Γράφει για την Κουλτουρόσουπα.
Facebook – Instagram
Είναι η πρώτη φορά, σχεδόν πρώτη, που θα ασκήσω τόσο έντονη κριτική για το θέμα ΕΡΤ σε ότι αφορά στη Eurovision. Κριτική όχι μόνο για φέτος, αλλά και για όλα τα χρόνια από το 1977.
Δε θα κρίνω το 1974 ούτε το 1976 διότι στην πρώτη μας συμμετοχή δεν ξέραμε τι είναι και πως σχεδιάζονται οι συμμετοχές και μάλιστα επί Χούντας με Άρτον και Θεάματα και στη δεύτερη μας συμμετείχαμε με τραγούδι διαμαρτυρία για την εισβολή στην Κυπρο. Αλλά τότε γιατί δε μας στήριξε η τόσο ευαίσθητη Ευρώπη, απορώ ακόμη. Ενώ η εισβολή στην Ουκρανία προκάλεσε την αντίδραση της Ευρώπης που στήριξε σύσσωμη την Ουκρανική νικητήρια συμμετοχή ανεξάρτητα από το εάν άρεσε τόσο πολύ ως τραγούδι ή όχι πέρυσι.
Γιατί ασκώ κριτική; Γιατί κακά τα ψέματα η Ελλάδα δεν πήγαινε για πάρα πολλά χρόνια ισότιμα με τις άλλες χώρες.
Λέγεται μάλιστα ότι το 1977, όταν η ΕΡΤ ρωτήθηκε από την EBU , εάν μπορεί να διοργανώσει το διαγωνισμό, απάντησε με ασάφεια και με προτεινόμενο χώρο το Ηρώδειο, δηλαδή ανοιχτό χώρο, ελλείψει κλειστών. Ψέματα όμως ήταν ότι δε διαθέταμε κλειστό χώρο. Και τον διαθέταμε στη Θεσσαλονίκη, στο Παλέ Ντε Σπορ, όπου φιλοξενούνταν το Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης. Κι επίσης και το Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών που φιλοξενούσε την Κεντρική Σκηνή του ΚΘΒΕ, πληρούσε, έστω και οριακά, τους όρους φιλοξενίας εκείνης της εποχής. Πολλοί λένε πια ότι όλα αυτά περί Ηρωδείου, δηλαδή ανοιχτού και όχι κλειστού χώρου, επηρέασε το τελικό αποτέλεσμα που ναι μεν ήταν καλό με την 5η θέση, ωστόσο απομάκρυνε το ενδεχόμενο νίκης.
Το 1978, όπως πάλι λέγεται, αρχικά επελέγη η Άννα Βίσση με το “Κύριε Νόμπελ” αλλά φοβήθηκαν τις αντιδράσεις της Ακαδημίας Νόμπελ και το απέσυραν. Τελικά πήγε η Τάνια Τσανακλίδου με το «Τσάρλι Τσάπλιν» παίρνοντας την 8η θέση. Και τότε η ΕΡΤ παρά τα καλά αποτελέσματα έδειχνε πως δεν ήξερε να χειρίζεται σταθερά το προτζεκτ.
Το 1980 έχουν γραφτεί πολλά για το ότι με παρέμβαση πολιτικού προσώπου άλλαξε το αποτέλεσμα που θα έστελνε τον Κώστα Τουρνά και το «UFO» στο διαγωνισμό και πήγε τελικά η Άννα Βίσση με το «Ωτοστόπ».
Το 1985 έχει υπονοηθεί ότι ο Τάκης Μπινιάρης κέρδισε το εισιτήριο με το «Μοιάζουμε», καθώς ήταν ο αγαπημένος τραγουδιστής του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου. Ανεξάρτητα από την ωραία φωνή του και το ταλέντο του. Πάντως είχε λάβει πολύ θετικά σχόλια το βίντεο κλιπ. Ωστόσο το τιμ που γύρισε το κλιπ δεν ταξίδεψε στο Γκέτεμποργκ αφήνοντας ουσιαστικά το Μπινιάρη χωρίς ουσιαστική στήριξη.
Το 1988 έχει ειπωθεί πως έστειλαν τον «Κλόουν» με την Αφροδίτη Φρυδά για να μην πάει τραγουδι με τίτλο «Χικ» που ερμήνευσε η Αγγελική Μπαζίγου. Παρά το γεγονός ότι το καλύτερο τραγούδι με διαφορά ήταν το ΑΝ με την Άντζελα Δημητρίου που ωστόσο δεν το προέκριναν επειδή τα μέλη της Επιτροπής δεν ήθελαν να πάει μια λαϊκή τραγουδίστρια πίστας.
