Παναγιώτης Δεληγιάννης: Συνεντεύξεις νέων συγγραφέων στην Κουλτουρόσουπα.
Ο Παναγιώτης Δεληγιάννης γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1982 στην Αθήνα και ζει στη Βαρυμπόμπη. Είναι παντρεμένος και πατέρας ενός γιου 3 ετών. Γράφει από τότε που θυμάμαι τον εαυτό του και είναι λάτρης της σκηνής του τρόμου και του φανταστικού. Έτσι, αποφάσισε να αφήσει και το δικό του στίγμα σε αυτήν την κατηγορία, που αγαπά τόσο πολύ.
Το 2014 οι Εκδόσεις Λυκόφως κυκλοφόρησαν το πρώτο μέρος της διλογίας («Στόχος – Βιβλίο Α’, υπότιτλος: Ημερολόγιο»). Το δεύτερο μέρος («Στόχος – Βιβλίο Β’, υπότιτλος: Δευτέρα Παρουσία») δεν έχει ακόμα κυκλοφορήσει.
1. Ποιο είναι το επάγγελμά σας;
Έχω σπουδάσει στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με την γυμναστική ασχολούμαι πλέον περιστασιακά, επειδή δεν μπορώ να βασίζομαι στις υποσχέσεις πληρωμής και στην μαύρη εργασία. Κάπως πρέπει να ζήσω την οικογένειά μου. Δουλεύω σε ταβέρνα ως σερβιτόρος.
2. Πώς περνάτε τη μέρα σας;
Διαβάζω, εργάζομαι, γράφω, βλέπω ταινίες και περνάω χρόνο με την οικογένειά μου.
3. Δυο λόγια για ένα σας μυθιστόρημα.
Θα σας μιλήσω για αυτό που γράφω τα τελευταία δύο χρόνια. Είναι μια ιδέα που είχα εδώ κι αρκετό καιρό και τελικά ξεκίνησα να το γράφω το 2015. Πρόκειται για μια κωμική ιστορία τρόμου και ηρωικής φαντασίας, με στοιχεία Αποκάλυψης. Πώς συνδυάζονται όλα αυτά; Θα το μάθετε όταν το διαβάσετε. Ένα έχω μόνο να σας πω: μην το διαβάσετε βράδυ, όταν όλοι κοιμούνται γιατί θα τους ξυπνήσετε από τα γέλια.
4. Σκέψεις για το επόμενο μυθιστόρημα…
Το τέταρτο μυθιστόρημα, που θα ξεκινήσω είναι μια μεγάλη έκπληξη. Μόνο αυτό σας λέω…
5. Αισθάνεσθε συγγραφέας;
Είμαι ένας σκεπτόμενος άνθρωπος που πρέπει να βγάλει κάποιες ιδέες και σκέψεις του στο χαρτί (πλέον laptop) με την πένα του (ποντίκι, πληκτρολόγιο). Αν βγει κάτι που με ικανοποιεί πλήρως, τότε χρησιμοποιώ την ιδιότητα του συγγραφέα για να το μοιραστώ με τον κόσμο. Όταν ξεκίνησα να γράφω το πρώτο μου μυθιστόρημα, το έκανα αποκλειστικά και μόνο για εμένα, χωρίς να σκέφτομαι την έκδοση. Όταν το διάβασε η φίλη μου η Σοφία, μου είπε να το στείλω σε εκδοτικούς. Ο ενθουσιασμός της ήταν τόσο μεγάλος, που τελικά αποφάσισα να κάνω το βήμα παραπέρα.
6. Τι σκέπτεστε όταν σας ασκούν κριτική για κάποιο έργο σας με την οποία δεν συμφωνείτε;
Δεν έχω κανένα πρόβλημα με την κριτική, αρκεί αυτή να γίνεται με επιχειρήματα και σεβασμό. Δεν μου αρέσουν οι εγκάθετοι (μια λέξη που ξαναήρθε στη μόδα) άνθρωποι, που έχουν ως σκοπό να βλάψουν εσένα ή το έργο σου, επειδή δεν σε γουστάρουν ή επειδή τους χαλάς την πιάτσα, χωρίς καν να κρίνουν το έργο σου, αλλά εσένα. Απεχθάνομαι επίσης τις χυδαιολογίες και τις ασυναρτησίες. Δεν μπορείς να βρίζεις κάποιον επειδή δεν σου αρέσει το έργο του. Μπορείς να εξαντλήσεις την αυστηρότητά σου κόσμια και πολιτισμένα.
