.
Οι συνεντεύξεις μας
Το έτερον ήμισυ της ομάδας Triple Threat Productions, αναμετράται τούτη τη φορά με τον «Δράκουλα» του Μπραμ Στόκερ που θα παρουσιαστεί στη σκηνή του θεάτρου Αθήναιον από το Σάββατο 4 Μαρτίου, και η σκηνοθετική οδηγία απαιτεί και χοροθεατρικές επιδόσεις πέρα από τη διασκευή του κορυφαίου έργου.
Ο χορογράφος Λευτέρης Κωνσταντίνου μιλά εφ΄ όλης της ύλης στον Γιώργο Μπαστουνά για την Κουλτουρόσουπα..
Θα ξεκινήσουμε από την τελευταία σας παράσταση. «Ο Δράκουλας» αποτελεί τη νέα σας παράσταση που φέρνει στο προσκήνιο μία από τις πιο κλασικές ιστορίες όλων των εποχών. Γιατί την επιλέξατε; Πείτε μας δύο λόγια για τη διαμόρφωσή της.
O «Δράκουλας» αποτελεί ένα εμβληματικό έργο της λογοτεχνίας τρόμου που έθεσε τις βάσεις για όλη τη λογοτεχνική και κινηματογραφική μυθολογία του βαμπιρισμού, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα. Στη σημερινή εποχή, όπου τα βαμπίρ έχουν μια πιο ωραιοποιημένη, πολλές φορές γκλαμουράτη, εκδοχή, είναι σημαντικό να θυμόμαστε τις απαρχές του είδους και τη σημασία του έργου που τη νοηματοδότησε. Το βιβλίο του Μπραμ Στόκερ, στο οποίο βασίζεται η παράσταση, στηρίζεται στο ιστορικό πρόσωπο του Βλαντ Τσέπες, γνωστού και ως Παλουκωτή ή Δράκουλα, ο οποίος υπήρξε πρίγκιπας της Βλαχιάς και πολέμησε εναντίον των Οθωμανών. Ο Μπραμ Στόκερ βασίστηκε στις δεισιδαιμονίες των Βαλκανίων για να δημιουργήσει τον θρύλο του αιμοσταγούς βρικόλακα που σαγηνεύει γενιές αναγνωστών, όπως σαγήνευσε κι εμάς τους ίδιους.
Αποτελεί ένα επίκαιρο έργο;
Το έργο μιλά για την αμαρτία και τη σημασία της, η οποία στη σημερινή εποχή είναι πολύ διαφορετική από την εποχή που γράφτηκε το βιβλίο. Εκτός από την αμαρτία, μπορούμε να διακρίνουμε στο έργο προβληματισμούς ως προς το θέμα της συναίνεσης, οι οποίοι είναι πολύ επίκαιροι ειδικά στην εποχή μας.
Πως θα αποτυπωθεί το υπερφυσικό στοιχείο με το οποίο σχετίζεται ο συγκεκριμένος μύθος;
Το υπερφυσικό στοιχείο λειτουργεί συμβολικά τόσο στο βιβλίο όσο και στην παράστασή μας. Ο βαμπιρισμός αναφέρεται συμβολικά είτε στα απελευθερωμένα ήθη ως διαβολικές συνήθειες, είτε στην ομοφυλοφιλία, είτε ακόμη και στη σύφιλη. Στη σκηνή το υπερφυσικό στοιχείο θα αποτυπωθεί με τη χρήση ειδικών εφέ, αλλά και με υποκριτικές/κινησιολογικές συνθήκες, ανάλογα την περίπτωση.
Ένα γεγονός που μας χαροποίησε ιδιαίτερα είναι πως η παράστασή σας σηματοδοτεί την νέα αρχή του θεάτρου «Αθήναιον». Έπαιξε ρόλο στην απόφασή σας να επιλέξετε το συγκεκριμένο χώρο;
Η επιλογή του συγκεκριμένου θεάτρου ήταν ελαφρώς τυχαία, διότι τα περισσότερα θέατρα της πόλης δεν στηρίζουν τις ομάδες της πόλης και επιλέγουν να στεγάσουν κατά κύριο λόγο αθηναϊκές παραστάσεις. Σίγουρα η αίσθηση ευθύνης είναι πολύ μεγάλη γιατί και το ίδιο το θέατρο επενδύει σε εμάς για μέρος της ευημερίας του, αλλά και εμείς στηριζόμαστε σ’ εκείνο για ένα άρτιο αποτέλεσμα. Η συνεργασία μας μέχρι στιγμής είναι η καλύτερη. Το αποτέλεσμα θα μιλήσει από μόνο του.
