Συνέντευξη στην Ελπίδα Παπαδανιήλ
Είναι απόφοιτη της δραματικής σχολής του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν καθώς του τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου. Το τηλεοπτικό της ντεμπούτο έγινε το 2007, μέσα από μικρές συμμετοχές στις σειρές «Τυφλόμυγα» και «Ιστορίες Μυστηρίου». Τη σεζόν 2008-09 πρωταγωνίστησε στη νεανική σειρά «Γ4» ενώ το 2010, έλαβε μέρος σε ένα επεισόδιο της δραματικής σειράς «O 3ος Νόμος» όπου και συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον σκηνοθέτη Πάνο Κοκκινόπουλο. Το 2015, ξανασυνεργάστηκαν στην «10η εντολή» και έγραψαν μαζί και το σενάριο ενός επεισοδίου. Έχει παίξει επίσης στις σειρές «Ου φονεύσεις» (2018-19), «Καρτ Ποστάλ» (2021), «Φλόγα και Άνεμος» (2022) στη σειρά «Μαύρο Ρόδο» και «Ο Όρκος ΙΙ». Κινηματογραφικά έχει συμμετάσχει σε πέντε ταινίες: «Πεθαίνοντας στην Αθήνα» (2006), «Οι σκλάβοι στα δεσμά τους» (2008), «Ο θάνατος που ονειρεύτηκα» (2010), «ΠΑΝ.δη.ΜΙΑ» (2015) «Εκεί που ζούμε» (2022) και «Air hostess-737» (2022).
Η τελευταία μάλιστα έκανε πρεμιέρα στο 75ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο. Η ταινία αυτή έχει συνολικά λάβει 7 βραβεία για την ερμηνεία της και πολλά βραβεία καλύτερης ταινίας σε μεγάλα φεστιβάλ ανά τον κόσμο.
Θεατρικά, η πρώτη της γνωστή δουλειά, έγινε το έγινε το 2006 με την παράσταση «Περλιμπλίν και Μπελίσα» στον ρόλο της Μπελίσας και έκτοτε δουλεύει ανελλιπώς στο θέατρο χειμώνα-καλοκαίρι. Πρωταγωνίστησε μεταξύ άλλων στο έργο «Ο βασιλιάς πεθαίνει», «Γλυκό πουλί της νιότης», «Πυρκαγιές», «Ιφιγένεια εν Αυλίδι», «Η Αυλή των Θαυμάτων», «Ερείπια», «Τρωάδες», «Ματωμένο Γάμο», «Αδελφούς Καραμάζωφ», «Τρεις αδελφές» και «Λυσιστράτη».
Μεγάλο θεατρικό ξάφνιασμα υπήρξε στην «Κατερίνα» ερμηνεύοντας τη μάνα του Κορτώ σε μια παράσταση που σάρωσε στο πέρασμά της όσες φορές επαναλήφθηκε.
Ακολούθησαν πρωταγωνιστικοί ρόλοι στις παραστάσεις «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» (2017), «Ηλέκτρα» (2018), «Δαναΐδες» και «Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια» (2019), «Το Σώσε» και «Γυάλινος κόσμος» (2022). Το καλοκαίρι του 2021 πρωταγωνιστή στο έργο του Ευριπίδη «Ιφιγένεια η εν Ταύροις» στην Επίδαυρο. Ανάμεσα σε πολλές διακρίσεις είναι και το βραβείο Μελίνα Μερκούρη.
Είναι κόρη του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Αναστάσιου Παπαληγούρα και της Ζαΐρας Ράλλη-Παπαληγούρα, καθώς και εγγονή των πολιτικών Παναγή Παπαληγούρα και Γεωργίου Ράλλη.
Η εξαιρετικά ταλαντούχα ηθοποιός Λένα Παπαληγούρα μιλά για την «Ηλέκτρα» (επαναλαμβάνεται στο θέατρο Δάσους 31 Αυγούστου), το guest στο Maestro, για τη δύναμη που της δίνουντα παιδιά της αλλά και για την επιτυχία της που είναι αποτέλεσμα σκληρής και επίμονης δουλειάς…
Συνέντευξη στην Ελπίδα Παπαδανιήλ για την Κουλτουρόσουπα
Ε.Π.: Πώς προσεγγίσατε την Ηλέκτρα;
Λ.Π.: Προσωπικά, σε αυτά τα τεράστια έργα ξεκινώ με την παραδοχή ότι μας υπερβαίνουν. Είναι τόσο «μεγάλα» ώστε κάθε προσέγγιση δική μας είναι μια μικρή απόπειρα για να τα κατανοήσουμε με βάση τη προσωπική μας ματιά στη δεδομένη φάση που βρισκόμαστε. Αυτό κάπως με απελευθερώνει, γιατί διαφορετικά θα ήταν τόσο μεγάλο το δέος που δεν θα μπορούσα να τα προσεγγίσω.
