Ανταπόκριση απ’ το δωμάτιο του Μανώλη Ιωαννίδη*
Λίγα λόγια, γιατί θα πω πολλά αργότερα: Ελλάδα, Eurovision, επιλογή τραγουδιού σε Εθνικό Τελικό, 12 συμμετοχές. Δεν υπάρχουν ούτε καν βίντεο κλιπ να κρίνουμε, άγνωστες οι αισθητικές βουλές των υποψηφίων, το μόνο που ξέρουμε είναι τα κομμάτια όπως τα ανέβασε πριν ολίγες ημέρες η ΕΡΤ στα γιουτιούμπς και τέλος.
-
Odyssey – Dinamiss
Ω, καλά,τώρα γίναμε! Σε ένα παράλληλο σύμπαν το τραγούδι έχει ήδη περάσει απ’ τον ελληνικό τελικό, έχει ξετινάξει ημιτελικό Eurovision, έχει κερδίσει τη Eurovision, την Ευρωλίγκα, το Νόμπελ Ειρήνης και όλος ο κόσμος ενωμένος και χωρίς εγκεφαλικά κύτταρα στον ορίζοντα, χορεύει στους ρυθμούς του σαν αποχαυνωμένος χιμπατζής.
Άιντε αλέ, αλέ. Όχι, δεν έπαθα κάποια διάσειση, τους στίχους τους άσματος αναγιγνώσκω. Δηλαδή μπαίνει άνετα στη λίστα με τις 10 καλύτερες κωμωδίες του 2025, και το καλύτερο- άθελά του! Με κάνει να θυμάμαι κάτι ένδοξα Allez Ola Olé, αλλοτινών, αθώων, αλησμόνητων εποχών. Κάτιχαριτωμένα, αγαθά κι αμόλυντα απ’ τους σύγχρονους τρόπους ζωήςYassou Maria, που έβγαιναν έβδομα (δεν είναι τυπογραφικό), γιατί ήταν τα ένδοξα 10’s και αυτοί που ψήφιζαν ήταν πιο φτιαγμένοι κι απ’ το πρόσωπο χολιγουντιανής υπεραστέρος που κάνει κηρύγματα για body positivity.
Αν όχι Eurovision, πού; Αυτό το τραγούδι φωνάζει Eurovision. Αυτό το τραγούδι γαβγίζει Eurovision, αυτό το τραγούδι ΕΙΝΑΙ Eurovision! Άλλων εποχών, που πολύ βολικά κάνουμε ότι δεν υπήρχαν και μπήκαν κάτω απ’ το πατάκι, αλλά δεν έχει σημασία. Προσωπικά, δυσκολεύομαι να φανταστώ ποιος είναι ο φυσικός χώρος αυτού του τραγουδιού, εκτός Eurovision: rave party; Beach party; Παραλιακή;
Αυτό το ανελέητα ένρινο, girlboss πνεύμα μου τρυπάει τα τύμπανα αλλάδικόμου ζήτημα. Τα μισά ρεφρέν δεν έχουν στίχους/είναι χορευτικά διαλείμματα- θα μπορούσε να πει κανείς “Τι θα μπορούσε να ακολουθήσει μετά από βαθιά, προσωπικές, εξομολογήσεις-σπαραγμούς τύπου Άιντε, αλέ αλέ”. Έτσι κι αλλιώς το μισό τραγούδι, πιστεύω πως είναι σκηνική παρουσίαση, οπότε αδημονούμε για τον ελληνικό τελικό (που τον βάλανε Πέμπτη, τα κέρατα, λες και δε δουλεύουμε την επομένη).
Εν τω μεταξύ για κάποιο λόγο έψαξα τους στίχους. Υποθέτω για τον ίδιο λόγο που θα έψαχνε κάποιους τους διαλόγους σε ταινίες βωβού κινηματογράφου.
Και μιας είναι της μόδας: αυτό το τραγούδι είναι η δική μου πρόταση για νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Τι λένε τα στοιχήματα: Υπάρχουν πιθανότητες.
Τι λέει η αφεντιά μου: Νικητήριο τραγούδι της Βαλκανοβίζιον 2008.
