Υπέροχο ταξίδι σε Δύση και Ανατολή η πρεμιέρα της Βιτάλη, αν στη είσοδο δεν στεναχωρούσαν την Ζωούλα…
Πήγαμε, είδαμε, σχολιάζουμε..
Kulturosupaki μου γλυκό και πολυαγαπημένο η Ζωούλα ‘’ξαναχτύπησε’’ στο χώρο της μουσικής.
Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σου, δεν ήξερα αν έπρεπε να γράψω το σημερινό κείμενο από σεβασμό και αγάπη στην καλλιτέχνιδα που είδα. Σκέφτηκα όμως πως κάποιος πρέπει να λέεικαι τα κακώς κείμενα.
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.. Μεσούσης της βδομάδας έμαθα ότι θα προμηθευτώ μια προσκλησούλα, από τον Kulturosupa μας, για την αγαπημένη και λατρεμένη μου Ελένη Βιτάλη. Εννοείται πως περίμενα πως και πώς να έρθει η μέρα που θα την απολαύσω από κοντά.
Προχθές έφτασε αυτή η μέρα και αφού φόρεσα τα καλά μου πήρα και τον φίλο μου αγκαζέ και κινηθήκαμε για το Black is Alive για να δούμε την Ελενάρα!!!
Σε αυτό το σημείο να σου πω ότι στο προηγούμενο διήμερο η Ζωούλα δεν ήταν και πολύ καλά για διάφορους λόγους, οπότε οι προσδοκίες μου για τη βραδιά ήταν πολύ μεγάλες, περίμενα να ακούσω την Ελενίτσα για να γειάνει την ψυχούλα μου..
Φτάνουμε που λέτε έξω από το μαγαζί και βλέπουμε δυο ουρές.. Ευτυχώς ο ευγενικός κύριος που βρισκόταν στην είσοδο φώναξε ότι η πρώτη ουρά ήταν για τις κρατήσεις και τους επέτρεψε να περάσουν μέσα. Η είσοδος για μας, της δεύτερης κατηγορίας που μπήκαμε είτε με απλή είσοδο είτε με πρόσκληση άνοιξε στις 22:35, όπως γνωρίζαμε.
Για τους θαμώνες της δεύτερης κατηγορίας η είσοδος ανοιγόκλεινε ανά 10 άτομα περίπου. Μόλις έφτασε η μαγική ώρα που ανέβηκε η κορδέλα και μας επέτρεψαν να μπούμε στο μαγαζί πολύ ευγενικά ο «κορδελοκράτορας» μας ενημέρωσε που έπρεπε να πάμε.
Πήγαμε λοιπόν και εμείς στο σημείο της εισόδου που μας είχε υποδείξει για να επιβεβαιώσουμε το όνομα μας όπως είθισται πάντα όταν μπαίνεις κάπου με πρόσκληση και εκείνη τη στιγμή της επιβεβαίωσης συμβαίνει κάτι το πρωτόγνωρο για τέτοιες περιπτώσεις.
Γνωρίζαμε εξαρχής πως η πρόσκληση δεν περιελάμβανε ποτό αλλά ειλικρινά αυτό που έγινε ήταν ΑΠΟΚΑΡΔΙΩΤΙΚΟ και η πιο άσχημη συμπεριφορά που έχω αντιμετωπίσει ποτέ σε τέτοιο χώρο.
Θα σας μεταφέρω ακριβώς το σκηνικό… Επιβεβαιώνουμε το όνομα στο οποίο βρίσκεται η πρόσκληση και μας λέει με επιτακτικό και αγενή τρόπο η υπάλληλος 7 ευρώ το άτομο.
Γουρλώνω τα μάτια μου και όλο απορία την ρωτάω για ποιόν λόγο ακριβώς είναι αυτά τα χρήματα.
-Μα για τα ποτά σας μου απαντάει σαν να την ρώτησα αν ο Μέγας Αλέξανδρος ζει… Σε αυτό το σημείο κάνω μια μικρή παρένθεση και θέλω να σας ενημερώσω πως όσες φορές έχω πάει κάπου με πρόσκληση έχω πάρει και πληρώσει και πρώτο και δεύτερο και τρίτο ποτό, θέλω να πω ότι σέβομαι και στηρίζω τα μαγαζιά αλλά αυτό που έγινε με ξεπέρασε.
