Φωτογραφίες: Σάντρα Λεπτοκαροπούλου
Βρίσκεται στο νοτιότερο μέρος του Ιουνίου και είναι το νησί που επέλεξε να φωλιάσει η Καρέτα–καρέτα, ενώ την αναφέρουν ως το λουλούδι της Ανατολής Fiore di Levante.
Και αυτό γιατί κάθε καλοκαίρι ανθίζει και σας τραβάει να γευτείτε το νέκταρ του.
Αυτό προσπαθήσαμε και εμείς ως εκδρομείς το καλοκαίρι του ’22
Τα συν (+) και τα πλην (-) της Ζακύνθου.
ΣΥΝ (+)
Οι Εκκλησίες της:
Η πιο ιδιαίτερη και επιβλητική (μέσα – έξω) είναι ο πολιούχος της, ο Άγιος Διονύσιος που δεσπόζει αρχοντικά πάνω στο λιμάνι αγναντεύοντας ουρανό και θάλασσα, ντόπιους και τουρίστες…
Εξίσου όμορφες από αρχιτεκτονικής πλευράς και όλες οι υπόλοιπες που θα βρείτε διάσπαρτες παντού (και θα δείτε μάλλον απ’ έξω), μέσα στη χώρα, σε κάποιο χωριουδάκι, πάνω στο δρόμο, χαμένες στα ορεινά του νησιού.
Παραλίες για μπάνιο:
Θα κάνεις καθώς δεν έχεις καλές επιλογές έξω από την πόλη, κυρίως στον Λαγανά, στην Δάφνη, στον Γέρακα και στο Τσιλιβί οι οποίες είναι τεράστιες, οργανωμένες και φυσικά κοσμοπλημμυρισμένες από λουόμενους με όλα τα καταναλωτικά συναφή…
Για μπάνιο έχει και γύρω από το νησί ακόμα και σε …ανώνυμες περιοχές που ωστόσο δεν θα βρεις αμμουδερές παραλίες αλλά βραχώδη μέρη ίσα–ίσα να αφήσεις τα μπαγκάζια σου, να βουτήξεις και να δροσιστείς και όπου φύγει.
.
.
Φυσικά όλες οι θάλασσες είναι μούρλια και κρυστάλλινες αλλά δεν θα συναντήσεις σαν και αυτές τις Κεφαλονιάς (μην κοροϊδευόμαστε) που είναι όλες προσβάσιμες, πέρα από τοποθεσίες που πρέπει να πάρεις καραβάκι.
Το ινσταγκραμικό Ναυάγιο…
Μεγάλη μπίζνα γύρω από ένα (κυριολεκτικά) σαπιοκάραβο που μολύνει το περιβάλλον και πλέον δεν μπορείς να θαυμάσεις το σοκαριστικό τεράστιο βράχο που το αγκαλιάζει να κρέμεται κυριολεκτικά από πάνω σου καθώς στο παρελθόν έχουν συμβεί θανατηφόρα ατυχήματα από κατολισθήσεις. Γιατί είναι περιφραγμένο σε όλη του την έκταση με αποτέλεσμα ένα μικρό κομμάτι γης να επιτρέπεται να απλώσεις την αράδα σου.
Με το μέγα πλήθος να συρρέει δια θαλάσσης, τα όρια και οι αντοχές περιορίζονται σε ένα 40λεπτο επίσκεψης, αλλά αρκεί να βουτήξεις στην καρίμπιαν θάλασσα, να πεις πως ήσουν και εσύ εκεί, και φυσικά να απαθανατίσεις πολλάκις την φυσική ομορφιά με πρώτο φόντο την μουτσουνάρα σου (κάπως έτσι δεν πάει;)
Αν αξίζει τελικώς να πας ως εκεί, οι γνώμες διίστανται αλλά πώς να απαρνηθείς ένα εντυπωσιακό αξιοθέατο που είναι τόσο διάσημο και για χάρη του έρχονται από τα πέρατα της γης;
Γαλάζιες σπηλιές:
Περιλαμβάνεται στο τουρ «Ναυάγιο» και αν δεν επιλέξεις μεγάλο καράβι, θα τις απολαύσεις μπαίνοντας μέσα σε αυτές και βουτώντας σε πραγματικά θεσπέσια νερά, επιπλέον χάρμα οφθαλμών τα βράχια που παρατάσσονται σαν γλυπτά…
Ένα Beach bar από το παρελθόν που ζει για το παρόν.