Ένα πολυπρόσωπο έργο με αρκετή κινησιολογία αποτελεί σίγουρα μία πρόκληση τόσο στο κείμενο, όσο και την σκηνοθεσία. Πόσο δύσκολη είναι η δημιουργία ενός πολυπρόσωπου έργου;
Όταν έχεις καλούς συνεργάτες, η δουλειά γίνεται το καλύτερο μέρος για να βρίσκεσαι. Η πολυπρόσωπη δημιουργία δουλεύεται τμηματικά με σκοπό τη σταδιακή ένωση όλων των κομματιών όσο πλησιάζει η πρεμιέρα. Η ομάδα που έχει δημιουργηθεί για τη στελέχωση της συγκεκριμένης παράστασης αποτελείται από άτομα που αγαπούν τη δουλειά τους, τη δουλειά μας, αλλά και το ίδιο το έργο και βάζουν τα δυνατά τους για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Εμείς ως παραγωγή έχουμε μεγάλη εμπειρία στη διαχείριση πολυπρόσωπων έργων (θεατρικών και χορευτικών) οπότε έχουμε αναπτύξει μηχανισμούς ευκολότερης οργάνωσης και διαχείρισης των πολυπληθών ομάδων.
Μιλήστε μας για την ομάδα σας Triple Threat Productions και ποιο είναι το στίγμα της;
Η Triple Threat Productions δημιουργήθηκε τον Ιούλιο του 2021 από καλλιτέχνες για καλλιτέχνες. Υπήρχαν δουλειές κυρίως χορευτικές οι οποίες είχαν προηγηθεί μέσω της σχολής χορού ProDancers Studio, αλλά η δουλειά μας ωρίμασε και θεατρικοποιήθηκε στην πρώτη μας μεγάλη θεατρική παράσταση «Το Κλάμα βγήκε απ’ τον παράδεισο on stage». Τόσο εγώ, όσο και ο Άγγελος αλλά και η Κλαίρη Καραπιδάκη που απαρτίζουμε αυτή τη στιγμή την Triple είμαστε καλλιτέχνες και όχι μεγαλοπαραγωγοί. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε αυτό που λείπει από την Θεσσαλονίκη και φυσικά να δώσουμε ευκαιρία σε νέους ταλαντούχους καλλιτέχνες της πόλης μας.
Αν βιοπορίζεστε από το θέατρο, αν έχετε χορηγούς που υποστηρίζουν τις προσπάθειές σας και πόσο θα κοστίσει η τελευταία σας παραγωγή;
Προσπαθούμε να βιοποριστούμε από το θέατρο. Κάθε δουλειά μας πάει όλο και καλύτερα οικονομικά. Αλλά μόνο το θέατρο δεν αρκεί. Έχουμε αρκετά μαθήματα και σεμινάρια είτε θεάτρου είτε χορού, τα οποία οργανώνουμε σαν Triple Threat Academy, και σε ένα μεγάλο βαθμό στηρίζουν οικονομικά τις μεγάλες μας παραγωγές. Στη συγκεκριμένη δουλειά έχουμε ως χορηγό μας την Pizza Fan και το κατάστημα μεταχειρισμένων ρούχων Reborn, αλλά οι χορηγίες για την ώρα περιορίζονται σε ανταποδοτικές υπηρεσίες. Πολύ δύσκολα ένας χορηγός ή ακόμη και ο Δήμος της πόλης θα δώσει χρηματοδότηση σε μια παραγωγή της πόλης, ειδικά όταν δεν υπάρχουν διάσημοι ηθοποιοί στο cast.
Στα 12α Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2022, αποσπάσατε για «Το κλάμα βγήκε από τον παράδεισο», τόσο το βραβείο της πρωτοεμφανιζόμενης ομάδας, όσο και το β’ βραβείο κοινού. Πιστεύετε, πως τα βραβεία αυξάνουν τις απαιτήσεις της επόμενης και τρόπον τινά αν σας βοήθησαν;
Τα βραβεία σίγουρα είναι μια μεγάλη επιβράβευση των κόπων μας σε μια δύσκολη περίοδο όπως αυτή των καραντινών και της απομόνωσης. Σίγουρα η βράβευση μας αναγκάζει να ανεβάσουμε τον πήχη στις επόμενες δουλειές μας και εκτιμούμε βαθύτατα το κοινό της Θεσσαλονίκης που μας βοήθησε να βραβευθούμε, οπότε και θέλουμε να παραδώσουμε μια άρτια δουλειά την οποία θα αγκαλιάσει ξανά. Θεατρική παράσταση χωρίς κοινό δεν υφίσταται, άλλωστε.