– Τί εννοείτε την ρωτάω, δηλαδή αν κάποιος θέλει να παραγγείλει μέσα στο μαγαζί σόδα, αναψυκτικό ή κάτι άλλο πρέπει να δώσει ΤΩΡΑ 7 ευρώ;
-Ναι, ανταποκρίνεται σχεδόν απηυδισμένη, 7 ευρώ είναι η ελάχιστη κατανάλωση για το μαγαζί…
Πληρώνουμε και μπαίνουμε μέσα. Εκείνη την ώρα μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Τί πρόσκληση είναι αυτή που δίνουν όταν αναγκάζουν τον κόσμο να πληρώσει 7 ευρώ στην είσοδο και μάλιστα με αυτόν τον τρόπο; Δεν ενημέρωναν ΠΟΥΘΕΝΑ ότι πρέπει να πάρεις ποτό. Δηλαδή κάποιος που οικονομικά δεν μπορούσε να βγει και του έκαναν το ‘’δώρο’’ να πάει θα έπρεπε να πληρώσει!! Ξανά τονίζω πως δεν είμαι υπέρ του να πας κάπου και να μην κάνεις καθόλου κατανάλωση αλλά αυτό που έγινε με πείραξε. Με πείραξε κυρίως η αγένεια. Και ειλικρινά ξαφνιάστηκα δυσάρεστα γιατί έχω ξαναπάει στο συγκεκριμένο μαγαζί και μου είχε αρέσει πάρα πολύ η συμπεριφορά του προσωπικού και το γεγονός ότι αντιμετώπιζαν με σεβασμό όλους τους θαμώνες.
Ελπίζω το συγκεκριμένο γεγονός να ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό.
Μπαίνουμε που λέτε στον χώρο, ο οποίος είναι πολύ όμορφα διαμορφωμένος, ευτυχώς βρίσκουμε και κάποιο stand για να κάτσουμε, όσοι ήρθαν αργότερα ήταν όρθιοι, και μας πήρε με ευγένεια παραγγελία η σερβιτόρα.
Σύντομα ο χώρος άρχισε να γεμίζει με ανθρώπους διάφορων ηλικιών αλλά εγώ εκεί με το αίμα ακόμα στο κεφάλι. Δεν με βοηθούσε και το κλίμα καθώς ερχόταν στα αυτάκια μου συνεχώς ένα μουσικό χαλί που απαρτιζόταν από ροκ άσματα σε χαμηλά decibel, τα οποία και φυσικά ήταν και άσχετα με την μουσική παράσταση που ακολουθούσε. Αγαπώ τη ροκ μουσική αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω τι δουλειά είχε αυτό το τουρλομπούκι με την Ελενάρα..
Καταλαβαίνεις Kulturosupaki μου πως η Ζωούλα ήταν γενικά συγχυσμένη. Τα μοναδικά πράγματα που με παρηγορούσαν ήταν ο καλός μου, το σημειωματάριο μου στο οποίο κρατούσα τις πληροφορίες που σας εξιστορώ τώρα και το γεγονός ότι σε λίγο θα έβγαινε το κορίτσι μας στη σκηνή.
Ευτυχώς πολύ σύντομα ανέβηκαν οι μουσικοί στη σκηνή, μόλις στις 23:35.Αφού είπαν ένα τραγούδι υποδεχτήκαμε όλοι μαζί την Ελένη που μας καλωσόρισε με το ‘’Ανατολή και Δύση’’ και μας υποσχέθηκε μάλιστα πως με την ταλαντούχα παρέα της θα μας έκαναν συνοδοιπόρους τους σε ένα ταξίδι σε Ανατολή και Δύση.
Μας προσκάλεσε να πάμε για λίγο κοντά της μόνο για λίγο και μετά έδωσε το τιμόνι στον σπουδαίο Αρμένιο καλλιτέχνη και βιρτουόζο στο ούτι Haig Yazdjian.
Επόμενη στάση σε ‘’Αυτό το κάτι’’ που υπάρχει μέσα στην ψυχούλα μας, οδηγοί η Ελένη και ο γιός της Νίκος Ξύδης.
Μετά από ορισμένες στάσεις σε διάφορα μέρη το τιμόνι του μαγικού χαλιού ξαναπήρε ο Haig και μας πήγε σε κάθε γωνιά της Ανατολής. Ορισμένες γωνιές είχε περισσότερο ενδιαφέρον από άλλες και αυτό το καταλάβαινες από τις αντιδράσεις του κόσμου. Οι μουσικοί της παράστασης ήταν πολύ ταλαντούχοι απλά ορισμένες στιγμές δεν μπόρεσαν να μας μεταφέρουν την ψυχούλα τους γεγονός που δημιουργούσε μικρή κοιλιά στο πρόγραμμα.
