Τα 5 ΣΥΝ[+] και τα 16 ΠΛΗΝ [-] του 55ου ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2014
Φεστιβάλ ήταν και πέρασε και γι αυτό δεν φταίμε εμείς αλλά ούτε και για τα παρακάτω…
Συν[+]
Το διαγωνιστικό πρόγραμμα.
Χρόνια είχαμε να συναντήσουμε τόσο ενδιαφέρουσες ταινίες να διεκδικούν ισάξια το μεγάλο βραβείο. Επίσης χρόνια είχαμε να πούμε ένα μπράβο στον κυρ. Ειπίδη για τις επιλογές του…
Πίνεις μπύρα, τσεπώνεις και μια πρόσκληση.
Βόλεψε και φέτος αρκετούς γλυτώνοντας το 6άρι… εφόσον όμως επέλεγες και τη συγκεκριμένη μάρκα -χορηγό σε κάποια μπαρ της Θεσσαλονίκης…
Οι δωρεάν προβολές για φοιτητές και ανέργους.
Αν και αφορούσαν τις πρώτες προβολές, είναι ένα μέτρο που δεν μπορείς να γκρινιάξεις παρά να πείς: κάτι είναι κι αυτό…
Οι εθελοντές γενικά.
Που πέραν των άλλων εξυπηρετήσεων, φέτος τους μεταμόρφωσαν και σε κανονικούς ταξιθέτες, τύπου θεάτρου… Πόσα άτομα είστε; Εδώ υπάρχουν κενά, εδώ κι εδώ… αλλά κι εδώ… Που θα καθίσετε; Όχι, δεν ζητούσαν μπουρμπουαρ…
Η τσάντα του Φεστιβάλ.
Από τα περσινά και προπέρσινα κουρέλια, σε καλύτερα επίπεδα η φετινή χωρίς ωστόσο να είναι και τίποτα το ιδιαίτερο… Ελπίζουμε για του χρόνου…
Πλην [-]
Ο Χρυσός Αλέξανδρος στο μεξικάνικο «Ατέρμονη Θλίψη».
Να κάτι τέτοια βραβεύουν οι επιτροπές και επιβεβαιώνουν τη χάρη που έχουν: άσχετοι…
Κανένα λεύκωμα για κανένα αφιέρωμα.
Και εκεί που η εκδοτική προίκα του φεστιβάλ έμενε στην ιστορία –και στις βιβλιοθήκες μας-, φέτος οι τιμώμενοι γύρισαν χωρίς σουβενίρ…
Ο επίσημος κατάλογος
Μεγάλος, άβολος και βαρύς. Να μας θυμίζει ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει από την εποχή Ειπίδη που δεν ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής…
Η ΣΙΝΕκάρτα +τα 2ευρα.
Εχει κάνει το Φεστιβάλ σχεδόν άπιαστο όνειρο για πολλούς σινεφίλ που κάποτε ζούσαν για αυτό και έλιωναν στις κινηματογραφικές αίθουσες. Μα δεν το καταλαβαίνουν;
Ακριβή μου Αποθήκη Γ’
Δυόμισι ευρώ σε πλαστικό ποτήρι ο γαλλικός… πανάκριβη και η μπύρα όπου κανονικά θα έπρεπε να είναι το πρώτο μέρος στο οποίο κάποιος θα είχε μειωμένες τιμές με το εισιτήριο του. Πάνε καλά;
Βραδινές προβολές για έχοντες…
Διότι αν είσαι φοιτητής, δεν δικαιούσαι έκπτωση… γιατί είσαι φοιτητής… Τι δεν καταλαβαίνεις;
Που ναι οι σκηνοθέτες να παρουσιάσουν τις ταινίες τους; Έλα μου ντε;
Ίσως το πρώτο Φεστιβάλ που προβλήθηκαν τόσες πολλές ασυνόδευτες ταινίες… κάτι σαν πανόραμα δηλαδή…
Village Cinemas οι αγαπημένες μας αποθήκες.
Μας ενοχλεί η μαρκίζα, τα χρώματα, ο αέρας, το κλίμα, η μυρουδιά, η αισθητική, τα ποπ κορν στην αίθουσα, το ότι δεν επιτρέπουν θεατές στα σκαλοπάτια… εν ολίγοις, δυσκολευόμαστε εμείς οι κουλτουριάρηδες να το καταπιούμε… πώς να το κάνουμε…
Sold out προβολές.
