Άρεσε ο Bonobo στη Ζωούλα και σχολιάζει τα καθέκαστα της βραδιάς στο fix Factory of Sound…
Kulturosupaki μου γλυκό δεν ξέρω που σε βρίσκω αυτή την ώρα, εγώ όμως βρίσκομαι στο γραφείο μου με μια τεράστια κούπα ελληνικού καφέ, ο οποίος έχει χυθεί και λίγο (με βλέπω σύντομα πολύ πλούσια …). Ακούω το El Toro και ετοιμάζομαι να σου εξιστορήσω τα χθεσινά μου σουρτουκέματα.
Χθες λοιπόν η Ζωούλα πήγε στο Fix Factory of Sound για να δει από κοντά τον Bonobo και την μπάντα του.
Πήρα την καινούργια μου φράντζα (το έκοψα το μαλλάκι μου χθες) και τον καλό μου και κινήσαμε στο μαγαζί.. Κινήσαμε όμως πολύ νωρίς γιατι φτάσαμε στις 20:00 και οι πόρτες ήταν κλειστές (λογικό).
Καθίσαμε και εμείς λοιπόν σε κάτι ωραιότατες κερκίδες απέναντι από την είσοδο και μεταξύ συζητήσεων βλέπαμε τον κόσμο που είχε αρχίσει να καταφθάνει.
Στις 20:30 ακριβώς άνοιξαν οι πόρτες και εμείς μπήκαμε μέσα πρώτοι πρώτοι. Κατευθυνθήκαμε σε ένα από τα stand που υπήρχαν στον χώρο ( τα ξανά είπαμε η Ζωούλα έχει αρχίσει να μεγαλώνει οπότε το χρειάζεται και το καθισματάκι της).
Αμέσως παρατήρησα πως ο πάνω όροφος του μαγαζιού ήταν κλειστός , περίεργο σκέφτηκα πρώτη φορά βλέπω κλειστό τον πάνω όροφο, σε λίγο θα καταλάβετε γιατί συνέβη αυτό.
Κόσμος άρχισε να μπαίνει σιγά σιγά μέσα στο χώρο και γύρω στις 9 παρά ανέβηκε στα decks ένας dj , θέλω να με συγχωρέσετε αναγνωστόπουλα μου αλλά δεν θυμάμαι το όνομα του (ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι αναγνωστόπουλο μου, καταλαβαίνεις…).
Ο γλυκύτατος djάρχισε να μας ζεσταίνει και να προετοιμάζει το έδαφος.. Γλυκιές chill out, house, electro μελωδίες μας ταξίδευαν. Μάλιστα όταν ακούστηκαν τα πρώτα progressive τραγουδάκια κάποιοι τολμηροί άρχισαν να λικνίζονται στους παιχνιδιάρικους ρυθμούς του dj.
Γύρω στις 21:30 ο χώρος άρχισε να γεμίζει (δυστυχώς δεν φίσκαρε) και μετά από λίγο ο dj αποχώρησε από τη σκηνή. Και εκείνη την ώρα ξεκίνησε το μελανό σημείο της συναυλίας καθώς ο Bonobo και η μπάντα του ανέβηκαν στην σκηνή στις 22:30 και μέχρι εκείνη την ώρα μας συνόδευαν μουσικές από λίστες. Τολμώ να σας πω πως κατά τη διάρκεια της αναμονής σκέφτηκα μέχρι και να αποχωρήσω καθώς όλη μέρα έτρεχα σαν τον Βέγγο αλλά ευτυχώς συγκρατήθηκα.
Ξεκίνησα να παρατηρώ τον κόσμο και διαπίστωσα πως ο μέσος όρος ηλικιών ήταν τα 25. Αυτό που μου κακοφάνηκε όμως ήταν το γεγονός πως ο καθένας ήταν με την παρέα του, ζευγαράκια, κοριτσοπαρέες και αντροπαρέες..