-
Free Love – Θάνος Λάμπρου
Τι φάση, ροκ ήχος; Τι κάνεις, ρε άτομο; Πού πας, ρε άνθρωπε, με ροκιά στα αγκάθια; Είναι σαν μπαίνω σε χορτοφαγικό εστιατόριο κρατώντας παραμάσχαλα μια κοτούλα και να τους ζητάω να μου τη μαγειρέψουν κι από πάνω…
Ακούγοντας τέτοια κατεύθυνση μετά από πόσα ποπ/ηλεκτρονικά τραγούδια, είναι για την αρχοντιά μου, τουλάχιστον ευχάριστο. Είναι σαν να είσαι στο εξωτερικό που όλα φαίνονται τόσο διαφορετικά και ώρες ώρες τρομακτικά και ξαφνικά ακούς τη γλώσσα της πατρίδας.
Δυναμικό, γεμάτο ενέργεια τραγούδι, τίποτα σκληρό, τόσο-όσο για να βγάλει κι ένα γρέζι διαφορετικής σχολής. Ακούσαμε και λίγο ηλεκτρική κιθάρα, δόξα σοι… Δε νομίζω ότι θα προκαλέσει τριγμούς συθέμελα στη ροκ κοινότητα, αλλά έχει μια ζωντανή ερμηνεία, ένα γοητευτικό γράπωμα των τριών λεπτών που έχει και μακάρι να πάει υπέροχα και στη ζωντανή εμφάνιση. Βάλτε το φυλακή κιόλας το παλιόπαιδο για εμπρησμό. Γιατί θα κάψει καρδιές.
Έχει κιόλας τη χαρακτηριστική αλλαγή κλειδιού, σήμα κατατεθέν για Eurovision. Αλλά στο τωρινό zeitgeist λίγο δύσκολο να περιμένουμε πολλά. Δεν πειράζει, να ‘ναι καλά ο άνθρωπος που έφερε κάτι διαφορετικό στον τελικό. Βάλτε το φυλακή κιόλας το παλιόπαιδο, για ληστεία. Γιατί θα κλέψει τις εντυπώσεις.
Τι φοβερή αποστολή αυτοκτονίας να πάει κανείς με ροκ τραγούδι για Eurovision, μπράβο στους γενναίους δημιουργούς του τραγουδιού. Για κάθε παράδειγμα ροκιάς που έχει σκαρφαλώσει πεντάδα Μεγάλου Τελικού Eurovision, υπάρχουν άλλα τόσα που δεν έχουν ξεκλέψει ούτε βλέφαρο απ’ τον ταπεινό ημιτελικό τους. Ακόμη, να χωνέψω την περσινή τελευταία θέση της Νορβηγίας αλλά όπως έχει πει και μια ντόπια, καλτ φιγούρα “Αλλά… αυτοί είσαστε”.
Βάλτε το φυλακή κιόλας το παλιόπαιδο, για απαγωγή. Γιατί κρατάει όμηρο την προσοχή μου.
Τι λένε τα στοιχήματα:Ψηφοφόροι κάντε τη δουλειά σας να θάψετε οτιδήποτε κοιτάει προς δύση μεριά.
Τι λέει η αφεντιά μου: Αξιοπρεπές τραγούδι που δίνει κάτι διαφορετικό σε μια σωρεία ποπ (διαφορετικών αποχρώσεων, αλλά ποπ) κομματιών.
-
Elevator – Rikki
Άλλος κι αυτός… Ρε παιδιά (κι εσύ κι ο προηγούμενος), με κάθε ειλικρινέστατη συμπάθεια- στην Ελλάδα είστε, είναι δυνατόν να ψηφίσει κόσμος να στείλουμε τέτοια τραγούδια Eurovision;
Υπέροχο, απλά, πολύ απλά. Δροσερό, ζουμερό, χαρωπό, φρέσκο, καλοκαιρινό. Καλοκαίρι τύπου όχι μπιτσόμπαρα, Χαλκιδική, κλαρινογαμπριλίκι, τατουάζ και insta. Το άλλο το καλοκαίρι: το ανάλαφρο, το σκαμπρόζικο, το λίγο πριν βγούμε με την παρέα, τοσε περιμένω πάνω στ’ ανηφόρι, μελαχρινό μου αγόρι…
Εξαιρετικό πραγματικά. Βέβαια πιο πολλές πιθανότητες έχει να γίνει Σούπερ Λιγδ χωρίς παράπονα για διαιτησίες και παράγκες παρά να προκριθεί αυτό το τραγούδι αλλά δεν πειράζει- είμαστε ό,τι ψηφίζουμε. Τραγούδι που εγώ θεωρώ ότι είναι παγκοσμίων προδιαγραφών, fight me. Εγώ, μια φορά, μπορώ ΑΝΕΤΑ να φανταστώ πρωτοκλασάτα ονόματα του πλανήτη να έχουν ένα τέτοιο τραγούδι σε άλμπουμ τους. Αλλά αυτό νομίζω εγώ, ένας απειροσκοπικός (άπειρα+μικροσκοπικός= απειροσκοπικός) κόκκος λάσπης. Γιατί μάλλον το ιντερνετικό κοινό έχει ήδη αποφασίσει να μη δώσει ευκαιρία στο τραγούδι.