Ε.Π.: Υπήρξαν δυσκολίες;
Λ.Π.: Εννοείται πως ο συγκεκριμένος ρόλος έχει πολύ μεγάλες δυσκολίες, κυρίως ενεργειακά γιατί είναι ένας ρόλος με τον οποίο βρίσκεσαι στο κόκκινο, δηλαδή οι αισθήσεις είναι πολύ οξυμένες. Επίσης χρειάζεται μεγάλη μελέτη στον λόγο γιατί στο πρόσωπο της Ηλέκτρας ανήκουν πάρα πολλοί στοίχοι και θέλει μεγάλη δουλειά από τον ηθοποιό για να μιλήσει κανείς αυτήν την ποίηση. Επίσης όλα τα αισθήματα που βιώνει η ηρωίδα είναι ακραία. Αυτό που κυρίως με ενδιέφερε από την αρχή ήταν η δυναμική πλευρά της ηρωίδας, δηλαδή να είναι μια ηρωίδα που έχει να έχει και αντιηρωικά στοιχεία. Γιατί πιστεύω ότι αυτά τα πρόσωπα κυρίως μας συγκινούν και πολύ περισσότερο σήμερα που έχουμε ανάγκη να βλέπουμε τις αδυναμίες των ηρώων.
Ε.Π.: Θα μας συστήσετε την Ηλέκτρα;
Λ.Π.: Θεωρώ διαβάζοντας κανείς το έργο και ειδικά με την ανάγνωση που έχει κάνει η σκηνοθέτιδά μας Λίλλυ Μελεμέμας επιτρέπεται να δούμε και τις στιγμές που η Ηλέκτρα έχει ρωγμές που νομίζω αυτές την καθιστούν ακόμη πιο συγκινητική στα μάτια μας. Παρόλο βέβαια που έχει αυτές τις ρωγμές, τις υπερβαίνει και ξανά ανακτά τον δυναμισμό της. Είναι ένα πρόσωπο που κυριεύεται από πάθος για εκδίκηση. Διατηρεί ζωντανό το πένθος για τον πατέρα της παρόλο που έχει περάσει πάρα πολύς καιρός. Όταν όμως φτάνει ο αδερφός της και φτάνουμε σε αυτή την πολυπόθητη εκδίκηση είναι σαν η ικανοποίηση της επιθυμίας της να σημαίνει και τον θάνατο της επιθυμίας της, σαν να στέκει για πρώτη φορά χωρίς κίνητρο. Προσωπικά νιώθω ότι αυτή η μανία για εκδίκηση την τροφοδοτούσε για να συνεχίσει τη ζωή της. Ύστερα δεν έχει που να πάει.
Ε.Π.: Και εμείς μετά από όσα περάσαμε τα τελευταία χρόνια η ζωή μας γέμισε με πόνο και πένθος…
Λ.Π.: Πιστεύω ότι είναι πολύ επίκαιρο το έργο. Αυτό που με συγκινεί είναι η απολυτότητα με την οποία η Ηλέκτρα βιώνει τα συναισθήματά της.. Τόσο απόλυτα μάλιστα που μπορεί να γίνονται και αυτοκαταστροφικά γιατί δεν τη νοιάζει και συνεχίζει να τα ζει με την ίδια της εμμονή. Πολύ επίκαιρο επίσης είναι ότι υπάρχει πολύς θυμός αλλά δεν τον βλέπουμε να μετατρέπεται σε κάτι ενεργητικό, είναι ένα συναίσθημα που παραμένει και κοχλάζει και μένει ένας θυμός, μια κοινωνία σε θυμό. Νομίζω ότι μέσα από το πρόσωπο της Ηλέκτρας βλέπουμε ακριβώς το ίδιο πράγμα, μια κοινωνία σε θυμό. Και επίσης το έργο θέτει και πολλά υπαρξιακά θέματα όπως η σχέση των μελών μιας οικογένειας, η σχέση με την μητέρα, αυτή η ανάγκη για ικανοποίηση της επιθυμίας και πόσο τελικά είναι ο θάνατος της επιθυμίας, και πολλά ακόμη θέματα. Είναι τόσο τεράστια αυτά τα έργα για αυτό διατηρούνται και στους αιώνες γιατί πάντα μας αφορούσαν και πάντα θα μας αφορούν νομίζω.
