Πλήρης ημερών σε ηλικία 92 ετών, έφυγε από τη ζωή ο σκηνοθέτης, συγγραφέας και ποιητής, Ροβήρος Μανθούλης. Άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο στο Παρίσι το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης, όπου νοσηλευόταν από τις αρχές της εβδομάδας με κορωνοϊό.
Ο Ροβήρος Μανθούλης γεννήθηκε στην Κομοτηνή και μεγάλωσε στην Αθήνα.
Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Πάντειο και το πρώτο του βιβλίο, η ποιητική συλλογή Σκαλοπάτια, εκδόθηκε το 1949. Από το 1949 έως το 1953 σπούδασε σκηνοθεσία Κινηματογράφου και Θέατρο στο Πανεπιστήμιο Συράκιους στη Νέα Υόρκη.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1953 συνεργάστηκε στην αρχή με το «Θέατρο της Τετάρτης» του Ε.Ι.Ρ. και στη συνέχεια ίδρυσε – μαζί με τον Μιχάλη Κατσαρό – μία κινηματογραφική εταιρία, η οποία, όμως, διαλύθηκε σύντομα.
Το 1958, γύρισε την πρώτη του ταινία, ένα ντοκιμαντέρ για τη Λευκάδα, το οποίο είναι το πρώτο ελληνικό ντοκιμαντέρ. Το 1960 ίδρυσε την «Ομάδα των 5», μαζί με τους Ηρακλή Παπαδάκη, Φώτη Μεσθεναίο, Γιάννη Μπακογιαννόπουλο και Ρούσσο Κούνδουρο.
Ακολούθησαν σκηνοθετικά άλλες γνωστές ή λιγότερο γνωστές στο ελληνικό σινεφίλ κοινό ταινίες. Οικογένεια Παπαδοπούλου, Ακρόπολις των Αθηνών, Η κυρία δήμαρχος το 1960, Ψηλά τα χέρια Χίτλερ το 1962, Η πιο μεγάλη δύναμη το1963, Φράγμα 11, Πράσινο χρυσάφι το 1965, Πρόσωπο με πρόσωπο το 1966, μια ταινία που παρουσιάστηκε σε φεστιβάλ στη Γαλλία ακριβώς την ημέρα της εγκαθίδρυσης της Χούντας. Ακολούθησε το Μπλουζ με σφιγμένα δόντια το 1972, το Χρόνια ερωτικά το 1995, το Lilly’s Story το 2002 και το Charisma X: Iannis Xenakis το 2009.
Δική του στις αρχές της δεκαετίας του ’70 και η σειρά των πολιτιστικών ντοκιμαντέρ με τον γενικό τίτλο «Μια χώρα, μια μουσική», που έφερε τον Μανθούλη σε πολλές χώρες των 5 ηπείρων (Ιρλανδία, Ουγγαρία, Αίγυπτο, Υεμένη, ΗΠΑ, Σικελία, Κούβα, Αργεντινή, Βραζιλία, Καναδά, Αυστραλία, Ισραήλ, και στην Ελλάδα όταν έπεσε η χούντα).
Λίγο μετά την πτώση της χούντας η κυβέρνηση Καραμανλή του ανέθεσε την καλλιτεχνική διεύθυνση της ΕΡΤ.
Μετά την αποχώρησή του συνέχισε τα ταξίδια και μετά από μία σύντομη επιστροφή στην κρατική τηλεόραση γύρισε τις «Ακυβέρνητες πολιτείες», η οποία έχει μεταδοθεί δεκάδες φορές στη γαλλική τηλεόραση.
Το 1991, εκλέχτηκε Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Παρισιού, την οποία προσπάθησε να κάνει ένα ελληνικό πολιτιστικό κέντρο. Ίδρυσε εκεί κινηματογραφική λέσχη, εγκαινίασε ένα περιοδικό και οργάνωσε σεμινάρια με πανεπιστημιακούς, σαν ένα λαϊκό πανεπιστήμιο. Παράλληλα, γύρισε μια σειρά ταινιών πάνω στους Έλληνες του Παρισιού.
H Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών αποχαιρετά τον Ρ. Μανθούλη
«Τίμησε με το έργο του τον ελληνικό αλλά και τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο, ιδιαίτερα στο είδος του ντοκιμαντέρ σε όλες του τις κατηγορίες», τονίζεται στο αποχαιρετιστήριο μήνυμα της ΕΕΣ για τον Ροβήρο Μανθούλη, της οποίας υπήρξε επίτιμο μέλος.
«Ο Ροβήρος Μανθούλης υπήρξε ένας πολίτης του κόσμου, μας δίδαξε σεμνά και αθόρυβα ότι για να γίνεις καλλιτέχνης πρέπει να ζεις σαν καλλιτέχνης, να γίνεις ο ίδιος έργο τέχνης, πράγμα που τήρησε και διατήρησε μέχρι το τέλος χωρίς να φοβάται κανένα τίμημα. Το πλούσιο έργο του και οι σπάνιες γνώσεις του γαλούχησαν πολλές γενιές καλλιτεχνών που μέχρι και σήμερα μετάλαβαν το λόγο του ως θεία κοινωνία. Ο Ροβήρος Μανθούλης άφησε την τελευταία του πνοή το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης στο Παρίσι στο νοσοκομείο. Στο πλευρό του μέχρι την τελευταία στιγμή βρίσκονταν ο μοναδικός γιος του Αλέξης Μανθούλης. Κι έτσι έκλεισε ο κύκλος ζωής και δημιουργίας ενός επωνύμου Έλληνα κινηματογραφιστή, την ίδια μέρα που η τότε Δικτατορία έμελλε να εισβάλει και να ανακόψει και τη δική του καλλιτεχνική δράση στον ελλαδικό χώρο. Η χούντα -σαν σήμερα- τον βρήκε στο φεστιβάλ της Ιέρ, όπου λόγω της δήλωσής του εναντίον των συνταγματαρχών, του αφαίρεσαν την ιθαγένεια και έζησε εξόριστος στο Παρίσι. Η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών υποκλίνεται στην μνήμη του!».
Φωτογραφικό υλικό