Ποια είναι η γνώμη σας για τις παραστάσεις που ανεβαίνουν τα τελευταία χρόνια στη Θεσσαλονίκη;
Υπάρχουν πολλών ειδών παραστάσεις για όλα τα γούστα, αλλά συνήθως το αποτέλεσμα δεν είναι το ιδανικό. Ελάχιστες παραστάσεις παρουσιάζουν κάποιο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον.
Ποια πρόσωπα και σχήματα της Θεσσαλονίκης εκτιμάς πιστεύοντας πως παράγουν καλλιτεχνικό έργο;
Υπάρχουν πολλοί νέοι άνθρωποι και νέα σχήματα που παρουσιάζουν θεατρικό ενδιαφέρον στην πόλη. Ενδεικτικά μπορώ να αναφέρω τους Monks, τους Novan, τις ομάδες του Studio 29A και πολλά ακόμη άτομα ως μονάδες που δεν θέλω να απαριθμήσω γιατί φοβάμαι ότι θα ξεχάσω κάποιο.
Μιλώντας για κρατικές σκηνές στην Ελλάδα του σήμερα, και δη του ΚΘΒΕ θεωρείτε ότι λειτουργούν ομαλά και εκπληρώνουν τους πολιτιστικούς στόχους για τους οποίους έχουν συσταθεί;
Το ΚΘΒΕ έχει μια σταθερή παρουσία κάθε χρόνο με μεγάλη ποικιλία παραστάσεων και ειδών. Κατά τη γνώμη μου υπάρχουν ελάχιστες παραστάσεις που παρουσιάζουν κάποιο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον κάθε χρόνο. Πιστεύω ότι ως κρατικός φορέας θα πρέπει να στηρίξει παραπάνω τον πειραματισμό αλλά και τις ανεξάρτητες ομάδες θεάτρου της πόλης.
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο ρόλος του θεάτρου στη σημερινή κοινωνία και ειδικότερα στην ελληνική πραγματικότητα;
Το θέατρο όπως και καθετί άλλο στον κόσμο πρέπει να εξελίσσεται για να μπορεί να επιβιώσει. Όταν μένει στάσιμο και δεν αλλάζει μέσω του πειραματισμού και των καινοτομιών, τότε μετατρέπεται σε μουσειακό έκθεμα. Δυστυχώς στην Ελλάδα, σε μια χώρα που αποτέλεσε σημαντικό σταθμό στην εξέλιξη του θεάτρου στην αρχαιότητα, η ταχύτητα εξέλιξης έχει επιβραδυνθεί επικίνδυνα. Η στασιμότητα είναι ο κανόνας και ο πειραματισμός είναι τόσο σπάνιος που συχνά δεν γίνεται καν αντιληπτός.
Οι κριτικές σας επηρεάζουν; Αλλάζετε στοιχεία μετά από μία κριτική;
Οι κριτικές δεν με επηρεάζουν προσωπικά. Μπορώ να καταλάβω αν μια κριτική είναι καλοπροαίρετη ή όχι. Αν πρόκειται για μια εποικοδομητική κριτική, μπορεί να σκεφτούμε και να συζητήσουμε σαν ομάδα για αλλαγές που μπορεί να προκύπτουν. Η παράσταση για μας έτσι κι αλλιώς είναι ένας ζωντανός οργανισμός που εξελίσσεται, οπότε έχει περιθώρια για αλλαγές. Αλλά αυτό μόνο στην περίπτωση που η εκάστοτε κριτική ασκηθεί από άτομο που εμπιστευόμαστε την αισθητική του και κατανοούμε ότι η κριτική του είναι εποικοδομητική και καλοπροαίρετη.
Υπάρχει κάποιος σκηνοθέτης ή κειμενογράφος αντίστοιχα, που να αποτέλεσε πρότυπο για εσάς;
Για μένα προσωπικά όχι. Έχω έργα τα οποία με παρακινούν και όχι τόσο συγγραφείς.
