Μια εμβληματική κριτική ματιά που αποτέλεσε έμπνευση για τον ΕΜΙΡ ΚΟΥΣΤΟΥΡΙΤΣΑ. Το παθιασμένο αριστούργημα του θρύλου του γιουγκοσλαβικού σινεμά. Ένα ορόσημο για την αναπαράσταση των μειονοτικών πληθυσμών στη μεγάλη οθόνη.
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία που έδωσε φωνή στην κοινότητα των Ρομά.
Όσκαρ 1968 – Υποψηφιότητα για την Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας
Βραβείο FIPRESCI – Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής,– Φεστιβάλ Καννών 1967
«Κύριε, αν μου δώσεις άλλη μια ζωή αφού πεθάνω,
άσε με να γίνω Τσιγγάνος
Άφησέ με να διαλέξω μόνος ένα από τα μονοπάτια:
Το μονοπάτι της χαράς που θα με κάνει ευτυχισμένο άνθρωπο,
Ή το μονοπάτι του θανάτου και μια συνάντηση μαζί σου». Αλεξάνταρ Πέτροβιτς
ΣΥΝΟΨΗ
Ο τσιγγάνος Μπόρα είναι παντρεμένος με μια μεγαλύτερη γυναίκα, αλλά ερωτεύεται τη νεότερη Τίσα, την οποία ο πατέρας της προορίζει για γάμο με έναν νεαρό τσιγγάνο. Το συνοικέσιο αυτό ακολουθεί την παράδοση. Η Τίσα απαρνιέται τον άντρα της με αφορμή την ανικανότητά του να ολοκληρώσει τα συζυγικά του καθήκοντα και ο Μπόρα φεύγει μαζί της. Βρίσκουν έναν μοναχό στα βουνά για να τους παντρέψει. Δίχως να μπορεί να επιστρέψει στην κοινότητα των τσιγγάνων, η Τίσα προσπαθεί να φτάσει στο Βελιγράδι μόνη της, όταν δύο οδηγοί λεωφορείου την βιάζουν και αναγκάζεται να γυρίσει στη φυλή της, σε κατάσταση εξαθλίωσης. Κι όμως, στο τέλος θα συναντήσουμε ευτυχισμένους τσιγγάνους… Η πρώτη μεγάλη βαλκανική ταινία είναι και η πρώτη που έδωσε φωνή στην κοινότητα των Ρομά, αποτελώντας μέχρι σήμερα ένα ορόσημο για την αναπαράσταση των μειονοτικών πληθυσμών στη μεγάλη οθόνη.
«Πρέπει να δώσουμε στην ταινία την πραγματική της διάσταση, να χρησιμοποιήσουμε τη γωνία της τέχνης για να αγγίξουμε την ψυχή και τα μάτια». Αλεξάνταρ Πέτροβιτς
Από τις μεγαλύτερες μορφές της κινηματογραφικής πρωτοπορίας της χώρας του, ο σερβικής καταγωγής Αλεξάνταρ Πέτροβιτς/ Aleksandar Petrović (1929-1994), με δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, συμμετοχές και βραβεία στο διαγωνιστικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο. Υπήρξε ένας από τους κορυφαίους Ευρωπαίους σκηνοθέτες της δεκαετίας του 1960 και μια από τις σημαντικότερες μορφές του Γιουγκοσλαβικού Μαύρου Κύματος.
ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΥΣ ΤΣΙΓΓΑΝΟΥΣ
Skupljači Perja
Σκηνοθεσία: Aleksandar Petrović Σενάριο: Aleksandar Petrović Διεύθυνση φωτογραφίας: Tomislav Pinter Μουσική:Olivera Vučo
Ηθοποιοί:Bekim Fehmiu, Olivera Vučo, Velimir Bata Živojinović, Gordana Jovanović, Mija Aleksić, Rahela Ferari, Severin Bijelić, Etelka Filipovski, Milorad Jovanović, Milivoje Đorđević
Χώρα Παραγωγής:Γιουγκοσλαβία – Έτος Παραγωγής:1967 – Διάρκεια:82΄
Aleksandar Petrovic
Γεννημένος στο Παρίσι στις 14 Ιανουαρίου 1929, ο «Σάσα», όπως τον φώναζαν, θεωρούσε πάντα τον εαυτό του κοσμοπολίτη, όχι λόγω της σερβικής καταγωγής του, αλλά λόγω της στενής σχέσης και των ριζών των προγόνων του στη Γαλλία.
Η ανάγνωση και η γραφή ήταν το πάθος του από μικρός. Φαντάζεται χαρακτήρες, τις τραγωδίες τους και τα σκηνικά των φανταστικών σεναρίων του.
Ο μεγαλύτερος αδελφός του πεθαίνει το 1947, δώδεκα χρόνια μετά τον μικρότερο αδελφό του. Αυτοί οι θάνατοι αγκυρώνονται στη μνήμη της Σάσα για πάντα. Ο θάνατος εμφανίζεται σε όλες τις ταινίες του, ακόμα και στις πιο σύντομες. Παρά την τραγωδία της οικογένειάς του, παίρνει με άριστα το απολυτήριο την τελευταία του χρονιά στο γυμνάσιο. Πηγαίνει στην Ακαδημία Κινηματογράφου της Πράγας (FAMU), αλλά αναγκάζεται να διακόψει τις σπουδές του το 1948 για πολιτικούς λόγους (σοβιετικές-γιουγκοσλαβικές εντάσεις) και επιστρέφει στο Βελιγράδι. Τρεις μήνες αργότερα ο πατέρας του πεθαίνει.
Νιώθοντας ότι είναι πλέον υπεύθυνος για την οικογένειά του, αρχίζει να εργάζεται ως βοηθός σκηνοθέτη, στη συνέχεια σκηνοθέτης, σεναριογράφος και κριτικός τέχνης και κινηματογράφου. Συνεχίζει τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή του Βελιγραδίου και παίρνει πτυχίο στην Ιστορία της Τέχνης. Το 1955, οι πρώην συνάδελφοι του πατέρα του από την Παρισινή Ecole des Ponts et Chaussées του εξασφαλίζουν υποτροφία για έξι μήνες. Στη συνέχεια γνωρίζει τον Λουίς Μπουνιουέλ. […]
ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ
Ταινίες
Feature films
The Only Way Out
When Love Has Gone
Days
Three
I Even Met Happy Gypsies
I Even Met Happy Gypsies – UNESCO
It Rains In My Village – The End Of The World Is Near, Let It End It Won’t Be A Pity
The Master and Margarita
Group Portrait With A Lady
Migrations
Ντοκιμαντέρ & Μικρού Μήκους
Documentaries and short films
Shoulder to shoulder
Flight Over The Swamp
Petar Dobrović
The Roads
The War On War
The Record
Assemblies