Η «βασίλισσα της ποπ» συνέθεσε τον δίσκο ως συνοδευτικό του «Ray of Light» του 1998, με εναλλακτικές εκδοχές των τραγουδιών του, αλλά το κυκλοφόρησε μόλις τώρα – και λαμβάνει διθυραμβικές κριτικές
Η Madonna επιστρέφει στο προσκήνιο με ένα project που προκαλεί συγκίνηση και ενθουσιασμό στους θαυμαστές της: το “Veronica Electronica”, το πολυαναμενόμενο remix album βασισμένο στο εμβληματικό “Ray of Light” του 1998.
Το “Ray of Light” θεωρείται από πολλούς ως το πιο καθοριστικό album της καριέρας της Madonna – ένα έργο που παντρεύει την electronica, την trip-hop και την Britpop με την pop και το πνευματικό βάθος. Τραγούδια όπως το “Frozen” και το ομώνυμο “Ray of Light” παραμένουν αθάνατα στον χρόνο, τόσο σε προσωπικές ακροάσεις όσο και στα playlists των DJ.
Η κυκλοφορία του “Veronica Electronica” – ενός remix album που περιλαμβάνει ριζικά επεξεργασμένες εκδοχές των κομματιών του “Ray of Light” – αποτελεί σχεδόν μυθικό γεγονός για τους αφοσιωμένους θαυμαστές της. Αν και μόνο δύο τραγούδια είναι πραγματικά νέα (μεταξύ αυτών και το demo “Gone Gone Gone”, που έχει διαρρεύσει εδώ και χρόνια), η δύναμη του project βρίσκεται στις δημιουργικές αναγνώσεις που προσφέρουν οι παραγωγοί.

Η μετατροπή του “Drowned World/Substitute for Love” από μελαγχολικό trip-hop σε ηλεκτρονικό acid rave από τους BT και Sasha, προσφέρει μια εντελώς νέα ενέργεια στο κομμάτι. Αντίθετα, το “Skin” σε remix των Peter and Victor γίνεται πιο σκοτεινό και βιομηχανικό, τονίζοντας τη μελαγχολία του με ένα techno ρυθμό γεμάτο ένταση και ανησυχία.
Ωστόσο, δεν λείπουν και τα λιγότερο εμπνευσμένα σημεία, όπως το Club 69 remix του “Nothing Really Matters”, το οποίο μοιάζει να χάνει την ουσία του πρωτότυπου. Από την άλλη, το Fabien’s Good God mix του “The Power of Good-Bye” αποδεικνύει πόσο συναρπαστική μπορεί να γίνει μια επαναδιαπραγμάτευση: ένα απρόσμενο drum’n’bass remix που αναδεικνύει τον συναισθηματικό πυρήνα του κομματιού.

Το “Gone Gone Gone”, με τον συνδυασμό electro ήχων και ρομαντικής μελαγχολίας, ολοκληρώνει ένα album που, ακόμα κι αν δεν είναι απόλυτα συνεκτικό, ανοίγει ένα παράθυρο στην πειραματική, τολμηρή πλευρά της Madonna – και αυτό αρκεί για να κάνει το “Veronica Electronica” ένα πολύτιμο κομμάτι της δισκογραφίας της.