Υπάρχει κάποια κατηγορία έργων ή κάποιοι ρόλοι που σας ελκύουν ιδιαίτερα για συγκεκριμένους λόγους και ποια είναι αυτά;
Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη κατηγορία που να με ελκύει. Μου αρέσουν οι ενδιαφέρουσες ιστορίες, συνήθως έργα που έχουν τόσο το δράμα όσο και την κωμωδία μέσα τους και χαρακτήρες με βάθος που χρειάζεται να τους μελετήσεις και να τους συζητάς με την ομάδα για να τους κατανοήσεις ώστε να μπορείς να τους αποδόσεις. Τα συμβατικά έργα και οι μονοδιάστατοι χαρακτήρες δεν παρουσιάζουν ενδιαφέρον για μένα.
Επί προσωπικού, να σας γνωρίσουμε καλύτερα… Πείτε μας μερικά χαρακτηριστικά για τον εαυτό σας.
Κατάγομαι από τη Μυτιλήνη της Λέσβου, μένω στη Θεσσαλονίκη τα τελευταία 12,5 χρόνια περίπου και έχω ασχοληθεί από πολύ νωρίς με τον χορό και το θέατρο, ερασιτεχνικά αρχικά και επαγγελματικά σήμερα. Είμαι ένας άνθρωπος που μου αρέσει συνεχώς να μαθαίνω καινούρια πράγματα. Έχω σπουδάσει γραφιστική παράλληλα με τα μαθήματα χορού και τώρα φοιτώ στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. Εργάζομαι ως ηθοποιός, γραφίστας, ως χορογράφος αλλά και ως δάσκαλος χορού. Παράλληλα είμαι και συγγραφέας με το πρώτο μου λογοτεχνικό εγχείρημα να μετρά περίπου 1,5 χρόνο από την κυκλοφορία του με τίτλο «Παθανθές, το Κάστρο του Χρόνου» από τις Εκδόσεις Πηγή – iwrite.
Πέραν του θεάτρου, θα σας ενδιέφερε η ανάμειξη και με άλλα καλλιτεχνικά είδη, όπως η τηλεόραση ή ο κινηματογράφος;
Έχω συμμετάσχει στο παρελθόν σε κάποιες ταινίες μικρού μήκους. Τα μέσα της τηλεόρασης και του κινηματογράφου με ενδιαφέρουν αρκετά, αλλά δυστυχώς πολύ λίγα πράγματα σε αυτά τα μέσα αξίζουν.
Τί σκέφτεστε για το μέλλον; Θα θέλαμε να μοιραστείτε μαζί μας κάποια από τα όνειρά σας;
Ένα από τα μεγαλύτερά μου όνειρα είναι να μπορέσουμε κάποια στιγμή να έχουμε τον προσωπικό μας θεατρικό χώρο, ο οποίος να μπορεί να στεγάσει τόσο τις δικές μας όσο και τις θεατρικές δουλειές των ομάδων της Θεσσαλονίκης που δε λαμβάνουν στήριξη είτε από τα ίδια τα θέατρα είτε από τους φορείς της πόλης.
Ευχαριστούμε
.
-k-
.
ΑΘΗΝΑΙΟΝ
«Δράκουλας» του Μπραμ Στόκερ.
ΠΡΕΜΙΕΡΑ: Σάββατο 4 Μαρτίου, 21:00
Η εφιαλτική εμπειρία του Τζόναθαν Χάρκερ ξεκινά με την επίσκεψη του στο Κάστρο του Κόμη Δράκουλα, στα Καρπάθια Όρη. Η άφιξή του στην Τρανσυλβανία αποτελεί την αρχή μιας αλυσίδας μακάβριων γεγονότων και τρομακτικών συμβάντων, καθώς ο μοχθηρός Δράκουλας τον φυλακίζει….
Σκηνοθεσία: Άγγελος Κουρέπης.
Ερμηνεύουν: Βασίλης Βασιλείου, Άγγελος Γουγούσης, Ασπασία Δήμου, Δημήτρης Ελιάς, Λευτέρης Κωνσταντίνου, Αλέξανδρος Μιχαηλίδης, Δημήτρης Μπουζούδης, Παυλίνα Παπαδοπούλου, Στέφανος Τσαβές.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: 4, 5,11,12,18,19 Μαρτίου. Σάββατο 21.00, Κυριακή 20:00
Φωτογραφικό υλικό