Θα το βρεις στην Δάφνη (κατεβαίνοντας όλο δεξιά) και θα πάθεις την πλακάρα σου καθώς δεν θα συναντήσεις συνωστισμό, δεν θα ακούσεις Αργυρό, Μπιγιόνσε και μπιτάτα γκράγκα–γκρούγκα, αλλά μια απολαυστική ηρεμία δίπλα στην θάλασσα και σε συνδυασμό με τις σούπερ παροχές που διαθέτει θα ενθουσιαστείς από το καταπράσινο, άρα και δροσερό χώρο του.
Έχει διάσπαρτες κούνιες και αιώρες, έχει παιδότοπο να παίξουν τα πιτσιρίκια, έχει ένα τεράστιο καλλιτεχνικό μπαρ με όλα τα απαραίτητα, ξύλινοι πάγκοι και τραπέζια για να πιεις τον καφέ ή να φας, ενώ είναι περιφραγμένο με καλαμιές, δρομάκια, γουστόζικα κεραμικά με κάκτους και άλλα άνθη που αντέχουν σε υψηλές θερμοκρασίες, φέρνοντας στο νου άλλες –ωραίες, αγνές- εποχές.
Είναι «φρικιάρικο» τόσο όσο και απόλυτα εναρμονισμένο στο περιβάλλον και χρεώνει μόλις 5 ευρώ την ομπρέλα, ενώ οι ξαπλώστρες είναι δωρεάν. Δεν σε ζαλίζουν το κεφάλι με πήγαινε–έλα παραγγελίες, το προσωπικό είναι εντελώς διακριτικό και για κλου, ένα υπέροχος κούνελος σουλατσάρει ανάμεσα μας…
Το λένε «Bel Mare», να πάτε.
Μπόχαλη.
Ουσιαστικά ένα αξιοθέατο, ένα μικροσκοπικό χωριουδάκι στα ψηλά της πόλης όπου θα δεις πιάτο όλη την έκταση της Ζακύνθου και θα χαθεί το μάτι σου στο απέραντο γαλάζιο.
Αν πας νωρίς θα βρες ανοιχτό το κάστρο για περπάτημα και περισυλλογή, ενώ αν βρεθείς σούρουπο απολαμβάνεις το ηλιοβασίλεμα. Όλοι περνάν από εκεί για να ενισχύσουν με νέες φωτό τα μιντιακά τους προφίλ.
Λόφος του Στράνη.
Όμορφο, αρκετά περιποιημένο και ιστορικό μέρος όπου ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός βρισκόμενος στα αψηλά, αγναντεύοντας το πέλαγος και ακούγοντας τα κανόνια απέναντι από το Μεσολόγγι εμπνεύστηκε και έγραψε τον Ύμνο εις την Ελευθερία και τους Ελεύθερους Πολιορκημένους.
Υπάρχει η στήλη με την προτομή του ποιητή και το πουρνάρι που το εμπνεύστηκε, οπότε ως Έλλην πολίτης, δεν οφείλεις ένα προσκύνημα στο άγαλμα του;
.
Καταπράσινο και μυρωδάτο.
Πεύκα, έλατα, πουρνάρια μαζί με αρωματικά βότανα θα σε κυριεύσουν παραθεριστή της μιας βδομάδας οπότε άνοιξε μάτια και ρουθούνια και αποθήκευσε για να’ χεις τον χειμώνα. Στην τσιμεντένια πόλη σου θα σου λείψουν, βέβαιο.
Βιότοπος και χελώνες:
Σήμα κατατεθέν του νησιού και μέρος της προβολής της παγκοσμίως οι φίλτατες καρέτα – καρέτα μαζεύονται στα πέριξ αναπαράγονται και όταν έρθει η ώρα σκάβουν στις παραλίες αφήνοντας τ’ αυγά τους.
Καμιά ελπίδα να τις πετύχεις και μην παραμυθιάζεσαι από τουριστικούς πράκτορες όταν σου λένε, «αν είστε τυχεροί…», αλλά θα πάρεις μια αίσθηση στα δυτικά του νησιού, όπου σχεδόν όλες οι παραλίες έχουν περιφραγμένα σημεία που οσονούπω θα βγουν χελωνάκια. Είναι αξιοθαύμαστο πως τουρίστες και «ζωντανά» συνυπάρχουν με όρους προσοχής και ευαισθησίας και έχε υπ΄όψιν σου πως όλες οι παραλίες για να μην διαταραχθεί η ησυχία τους κλείνουν σούρουπο, ενώ οι μουσικές των μπαρ οφείλουν να παίζουν σε χαμηλά ντεσιμπέλ. Να’ ναι καλά τα ζωντανά.
