Πήγαμε στη γιορτή αφιερωμένη στο μεγάλο καλλιτέχνη στο Love Casual Living και σχολιάζουμε… “ΝΑ ΜΑ’ΣΤΕ ΠΑΛΙ ΕΔΩ ΜΑΝΩΛΗ”…
Τρία χρόνια μετά τη “φυγή” του Μανώλη Ρασούλη, 11 καλλιτέχνες ένωσαν τις φωνές τους το Σαββατόβραδο στο lovecasualliving για να παρουσιάσουν ένα μουσικό αφιέρωμα στον κρητικό δημιουργό.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό εγχείρημα (εδώ είναι του Ρασούλη), που ήδη παρουσιάστηκε με επιτυχία στην Αθήνα, μιας και είναι ιδιαίτερα θετικό μέσα σε καιρούς πολιτιστικής κρίσης και μουσικής παράκρουσης να υλοποιούνται τέτοιες ιδέες.
Τι να πρωτοπείς για τον Μ. Ρασούλη;
Ένα ανήσυχο και δημιουργικό πνεύμα καθόλη τη διάρκεια της ζωής του ,είτε ως συγγραφέας, ως αρθρογράφος και εκδότης όπως λ.χ στο περιοδικό “Αυγό” και ως αγωνιστής, είτε ως τραγουδιστής μα κυρίως ως στιχουργός. Ο Ρασούλης κατάφερε να παρουσιάζει έναν στίχο λαικό μεν, αποφεύγοντας τον λαικισμό δε, πραγματικό κατόρθωμα! Άλλοτε απλός και ξεκάθαρος κι άλλοτε γεμάτος λυρισμό και κρυφά νοήματα μιλούσε για τα πάντα. Από ερωτικής και υπαρξιακής φύσεως ζητήματα μέχρι και κοινωνικοπολιτικά όλα αυτά σε ένα λαικό αλλά και έντεχνο πλαίσιο που κέρδιζε τον κόσμο, αποτελώντας έναν από τους μεγαλύτερους στιχουργούς από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Εχθρός της επανάπαυσης και της στασιμότητας με ένα δικό ριζοσπαστικό τρόπο εξέφραζε τις αξίες και τα ιδεώδη του, τους αγώνες και τις αγωνίες του με ασυμβίβαστη συνείδηση μέχρι το τέλος. 
Συνήθως αφιερώματα τέτοιου τύπου ενέχουν πάντα τον κίνδυνο να μετατραπούν σε μνημόσυνα αναπολώντας τον τιμώμενο μα κάτι τέτοιο δεν συνέβη σε αυτή την περίπτωση. Σε αυτό συνέβαλαν όλοι οι συντελεστές παρουσιάζοντας ένα πρόγραμμα που διήρκησε 4 ώρες και μας γέμισε χαρά και ικανοποίηση για την παρακαταθήκη του Μανώλη Ρασούλη.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή και συγκεκριμένα από τις 23.30 που ξεκίνησε η βραδιά, μετά από 1.30 ώρα καθυστέρηση δηλαδή, μέσω των βίντεο που συμπλήρωναν την παράσταση με συνεντεύξεις, τραγούδια και αποσπάσματα από λόγια για τον δημιουργό. Στο πάλκο εμφανίστηκαν αρχικά ο Παντελής Θεοχαρίδης, το αηδόνι όπως συνήθισε να τον αποκαλεί ο Ρασούλης, και η Ναταλία Ρασούλη (η κόρη του) ,με τη συνοδεία της ορχήστρας, ερμηνεύοντας το “να ‘μαστε πάλι εδώ Αντρέα” και “τη ρωγμή του χρόνου” καλωσορίζοντας τον κόσμο και προλογίζοντας όσα θα ακολουθήσουν.