Εκείνη μάλιστα τη χρονιά είχε βγει σε τηλεοπτική εκπομπή ο επίσης διαγωνιζόμενος Χρήστος Κάλλοου λέγοντας ότι δεν είναι αρσενική πόρνη του Κολωνακίου για να πάρει το χρίσμα. Βέβαια δυο χρόνια αργότερα η ΕΡΤ τον έστειλε στο διαγωνισμό με ένα αδιάφορο κομμάτι το «Χωρίς Σκοπό», όπου ξεχώριζε με τις φωνητικά της η Φωτεινή Σαββατιανού. Ενώ ο Κάλλοου, ο κεντρικός ερμηνευτής το τραγούδησε παλιομοδίτικα. Δηλαδή τον έστειλαν το 1990 για να μην τους την πει ξανά εκεί στην ΕΡΤ; Που έχασαν την ευκαιρία να στείλουν ένα πολύ ωραίο ντουέτο με τη Μαντώ και το Νίκο Ιγνατιαδη που ήταν και η πιο σύγχρονη πρόταση εκείνης της χρονιάς. Τη Μαντώ δε που αισθάνονταν ότι της χρωστούσαν την έστειλαν 13 χρόνια πιο μετά με ένα σαφώς κατώτερο τραγούδι που έσωζε με την άψογη ερμηνεία της. Το 1997 η απόφαση της ΕΡΤ να μην αφήσει το νικητή της διαδικασίας Δημοσθένη Στριγκλή να μην ερμηνεύσει τη σύνθεση του, αλλά να το αναλάβει η Δέσποινα Βανδή, προκάλεσε την άρνηση του και την απόσυρση του. Έτσι έστειλαν το 2ο τραγούδι, το «Χόρεψε» που τελικά ερμήνευσε η Μαριάνα Ζορμπά. Αλλά μετά βγήκαν και είπαν ότι κανονικά το Χόρεψε είχε βγει πρώτο στην εσωτερική διαδικασία, αλλά έλειπε μια υπεύθυνη δήλωση από τους συντελεστές κι έτσι απευθύνθηκαν στο Δημοσθένη Στριγκλή. Ένα μικρό δράμα είχε παιχτεί τότε. Η ανεκδιήγητη διοργάνωση όμως σε επίπεδο εθνικού τελικού από την ΕΡΤ συνέβη το 1998 με τη θεσμοθέτηση 8 ημιτελικών, με τρία τραγούδια έκαστος, στο πλαίσιο της εκπομπής του Γιώργου Μαρίνου Zhowbiz.
Να σημειωθεί ότι ο κόσμος ψήφιζε επί μια ώρα κάθε φορά, όπου υπήρχε κίνδυνος κάποιοι υποψήφιοι να κάνουν καμπάνια και να κατευθύνουν ψήφους προς τα δικά τους κομμάτια αλλοιώνοντας νομότυπα το αποτέλεσμα. Έτσι αποκλείστηκαν από τον τελικό ο Διονύσης Σχοινάς με το καλύτερο ίσως τραγούδι από τα υποψήφια, όπως και η Μαριάννα Ευστρατίου με επίσης 2 πολύ ωραία τραγούδια. Την κατάληξη όλοι την ξέρουμε καθώς κέρδισε η «Κρυφη Ευαισθησία» με τη Διονυσία Καρόκη και τους “Θάλασσα” στο Μπέρμιγχαμ όμως όπου έγινε ο διαγωνισμός προκάλεσε επεισόδιο ο συνθέτης Γιάννης Βάλβης που τελικά αποβλήθηκε από τους χώρους της διοργάνωσης. Τελικά η Ελλάδα έφυγε μόνον με 12 βαθμούς, όλους από την Κύπρο….
Το 1999 δε βρεθήκαμε στο διαγωνισμό καθώς μας απέκλεισε το κακό αποτέλεσμα της προηγούμενης χρονιάς. Το 2000 απείχαμε οικειοθελώς και το 2001 επιστρέψαμε με τους Αντικ κερδίζοντας την 3η θέση. Ενώ το 2002 έγινε το γνωστό τσουρομάδημα μετά την επιλογή Ρακιτζή και S. A. G. A. P. O. Τότε πολλές και πολλοί έλεγαν ότι, επειδή δεν ειπώθηκε έγκαιρα και ξεκάθαρα πότε θα αρχίσει να ψηφίσει ο κόσμος, ευνοήθηκε επί τούτου ο Ρακιντζής. Πάντως έφταιγε και πάλι η ΕΡΤ που χειριζόταν το προτζεκτ ασαφώς και διεκπεραιωτικά.