Δεν φλέρταρε άνθρωπος με άνθρωπο.. ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ????? Μου φαίνεται πρέπει να επανέλθω δριμύτερη με το Έρως-Alert. Τέλος θα βρω τον μικρό αγγελάκο, θα του κλέψω τα βέλη του και θα αρχίσω να σας σημαδεύω… Η Ζωούλα κυνηγός χαμένων ΕΡΩΤΩΝ. Φλερτάρετε γλυκά μου πλάσματα, το φλερτ είναι χαρά και ζωή..
Στις 22:30 άρχισαν να αναβοσβήνουν τα φώτα και οι καμπανούλες από το Cirrus άρχισαν να ηχούν. Ο Bonobo και η μπάντα του ανέβηκαν στη σκηνή και το χειροκρότημα άρχισε να διαχέεται στον χώρο.
Η Bonobo live band αφού κατέλαβε τη σκηνή με electronics, πνευστά, drums και φυσικά με τον ίδιο τον Bonobo ως frontman στο μπάσο κατάφερε να μας μεταφέρει σε ένα ηχητικό post-party διανοητικού chill out.
Τα τραγούδια του Bonobo με την jazz tempo φύσης τους σε συνδυασμό με τον εμπλουτισμό από afrobeat και ανατολίτικες επιρροές σου προσφέρουν ένα ταξίδι σε εξωτικούς τόπους.
Στη σκηνή μαζί του ήταν και η Szjerdene. Η Szjerdene ανέβηκε και με έναν πολύ ευγενικό και εκλεπτυσμένο τρόπο κατάφερε να δημιουργήσει ‘’εκρήξεις’’ αισθησιασμού με το Towers και να μεταβεί σχεδόν ανεπαίσθητα στο Stay the Same.
Η ώρα περνούσε και ο κόσμος άλλοτε ήταν παραδομένος στα συναισθήματα που του δημιουργούσε η μουσική και άλλοτε συμμετείχε ενεργά και χόρευε.
Μου αρέσει αυτό το είδος μουσικής γιατί ο καλλιτέχνης σου δίνει το έναυσμα μέσα από τη δική του ψυχοσύνθεση να ταξιδέψεις στον δικό σου μοναδικό κόσμο.
Ο Bonobo άλλωστε είναι πρωτοπόρος και καταφέρνει μέσα από fusion, νέα basslines και beats να ξεδιπλώσει τον ίδιο του τον εαυτό.
Χάρηκα γιατι διαπίστωσα ότι είχε συμπεριλάβει και αρκετά από τα πιο παλιά του τραγούδια, ανανεωμένα και ενταγμένα στα πλαίσια της μπάντας.
Στο track list της συναυλίας απολαύσαμε μεταξύ άλλων τα We could forever, Kiara, Ketto, Ten Tigers, First Fires, Transits, Recurring, Kong και άλλα πολλά.
Η συναυλία έφτανε προς το τέλος της, όταν μας χάρισαν ένα απίστευτο σόλο σαξόφωνου και ντραμς ενταγμένα στο El Toro.
Ο Simon και η μπάντα του αποχώρησαν από τη σκηνή με το Know You.
Επέστρεψαν όμως, μετά από το χειροκρότημα μας για το encore της βραδιάς. Το Pieces και μια ιδιαίτερη διασκευή του The Keeper αποτέλεσαν το επιστέγασμα της μουσικής βραδιάς.
Μπορώ να πω πως η συναυλία ήταν ένα μικρό δείγμα του τι συμβαίνει στο Tomorrowland. Αυτό που επιλέγω να κρατήσω όμως από τη χθεσινή βραδιά είναι το χαμηλό προφίλ του Bonoboπου καταφέρνει με ένα τρόπο να σε μαγνητίσει και να σε κάνει να τον νιώσεις ταυτόχρονα οικείο και απόκοσμο.
Η δική σας,
Ζωούλα
Φωτογραφικό υλικό
