Την Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2025, στις αίθουσες κάνει πρεμιέρα η αμερικανική δραματική κομεντί «Αν Είχα Πόδια θα σε Κλοτσούσα» (If I Had Legs I’d Kick You 2025).
Σε σκηνοθεσία της Μέρι Μπρόνσταϊν, η ταινία υπόσχεται μια έντονη και συχνά σουρεαλιστική κατάδυση στην ψυχή μιας γυναίκας που καταρρέει κάτω από το βάρος της πίεσης.
Η Υπόθεση: Το Χάος της Linda
Στον πρωταγωνιστικό ρόλο της Linda, μιας θεραπεύτριας και μητέρας που βρίσκεται στα πρόθυρα της νευρικής κατάρρευσης, συναντάμε την εξαιρετική Ρόουζ Μπερν. Η Linda προσπαθεί να διαχειριστεί μια σειρά από αλληλοεπικαλυπτόμενες κρίσεις που δοκιμάζουν τα όρια της λογικής και της αντοχής της:
-
Η μυστηριώδης ασθένεια του παιδιού της.
-
Ο απών σύζυγος που επιβαρύνει την ήδη εύθραυστη ισορροπία.
-
Η εξαφάνιση μιας ασθενούς, η οποία της προσθέτει επαγγελματικό άγχος και ενοχές.
-
Η ολοένα εχθρικότερη σχέση με τον δικό της θεραπευτή, ο οποίος αντί να την βοηθά, φαίνεται να την ωθεί περισσότερο στο χάος.
Καθώς οι κρίσεις συσσωρεύονται, η Linda χάνει την αίσθηση της πραγματικότητας, επιτρέποντας στον θεατή να δει τον κόσμο μέσα από τη δική της στρεβλή, απεγνωσμένη οπτική.
Νέα Στοιχεία & Σχόλια
-
Μαύρη Κωμωδία και Δράμα: Η ταινία χαρακτηρίζεται από την Μέρι Μπρόνσταϊν ως μια σκόπιμη ισορροπία ανάμεσα στο έντονο ψυχολογικό δράμα και την ακραία μαύρη κωμωδία. Αυτή η προσέγγιση επιτρέπει στην ταινία να θίξει σοβαρά θέματα ψυχικής υγείας και μητρότητας με έναν τρόπο που είναι ταυτόχρονα βαθιά ειλικρινής και αναπάντεχα αστείος.
-
Το Καστ: Το καστ είναι εντυπωσιακό, με τον γνωστό παρουσιαστή και κωμικό Κόναν Ο’Μπράιεν να κάνει μια εμφάνιση έκπληξη σε έναν δραματικό ρόλο, ενώ ο Κρίστιαν Σλέιτερ συμπληρώνει το σύνολο, προσδίδοντας επιπλέον βάθος στην οικογενειακή δυναμική.
-
Σκηνοθετική Πρόθεση: Η Μπρόνσταϊν δηλώνει ότι ο σκοπός της ταινίας είναι να αφήσει τον θεατή να αμφισβητήσει τι είναι πραγματικό και τι είναι προϊόν της φαντασίας της Linda, ενισχύοντας το αίσθημα της παρανοϊκής αγωνίας.
Το «Αν Είχα Πόδια θα σε Κλοτσούσα» είναι μια ταινία για όσους αναζητούν έναν κινηματογράφο που δεν φοβάται να αναμείξει τα είδη, προσφέροντας μια έντονη, απελπισμένη αλλά και ξεκαρδιστική ματιά στην απώλεια του ελέγχου.