Ε.Π.: Πώς νιώθετε όταν ασχολείστε με τέτοια έργα;
Λ.Π.: Τα έργα αυτά απαιτούν ολοκληρωτική προσήλωση και κατάθεση ενέργειας στο έπακρο. Είναι δύσκολα έργα και πολύ περισσότερο σε συνθήκες περιοδείας και καύσωνα.. Αυτό που μου αρέσει όμως περισσότερο είναι το ότι απαιτούν και μια προσωπική υπέρβαση, διότι για να μπορέσεις να υπηρετήσεις αυτά τα έργα θα πρέπει να αφήσεις λίγο πίσω τον εαυτό σου και βουτήξεις πολύ βαθιά στην πλοκή, στην ιστορία τους. Η δε ποίησή τους είναι τόσο βαθιά, τόσο υπέροχη. Είναι τόσο δυνατά τα θέματα που εμπεριέχονται σε αυτά τα έργα που πραγματικά είναι πολύ ωραίο για ένα ηθοποιό να αναμετριέται μαζί τους.
Ε.Π.: Τι αποκομίζει το κοινό από ένα τέτοιο έργο;
Λ.Π.: Στην εποχή της γρήγορης πληροφορίας, της εικόνας, των socialmediaπου μας βομβαρδίζουν καθημερινά, δεν έχουμε μάθει να στεκόμαστε στα πράγματα. Αυτά τα έργα είναι σαν να μας καλούν να σταθούμε και πάλι να σταθούμε με θαυμασμό μπροστά στα μεγάλα αισθήματα, στη μεγάλη ποίηση, πράγμα πολύ ευεργετικό.
Ε.Π.: Πώς εξελίσσεται η περιοδεία σας;
Λ.Π.: Νομίζω ότι η παράσταση αρέσει και ειλικρινά με συγκινεί πάρα πολύ αυτό γιατί είναι πολύ ωραίο όταν βλέπεις ότι κάτι που αγαπάς έχει απήχηση στον κόσμο. Αυτό που γενικά παρατηρώ ότι ο κόσμος μετά την πανδημία έχει ανάγκη το θέατρο, αυτό το «μαζί» που προσφέρει η ζωντανή επικοινωνία του θεάτρου. Νιώθω ότι την παράσταση την προσλαμβάνει όμορφα το κοινό και ο κόσμος την παρακολουθεί ευλαβικά και στο τέλος τα σχόλια που ακούμε είναι πολύ ωραία και εύστοχα. Θεωρώ ότι είναι χρέος μας να ταξιδεύουμε τη δουλειά μας και πολύ περισσότερο σε μέρη που ο κόσμος δεν έχει την ευκαιρία να δει εύκολα θέατρο. Και όταν πηγαίνουμε σε διάφορα μέρη και βλέπουμε τον κόσμο να έρχεται και πραγματικά το περιμένει και θέλει να δει θέατρο, νιώθουμε και εμείς ότι κάνουμε κάτι χρήσιμο…
Ε.Π.: Σας επηρεάζει η γνώμη, τα σχόλια του κοινού;
Λ.Π.: Προσωπικά μου αρέσει να ακούω τη γνώμη του κόσμου γιατί μπορεί να ακούσεις κάτι που ίσως να μην το είχες σκεφτεί καθόλου και να σου αποκαλύψει και ένα δρόμο για την παράσταση.
Ε.Π.: Το κοινό της Θεσσαλονίκης πώς το βλέπετε;
Λ.Π.:Το αγαπώ το κοινό της Θεσσαλονίκης και τη Θεσσαλονίκη βέβαια.. Τη νιώθω σαν δεύτερο σπίτι μου γιατί έμεινε πολλά χρόνια η μητέρα μου στην πόλη, οπότε όταν έρχομαι νιώθω λίγο σαν να επιστρέφω κάπου..
Ε.Π.: Πόσο εύκολες είναι οι περιοδείες για εσάς τώρα που είστε και μανούλα;
Λ.Π.: Δεν είναι εύκολο…Μου λείπουν πάρα πολύ τα παιδιά μου. Είμαι τυχερή όμως γιατί έχω μια μητέρα ηρωίδα που βοηθάει όσο μπορεί και ένα σύζυγο που είναι φανταστικός πατέρας. Όσο μπορούμε προσπαθούμε να τα συνδυάζουμε όλα. Τα παιδιά έρχονται συχνά στο θέατρο γιατί τους αρέσει πάρα πολύ. Για μένα είναι η γείωση και η δύναμή μου και χαίρομαι πολύ όταν τα έχω κοντά μου. Γενικά όμως πιστεύω ότι σε όλα τα επαγγέλματα δεν είναι εύκολα τα πράγματα για μία μαμά, πολύ δε περισσότερο στην κοινωνία μας που απαιτεί από τη γυναίκα να είναι πολυεργαλείο, να καταφέρνει πάρα πολλούς και διάφορους ρόλους ταυτόχρονα και εξίσου καλά.