Η Ελένη μας έβαλε έναν έναν μέσα στην ‘’Κιβωτό’’ της, στην οποία μας κατέθεσε την ψυχούλα της και μας έδειξε βήμα βήμα την επίπονη διαδικασία την οποία περνούν οι καλλιτέχνες προκειμένου να παραδώσουν την αλήθεια τους στο κοινό τους.
Έπειτα ακούσαμε την Αρκούδα και χορέψαμε υπό τους ήχους του τραγουδιού των γύφτων, κατηγορήσαμε τα φεγγάρια για αυτά που παθαίνει όποιος πολύ αγαπάει. Κάναμε ειδική μνεία στον Άκη Πάνου και στους εφτά νομά και στον ψευτοπολιτισμό που επιτρέπει να πουλιέται μια καρδιά μικρού παιδιού που αναζητά λίγο φως μέσα στα σκοτάδια. Πλέον οδηγός του ταξιδιού ήταν η ψυχή της Ελένης που είχε μετουσιωθεί σε ένα γάργαρο ρυάκι που εκχυνόταν από το σώμα της μέσω του κελαϊδίσματος της φωνής της.
Η Ελένη έφυγε από τη σκηνή, ο γιός της μας χάρισε ένα ανέκδοτο και μια σύγχρονη διασκευή ενός παραδοσιακού τραγουδιού. Το ταξίδι άρχισε να κινείται προς τη μεριά της Δύσης όταν η Αντωνία Τσολάκη, που μέχρι εκείνη την ώρα έπαιζε κοντραμπάσο και έκανε φωνητικά, μπέρδεψε το Come together μαζί με τον Haig με ένα ανατολίτικο κομμάτι.
Επιπλέον οι μουσικοί ξεκίνησαν να βάζουν ήχους τζαζ μέσα σε ανατολίτικα τραγούδια.
Η Ελένη επέστρεψε και αφού είπε μαζί με τον Haig το Ξενάκι μας προέτρεψε να μην είμαστε ξένοι μεταξύ μας. Η παράσταση ολοκληρώθηκε στις 03:00 και αφού μας ευχαρίστησαν για την παρουσία μας ανανέωσαν το ραντεβού τους για το επόμενο Σάββατο.
Εν ολίγοις μια αρκετά μεστή μουσική βραδιά που κατάφερε να μας ταξιδέψει στην Ανατολή και στα μύχια της ψυχής της Ελένης. Στα αρνητικά σε ορισμένα σημεία το πρόγραμμα έκανε μια μικρή κοιλιά παρά το ταλέντο και την αρτιότητα των μουσικών. Μια παράσταση στην οποία η Ελένη δίνει χώρο τόσο στον Haig Yazdjian, και στον Νίκο Ξύδη όσο και στην υπόλοιπη ορχήστρα.
Τί μου έμεινε εμένα από τη μουσική βραδιά; Μου έμειναν δυο πράγματα αφενός η «υποχρέωση» που υπεστήκαμε κατά την είσοδο μας αλλά επιλέγω να κρατήσω μόνο το δεύτερο και θετικό απόκτημα μου από τη βραδιά. Προτιμώ να κρατήσω αυτό που μας προέτρεψε η Ελένη να κάνουμε και αυτό είναι να γλεντήσουμε τη ΖΩΗ.
ΓΛΕΝΤΑ ΤΗ ΖΩΗ Kulturosupaki μου όπως λέμε και στον Οδηγό ΕυΖωή(ι)ας μας!!!!
Η δική σας,
Ζωούλα
υγ. οι παραπάνω φωτογραφίες δεν είναι απο τη συγκεκριμένη εμφάνιση.
Πληροφορίες Κρατήσεις: 2310 522940 & 2310 500132
Τιμή εισιτηρίου (με ποτό) 15€, 2ο ποτό 7€
Τιμή φιάλης 120€
Πληροφορίες – Κρατήσεις 2310522940 & 2310500132
Μέσα Μαζικής Μεταφοράς
Στάση λεωφορείων μπροστά στη Vilka Area: 31-ΒΟΥΛΓΑΡΗ & 40-ΚΑΛΟΧΩΡΙ
Φωτογραφικό υλικό