You can’t spell funky without fun. But you CAN spell Eurovision without vision.
Αν ήταν στο χέρι μου, απευθείας ανάθεση. Δημοκρατικές διαδικασίες.
Τι λένε τα στοιχήματα: Ας μη μαυρίσουμε τις ψυχές μας Παρασκευιάτικα…
Τι λέει η αφεντιά μου: Νοστιμότατο τραγουδάκι- εντός/εκτός ή κι επί τα αυτά της Eurovision.
-
Παράδεισος – Κωνσταντίνος Χριστοφόρου, Κώστας Καραφώτης
Χίλια εννιακόσια ενενήντα δύο, μαζί κι αυτό τον χρόνο, μαζί εμείς οι δύο. Όχι, κάτι δικά μου λέω.
Είναι αλήθεια ότι δεν μπορώ καθόλου τέτοια μουσική, γιατί αυτό είναι το γούστο μου. Πρόβλημά μου, εννοείται- ποιος λέει ότι αυτά που ακούω εγώ δεν είναι τρισκούπιδα με κορδέλες; Κρίνε ινά κριθείς, ξεκάθαρα. Αλλά αυτόν τον ήχο που πρεσβεύει αυτό το ομολογουμένως αξιοπρεπέστατο τραγούδι, δεν είναι κάτι που μπορώ να υποστώ για πολλή ώρα.
Αλλά πρέπει να είμαστε δίκαιοι: γλυκό τραγούδι, πολύ ωραίες φωνές, πάρα πολύ καλές ερμηνείες από δύο έμπειρους ερμηνευτές και ειδικά στο live αν τις πετύχουν τις αρμονίες θα είναι ear candy. Οπότε, όποιος αρέσκεται σε πιο παραδοσιακό, ανατολικά προσανατολισμένο ποπ, με λαϊκά γυρίσματα, ακουστικά έγχορδα, Αιγαίο κι άγιος ο Θεός, θα πρέπει να έχει βρει το λιμάνι του.
Εγώ, αν θα πρέπει να κάνω ένα διάλειμμα, γιατί, οκέι, δε θα πάθουμε και προστάτη για μια Eurovision, νομίζω βρήκα πότε θα το κάνω.
Πέρα απ’ τις κρυάδες, ευχάριστο τραγούδι, αλλά δεν ξέρω ούτε αν απευθύνεται απαραίτητα στο σήμερα αλλά ούτε αν θα μπορούσε να σταθεί σε έναν διαγωνισμό Eurovision με αξιώσεις.
Τι λένε τα στοιχήματα: Όχι και πολλές πιθανότητες.
Τι λέει η αφεντιά μου: Προτιμώ Μάρω Λύτρα.
*Παύουν όλες οι υπόλοιπες προγραμματισμένες στήλες, κηρύσσονται σε κατάσταση πολιορκίας και μετά τα κείμενα Ανταπόκριση απ’ το δωμάτιο μου: Eurovision 2025 – Ελληνικός Τελικός (Μέρος Α’) και Ανταπόκριση απ’ το δωμάτιο μου: Eurovision 2025 – Ελληνικός Τελικός (Μέρος Β’) έρχεται τοΑνταπόκριση απ’ το δωμάτιο μου: Eurovision 2025 – Ελληνικός Τελικός (Μέρος Γ’) στις 20-01.