7. “Κουβαλάτε” για καιρό τους ήρωες των μυθιστορημάτων σας;
Οι ήρωες των μυθιστορημάτων μου είναι ένα κομμάτι μου. Τους κουβαλούσα πάντα πάνω μου, πριν καν αυτοί πάρουν μορφή μέσω ενός μυθιστορήματος.
8. Πείτε μου κάτι που δε θα λέγατε ποτέ δημόσια.
Είμαι πεσιμιστής.
9. Τα μυθιστορήματά σας έχουν πολλά επίπεδα ανάγνωσης;
Εξαρτάται από τον αναγνώστη. Ο κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται διαφορετικά αυτό που διαβάζει.
10. Όταν γράφετε έχετε στο μυαλό σας τους αναγνώστες;
Ποτέ. Γράφω για να ικανοποιήσω το σκοτάδι μέσα μου. Αυτό θα το καταλάβετε σύντομα, από τις ποικίλες αντιδράσεις για το δεύτερο μέρος του Στόχου.
11. Κάθε μήνα εκδίδονται καινούργια μυθιστορήματα. Πώς θα ξεχωρίσει ο αναγνώστης του 2017 το λογοτεχνικό από το λιγότερο λογοτεχνικό;
Ζούμε στα χρόνια της υπερπληροφόρησης. Ο κάθε αναγνώστης έχει την δυνατότητα να μάθει και την παραμικρή λεπτομέρεια για ένα βιβλίο που δεν είναι σίγουρος, πριν τολμήσει να επενδύσει (οι καιροί είναι δύσκολοι και το βιβλίο ακριβό) σε αυτό. Δεν πιστεύω ότι υφίσταται ο όρος «λιγότερο λογοτεχνικό».
12. Ποιους συγγραφείς θεωρείτε πετυχημένους;
Εκείνους που μπαίνουν στις καρδιές των αναγνωστών. Και εκείνους που γράφουν επειδή αγαπούν τη συγγραφή.
13. Στην εποχή μας ένας συγγραφέας μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για τους νέους;
Πιστεύω πως όχι. Τα περισσότερα παιδιά μεγαλώνουν πλέον χωρίς βιβλία. Η τεχνολογία είναι η εύκολη διασκέδαση, που δεν απαιτεί τίποτα περισσότερο, πέρα από το πάτημα ενός κουμπιού.
14. Μια φράση που να σας αντιπροσωπεύει σήμερα.
«Ο φόβος, είναι η ζάχαρή μου σε στιγμές ψυχικής υπογλυκαιμίας.» (απόσπασμα από το βιβλίο μου: Στόχος-Βιβλίο Β’-Δευτέρα Παρουσία).
15. Μια φράση που σας αντιπροσώπευε κατά το παρελθόν και πλέον δε σας αντιπροσωπεύει.
Πάρα πολλές. Αλλάζουμε όσο μεγαλώνουμε και αφήνουμε πολλά πίσω μας.
16. Πόσα βιβλία διαβάζετε κάθε μήνα;
Τρία με τέσσερα βιβλία.
17. Ένα βιβλίο ενός Έλληνα συγγραφέα που θα θέλατε να έχετε γράψει εσείς;
Αρκετά από τα βιβλία του Νίκου Τσιφόρου.
18. Εκδότες στην Ελλάδα του 2017…
Μια εικόνα μου ήρθε στο μυαλό: οι Ινδιάνοι που δίνουν όλο τους τον πλούτο, με αντάλλαγμα τις γυαλιστερές χάντρες των Ευρωπαίων…
Φωτογραφικό υλικό