Η “μοιραία” από τη Σοφία Αβραμίδου και το “φίλε αδελφή ψυχή” από τον Θεοχαρίδη ζέσταναν τον κόσμο ήδη από το ξεκίνημα, παρά το γεγονός ότι το μαγαζί δεν ήταν γεμάτο. Όλη η επιμέλεια έμοιαζε να έχει κάτι από τον Ρασούλη. Ολοι οι συντελεστές από την ορχήστρα μέχρι τους τραγουδιστές παρουσίαζαν από την αρχή κι όλας μία αρμονική συνεργασία, σαν να είχε επιμεληθεί ο ίδιος ο δημιουργός τη βραδιά μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, μιας και γι’αυτό φρόντισε η κόρη του, Ναταλία. Όλοι ήταν εκεί για τον Μανώλη και μας έδωσαν την ευκαιρία να ακούσουμε τραγούδια γνωστά αλλά και άγνωστα (και ακυκλοφόρητα) του Ρασούλη με τον Λοίζο, τον Παπάζογλου, τον Βαγιόπουλο, τον Ξυδάκη τον Νικολόπουλο και πολλούς ακόμη συνεργάτες που τον συντρόφευσαν όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και ιστορίες τόσο για τα τραγούδια όσο και για τη ζωή του. Ο Λίζος, ο Βαγιόπουλος, ο Καλαντζής, η Σοφία Παπάζογλου, ο Χ.Παπαδόπουλος… Όλοι είχαν να προσθέσουν κάτι σε αυτή τη βραδιά, μία υπέροχη ερμηνεία, μία ιστορία κάτι όμως που έδενε αρμονικά με όλο το κλίμα και έκανε τον κόσμο να προσέχει και να ακούει ευλαβικά ,χωρίς να λείπουν όμως και οι παραφωνίες με τους ψίθυρους. Μετά από τα 6.30 λεπτά διάλειμμα, όπως συνήθιζε να λέει και ο ίδιος ο δημιουργός, το δεύτερο πρόγραμμα ξεσήκωσε τον κόσμο, αρχής γενομένης με το ταξίμι του Αγάθωνα στο τραγούδι “οι μάγκες δεν υπάρχουν πια”, “τις νταλίκες” με τον Σαρρή και τη Λιζέτα Καλημέρη να παίρνει τη σκυτάλη και να απογειώνει σε συγκλονιστικές ερμηνείες που ανάγκασαν τον κόσμο να χορέψει και να τραγουδήσει και άλλοτε απλώς να απολαύσει τις μπαλάντες πάντα σε στίχους του Ρασούλη μέχρι το τέλος του προγράμματος. Αν έλειπε κάτι από τη βραδιά αυτό ήταν ο νέος κόσμος καθώς το ακροατήριο αποτελούσαν άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. “Αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει Κεμάλ” είχε γράψει ο ίδιος εκφράζοντας την πεποίθηση του για κάτι καλύτερο. Δεν είναι σίγουρο πλέον, κατά πόσο μπορεί να αλλάξει μιας και “όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν” μα σε κάθε περίπτωση τέτοιου είδους κινήσεις μπορούν να αλλάξουν την πολιτιστική κουλτούρα του ακροατή, να αλλάξουν συνειδήσεις και να μας κινήσει από το τέλμα που υπάρχει τουλάχιστον σε μουσικό επίπεδο γι’αυτό κάντε τον κόπο να τη δείτε καθώς η παράσταση θα ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα.
Συμμετείχαν: Σοφία Αβραμίδου Αγάθωνας Πέτρος Βαγιόπουλος Παντελής Θεοχαρίδης Όλγα Ζορμπά Γιώργος Καζαντζής Λιζέτα Καλημέρη Ανδρέας Καρακότας Παναγιώτης Κουτσούρας Γιώργος Λίζος Αργύρης Μπακιρτζής Χάρης Παπαδόπουλος Σοφία Παπάζογλου Ναταλία Ρασούλη Γιώργος Σαρρής Κατερίνα Σιάπαντα Κωνσταντίνος Στεφανής.
Έπαιξαν οι μουσικοί: Λάζαρος Σαμαράς – πλήκτρα / ακορντεόν / μουσική επιμέλεια. Δημήτρης Πάντος – ηλ. κιθάρα Νικόλας Τριήρης – μπουζούκι / λαούτο / τζουράς Θανάσης Σοφράς – ηλ. κοντραμπάσο Μιχάλης Ορφανίδης – τύμπανα.
Καλλιτεχνική επιμέλεια προγράμματος: Ναταλία Ρασούλη Υπεύθυνος ήχου: Θανάσης Γκίκας Οπτικό υλικό: Δημήτρης Ιωαννίδης
Φωτογραφικό υλικό
