται.
Ευχαριστώ πολύ!
Φωτογραφικό υλικό