Ε.Π.: Ποιες θεωρείται αδιαπραγμάτευτες αξίες σας σήμερα;
Λ.Π.: Ο σεβασμός στους συνανθρώπους μας, το ήθος, η ειλικρίνεια..
Ε.Π.: Τι σας ενοχλεί περισσότερο σήμερα στους ανθρώπους;
Λ.Π.: Με ενοχλεί ο ρατσισμός και το ψέμα, ο μη σεβασμός της προσωπικότητας, η υποκρισία και η προδοσία…
Ε.Π.: Θα σας δούμε ως guest στο Μαέστρο του Χριστόφορου Παπακαλιάτη;
Λ.Π.: Χάρηκα πολύ για αυτή στη συμμετοχή γιατί εκτιμώ πολύ τη δουλειά του Χριστόφορου. Είναι μια σειρά που μου αρέσει πολύ και πραγματικά χαίρομαι πολύ για την πορεία της.
Ε.Π.: Νιώθετε ικανοποιημένη με τις επιλογές σας μέχρι σήμερα;
Λ.Π.: Νιώθω τυχερή βασικά και ευγνώμων γιατί μου έχουν έρθει πολύ ωραία πράγματα. Δεν νομίζω βέβαια ότι έχω κάνει κάτι χωρίς προσπάθεια. Δεν ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που κάθονται και τους έρχονται τα πράγματα από μόνα τους….Α υτοί είναι μάλλον ευλογημένοι από τη μοίρα.. Προσωπικά, έχω δουλέψει πολύ για αυτά που μου έχουν έρθει.
Ε.Π.: Έχοντας στις πλάτες σας μια οικογένεια με πολύ σημαντική διαδρομή, τόσο στον ακαδημαϊκό χώρο όσο και στην πολιτική.. Εσείς πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το θέατρο και να μην ακολουθήσετε τα πατήματα των γονιών σας;
Λ.Π.: Είχα την τύχη να έχω δύο γονείς που με μεγάλωσαν με βασική αρχή μόνη μου να αποφασίσω με τί θέλω να ασχοληθώ και όχι να ακολουθήσω το δικό τους επάγγελμα. Και αυτό προσπαθώ να κάνω και εγώ στα παιδιά μου. Παρόλο που ξέρω ότι είναι πολύ γοητευτικό να βρίσκεσαι στο επάγγελμα των γονιών σου και να το παρακολουθείς από κοντά, προσπαθώ να μην τους δείχνω μόνο τις θετικές πλευρές αλλά και τις αρνητικές και να τους ωθώ να ανακαλύψουν ποιο είναι αυτό που θέλουν σύμφωνα με την δική τους προσωπικότητα. Εγώ ήμουν τυχερή γιατί το έκαναν οι γονείς μου. Ανακάλυψα ότι μου αρέσει το θέατρο και το ακολούθησα. Θα μπορούσα μάλιστα να πω ότι έχω τόσο υπαρξιακή σχέση με τη δουλειά μου που νομίζω πως δεν υπάρχει χώρος για κάτι διαφορετικό από αυτήν..
Ε.Π.: Η νέα σεζόν τι επιφυλάσσει;
Λ.Π.: Βασικά συνεχίζει με άλλους δύο κύκλους ο «Όρκος» στην ΕΡΤ και με πολλές ανατροπές… Είναι πραγματικά μια σειρά που την αγαπήσαμε πολύ. Εντωμεταξύ, είμαι σε συζητήσεις και για κάτι άλλο αλλά δε μπορώ να αποκαλύψω ακόμα. Θεατρικά θα συνεχίσουμε με το «Κουκλόσπιτο» στο θέατρο «Πορεία». Πέρσι πήγε πολύ καλά η παράσταση οπότε είπαμε να την επαναλάβουμε.
Το Δεκέμβριο επίσης μαζί με τον Γιώργο Νανούρη, σε δική του σκηνοθεσία δηλαδή, και το Μιχάλη Σαράντη θα κάνουμε στο θέατρο «Αλκυονίς» την παράσταση «Σιρανό Ντε Μπερζεράκ».
.
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media
Φωτογραφικό υλικό