Εξυπηρετούν τους μισούς, ταλαιπωρούν τους υπόλοιπους οι τηλεφωνικές κρατήσεις, οπότε αναπόφευκτες οι μεγάλες ουρές στα 3ωρα, μεγάλες ουρές στα 5άλεπτα, μεγάλες ουρές γενικά, σημειωτέων μειώθηκαν και τα box…
Οι ελληνικές ταινίες του κυρίου προγράμματος.
Πάρτην μια και χτύπα την άλλη. Γιατί καθώς φαίνεται, οι «καλές» δεν εχουν ανάγκη το Φεστιβάλ… και την προβολή του, βγαίνουν κατευθείαν στις αίθουσες…
Δώσε και σε μένα μπάρμπα.…βραβεία .
Το΄δαμε κι αυτό… Τα βραβεια 17 οι νικήτριες ταινίες 15!!! σε μια και μόνο τελετή…
20 καλύτερες ελληνικές ταινίες των 100 χρόνων.
Το απόλυτο φιάσκο, η απόλυτη ντροπή του Φεστιβάλ.
Που έχασε την ευκαιρία να γιορτάσει μια σημαντική επέτειο, να ενώσει τον ελληνικό κινηματογράφο και να τιμήσει την ελληνική ταινία και τους δημιουργούς της. Αντ αυτού, κυκλοφόρησε αμφισβητούμενη κουλτουρέ διαδικτυακή λίστα 200 ταινιών και κατόπιν μια τελική 20άδα μεσω ψηφοφορίας του κοινού!!! – τελικά βολέματος του ίδιου του φεστιβάλ. Γιατί αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι η Κοινωνική σαπίλα του 1932… κάποιου Στέλιου Τατασόπουλου, είναι πιο δημοφιλής από Το χώμα βάφτηκε κόκκινο του Βασίλη Γεωργιάδη, Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο του Νίκου Τζίμα, η ακόμα και την εμπορική Στεφανία του Γιάννη Δαλιανίδη… Άβυσσος η ψυχή του Φεστιβάλ…
Η Αφίσα.
Ανέπνευστη, ανόητη, αδιάφορη, ενώ το σκεπτικό για της δημιουργού είναι: μιας «κυκλικής πορείας ιδεών» κατά την οποία μέσα από τις ταινίες το κοινό δέχεται ερεθίσματα, ανταλλάσσει ιδέες και απόψεις και λαμβάνει διαφορετικά μηνύματα…»… Πάμε παρακάτω…
Ανύπαρκτες εκθέσεις.
Υπήρχε μια και μάλιστα δεν ήταν καν του φεστιβάλ αλλά… με την υποστήριξη του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκη… στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης, λεγόταν και kinesis & taxis… Την είδε κανείς;
Η Χάνα Συγκούλα, το μεγάλο όνομα του Φεστιβάλ.
Να μας συγχωρά η κυρά Χάνα, αλλά τι μπορεί να λέει το όνομα Συγκούλα σήμερα στους 20αρηδες ακόμη και 40άρηδες σινεφίλ; Ένα πράγμα: ναφθαλίνη…
Βραβείο Κοινού FISCHER στη κακοφτιαγμένη ταινία DARK ILLUSION του Μάνου Καρυστινού.
Δεν απορούμε και δεν μας προκαλεί καμιά απολύτως έκπληξη. Που ζούμε; Θεσσαλονίκη. Ποιος την σκηνοθέτησε; Θεσσαλονικιός; Ποιος είναι παραγωγός; Κάποια Μαρία Πασχαλίδου που τυγχάνει να είναι πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας 2014. Ποιοι είδαν και ψήφισαν την ταινία μονοκούκι ως αριστούργημα; Μα ρωτάς κάτι πράματα και συ…
Συμπερασματικά [=]
Ήδη το ξεχάσαμε… δυστυχώς…
–Μαρίλια Καίσαρ, συνεργάστηκε στη συμπλήρωση της λίστας.
Φωτογραφικό υλικό