Αξίζει να σημειωθεί καθώς περνά στο ντούκου, εδώ αναπαράγεται και η φώκια Monachus Monachus
Νησί Καμέο (Cameo):
Λιλιπούτειο και ιδιωτικό, λίγο έξω από τον Λαγανά (Άγιος Σώστης) που διατίθεται προς ενοικίαση και κυρίως για πολιτικούς γάμους…. Το ποιος το αγόρασε και επένδυσε σε αυτό δεν γνωρίζουμε ωστόσο κάναν καλή κονόμα!
Πάνω του έχει 2-3 κτίσματα (περιέργως κλειστά την …ημέρα), τουαλέτες και μια μικρή βραχώδη αλλά φανταστική παραλία όπου γίνεται όπως αναμενόταν, το έλα να δεις…
Εξαιρετικά φροντισμένο, καταπράσινο και γουστόζικο, σαν μίνι καρτ ποστάλ. Η κονόμα έγκειται πως για να το επισκεφτείς τσοντάρεις 5 ευρώ είσοδο, μόνο που δεν το γνωρίζεις διασχίζοντας περιχαρής την κρεμαστή γέφυρα, αλλά ανεβαίνοντας μέχρι πάνω φτάνοντας στην είσοδο. Επί της ουσίας δεν σου προσφέρει τίποτα απολύτως και με την πολυκοσμία δεν έχεις που να σταθείς από το λιοπύρι. Κερασάκι στην τούρτα ένα φθηνό μπρελόκ με φωτογραφία σου που προηγουμένως κάποιος σε απαθανάτισε… Αθάνατα ελληνικά μυαλά…
Καλό φαγητό:
Ως βετζετέριαν για άλλη μια φορά δεν ικανοποιηθήκαμε πλήρως, κυριαρχεί και εδώ το κρέας, αλλά ότι φάγαμε, πίτσες, ζυμαρικά, θαλασσινά, πίτες, σαλάτες κλπ μπορεί να ήταν πεντανόστιμα αλλά οι τιμές τσιμπημένες….
Μικρές αποστάσεις:
Ευτυχώς δεν έχει μεγάλες αποστάσεις, λίγα χωριά και αρκετά καλοί δρόμοι. Με μια μηχανή άνετα την γυρίζεις, ενώ θραύση κάνουν και εδώ οι 4χρονες γουρούνες… με 60 ευρώ παρακαλώ την ημέρα χρέωση, αν δεν είναι αίσχος αυτό τι μπορεί να είναι;
Η πόλη της Ζακύνθου:
Πανέμορφη, επιβλητική και πρόσχαρη σαν την καλή σου καλοκαιρινή διάθεση. Με τα περιποιημένα δρομάκια της, τη μεγάλη παραλιακή (πίτα στα σκάφη παντός είδους, πολυτέλειας και ρεκλάμας), την συναρπαστική τεράστια πλατεία, τα πανέμορφα σπίτια, άρωμα και γεύση βενετσιάνικης αρχιτεκτονικής, πολλά μνημεία και αγάλματα (λογικό με τόσους ευεργέτες που’ χει), παιτόνια διασχίσουν τη μια ως άλλη πλευρά και τα άπειρα καταστήματα περικλείουν μια ζωντανή πόλη που κοιμάται αργά. Σημειώστε και καθαρή.
Συγκοινωνία:
Πολλά ταξί και …πολυτελή ΚΤΕΛ κάνουν χρυσές δουλειές, εξυπηρετώντας από νωρίς έως αργά το βράδυ όπου και να βρίσκεσαι. Μπορεί να έχει στριμωξίδι και μεγάλη αναμονή αλλά σκέψου να μην έχεις δικό σου μεταφορικό μέσο…
ΠΛΗΝ (-)
Μα πόσους πια τουρίστες χωρά το νησί;:
Θετικό για επιχειρηματίες, αρνητικό για όλους εμάς που δεν χαρήκαμε μια μέρα χωρίς συνωστισμό. Στην βόλτα, στα καταστήματα, στους δρόμους, στις παραλίες, στα φαγάδικα, στα καράβια, στα αεροδρόμια, παντού… Αν σας πουν πως συνάντησαν μποτιλιάρισμα στην Ζάκυνθο, πιστέψετε τους!