Το 2004 διοργάνωσαν ένα μακράς διάρκειας ταλεντ σώου για να βρουν τον εκπρόσωπο μας. Τελικά επελέγη ο Απόστολος Ψυχράμης που τον έκριναν ως αντιτηλεοπτικό με αποτέλεσμα να συμφωνήσει η ΕΡΤ με το Σακη Ρουβά. Δηλαδή ακόμη και η μεγάλη μας επιτυχία με την 3η θέση συνοδεύτηκε από ασαφείς χειρισμούς της Ολυμπιακής τότε ΕΡΤ. Το 2005 ακόμη και η νίκη μας συνδέθηκε με το γνωστό άδειασμα της Δάφνης Μπόκοτα από τη μετάδοση του διαγωνισμού.
Το 2007 στον εθνικό τελικό όταν τα μέλη της Επιτροπής που ψήφισαν ξεκάθαρα Τάμτα ενημερώθηκαν ότι στο κοινό προηγείται καθαρά ο Σαρμπέλ άλλαξαν τη βαθμολογία τους για να μην κατηγορηθούν ότι δεν ταυτίζονται με το κοινό.
Το 2008 παρά και την επιθυμία της ΕΡΤ να πάει ο Μαρτάκης που είχε πίσω του τη ντριμ τιμ το κοινό αποφάσισε ξεκάθαρα υπέρ της Καλομοίρας.
Το 2011 έκαναν τον εθνικό τελικό σε ένα μικρό στούντιο ενώ το 2012 σε εμπορικό κέντρο και τους υποψήφιους να τραγουδούν πλει μπακ. Το 2015 άφησε ουσιαστικά η ΕΡΤ μόνη της τη Μαρία Έλενα Κυριάκου. Το 2016 έγινε ότι έγινε με την επιλογή των ARGO που ούτε αυτούς στήριξε η ΕΡΤ ουσιαστικά. Το 2017 παραδόθηκε εντελώς η δημόσια τηλεόραση μας στη λεγόμενη ντριμ τιμ ανεξάρτητα από τις επιτυχίες τους στο διαγωνισμό
Το 2018 άφησαν τη Γιάννα Τερζή αβοήθητη χάνοντας την ευκαιρία για διάκριση με ένα πολύ ωραίο τραγούδι. Το 2019 υπερέβαλαν στη σκηνική παρουσία με ένα αποτέλεσμα που δεν έγραφε τηλεοπτικά στερώντας από τη Κατερίνα Ντούσκα μια πολύ καλύτερη θέση στον τελικό. Κι ερχόμαστε στα φετινά τεκταινόμενα με τη μη ξεκάθαρη στην πορεία διαδικασία που σίγουρα μας έφτασε στον αποκλεισμό.
Όχι ότι δεν ακούστηκαν τέρατα ανάμεσα σε πολλά που ειπώθηκαν για το τραγούδι, τον ερμηνευτή Βίκτωρα, το επώνυμο του Βερνίκος. Και να δεχτούμε ότι τελικά δεν τράβηξε και δικαίως αποκλείστηκε. Ωστόσο γιατί τόση χολή προς τον 16χρονο εκπρόσωπο μας κι επίσης γιατί η ΕΡΤ πάλι μας μπέρδεψε με ασάφειες και μη ξεκάθαρη διαδικασία;
Προσωπικά το έγραψα και δημόσια. Μου άρεσε η συμμετοχή μας και πίστευα ότι άξιζε να είναι στον τελικό. Ωστόσο από τα 7 υποψήφια τραγούδια μας ήταν άλλα δυο που μου άρεσαν περισσότερο. Και μάλιστα παρότι δεν τα ακούσαμε όλα, πιστεύω και πάλι προσωπικά ότι στην τελική τριάδα έπρεπε να είναι η Μόνικα η Κλαύδια και ο Leon of Athens.
.
Διαβάστε όλα τα τελευταία άρθρα του Ιωάννη Κυφωνίδη με μια ματιά εδώ.
Ακολουθήστε μας στα social media
Φωτογραφικό υλικό
