Ο τίτλος «Άγριες φράουλες», μετάφραση του σουηδικού «Smul tronstaallet», παραπέμπει στην τοποθεσία όπου φυτρώνουν οι άγριες φράουλες, στη Σουηδία, τα καλοκαίρια. Το καλοκαίρι είναι ένα προσφιλές μοτίβο του Μπέργκμαν, καθώς μοιάζει να σηματοδοτεί για εκείνον την εποχή που εξαγνίζει τον άνθρωπο από ενοχές και υπαρξιακές αγωνίες.
Ο ηλικιωμένος ιατρός ΆιζακΜποργκ, ιατρός, ταξιδεύει με το αυτοκίνητό του για την πόλη Λουντ, όπου θα τιμηθεί από το παλιό του πανεπιστήμιο για την πενηντάχρονη καριέρα του. Στο ταξίδι τον συνοδεύει η έγκυος νύφη του Μαριάν, η οποία δεν τρέφει και τα ευγενέστερα των συναισθημάτων για τον εγωπαθή πεθερό της. Στη διαδρομή, έπειτα και από έναν εφιάλτη που θα τον προβληματίσει, ο ιατρός θα συναντήσει διάφορα πρόσωπα που, συνειρμικά, θα τον φέρουν αντιμέτωπο με τα όνειρα του παρελθόντος και τις μνήμες μιας ζωής που έχει μείνει πίσω. Το ταξίδι του θα μετατραπεί, τελικά, σε μια πνευματική πορεία συμφιλίωσης με το παρελθόν και τους οικείους του, με το υποσυνείδητο να συναντά τους φόβους, τις αυταπάτες και τις διαψεύσεις μιας ζωής, πετυχημένης κοινωνικά, αλλά ακυρωμένης ερωτικά και συναισθηματικά.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας διατείνεται ότι η σύλληψη του σεναρίου έγινε κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του όταν, σε μια στάση στην πόλη Ουψάλα, αντίκρισε το σπίτι της γιαγιάς του. Τότε ήταν που σκέφτηκε πόσο ωραία θα ήταν να μπορούσε να μπει στο σπίτι, να τα βρει όλα όπως ήταν στα παιδικά του χρόνια και μετά, ανοίγοντας μια πόρτα, να βρεθεί ξανά στο σήμερα. Εν τέλει, η ιδέα αυτή έγινε σενάριο, το οποίο έγραψε μέσα σε ένα νοσοκομείο.
Ο πρωταγωνιστής της ταινίας δεν είναι άλλος από τον Βίκτορα Σιέστρομ, τον σημαντικότερο σκηνοθέτη βωβού κινηματογράφου της Σουηδίας, τον οποίο ο Μπέργκμαν θεωρούσε μέντορά του. Μάλιστα, η άμαξα που μεταφέρει το φέρετρο, στον πρώτο εφιάλτη του πρωταγωνιστή, παραπέμπει στην ταινία του Σιέστρομ«Η άμαξα φάντασμα», την οποία ο Μπέργκμαν χαρακτήριζε ως«ταινία των ταινιών» και αποτελούσε πηγή έμπνευσής του για κάθε κινηματογραφικό του έργο.
Ο υπαρξιακός κινηματογράφος, που ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν έκανε σε όλη την καριέρα του, μπορεί να είναι η αφορμή για σοβαρές συζητήσεις, όσον αφορά την ζωή του ανθρώπου, το ασυνείδητό του, το συνειδητό και το τραύμα που ενδεχομένως έχουμε. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε κατά πόσο ο σκηνοθέτης έχει επηρεαστεί από τις φροϋδικές θεωρίες της ψυχανάλυσης. Μάλιστα, μπαίνει μέσα βαθιά στην ψυχαναλυτική θεωρία των ονείρων, έτσι όπως διαμορφώθηκε από τον πατέρα της ψυχανάλυσης.
Ο Μπέργκμαν ρίχνει την πρώτη σφαίρα και κάνει πάσα στον Μίκαελ Χάνεκε που θα μιας μιλήσει για την «Δασκάλα του πιάνου» (2001), συμπαραγωγή Αυστρίας, Γαλλίας και Γερμανίας, θα πάρει την σειρά του στις 12 Μαρτίου 2025, στην ίδια αίθουσα. Η συζήτηση με το κοινό θα επικεντρωθεί σε αυτό το μεγάλο θέμα: Πως ο άνθρωπος μπορεί να σχηματίσει ψυχικές παραστάσεις, σε μια διαδρομή από το ασυνείδητο στο συνειδητό, με αφορμή κάποια στοιχεία από την πραγματικότητα, έτσι όπως την αντιλαμβάνεται; Αυτό είναι το σημείο που προβληματίζει κάθε άνθρωπο που έχει αντιμετωπίσει στην ζωή τουέστω και ένα μικρό ψυχικό τραύμα.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Ταινία: «Άγριες φράουλες»
Σκηνοθέτης: ΊνγκμαρΜπέργκμαν
Χώρα παραγωγής: Σουηδία
Έτος παραγωγής: 1957
Διάρκεια: 92΄