Κακογουστιά..
Ένα κοκομπλόκο θα το πάθεις πηγαίνοντας κυρίως στον Λαγανά, όπου τεράστια μπαρ–ντισκοτέκ θα σου θυμίσουν κιτς εποχές του ’80, ενώ τις βραδινές ώρες φέρνουν κάτι από Φαληράκι Ρόδου ή Μάλια Κρήτης. Τι δηλαδή; Πίνουν, χορεύουν, φωνάζουν, μεθούν, μάλλον έτσι γλεντούν οι στερημένοι αλλοδαποί, δεν εξηγείται αλλιώς! …και τα ντεσιμπέλ στα κάγκλελα.
Σχεδόν μια από τα ίδια στο Τσιλιβί και λιγότερο στο Αργάσι που απέχει 5 περίπου χιλιόμετρα από την πόλη.
Άπειρα μαγαζιά: Σουβενίρ, τουριστικά γραφεία έως και φαγάδικα, πατικωμένα το ένα δίπλα στο άλλο…
Δεν έχει όμορφα χωριά και αυτά τα λίγα περνούν απαρατήρητα.
Μουσείου Σολωμού και Κάλβου:
Στο ισόγειο το μαυσωλείο τους (και τίποτα άλλο) και στο επάνω όροφο πορτραίτα επιφανών Ζακυνθινών μαζί με αντικείμενα εποχής.
Καλώς υπάρχει αλλά παραμελημένο με την φθορά του χρόνου να διαγράφεται σε τείχους και πατώματα ακόμα και στον αέρα που αναπνέεις διασχίζοντάς το.
Ταξί: Προσοχή, επιτήδειοι χρεώνουν την κούρσα περισσότερο από όσο αναγράφεται, ενώ κουβαλάν δυο – δυο παρέες πληρώνοντας ο καθένας ξεχωριστά!
Τουριστικά πλεούμενα: Δεν είναι όλα, αλλά εμάς μας έτυχε σαπιοκάραβο και βρωμερό για την ολοήμερη στο Ναυάγιο, ενώ όλες οι όμορφες εικόνες του φυσικού τοπίου πνίγηκαν βάζοντας στην διαπασών Πάολα, Βέρτη και Ρέμο… Χάθηκε βρε παιδιά μια ρέγκε, ωραίες τζαζιές, ένας Θεοδωράκης;;; Όσο για το κόστος κυμαίνεται από 28 έως 35 ευρώ και δεν συμπεριλαμβάνονται τα …σουβλάκια που ψήνονται εν πλω…
Καντάδες:
Ενα βασικό μουσικό στοιχείο του νησιού έχει εξαφανιστεί τελείως καθώς (Δήμος Ζακύνθου και επιχειρηματίες) δεν είχαν ούτε το σθένος μα ούτε και την ευαισθησία. Οι πρώτοι να συμπεριλάβουν, μια περατζάδα στους δρόμους της πόλης από μια κομπανία, οι άλλοι στα μαγαζιά τους φέρνοντας φολκόρ ατμόσφαιρα, νοσταλίγα και κέφι με τις περίφημες καντάδες του Ιονίου.
Κρίμα…
Μικρά & σημαντικά:
.
Διαβάσεις: Σε όσες υπάρχουν οι οδηγοί σταματούν να περάσουν οι πεζοί. Το αυτονόητο μας κάνει εντύπωση..
Δεν είδαμε μπλε κάδους ανακύκλωσης, γιατί;
Αδέσποτα: Ελάχιστες γάτες και ακόμη πιο ελάχιστα σκυλιά στους δρόμους, οπότε σχεδόν ανύπαρκτα τα αδέσποτα στο νησί. Μεγάλη χαρά ή σύμπτωση;
Ζακυνθινοί: Με όσους συναναστραφήκαμε ήταν ευγενικοί, πρόθυμοι και φυσικά ιδιαίτεροι…
Εν ολίγοις:
Φυσικά και να πάτε, ελληνικό νησί χωρίς να παρουσιάζει ενδιαφέρον υπάρχει;
.
.
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media