Χαρισματική Anne Carrere σε ένα PIAF –φιάσκο- SHOW. Είδαμε στο θέατρο Γης και σχολιάζουμε από την καλή και απ’ την ανάποδη…
Όπου άρχισαν και τα τσαλίμια της «κληρονόμου»: να ψάχνει ανάμεσα στο κοινό έναν πλούσιο… καβαλιέρο για ένα ρομαντικό βαλσάκι, ή να ανεβάζει στη σκηνή έναν νεαρό να της χαϊδέψει τις γάμπες, σα να βρισκόμαστε σε καμπαρέ… ή κάνοντας παρατεταμένη έκκληση στο κοινό να την σιγοντάρουν σε κάποια ρεφρέν… Ωραιότατες και απαραίτητες όλες οι παραπάνω τσαχπινιές πιστέψτε με, τόσο ώστε να ξελαμπικάρουμε από την σχετικά άγνωστη γαλλικουριά της πρώτης περιόδου, άσε που μια ζαλούρα μας έπιασε… καταλήγοντας πως τα γαλλικά τραγούδια είναι σαν τα ποντιακά ένα πράμα! Κανένα μισαωράκι τα ανέχεσαι και τα χαίρεσαι, αλλά από εκεί και πέρα αρχίζει το -γο και -ρο να σου την δίνει στα νεύρα…
Φωτογραφικό υλικό